Alle inzendingen

Haviken strijken hun pluimen Hun lobbyclub heeft goed werk gedaan 20 miljard voor oorlogsschepen Wen er maar vast aan Het kan oplopen tot het dubbele en misschien nog méér De eindjes staan open Politiek kent geen ommekeer Oorlogsschepen zijn passé Geldverslindend en kwetsbaar op zee Afgeschreven in 30 jaar Meer op de werf dan vaarklaar…

Toch wel ontstellend: dat de oudere mens gaandeweg diep-serieus kan worden, metafysisch in zwaar weer geraakt, nauwelijks meer kan achterhalen wat voor kind hij is geweest. Hoe nostalgisch moet hij zijn om dit hardop te constateren! Nu de dreinende wolken eindelijk aftaaien, blauwe beloftes warm ontdooien, verfrist zijn geest: seizoenen…

Door luchtig eikenlover dalen vleugels zonlicht op groepen bosanemonen hun verblijdende witte kleur glanst en spreekt van zuivere wil tot teer bloeien en ontembare kracht om na gezamenlijk vergaan en verborgen wachten steeds weer opnieuw te leven in sommige kroontjes vertoont zich wat ijl roze een schier verdampte wijndruppel…

Jij bent jij en ik ben ik dat is de dualiteit beiden zijn wij vrij jij kent mij en ik ken jou zo ontstaat een eenheid wij blijven beiden vrij jij wordt mij en ik word jou in vrije moraliteit jij en ik worden dan wij wij worden is een keus in onze echte vrijheid en heus niet periculeus…

light verse normaal gesproken heb ik Bart Chabot best wel hoog maar zijn bewering dat de meeuwen een vliegbrevet hebben gaat mij wat ver vissen hebben toch ook geen zwemdiploma…

Mijn deur is gesloten niemand kan naar binnen Ik zit binnen met mijn deur gesloten Zo zit ik gevangen in mijn eigen gemaakte gevangenis…

De grote optocht is voorbij, en nooit voorbij: onvergetelijk.…

Lente "Springmadam" botjes in het struikgewas kriebelige buiken…

wij hebben hun dood al geroken in het heimelijk spoken met geld en rommelen met macht zij duldden geen tegenspraak als echte despoten gewoon doen wat er gezegd wordt want anders vergaat het je slecht kun je carrière contract en promotie naar de hoofdrol zeker voorlopig vergeten zonder mij ben je niks ik heb het allemaal voor…

vlammend avondrood de lucht staat in brand boven een aarde die huilt …

Klonk uit zijn mond de laatste tijd iets milders? Hij heeft veel haat de wereld in getwitterd, hij is polariserend en verbitterd, demoniseert nog als de oude Wilders. Veranderde er al die tijd dan niks? Dat wel natuurlijk: Twitter heet nu ‘X’.…

'k Had haar zo graag nog eens, Voordat zij ons verliet, Goênacht gekust. Zij zeiden: ‘Beter niet.’ Zwaar, door hun zacht vermaan, Sloeg mij hun medelij; Niet zien.... Nooit meer.... En toch Zó dichtbij. Toch: ‘Beter niet’. - Dat woord Grijnst me overal nu aan. ..... O, had ik Niet verstaan! ------------------------------------- uit…

nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong die aan jou toebehoren die ik telkens verdrong woorden als glas zo breekbaar gebroken in mijn mond voor eeuwig onuitspreekbaar omdat ik de moed niet vond…

de haarlokken ooit donker bruinend tegen het zwarte aan met de jaren langzaam grijzer tot nu wit als sneeuw bladeren in een boek dat modellen toont hoeft bij hem niet hij knipt snijdt en scheert het laatste nieuws vertellend zijn mening klaar heeft hij over alles en iedereen niets kan ik bedenken waar hij niks van vindt over hoofddoekjes…

in dit wankele huis aan de rand van het bestaan waar de wereld onvast is het servies stukvalt de huid geen tijd krijgt om te helen de schaduw van gisteren niet verdwijnt waar buiten de wereld woelt waar geen argeloze dagen zijn het licht geen opening vinden kan in dit wankele huis wordt alles stil waar de nacht eindigen zal in…

