Dit slechte gedicht
verklaart de oorlog.
Hij wil mij met stomheid slaan,
dus
haal ik diep adem
en gil als een sirene
mijn stembanden stuk.
Hij gaat gewoon door
en zal mij met blindheid slaan!
Dus
houd ik mijn rug recht
en staar als een zonnebloem
in het helse licht
totdat het uitdooft.
Ik ben geen vechter. Maar echt,
als hij mij doodslaat
sla ik mij doder.
Ik ben veel slechter dan hij.
Geplaatst in de categorie: oorlog