2994 resultaten.
NOVEMBER
gedicht
3.0 met 129 stemmen 25.299 Na de roodbruine warmte van september,
na van october 't zwaar en donker goud,
keren de heldre dagen van november
met ijle geur van brandend turf en hout,
van rijpe appels, rottend loof. Reeds koud
worden de morgens in de kale velden
waar raven, met de ondergang vertrouwd,
de heerschappij aanvaarden; sombre helden
die zich met nog somberder…
De donkere verroeste blaren...
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.594 De donkere verroeste blaren maken
Aarde in november weder vruchtbaar.
Alom gespreid liggen de plassen bloed,
De ritselende bloedstroom ruist,
Wanneer de wind de gele bodem veegt.
De bomen worden zienlijk kaal, alleen
De kruinen van de sparren staan nog vol
Van waaiers; fijn gestoken vorkjes aan
Een tak, pluimieren zij omlaag, of kruiven
Naar…
November
poëzie
3.0 met 164 stemmen 34.263 Het regent en het is november
Weer keert het najaar en belaagt
Het hart, dat droef, maar steeds gewender,
Zijn heimelijke pijnen draagt.
En in de kamer, waar gelaten
Het daaglijks leven wordt verricht,
schijnt uit de troosteloze straten
Een ongekleurd namiddaglicht.
De jaren gaan zoals zij gingen,
Er is allengs geen onderscheid
Meer tussen…
ZACHTE WINTER.
poëzie
3.0 met 38 stemmen 2.954 De winter brengt hier menig lentemorgen,
Van zachte zonneschijn en heerlijkheid.
Wat houdt het leven nog voor ons verborgen?
Vraag niet. Geniet uw tijd.
-----------------------------------
uit: Kwatrijnen (1924)…
halloweenpret
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 in de duistere avond en nacht van Halloween
werpt bleek de maan haar schimmige gloed
waarmee zij de wereld in spookachtig waas hult
fluisteren ons de spoken, heksen en griezels
angstaanjagende geesten met grijnzende tronies
zweven door schaars verlichte straten en stegen
in het duister rammelen botten en kraken beenderen
die vrees beklemming…
Waar ik naar verlang vandaag
gedicht
3.0 met 44 stemmen 15.539 Waar ik naar verlang vandaag
een frisse zomerjurk te dragen
met blote schouders, een uitgesneden
hals en rug en vooral goed
los om de heupen
waarmee ik dan de tuin in loop
de zon schijnt warm, maar de wind
houdt het draaglijk en brengt
de jurk in beweging en dan
ben jij er natuurlijk ook die
de jurk al even mooi vindt en samen
trekken…
troostvolle herfst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Het bos is stil
alsof ze zeggen wil
laat me maar even
laat me even in mijn afscheid
van fris groen en beknopte
nieuwigheid
Ze kleurt ervan
ja weet je
ook ik moet loslaten
gevoed en groot gebracht
De wind laat haar zacht
troostvol wiegen
We verwonderen ons
om haar kracht
in stilzwijgend vallend blad
Het bos heeft geen strak…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 81 Vergankelijkheid spelt weer de herfst
en langzaam leer ik lezen,
van zomerlicht genezen: de uren zijn geteld.
De zon viert nog, maar heel bedaard
verguldt ze de eikenbladeren.
Behoedzaam voel ik naderen
wat node wordt gemeld:
dat vuur gedoofd wordt, niets gehoord
meer waar de zangen klonken.
Oktoberlucht verzonken
nu naar de winter snelt…
O dagen van oktober.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 139 O dagen, dat weer d'eerste
chrysanten stralen
en geuren met de teerste
en koelste geur, o dagen
als koele en geur'ge dalen....
O dagen, dat weer d'aarde
is uitgeweend,
nu goude' oktober klaarde,
ik ril en peins, o dagen,
dat 'k met Haar werd vereend:
wat schreit er toch in u?
wat schreit er toch in u?
wat jubelt er…
Vlokje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 73 Zo rond het nul begint het
de hoop op hemelse plaatjes
Dan die speelsheid van de eerste worp, of duik
een engel vormt zich op de vloer van het dorp
Hongerig loop ik met open mond door de straten
happend naar het eerste vlokje van mijn jeugd
Een volwassen masker draag ik door de dagen
die afvalt wanneer ik hier floreer van vreugde
Want…
Herfst
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 80 Buiten op de bemoste tafel.
