Alle inzendingen over eenzaamheid

Al sla ik niet met woorden, de gedachten zijn er ooit en die voel ik soms steken in de vijver van verlangen. Veel liever zou ik jou met vrolijk feestgezang omhangen dan dat ik die gedachten hier zo rustig hou gekooid. Zovelen zijn er hier en elders die nog moeten wachten tot iemand naar hun vragen hoort, hun droeve blikken ziet en zelf ervaar…

je wilde de stilte niet die jij zo nodig had mensen en hectiek een sneer en snel repliek jij was de vis in het water pronkte met je kleuren maar vond nooit rust er was geen branding loze kust tot de muren gingen spreken jij de woorden niet kon vinden omdat jij jezelf was vergeten geen zelfbeeld maar slechts schijn omdat anderen…

Dit zijn muurdagen. Ze lopen blind zichzelf te zoeken : een lege winkeltas, drie manden was en lange vingerhalen in het stof op de T.V.-kast. Er is niets ouds te zien, het proeft alleen maar zo. Het beeld is herfst. Als hij deuren opent, schatert hoop in een gladde boom. In trage ademstoten marcheert de stoet voorbij : kind met sjaal, een…

Wat is eenzaamheid wanneer je niet alleen bent tal van mensen om me heen ik lijk wel verwend Hoe eenzaam kun je zijn met een slopende ziekte als Parkinson wie zal begrijpen dat ik dit niet overwon Ik zit gevangen in mijn lijf het zit als een waas in mijn hoofd het gaat bijna niet vanzelf ik ben van mijn "eigen ik" beroofd Zo eenzaam…

terwijl je geur waar ons thuis op is gegrond vervaagt & sporen van je hongerige mond en gretige vingers van mijn huid worden gewist door de kille lenteregens en de ijzige wind onze harde woorden met afkeer gevuld voorbij de helder verlichte grenzen van ons paradijs verjaagt, kan ik mezelf horen fluisteren tegen een wijze…

In droefenis geborgen kijk je nooit uit naar de dag van morgen dagen gaan aan je voorbij je voelt je soms vogelvrij in het labyrint van je geest wordt er als wild op je geschoten alleen in droefenis voel je je geborgen.…

zie hier, de flarden van mijn droom: in de voor een vrouw verboden boom speelt de voor de liefde verloren zoon met de schaduwen van zijn verleden. pas op voor scherven van geluk! wie ligt daar slap en levenloos gebroken in zijn val? in 't lichaam van geliefden zoekt hij een nieuwe moederschoot; het ruisen van haar bloed verstomt…

Jouw ogen, grijsgroen van kleur soms fel, giftig, soms teder, zacht ze stralen iets uit, maar zonder geur ondeugend, plagend, zoals jij dan lacht. Jouw ogen, denkend, soms te veel kon ik je dan je gedachten maar lezen, hoewel ik graag eens met je speel wil ik eerlijk en oprecht tegen je wezen. Jouw ogen, ze zien me dan wel van buiten maar…

droomvrouw ik ken je niet maar jij was in mijn slaap vannacht & zong een lied bij het gevoel waarmee ik uit de droom geholpen werd…

Reis. Flarden gedachten en beelden flitsen langs ramen voorbij. Het dendert van binnen, station onbekend. Reis door je slaap en rust. Rust.…

Stille rookplek in een grote stad. Toevluchtsoord voor wie naar adem hapt. Een teug troost ook, soms…

Alleen op de wereld, alleen elke dag Er was niemand toen ik gepest werd elke dag Er was niemand toen ik mijn ouders scheiden zag Er was niemand toen ik ergens bij wilde horen Er was niemand, ik raakte steeds meer verloren Er was niemand toen ik mijn baan kwijt raakte Er was niemand die alles weer beter maakte Het leven is een grote sleur, van…

Hij had het zwaar als kind hij bad ieder avond tot de lieve god vergeef me dat ik steel uit de suikerpot in plaats van suiker gebruikte hij nu dan heroïne afgewisseld met cocaïne langzaam raakte hij zo in hoger sfeer dat hij geen vergiffenis meer vroeg aan de lieve Heer met dat allerlaatste shot verloor hij zich in de donkere krochten…

De oude avond kan niet wachten om mij het licht van de dag te ontnemen ik leef hier in den vreemde zonder liefde van ontheemden mijn ziel heeft een grijze huid mijn verstand beeft in eenzame stilte oudheid heeft in mij een kan gevonden ik kan niet leven, ik kan niet rusten zonder het bemoedigende vooruitzicht naar hemelse hereniging met…

