19716 resultaten.
Kikkerogen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 991 dagen lengden met een kus
in gras dat ooit werd weggehooid
En pluizenbollen rolden door
tot daar waar wind het land verloor
om er te zingen in het riet
waar zij wat hadden meegeschooid
de kikkers van de kikkersloot
die hier met ogen uitvergroot
voorzagen hoe volmaakt in bloot
een kunstje werd voltooid
Zij wisten dat het zomer werd
de heetste…
Haar gympen op de middenstip
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 217 Als lava van een vulkaan
Aan haar gegeven.
Heel even.
Mijn mond viel open.
Een walm van frituurvet.
Een kroket.
En dan haar gympen,
Nat ook van de regen.
Samen op de middenstip.…
Daar
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 142 Het kan toch
nog niet over zijn,
zo abrupt en onverwachts
Gestaag gaat de bus
verder richting stad
Maar ik ben nog daar,
waar de regenboog
het canyon raakt
en 't pad die weidse lus haakt
in het landschap
Vlak, onder de gletsjer
Wil geen pot met goud
maar lopen nu de storm
is uitgeraasd
De knisperende zwarte lava
als basterdsuiker…
Uit nood verneukt
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 353 Ja, RUC ziet in Kim Holland wel 'n gat
Ze douwt er heel wat in en geeft veel spullen
Om menig gapend gaatje mee te vullen
Ben je mooi klaar mee als je niks meer had
Een club die zich- wat heet- zo wil verrijken
Hoeft straks zo'n koe niet in de kont te kijken…
hoe lief ik jou
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.516 uitslaande vlammen
ik lief je, begeer
verteer, vergloei
en los me op in hete as
blijf als wat stof
tot de volgende kus
mijn zinnen overspoelt
en heb ‘k mij in de hand
- jou ontzegd -
met zon die warm op mij schijnt
ben jij het toch die mij verlicht
in dit hartstochtelijke spel
een op en af van hunkering en passie
vervulling van de heetste…
Kleinood
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 181 ik ging er aan voorbij
op het heetst van mijn dagen
achteloos spelend
met onbelangrijkheid
ja ik ging er aan voorbij
liet het door mijn vingers glippen
als zandkorrels die ik op het strand
door mijn vingers liet glijden
achteloos spelend
in onbelangrijkheid
te kort nu mijn dagen
ik speel allang niet meer
hervonden geluk
ik draag weer…
Manna zoeken (of ziek zijn)
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 335 De gaten gevallen
in mijn dagboek
graven zich een tunnel
naar de Aarde
(Geo versus ego)
Ik wentel om
mijn eigen as
De zwaarte houdt
mij vast en voert
gloeiende gesteenten aan
als lava zich
vloeiend tot manna morst
Zoals het dorstig hangen
Aan de moederborst
Als ik kijk
in de Spiegel,
stroomt poreus water
aan het begin
van…
Liefdesland
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 723 Liefdesland waar ben je ook al weer
Oost west ben ik al geweest
Maar heb je grenzen niet gevonden
Toch zie ik soms je bergtoppen
Maar de wolken blijven ze
In mysterie verorberen
In het zuiden heb ik gezocht
Maar in het heetst van de strijd
Zoek je toch weer de zee van genegenheid
Noord was mooi en wit
In alle sereniteit
Heb ik je…
Rampen
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 540 De stilte van de berg, die een hoogtepunt bereikt
een ejaculatie van lava bedekt moeder aarde.
De werkelijkheid ondraaglijk, niets is meer wat het lijkt
als Gaia vecht voor het behoud van haar natuurlijke waarde.…
Naar de maan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 739 In de nacht zijn we vloeibaar
borrelen onze gassen vrijuit
loopt er lava uit onze neuzen
en slikken we slijm tot moes.