Een oude krant van een
warme dag. De wind leest
haar bladen. Binnen schuilt
een kat achter de kachel. Ze kijkt
even op als een troep ganzen
voorbij trekt. Vage schaduwen
vermengen zich snel met de nacht.
Verkleumde kaarsen warmen zich
langzaam op. De vlammen dansen
op de tonen van de jazz. 'The
falling…
Herfstbeleving
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 103 Vroege ochtendkou
wind speelt in de bladeren
herfstmelodieën
Hoe ik het pad van het leven bewandel waarin
dagen bruin verlicht worden door het strogeel van de zon
terwijl mijn stromend bloed kleur van de rode bladeren aanneemt
Ik raak van de weg en beland in laatste kwartaal tegelijk blijft tijd doortikken.
Wanhopig en machteloos probeer…
Herfstbezinning
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 126 Wat de herfst ons leert
alles is vergankelijk
als een paddenstoel
Wanneer herfst overvloed aan kleuren en
texturen aanbrengt in het glooiend landschap waar een
rood, oranje, geel, goud tot roest de zintuigen beroeren en ontroeren
Verder krijgen hun bijzondere creativiteit en uitzonderlijke schoonheid mij in beweging.
Terwijl men afscheid…
Herfstbladeren
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 151 Herfstbladeren dwarrelen naar beneden
Worden heel even opgetild door een vlaagje van de wind
Voordat ze hun weg vervolgen naar de door zon verwarmde grond
En ik kijk toe met blije open mond
Dan knisperen de blaadjes door de aanraking
van kleine, dansende, blote kindervoeten
Die alle blaadjes voelen moeten
En ook ik geniet als een klein kind…
DE SCHONE HERFST
poëzie
4.0 met 4 stemmen 926 Naar deze herfst had ik ontroerd gewacht
Als naar een nacht van zwoel doorgeurde dromen:
Naar 't koele licht en naar de gouden bomen
In grauwe nevel langs de smalle gracht.
De dagen waren vreemd van vege pracht,
Een felle gloed scheen alles te doorstromen:
De bloemen baarden huivrend-zoete aromen
En wrede kleuren, bont en brandend-zacht…
O Naakte liefde, grijs en broos
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.189 o Naakte liefde, grijs en broos;
mijn arme herfst, uw lent’ genaderd:
een moede wingerd, bloed-dooraderd,
die lenkt naar nieuwe oktober-roos;
een arme, bibberende schaâuwe
die duister om uw schoonheid rilt;
- - o norse min, die danken wilt
noch durft te rouwen…
-------------------------------------------------------------------------
uit…
Tegen de weemoed
gedicht
3.0 met 32 stemmen 16.668 Een karavaan voddenmannen
trekt al dagen klagend
langs het raam. Jaargetij
van stafrijm. De krant
die uit de schemering
de gang inglijdt is klam.
Commentaren vragen aandacht
voor de dodo, en je weet:
het is oktober. Valt een spin
het afwaswater in. Najaar,
vuurtje in de nevel, slaapje
van de luiheid, de wereld
wordt weer één, zelfs de spreeuwen…
Herfstochtend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 77 Ochtendgloed verdrijft duistere nacht
En kleedt de velden met kleuren
Een deken van het zuiverste smaragd
Overal begint men herfst te bespeuren
De takken zijn behangen met zirkoon
Struiken gehuld in beparelde tooi
Boven de kim stijgt als gouden kroon
Een stralende zon in vol allooi
Over het water hangt nog een witte mist
Een sluier voor…
Een Herfst
gedicht
2.0 met 21 stemmen 10.825 Men is vandaag ontzettend onsterfelijk
het is eindelijk de echte heldere herfst
die er haast nog niet is
de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen
de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting
de grond ligt nog onder het gras
men rookt de zwarte sigaar van de dokter
men raakt bezweet door het werpen met darts
men drinkt zijn zevende…
KIL
gedicht
3.0 met 38 stemmen 17.211 De herfst wordt nu kil.
De meeste bomen houden hun groen vol,
maar de berken, van vorm en tint toch al ijl,
slinken tot geesten.
