166013 resultaten.
Ritueel
gedicht
2.6 met 37 stemmen
14.951 Zij hebben ons hart ingepikt,
Onze groei, onze poppen genekt,
Onze tuin op de trein gezet,
Ons verblind met hun lichtende as.
Zij hebben de zwarte zak
Van hun afwezigheid strak
Over ons heengetrokken
En toen onze oren verpest
Met de ruis van hun hemelse spraak.
Dus waar ik vandaan kom, daar
Moet je die opgebaarde
Nog lichtjes blozende…
De oude van de berg
poëzie
3.7 met 12 stemmen
2.934 ‘k Heb eens gedacht: de tijd zal komen,
Dat Poëzie heeft afgedaan; -
’t Is uit met mijmren en met dromen,
Geen zang of zucht kan meer bestaan; -
Of zal de kunst het veld behouden,
Zij spare ons grotten, klippen, wouden,
En minneleed en dweperij, -
Wil ze in de branding niet bezwijken,
Zij moet met kennis zich verrijken,
En volg’ het weten van…
Een ster.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
338 Zij kijkt naar het licht
van een ster die fonkelt ver.
Zij verwondert zich.…
paradox
hartenkreet
4.6 met 7 stemmen
338 breek
je
een been
ben je
gelijk
onthand..…
een poging tot...
netgedicht
4.2 met 16 stemmen
436 een liefdesgedicht schrijven
blijft een lastig gegeven
het is als een vorm van
'naakt zwemmen' zonder je
al te veel bloot te geven
'onmogelijk dus'
je gaat spoedig op zoek
naar superlatieven die
nog niet blasé zijn
'ook al moeilijk te vinden'
ten einde raad doe je met het
schaamrood op de kaken concessies
'sta je weer in je…
Potdicht
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
323 het blauwt nog niet aan het hemelgewelf
de boventonen staan in het vale grauw
voorlopig ligt de stad in ochtenddauw
de lucht ploetert al dagen met zichzelf
het lukt haar niet de pleinen te versieren
de bewolking biedt haar streven tegenwicht
dat geeft de straat een somber aangezicht
ook mensen zijn maar moeilijk te plezieren
ze slaagt…
Aan het verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
386 Je rust onder donkere, rulle aarde;
Je zegde me verdriet aan
En ik was bang
Nu is er de zachte, stille vloed van de tranen
En ik ben niet meer bang…
Poëzy
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
391 Je aforismen zijn van hoog niveau,
ik zag zelfs een excellente Amsterdamse school...chapeau!
En des te fraaier is de anti-poëzie in dit poëem
al mis ik ten enen male assonantie en alliteratie.
Ik vergeef je het ontbreken
van binnenrijm en beeldspraak
ik verheug me echter over je
coupletten met clichés
een gebroken vers kortom…
Honora division
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
326 Vooruit, even een rondje langs de velden
of liever, op mijn flashscore applicaat
de app die alles weet van sport,
hoe laat
gescoord wordt, wie gemist heeft en hoe vaak
Geen cruijff ruud krol sjaak swart van hanegem
geen eddy pieters graafland coen moulijn
van beveren, zou hij een bijnaam hebben
de spin de tank de kromme of de keu
Wie…
Dank voor schone schepping
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
283 Dank aan Hem die heel dit grote wonder schiep
het grote wonder waar wij op mogen leven
het wonder waar Hij alles tot leven riep
het wonder ons in bruikleen gegeven.
Als rentmeesters heeft Hij de mens aangesteld
te verzogen Zijn paradijs, Zijn aarde
maar helaas was de mens daar niet op gesteld
hij was te dom en kende niet de waarde.…
[ Zonder voorbehoud ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
245 Zonder voorbehoud
de dag beginnen, vrolijk --
als de leeuwerik.…
zonder oogst (1)
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
265 nog proberen wij
in te grijpen maar
het is al te laat
natuurlijk blijft
de aarde groen
maar zonder oogst
van vrucht en bloem
wel hitte wateroverlast
stormen en tornado’s
heftige valwinden onweer
gigantische blikseminslagen
in luchten die in tal van
variaties hun slechte kanten
laten zien en voelen
wat er nog leeft
wordt snel omgebracht…
VOGELS VOEREN
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
489 ik zie de mezen
aan de bollen hangen
dan de een dan de ander
en enkelen blijven geduldig
aan de kant wachten
vol verlangen
zij zijn de laatsten
in de pikorde
en houden het bij wensen
en hoopvolle gedachten
want zij weten we zullen
nooit de eersten worden
en kunnen slechts wachten
op onze kansen
ach in wezen zijn het
net mensen die mezen…
En als ..
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
469 en als ik overlijd,
sluit dan eerst mijn ogen
voor het licht van de wereld
en kijk daarna dan eventjes
voorzichtig in mijn mond
want alles wat jij graag
nog had willen horen
maar ik niet durfde te zeggen,
ligt op het puntje van mijn tong…
Reflectief
snelsonnet
4.1 met 14 stemmen
514 Steeds vaker kijk ik op mijn leven terug
En ben dan helemaal niet ontevreden
Met wat de jaren brachten tot op heden
En wat ik nu doe, ouder, minder vlug
Ik dicht, dit maakt mijn dagen stukken lichter:
Hier heb ik het gebracht tot zondagsdichter!…
Gelijk men kakkerlakken ziet
gedicht
3.9 met 31 stemmen
10.669 Gelijk men kakkerlakken ziet
(die men ook later in de taartvorm vindt),
zo kan men reageren op wat de wandklok toont.
