Alle inzendingen over verstand

gezien ...kijk maar om je heen: ...mensen zijn op weg ...allemaal passagiers ...op een eigen stoel mee- ...vliegend naar hetzelfde ...de reisregels zijn duidelijk ...doe de veiligheidsriemen om ...voor extra's moet je betalen ...maar liefde en het lot ...zijn nergens te koop haal dan je schouders op en begin over iets anders want het verstand…

lippen je oor passeren Hoewel mijn gefluister de lege kamer vult In gedachten zul je me begeren In mijn gedachten kruip je tegen me aan De dekens zijn dan even jou De warmte is even liefdevol En vervreemdt mijn bed van eenzame kou Je zegt dat je van me houdt Dan open ik toch mijn ogen En voor de zoveelste keer Heeft mijn verlangen mijn verstand…

Ik mis je steeds weer iedere dag, en denk vaak aan de tijd dat ik je zag, is het verstandig dat alles weer goed komt vraag ik me af, of neem ik die vraag mee in me graf? Ik zal het nooit te weten komen, maar onze tijd samen is om te dromen. We proberen het nog 1 keer, en doen elkaar nu nooit meer zeer!…

Mijn vader verloor 's winters zijn verstand.…

' 't verstand, dat mij verried? Is deze twijfel mijn Gethsemané? IN DEN BEGINNE WAS BRAHMAN'S IDEE - Lama Sabachtani - Of is Hij niet? Maar toen 'k een kind was, zag 'k de Grote Beer: Was dat gevoel niet echt? - Ik weet 't niet meer. Zei grootmoe niet, dat God 't sterrengewelf Geschapen had - ORION!…

De deur schenkt hoop vol tegen beter weten in, verstand slaat op hol, stil, bij elke soepele zwaai overtreft de wil en vallen herinneringen dieper en heter in jezelf waar verdampte tranen buiten niet te zien zullen zijn omdat je `t verdriet altijd al binnen hebt gehad.…

Een liefde die mooi en zuiver is ja ik laat mijn hart spreken maar ook mijn verstand ook al ken ik je niet vergissen doe ik me niet Mijn hart heeft nu gesproken ik ben nu niet meer bevreesd liefde zo mooi en zuiver een gift van onschatbare waarde ik hou van jou mijn verre maan.…

Verstandelijke mening, en daarbij denkend zonder doel.. Ik zie, doch zeer onduidelijk, nog passie in jouw ogen. Die flarden zijn zelfs menselijk, alsof in tijden nu vervlogen Bespeur in zekere zin, de onrust in jouw hoofd; de drang neigt naar emotie, waar jij van bent beroofd...…

Gevangen in mijn eigen web En herinneringen die blijven Kleuren zonder geuren Warme glimlach verdwenen IJspegels op mijn wangen Smelten door het wenen Jij liet mijn leven stralen Je was mijn zon en maan Maar met jouw vertrek Is de schemer ingegaan Als een koorddanseres Balanceer ik nu op de rand Op zoek naar evenwicht Tussen gevoel en verstand…

Dankie dat jy so verstandig is, gister tot nou, het ek jou só gemis. Skielik, handomkeer jy. In ‘n stilgraf word ek weggelê. Skielik is dit nie meer lekker, om my rondom jou te hê, as jy kil, saggies vir my sê : “ Dit was valsjare, in konfyt weggelê ...”…

licht, - In 't beekgeruis hoorde ik geen stille kout, Voor mij was bloem noch star een zoet gedicht; Haar lief te hebben, werd mij tot een plicht, Toen ik haar 't eerst en lang had aangeschouwd, - Elke ademtocht was slechts aan háar gericht, - Zij scheen me éen enkel wezen, duizendvoud: Zij was, veelvuldig mededogend, éen: Een klaar verstand…

en open ramen sluisdeuren die maanden lang de druk van ijswit en vlokkenvloed de moed ontnamen Ik pluk je langzaam uit de warme veren terwijl in het wegvluchtende winterlicht de nacht struikelt over blote zomerkleren Hemelwarmte wenkt ons in het ontpopte land steeds frivoler wuift het geel van voorjaar ik ontkoppel jouw handen los van verstand…

opgekropte frustraties de donkere diepte in waar jij uitdagend wit reflecteerde in een snel oplopende stilte daar waar pijn scheiding brandde in rokende huid ben jij het stigma voorbij van persoonlijk eigendom toegevoegd aan het erfgoed van de groep de initiatie voorbij verviel de schijnwereld van belangrijk zijn leek gezond verstand…

Jij bent mijn wijsheid, mijn verstand Jij kalmt mijn bangend hart met vaste hand Waar ik vastloop denk jij gewoon door, Ik weet me veilig bij jou in het spoor Lang geleden heb ik jou geschaakt, Ik jou de mijne, jij mij de jouwe gemaakt In zegen en wanhoop zijn we samen één Één lichaam, jij linker- ik rechterbeen Ik hoop nog lang in…

Ik hield me zelf voor; 'k voel geen echte liefde voor jou het is gewoon leuk zoals het is maar verdomme, ik ging er vandoor nu merk ik pas da'k wel van je hou en je vaak toch best mis Ik weet, ik kan het niet maken en wil jou er niet mee belasten maar gevoel is anders dan verstand vergeef me, iets blijft mij raken in 't donker blijf ik…

