Netgedichten

netgedicht (nr. 83.886):

zonder oogst (1)

nog proberen wij
in te grijpen maar
het is al te laat
natuurlijk blijft
de aarde groen
maar zonder oogst
van vrucht en bloem

wel hitte wateroverlast
stormen en tornado’s
heftige valwinden onweer
gigantische blikseminslagen
in luchten die in tal van
variaties hun slechte kanten
laten zien en voelen

wat er nog leeft
wordt snel omgebracht
zowel plant als dier en
mens door het snel
toegenomen onderling
geweld met de modus
overleven tot de dood

de eenling grijpt de
macht die overblijft
in de diep zwart
donkere nacht die
heerst op de stortplaats
van werelden waarvan
de namen al verdwenen zijn

nog beschrijft stof uit
de apocalyps overgebleven
de laatste stuipen van het
leven dat de mensheid niet
kon delen met de zielen
die de schepping in alle
liefde waren toevertrouwd