De maan is het ventiel
van al wat dan ten hemel stijgt
daar drogen allengs onze dromen op
in zore, weidse maren.…
ik ben jouw liefdesprins
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.716 ’k strooi rozenblaadjes op jouw huid
verwen het liefdesknopje met wat tongennectar
bevrucht jouw zachte roze hunkerende schoot
en gijzel ons met doornen lust
jouw diep verlangen vlamt mijn gloed tot vuur
ik ben jouw liefdesprins laat jou mijn zwaard
witheet gesmeed gevormd door het vloeibaar lava
de wellust welt uit alle poriën
nu heel jouw…
Haar wortels zijn gescheurd
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 839 Wanneer het zilt vervangen wordt voor lava
en een moeder haar handen rond haar hart legt
om het ritme van de angst in te tomen.
Slechts om haar kinderen de kalmte te laten bewaren.…
Krimp
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 33 Doelloos zap ik langs radiozenders
terwijl de wasstraat mijn metalen omhulsel
door het vagevuur van een lava lijkend
schuimgordijn sleurt.
“We peuteren de poriën van je laklaag leeg.”
Een belofte die ik niet kon weerstaan.
Gelouterd keer ik terug op de weg
waar leegstaande kantoorpanden me aanstaren.…
Mijn zoon
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.935 Soms knaagt aan mij dat angstige gevoel:
Ben ik nou wel de vader van die jongen
Die studiebol, die falen heeft verdrongen
En zonder dralen afgaat op zijn doel
De voorspoed heeft hem luidkeels toegezongen
Zelfs voor de heetste vuren blijft hij koel
Een zelfverzekerd lachje op z’n smoel
Het pad naar boven kent slechts reuzensprongen
Examenfeesten…
Verandering
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 864 De eenzaamheid met lege gevoelens
Donder en bliksem heersen overal
Een mol kan zijn weg niet vinden
De nacht vol met zwarte sterren
Een regen van orkanen valt
Het grijze water is bevroren
Vulkanen spuwen donkere assen
De lava stroomt door de straten
Een vallende glinstering
Zonnestralen verwarmen de dorre aarde
De ark begint te werken
De…
Yellowstone National Park
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 76 van Luxor's koningsgraf
van Toet-Ank-Amon, farao
met masker in de sarcofaag
die hem in een der kamers wacht
Zo was ik overdonderd
en verwonderd bij het zien
van het wonder van de regen-
boog gelijke meren
in mineralenrijke bodem
van de dunne aardkorst
een veelkleurig mengvat
in polymorfe krater
Een turbulente massa drijvend lava…
Liefde als water en vuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Stoom uit stromende lava,
uit een brullende vulkaan,
die land wordt in de zee.
Liefdesenergie die mensen delen,
is het wonderbaarlijke leven,
dat moeders altijd baren.
Is liefde die ons, iedere dag,
weer geboren laat worden.
Wanneer we beminnen,
met hart en ziel.
Wanneer we voor grote liefde,
helemaal open durven staan.…
Wat witte wolken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 82 diepblauw de lucht boven groen van de bomen
wat witte wolken in oplossende vlucht
zon zee en strand spelender hand
maar ben het intense genieten vergeten
gehurkt in het zand
tong uit het bekkie speelt hij
met de wereld op zijn eigen stekkie
water en schelpen in een stralende zon
wind door de krullen hij maalt er niet om
als klokken het heetst…
Marathonpijn deel II
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 300 Grenzen vervagen geestverruimend,
ik loop vanaf nu alleen
op karakter
in het heetst van de strijd.