Hun schemerende skeletten zijn behangen
met dunne gouden munten waar de zon
doorheen schijnt,
versleten dukaten die zullen
vallen op vochtige hollandse zandgrond.
------------------------------------…
Nazomeren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 80 De bomen vertellen het
ze laten los wat bloeiend nat werd
ze hebben tijd nodig voor rust
De ondergaande zon weet het
ze gaat eerder weg
ze verlaat onze mooie zeekust
De frisse ochtenddauw
doet spinnenwebben glinsteren
het voelt vochtig en klam
De zomer kan niet eindeloos duren
zoals ze gaf in onvoorspelbaarheid
zo vleugellam
laat…
SEPTEMBER
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.435 September blaas uw gouden vlammen
Door al de wijde wereld heen!
Blaas van nog boordevolle stammen
Het kwijnend afval naar beneên!
Begraaf ons in uw gulle goud,
Tot ons ontstuimige verlangen
Barst boven al uw wilde zangen
En feest in al uw vruchten houdt!
September blaas uw witte buien
Als blâren van een rozenstok!
Blaas aan ons hart, tot…
veranderlijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 88 mijn voeten reppen zich
door zilveren regen
ik dacht:
ik kleur de woorden
en maak een zon
later op de dag
zal zij komen
haar hitte verschroeit me
zij zal vogels verstenen
in oogverblindend licht
vleugels gebroken
niemand is veilig
als het zomert
laat mij winters zijn
ik ruik bloemen op ijs
mijn voeten reppen zich
onder de koperen…
Zoals het is
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 74 Die mooie zomer
blijft nog lang nazinderen
bij geknakte tak
Wanneer tijd is gekomen dat het
prachtige blauw van de hemel vermindert waar
de zon gezelschap krijgt van steeds meer getinte en donkere
wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing.
Nog even heerlijk genieten van de
groene ritselende bladeren die…
Rollercoaster
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 62 In de tuin van mijn Jasmijnallee
kent de lente een tweede gang
na de vroege golf van zwoelte
in een benauwde atmosfeer,
ons voorjaar nam dit alles in alle vroegte mee,
met weinig gevoel voor de nood aan koelte
Er volgde een tijd, het duurde te lang
met veel water, wind en hagelstenen
de seizoenen leken de kaarten te hebben geschud,
vroeg…
in een zomerend park
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 144 een man en een vrouw
samen oud geworden
zaten samen zwijgend op een bank
in een zomerend park
en hij zag
hoe herfst in hun bomen sloop…
is het nu zomer of herfst?
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 134 Is het nu zomer of herfst?
We kunnen het niet vatten
het is nog maar augustus
en de zomer geeft al een afscheidskus.
Waar is de zon gebleven
met een klein beetje strandleven.
Overal buien en onweer
het lijkt wel herfstweer.
We kunnen niet genieten
de wolken beginnen met regen te gieten.
Bloemen kunnen niet meer bloeien.
De kinderen niet…
Herfstleven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 68 Als je je ogen sluit, niet beweegt,
hoor je in onderaardse holen de muizen,
kruipende spinnen die argwanend naar je staren
vanuit fragiele door henzelf gesponnen huizen.
Je hoort het knisperen van het dorre blad,
hoe vette regenwormen diepe gangen graven,
pissebedden onder vochtige stenen gevlucht,
op zoek naar een veilige haven.
Wanneer…
De straat is nat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 62 het licht van de lantaarn
weerspiegelt in een plas
Wind houdt zijn adem in
luistert naar de regen
dat een staccato ritme heeft
hij kan zich echt niet beheersen
zachtjes deint Wind mee
zwelt aan tot de bladeren vallen
dan staakt hij plots elke beweging
Najaar wordt boos en vraagt:
'Wind wat doe je nou?
Ik begon er net in te komen,
en…
Scheppingsdag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 56 kleine grijze
duif eet
wat van
de bladeren
maar waait
hierop mee
met de
harde wind
met de
storm langs
de woeste
zee een
uitje voor
ouders en
kind
dit alles
geschapen door
de heilige
Schepper ziet
hoezeer hij
ons bemind
sportieve jongelui
in zomerse
kleding kunstrijke
sprongen op
de trampoline
voetballen nog
erbij…