Voor een diepgaande analyse van deze historische vergissing van de dames en heren van de Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek (een van hoog tot laag gekraakt essay vol familiegezwets), zij verwezen naar het snelsonnet van vandaag, van Inge Boulonois __________________________________ Ik ben Chabot in 't diepst van mijn gedachten…

Doe jij dit Doe ik dat Ga ik hierheen Ga jij daarheen Maar wij met zijn twee Doen zoveel mogelijk met elkaar mee Samen delen wij veel wensen Hebben ook dezelfde kennissen En dan heb jij je mening Ik wilde niet dat je meeging Woorden met gebrek aan goeds Ja het is zeker dat dit ons niets doet Ik kijk naar jou Jij kijkt naar mij…

Er is geen droefenis voor wie met kinderogen nu kan kijken. De witte bloesems doen je juichen om al dat nieuwe leven. De hoop vervuld en dankbaarheid voor zoveel moois al is ’t maar even.…

Durf je binnenwereld te betrekken in je buiten wereld Van binnen Naar buiten Dan kan er intimiteit ontstaan en je elkaar echt leren kennen Je binnenwereld gesloten houden maakt intimiteit onmogelijk…

Ze is depressief. Haar omgeving vindt dat vreemd. Ze heeft toch alles...…

ik wist dat als ik jou zou raken jij bij mij alle knoppen los zou maken ik ongeremd mezelf zou kunnen zijn ook al blijft de schaduw dicht bij mij de ontbrekende stukjes pasten naadloos nadat ze al een tijdje gemist werden in de volwassenspurt jij en ik eindelijk in gesprek zonder woorden verliefd zonder rem en terughoudendheid…

we zijn het ons niet bewust maar de wind leeft als je maar goed luistert hij brult hij fluistert hij kan zo zachtjes waaien dat het soms lijkt alsof hij ons liefdevol wil aaien daarentegen zwiept hij en knalt en buldert zodat het in onze oren schalt en hij heeft van die dagen nadat hij weer eens is uitgeluld dat er wordt gehoest met…

Chabotjes speelden als gezin voor schrijver En hoopten op een enthousiast publiek Al kregen ze op voorhand best kritiek Ze kraaiden feestelijk na al hun ijver Voor dit gezin zelf was het vast een feest Iets anders dus voor wie hun boekje leest…

'K zie nu al hoe 'k, als jij gestorven bent, Zal zitten, kijkend naar je stil gezicht; Wel vol verleden, toch pijnlijk verlicht, Dat jij ten minste geen verdriet meer kent. Mijn handen zullen, vroeger lang gewend, Van zelf aaien je haar, waar levend ligt, Als vroeger, nog het diep glanzende licht, Dat uit de dood mij jouw vergeving zendt.…

Het is zondag Zondag 17 maart 2024, 10.00 uur Zal de zon gaan schijnen? Toch maar een paraplu mee! Weer of geen weer Het wordt mijn, onze zondag De dag van verbondenheid Het zal me benieuwen Die cirkel op het Museumplein Die cirkel van verbondenheid De kerkdienst in de Keizersgrachtkerk Het lied, de zegen op het plein De nazit met…

Ze kussen elkaar Jongens op het groene gras Wat een mooi doelpunt!…

Bij het bankje, vlak voor we er zijn, reikt hij naar de grond en gaat zitten maar hij lijkt niet goed te weten hoe, ik wacht Een man van de gemeente komt kijken en belt om hulp, sirenes Voorzichtig wordt mijn metgezel neergelegd Een vrouw klemt haar armen om mij heen en houdt me strelend vast Anderen kijken toe onvermoeibaar komt…

wij sterven ook gewoon bladeren worden weggewaaid vlinders worden weggeregend wij sterven weg stikken in de tijd dood gewoon doodgewoon…

Ik geniet van je uitdrukking en nog veel meer om jou stralend, intens en zo zeer te zien glunderen en in extase te zien! Je schittert en blaakt als een Griekse godin Proserpina, Ceres in 't koren en ik..... ik raak in vervoering ik waan mij god Pluto, betoverd geraakt door jouw stralende blik wat een hemels geluk moet jij hebben…

Ontsproten zwammen zitten op stam van een berk stervende schoonheid…