inloggen

Alle inzendingen

166013 resultaten.

Sorteren op:

Ritueel

gedicht
2.6 met 37 stemmen aantal keer bekeken 14.951
Zij hebben ons hart ingepikt, Onze groei, onze poppen genekt, Onze tuin op de trein gezet, Ons verblind met hun lichtende as. Zij hebben de zwarte zak Van hun afwezigheid strak Over ons heengetrokken En toen onze oren verpest Met de ruis van hun hemelse spraak. Dus waar ik vandaan kom, daar Moet je die opgebaarde Nog lichtjes blozende…
Leonard Nolens30 september 2024Lees meer >

De oude van de berg

poëzie
3.7 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.934
‘k Heb eens gedacht: de tijd zal komen, Dat Poëzie heeft afgedaan; - ’t Is uit met mijmren en met dromen, Geen zang of zucht kan meer bestaan; - Of zal de kunst het veld behouden, Zij spare ons grotten, klippen, wouden, En minneleed en dweperij, - Wil ze in de branding niet bezwijken, Zij moet met kennis zich verrijken, En volg’ het weten van…

Een ster.

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 338
Zij kijkt naar het licht van een ster die fonkelt ver. Zij verwondert zich.…
martin valk29 september 2024Lees meer >

een poging tot...

netgedicht
4.2 met 16 stemmen aantal keer bekeken 436
een liefdesgedicht schrijven blijft een lastig gegeven het is als een vorm van 'naakt zwemmen' zonder je al te veel bloot te geven 'onmogelijk dus' je gaat spoedig op zoek naar superlatieven die nog niet blasé zijn 'ook al moeilijk te vinden' ten einde raad doe je met het schaamrood op de kaken concessies 'sta je weer in je…

Potdicht

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 323
het blauwt nog niet aan het hemelgewelf de boventonen staan in het vale grauw voorlopig ligt de stad in ochtenddauw de lucht ploetert al dagen met zichzelf het lukt haar niet de pleinen te versieren de bewolking biedt haar streven tegenwicht dat geeft de straat een somber aangezicht ook mensen zijn maar moeilijk te plezieren ze slaagt…
Wijnand Raben29 september 2024Lees meer >

Aan het verdriet

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 386
Je rust onder donkere, rulle aarde; Je zegde me verdriet aan En ik was bang Nu is er de zachte, stille vloed van de tranen En ik ben niet meer bang…
I.Broeckx29 september 2024Lees meer >

Poëzy

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 391
Je aforismen zijn van hoog niveau, ik zag zelfs een excellente Amsterdamse school...chapeau! En des te fraaier is de anti-poëzie in dit poëem al mis ik ten enen male assonantie en alliteratie. Ik vergeef je het ontbreken van binnenrijm en beeldspraak ik verheug me echter over je coupletten met clichés een gebroken vers kortom…

Honora division

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 326
Vooruit, even een rondje langs de velden of liever, op mijn flashscore applicaat de app die alles weet van sport, hoe laat gescoord wordt, wie gemist heeft en hoe vaak Geen cruijff ruud krol sjaak swart van hanegem geen eddy pieters graafland coen moulijn van beveren, zou hij een bijnaam hebben de spin de tank de kromme of de keu Wie…
Xander29 september 2024Lees meer >

Dank voor schone schepping

netgedicht
1.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 283
Dank aan Hem die heel dit grote wonder schiep het grote wonder waar wij op mogen leven het wonder waar Hij alles tot leven riep het wonder ons in bruikleen gegeven. Als rentmeesters heeft Hij de mens aangesteld te verzogen Zijn paradijs, Zijn aarde maar helaas was de mens daar niet op gesteld hij was te dom en kende niet de waarde.…

[ Zonder voorbehoud ]

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 245
Zonder voorbehoud de dag beginnen, vrolijk -- als de leeuwerik.…
Zywa29 september 2024Lees meer >

zonder oogst (1)

netgedicht
5.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 265
nog proberen wij in te grijpen maar het is al te laat natuurlijk blijft de aarde groen maar zonder oogst van vrucht en bloem wel hitte wateroverlast stormen en tornado’s heftige valwinden onweer gigantische blikseminslagen in luchten die in tal van variaties hun slechte kanten laten zien en voelen wat er nog leeft wordt snel omgebracht…
wil melker29 september 2024Lees meer >

VOGELS VOEREN

hartenkreet
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 489
ik zie de mezen aan de bollen hangen dan de een dan de ander en enkelen blijven geduldig aan de kant wachten vol verlangen zij zijn de laatsten in de pikorde en houden het bij wensen en hoopvolle gedachten want zij weten we zullen nooit de eersten worden en kunnen slechts wachten op onze kansen ach in wezen zijn het net mensen die mezen…
catrinus29 september 2024Lees meer >

En als ..

netgedicht
2.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 469
en als ik overlijd, sluit dan eerst mijn ogen voor het licht van de wereld en kijk daarna dan eventjes voorzichtig in mijn mond want alles wat jij graag nog had willen horen maar ik niet durfde te zeggen, ligt op het puntje van mijn tong…
Regenpaard29 september 2024Lees meer >

Reflectief

snelsonnet
4.1 met 14 stemmen aantal keer bekeken 514
Steeds vaker kijk ik op mijn leven terug En ben dan helemaal niet ontevreden Met wat de jaren brachten tot op heden En wat ik nu doe, ouder, minder vlug Ik dicht, dit maakt mijn dagen stukken lichter: Hier heb ik het gebracht tot zondagsdichter!…
Inge Boulonois29 september 2024Lees meer >