Dis die blond, dis die blou: dis die veld, dis die lug; en 'n voël draai bowe in eensame vlug - dis al Dis 'n balling, gekom oor die oseaan, dis n graf in die gras, dis n vallende traan - dis al…

je schoenen staan er nog hoe ben je weggekomen hier in de namiddag van het besef tussen zijn en niet zijn daar glipte jij tussen de kieren van m'n vasthoudendheid barvoets zonder geluid…

Wit op de straten Grijs eroverheen Probeer ik dit te verlaten Ik, mijzelf, alleen Verspreiden doet het snel Als paren gaan zij door Struikel ik in een kuil Zoals ik hoor Het wit is overal Waar je het ook ziet Maar waar ik het vinden zal Ligt liefde niet in het verschiet Ik schrijf mijn initialen Met grijs op wit Mijn eenzaamheid…

De holle zolen van mijn voeten tegelen ‘t onbetreden pad. Aan het einde van de route wacht het gapend, zwarte gat, Knaagt des werelds karkas kaal, ontbindt de Aarde in atomen: verwaait het stof, primordiaal tot afgestorven sterrenstromen Als doler over ’t dode zand, voorbij de weg geslonken tijd. Doelloos dwalend over ‘t strand langs…

Niemand zag haar schoonheid die was achtergebleven in haar spiegel ze had hem nooit meer afgenomen alleen de uitgedroogde tandpasta zat er op 's nachts liet ze dromen niet meer toe en van slaap werd ze alleen maar moe ze was nu als een oude krant niet nieuwswaardig.…

Kost het nou Zoveel moeite Om te schrijven Dat je leeft Aan mij denkt Zo heel ver weg Soms nog wat Om mij geeft Wat kost het meer Zo'n klein moment Als je op pad bent En geniet Als ik alleen ben Zit te piekeren Niemand mij nog ziet Het lukt mij Niet zo goed Je te zeggen Of proberen Uit te leggen Dat gewoon wat tekst Een lief bericht…

Pas op mijn sterfbed Aan het einde van mijn leven Maak ik de balans op Durf ik toe te geven Dat het vaak niet ging Als de bedoeling was Ik vaker dan mij lief was Zat in zak en as Veel dagen vulde Vol kommer en met kwel Desondanks niet spreken wil Van een leven als een hel Mijn zegeningen telde Hoe klein ook of gering Een nieuwe dag aanvaarde…

je kijkt naar buiten niemand loopt op straat je kijkt naar binnen niemand zit op de bank naar buiten kijken of naar binnen maakt niet veel uit zo lang je niemand ziet eindeloos lang geleden dat je iemand zag en vogels hoorde…

toen ik depressief was voelde ik elk moment dat mensen smetvrees kregen er komen gemeenplaatsen zogenaamde raadgevingen om van je af te zijn elke seconde gestolde hel die je moet overleven niet vóor te stellen zij willen je ontkennen omdat het ook hen zou kunnen overkomen…

Wanneer de dood ons omarmt, maakt hij aan ons leed een einde. Eenzaam en alleen blijft hij achter. Zo krijgt de dood ons leven lief. Zonder liefde kan hij niet bestaan. Wanneer we de dood omarmen, kan vrede worden geboren. Kunnen onze angsten sterven gaan.…

Uit lege verte toegeroep men weet niet waar vandaan maar al aan blaren groen jongvochtig wat is des harten koekoekroep naar ene die begrijpt die eender is hoe is het leeg…

met de schoenen in haar hand loopt ze in gedachten verzonken over ‘t smalle, koude strand voeten in ’t nat, gezicht gericht op de brandingsgolven, die keer op keer het zand bedolven met daarin de voetstappen en haar gedachten welke rap verdwenen in ’t natte zand…

Mijn ziel is gevangen in een duistere grot In het labyrint zoek ik een uitweg Maar ik dol maar rond Ik zie het licht en voel de warmte Een innerlijke stem wijst mij de weg Maar ik wil niets zien, ik wil niet luisteren En ik blijf maar dwalen In die koude, eenzame, donkere grot…

Het leven had haar vies gemaakt tranen vermorzelden haar hart ze bleef lachen door haar oneindige nacht heen opdat anderen niet zouden zien hoe gebroken ze was en hoe alleen.…

je acteert volleerd op het podium van leven waar schijnwerperlicht jouw gezicht laat stralen speelt in een zelfgekozen decor van spiegels die kaatsen om je volledig zichtbaar te maken maar na het doek is er geen demasqué alleen wie aandacht heeft leeft in jouw idee het donker neemt je naamloos mee er is geen spiegel die nog groet…

Als kind liep ik door de straten van de oude stad En bezocht ik De tempel van het verleden Ik herinner me dat Oude mensen naar het altaar stapten Om hun schepper te eren, zij baden, smeekten en dankten in vreemde talen die ik toen nog niet verstond. Nu begrijp ik wat ze wilden, Nu versta ik de vreemde talen Nu loop ik door die oude…