Niet op de uren die in muren dringen
van woonst of werkvertrek.
Maar op de uren die, van de wijzers afgespat,
verdwijnen en verdwenen zijn,
hoewel ze in glitterpakken
op het netvlies hangen.
Dit is wat ons de wandklok toont.…
HERFST
poëzie
3.5 met 13 stemmen
4.172 De avonden donkeren al.
dit is het regenende jaargetijde
waarin wij haar eenmaal ten grave droegen;
ook toen sloegen de bladeren en de regen
over de paden en de zwarte wegen
en het woei duister in de donkre groeve.
alleen was het toen vroeger herfst
en droever.
-----------------------------------------------------------------------
uit:…
Kaleidofonie
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
303 Als de zoemer gaat is het
voorbij
het naseizoen van indian summer liefde
op bronzen vleugels van
melancholie
als kaleidoscoop in een
kakofonie
kleuren van de herfstzon die
mijn hart doorkliefde
Is zij nog steeds of niet meer
van mij?…
PAUS FRANCISCUS, WAAROM, WAAROM, WAAROM
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
343 Waarom Paus Franciscus
bent u wel in Luxemburg en België?
en niet in Rusland bij Pipo Poetin
die monsterlijke verschrikkelijke clown?
Waarom Zijne Heiligheid, waarom niet?
Waarom ook niet in Israël en Palestina?
De bakermatten van uw Rooms Katholicisme
het land van Jezus, de VredesVorst; Koning van de Vrede
Waarom wijdt u zich wel aan…
Quasi chinees
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
528 Wie schetst mijn en
wellicht nu ook
jouw verwondering
toen ik mijn hedenochtend
ritueel beëindigde
bleek een verstekeling
uit een der verre oostenlanden
zonder geldig schengenvisum
ontsnapt aan 't wakend oog
der heren frontexofficieren
mijn inbox schalks te visiteren
Zij groet ons in quasi chinees
met vleugjes hongkong taiwanees…
mijl op zeven
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
276 er ligt een lange weg te gaan
die honger met brood verbindt
langs stadslicht, hemelbogen
en schaduw, ter aarde geworpen
een kalf huilt als een geit
geen omtrek in de verte te zien
soms waait tederheid voorbij
op de tast, zoals dat hoort
de omstandigheden moeten hun
samenloop nog vinden
op afstand maar onafwendbaar
zoals hop en bier…
[ De honden ruiken ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
362 De honden ruiken
aan gevallen blad en mos --
Ze jagen niet meer.…
Als de zomer ons verlaat
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
319 Regen op ramen
kou kondigt weer gevoel aan
van einde zomer
Wanneer tijd is gekomen dat
het prachtige hemelsblauw vermindert waar
de zon gezelschap krijgt van steeds meer verbeeldingsrijke
wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing.
Nog even heerlijk genieten van
groene ritselende bladeren die zich laten…
Warmte
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
515 een warme herinnering
de wollen trui
die ma voor me breide…
Een eigen invulling
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
273 wij waren
niet van
de grote
gebaren
eerder van
de kleine
geheimen
die wij vaak
samen deelden
een verholen
gniffel of het
begin van een
samen wetende
genietende lach
de bijna stiekeme
strijkjes in het
voorbijgaan met
woord of hand
die net uit het
verband kwamen
van de werkelijkheid
onze wereld
heeft zich nooit
afgezet…
De denkwereld van Marjolein F.
snelsonnet
5.0 met 3 stemmen
431 Sinds lang kijk ik afgunstig naar de Denen
Ze hebben haast geen vluchtelingen daar
En dat krijg ik hier ook wel voor elkaar
Gewoon veel minder services verlenen
Ontmoediging; versobering en tucht
Dan zullen we eens zien waarheen men vlucht…
Inspiratie
gedicht
3.0 met 2 stemmen
940 Wij willen weten waarover
wij gaan schrijven: een put
een dennenboom, parel, slak
hoe zij langzaam kruipt
over de weg en niet weet
wanneer zij verpletterd wordt
vertrapt tot slijmerige plek
of juist net vooruit, niet
versnellend, ontsnapt, maar
dat woord lijkt al te snel
ontkomt, terwijl de fietser
allang op zijn bestemming is
haalt zij…
De juffrouw van de retirade
poëzie
3.8 met 4 stemmen
3.062 De mensen denken dat m'n vak toch zo verschrikkelijk vies moet wezen
Maar dat is werkelijk niet waar, ik zit de krant d'r bij te lezen
Ik eet er fijn m'n prakkie op, ik smul d'r van m'n karbonade
Het gaat er net zo gladjes in, al zit ik bij de retirade
Ik heb m'n hele leven lang al menigeen bedrukt zien komen
En daarna opgeruimd zien gaan…
Indian summer
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
388 Weet je, nog nooit was ik zo gelukkig
gelukkig geweest als die ochtend
toen wij op een strand liepen,
een strand zoals hier
Het was herfst, toen het mooi weer was
een seizoen dat alleen in noord-amerika bestaat
men noemt het daar indian summer
maar eigenlijk was het ònze zomer
Je leek in je lange jurk op een aquarel van Marie Laurencin…
Spreeuw in de storm
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
337 Het liefdeshart wordt onrustig
nieuw lentelandschap stelt zich voor
heldere liefde kondigt zich aan
ook de kapitein op de rivier
laat van zich horen
met haar vrouwenlichaam
als grote ziel aan stuurboord
slechts gekleed in boxershort
spreeuw in de storm
het houdt me zo
van de andere dingen af
die intrigerende kleur
van jouw Russische…