Gelijk men kakkerlakken ziet

gedicht
3.9 met 31 stemmen aantal keer bekeken 10.669
Gelijk men kakkerlakken ziet (die men ook later in de taartvorm vindt), zo kan men reageren op wat de wandklok toont. Niet op de uren die in muren dringen van woonst of werkvertrek. Maar op de uren die, van de wijzers afgespat, verdwijnen en verdwenen zijn, hoewel ze in glitterpakken op het netvlies hangen. Dit is wat ons de wandklok toont.…
Paul Bogaert29 september 2024Lees meer >

HERFST

poëzie
3.5 met 13 stemmen aantal keer bekeken 4.172
De avonden donkeren al. dit is het regenende jaargetijde waarin wij haar eenmaal ten grave droegen; ook toen sloegen de bladeren en de regen over de paden en de zwarte wegen en het woei duister in de donkre groeve. alleen was het toen vroeger herfst en droever. ----------------------------------------------------------------------- uit:…

Kaleidofonie

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 303
Als de zoemer gaat is het voorbij het naseizoen van indian summer liefde op bronzen vleugels van melancholie als kaleidoscoop in een kakofonie kleuren van de herfstzon die mijn hart doorkliefde Is zij nog steeds of niet meer van mij?…
Maxim28 september 2024Lees meer >

PAUS FRANCISCUS, WAAROM, WAAROM, WAAROM

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 343
Waarom Paus Franciscus bent u wel in Luxemburg en België? en niet in Rusland bij Pipo Poetin die monsterlijke verschrikkelijke clown? Waarom Zijne Heiligheid, waarom niet? Waarom ook niet in Israël en Palestina? De bakermatten van uw Rooms Katholicisme het land van Jezus, de VredesVorst; Koning van de Vrede Waarom wijdt u zich wel aan…

Quasi chinees

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 528
Wie schetst mijn en wellicht nu ook jouw verwondering toen ik mijn hedenochtend ritueel beëindigde bleek een verstekeling uit een der verre oostenlanden zonder geldig schengenvisum ontsnapt aan 't wakend oog der heren frontexofficieren mijn inbox schalks te visiteren Zij groet ons in quasi chinees met vleugjes hongkong taiwanees…
Xander28 september 2024Lees meer >

mijl op zeven

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 276
er ligt een lange weg te gaan die honger met brood verbindt langs stadslicht, hemelbogen en schaduw, ter aarde geworpen een kalf huilt als een geit geen omtrek in de verte te zien soms waait tederheid voorbij op de tast, zoals dat hoort de omstandigheden moeten hun samenloop nog vinden op afstand maar onafwendbaar zoals hop en bier…
Iniduo28 september 2024Lees meer >

[ De honden ruiken ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 362
De honden ruiken aan gevallen blad en mos -- Ze jagen niet meer.…
Zywa28 september 2024Lees meer >

Als de zomer ons verlaat

netgedicht
1.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 319
Regen op ramen kou kondigt weer gevoel aan van einde zomer Wanneer tijd is gekomen dat het prachtige hemelsblauw vermindert waar de zon gezelschap krijgt van steeds meer verbeeldingsrijke wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing. Nog even heerlijk genieten van groene ritselende bladeren die zich laten…
CB28 september 2024Lees meer >

Een eigen invulling

netgedicht
5.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 273
wij waren niet van de grote gebaren eerder van de kleine geheimen die wij vaak samen deelden een verholen gniffel of het begin van een samen wetende genietende lach de bijna stiekeme strijkjes in het voorbijgaan met woord of hand die net uit het verband kwamen van de werkelijkheid onze wereld heeft zich nooit afgezet…
wil melker28 september 2024Lees meer >

De denkwereld van Marjolein F.

snelsonnet
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 431
Sinds lang kijk ik afgunstig naar de Denen Ze hebben haast geen vluchtelingen daar En dat krijg ik hier ook wel voor elkaar Gewoon veel minder services verlenen Ontmoediging; versobering en tucht Dan zullen we eens zien waarheen men vlucht…
Bart Adjudant28 september 2024Lees meer >

Inspiratie

gedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 940
Wij willen weten waarover wij gaan schrijven: een put een dennenboom, parel, slak hoe zij langzaam kruipt over de weg en niet weet wanneer zij verpletterd wordt vertrapt tot slijmerige plek of juist net vooruit, niet versnellend, ontsnapt, maar dat woord lijkt al te snel ontkomt, terwijl de fietser allang op zijn bestemming is haalt zij…
Remco Ekkers28 september 2024Lees meer >

De juffrouw van de retirade

poëzie
3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 3.062
De mensen denken dat m'n vak toch zo verschrikkelijk vies moet wezen Maar dat is werkelijk niet waar, ik zit de krant d'r bij te lezen Ik eet er fijn m'n prakkie op, ik smul d'r van m'n karbonade Het gaat er net zo gladjes in, al zit ik bij de retirade Ik heb m'n hele leven lang al menigeen bedrukt zien komen En daarna opgeruimd zien gaan…
Koos Speenhoff28 september 2024Lees meer >

Indian summer

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 388
Weet je, nog nooit was ik zo gelukkig gelukkig geweest als die ochtend toen wij op een strand liepen, een strand zoals hier Het was herfst, toen het mooi weer was een seizoen dat alleen in noord-amerika bestaat men noemt het daar indian summer maar eigenlijk was het ònze zomer Je leek in je lange jurk op een aquarel van Marie Laurencin…
Maxim27 september 2024Lees meer >

Spreeuw in de storm

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 337
Het liefdeshart wordt onrustig nieuw lentelandschap stelt zich voor heldere liefde kondigt zich aan ook de kapitein op de rivier laat van zich horen met haar vrouwenlichaam als grote ziel aan stuurboord slechts gekleed in boxershort spreeuw in de storm het houdt me zo van de andere dingen af die intrigerende kleur van jouw Russische…
Meer laden...