Daar is slechts iets, dat elk verveelt: Bedilzucht, die met buskruit speelt, Om haar verstand te luchten. 1867…

Ik kijk je aan en lees de zinnen die dieper dan je woorden gaan en zie verstand strijdende staan om het gevoel te overwinnen maar terwijl de tijd versnelt verdiepen wij ons andermaal letter voor letter in het verhaal waar liefde nimmer grenzen stelt doch bij het dagelijkse schijnen slaan we het boek zuchtende toe begerig maar niet wetend…

'k Rij Trabant maar dat zeg ik zonder spijt Ik tuf naar huis als eenling door het land 'r Loopt wat koelwater weg, er sist een band Maar 'k heb geen handboek en geen vaardigheid Men zegt dat dit geen wagen is van stand Maar 'k maak in auto's echt geen onderscheid Als men mijn lang verwende onpraktischheid Verwart met het ontbreken van verstand…

ligt het in de rede ons verstandelijk te meten met de orang oetang op de onderste stang uitgerekend meer intelligent uitkomst van het quotiënt reizigers in steppe en savanne gelaat getekend en gespannen zagen na dagen zonder dorst te lessen bavianen bruine reuzendrollen persen zij slurpten van olifanten immense grote druppels met…

merkte dat ik feller werd omdat hij alsmaar zweeg was behoorlijk extravert tot ik in de gaten kreeg dat hij meende wat hij zei voor hem was ik ideaal kon er met verstand niet bij toch klonk het heel speciaal werd nieuwsgierig naar de man die serieus bleef kijken was hij nu nog iets van plan of zou dat niet meer blijken?…

Vertrouwen Ver weg Vertrouwen Vertrouwen Weer gaan leren Het weer opnieuw Gaan leren Is dat verstandig Vertrouwen Lukt me even niet meer......…

Al ons geld wordt belegd in obligaties en nog meer eenmaal ondergebracht bij een bank, is ’t ineens jouw geld niet meer die bouwt er mooie panden van, als onderpand met gebruik van jouw zwaar verdiende centjes de winst alsook de opbrengst, is veilig en secuur ondergebracht in een safe en wordt beheerd door mensen die er nog meer verstand…

eentje van zo vele stille avonden je probeert er wat van te maken hebt iets lekkers in huis gehaald niet erg verstandig voor de lijn maar ja, je wilt je prettig voelen niet meer zo eenzaam zijn de tv heeft niet zo veel te bieden het boek ligt doelloos op je schoot geen zin om er in te lezen je luistert naar muziek en je gedachten gaan terug…

Scheuren door polders en over boerenwegen van dorpen naar steden dan steeds heen en weer of de zon nu scheen, of in zware slagregen dat kon me niet schelen, ik zat toch in het leer steeds sneller en sneller schoot ik alles voorbij elk maximum overschreed zo die brommer met de wind om je kop voel je, je pas echt vrij niet verstandig, maar niet…

naar 1 korintiërs 13 als mijn leven onder gepast snikken eindigt zal m’n verstand wel zeer begrensd blijken mijn geliefde zintuigen uiterst onvolkomen wel was de wereld tot ‘t eind mooi genoeg de beslagen spiegel wordt langzaam helder een nieuwe dimensie verenigt alles in een ik zal mijn beschermengel eindelijk beleven die mij behoedde…

Ons verstand verstaat dat gekwetter niet. Het is voor onze hersens te harmonisch gegrepen. Wat zingen zij, wat zeggen zij die vogels, zo vrolijk in hun koninkrijk? Van verre veren lijken zij te spreken. Dromen zij van Andromeda die onze melkweg wil omhelzen? Ja, zij vertolken zevendimensionele taal in klank.…

Rosa, grootse, eedle, machtige Vrouw, Met uw klaar verstand, uwe reine liefde Voor de arbeidersklasse, uwe Geliefde, Aan welke alleen gij uw leven trouw. Gij ging zoals een hoge klare ster De arbeidersklasse voor, uwe Geliefde, In de strijd, - en uwe klare liefde Lichtte voor hen uit, ver, alleen en ver. Gij stierf. Waardoor?…

Staring heeft duidelijk geen verstand van voetballen. N.B. Voor foto zilvermeeuwkop zie de tekst op mijn facebookpagina: http://bit.ly/9sHn5d…

In de klimmende jaren moet steeds veel worden weggegooid, het idee dat verwachting en geluk mild en duurzaam zijn, een subtropisch klimaat, een omhelzing als warme deken, in plaats van verzilting van mentale aanslagen die naar gelang het duurt, steeds levenslang vragen bij zich dragen en gekoesterde littekens achterlaat in het verstand…

kleurde naar diens eigen aard juist hij geworteld in bruin en Jodenster droeg de oorlog een leven lang in hart en nieren hij versloeg de eigen tegenstand erkende in zichzelf de zwarte drek aan de duivel verwant ondanks dat dit alles in zijn bestaan was opgeborgen verkoos hij de de eigenzinnige humor en zijn aangescherpt verstand…