Waar blijft die finish
waar blijft mijn tijd?…
Als het licht mijn ogen raakt
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 207 verborgen
en verlies het niet
aan de zondvloed op het nachtelijk uur
die grilliger is dan het kronkelen
van de rups
Het is een geeuw der natuur
die de waarheid in een zee
van liefde dompelt
dat schreeuwt en overrompelt
en dan weer heelt
Houd mijn vlam wakend
in de geisers van de geest
en smeed het onvergankelijke
in het heetst…
Als medemens
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 295 zij hebben
gepraat met elkaar
stranden en zeeën
oceanen en rotsen
delta’s en rivieren
in een alles
omvattende eerste
mondiale beweging
ook van binnenuit
gromt de aarde
spuugt zijn lava
kilometers hoog
waar de bossen
branden en dieren
ten ondergaan
aan hitte en rook
mensen zijn in
shock door hun
virale nederlaag
ook de…
Verlatenheid groeit in kristal
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 302 de zeis gewet met keihard ijs
gaat doden in de tuin
ik ben het sterven zat
verdwijnen zal dat puin
granieten bloemen
hakken zich in steen
in zwartbasalten dromen
zal lava tot zijn stolsels komen
mijn stalen hand verploegt
de rots tot ongenaakbaar zijn
mijn tuin gaat heen en
steen ontluikt in stil bestaan
de tijd ontkent het…
Atletiek
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 Want anders word je opgegeten
Loop hard en gooi en neem die hindernis
Toe, spring alsof de vloer van lava is
Verander in die Mexicaanse muis
Victorie doet je drinken met de goden
Ambrosia die wordt je aangeboden
Bij winst dan wacht u lof en feestgedruis!…
Het paradijselijke van ooit
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 111 vulkaan in mij dacht even
machtiger dan de wereld te zijn
onverwacht tot uitbarsting gekomen
in het groene landschap van mijn dromen
waar zon en vruchtbaarheid weer
het paradijselijke van ooit hadden bereikt
ik voelde mij de schepper van elementen
zonder te denken aan de mensen om me heen
zag de confrontatie van generaties leven
met rode lava…
Krakende oevers
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 onderdompel krassen de randen in mijn aders
Mijn bloedstroom zakt als zacht wolkje naar de bodem
“Loop weg”
zo denk ik
Maar de vaste grond is leeg
afgestorven of in de pels
van de winterslaap verborgen
En de lange sparren arrogant
hun naalden houden me op afstand
Uit de grond dondert het donkerrode ijsklompen
vervroren bloed hagelt als lava…
hunkering
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 439 bent als een vergezicht
gedroomd in oude tijden
door geliefden, een woud
zei jij mij niet: 'hunkering'
is het goede woord dat mij
beschrijft zoals ik ben
of wat ik voel
een smachten
nu en in een levend verleden
vrouwelijkheid
zei jij me niet: 'laat me'
geen man kan rode stenen dragen
gloeiend als de lava
dat ben ik, het gloeiende…
Clemence
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 101 Ik nam je bij de hand
en wij vluchtten voor de dodelijke lava.
Ik redde je en wij kusten elkaar
en ineens zag je mij.
Daarna liet ik je vrij.…
Moeder van zonen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 166 Hoor de dragonders
de schreeuw van een arend
stil blijft de wereld
de zon voelt geen schuld
moeder van zonen
telt wanhopig de kinderen
waarvan eens warm
haar schoot was
met hun leven gevuld
krampachtig gevouwen
haar handen tot bedes
als brandende lava
de pijn in haar hart
gesluierde vrouw
moeder van zonen
stilt met haar tranen
de dorst…
Verlatenheid groeit in kristal
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 475 de zeis gewet met keihard ijs
gaat doden in de tuin
ik ben het sterven zat
verdwijnen zal dat puin
granieten bloemen
hakken zich in steen
naast zwartbasalten dromen
lava zal tot stolsels komen
mijn stalen hand verploegt
de rots tot ongenaakbaar zijn
mijn tuin gaat heen en
steen ontluikt in stil bestaan
de tijd ontkent het…
Eigenwaarde en stille kracht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 460 Morgen ga ik er de tijd voor nemen
Louis Couperus schreef ooit het beroemde boek
De stille kracht
Walter van der Kamp verfilmde het
met als personages
Pleunie Touw, Bob de Lange, Willem Nijholt
Caro van Eyck en Hans Dagelet
met muziek van de legendarische Tony Eyk
Dus als morgenmiddag de zon op zijn heetst staat
Den Haag in het Zuiderpark dendert…