Alle inzendingen over Oversteek

De oversteek Witte schuimkoppen achter een schip dat uitvaart krijsende meeuwen. Vista el mare Uitzicht op de zee onze ogen zien een schip het hotel deint mee. Wisselend getij 't werd eb, de zee liep weg voetje voor voetje.…

Dit kruispunt, druk verkeer tram, auto's, fietsers, stoplichten Toen nog zonder stak hij hier over vaak met fiets en met negentig op weg naar de Aldi Ik, zoveel jonger, kachel en waggel naar buiten met tas let op stoep en op tegel, tringelende tram, druk op stoplicht kijk bij groen toch links nog, rechts nog omzeil plas bij oversteek…

Ach leuke school aap noot mies tot schapen en schapen waren wij onbevangen lammeren een noord en zuidpool Amsterdam de hoofdstad maar `t schoolplein oversteken niet getikt of haken in de slinger kinderhanden vingers wit en bruingebronsd stevig in elkaar geklemd samen tikken richting stemmen het brede schoolplein vullen begrenzen…

kleurt sporen van wit in 't blauw oranje en rood gekleurde wolken een Engelse roos in mijn tuin geurt genieten vanavond in de warme avondlucht damp stijgt op vanuit de aarde in de verte klink het geluid van een tractor kraaien vliegen over in snelle vlucht nog even dan is het met de zomer gedaan zullen vogels zich verzamelen voor de oversteek…

Ik heb van de wereld afscheid genomen Het licht zal mijn lichaam meenemen De strijd tussen pijn en verdriet is gestreden Ik ga mijn leven aan de aarde terug geven Ik heb van de wereld afscheid genomen Zacht geniet ik van heerlijke muziek De pijn is overgegaan in het sterven Ik ga de doodsrivier spoedig oversteken Ik heb van de wereld afscheid…

Oranje's verste voetbaldeserteur kende een ivoren wit humeur Verdonk zei 'Nee', na lang debat zijn keuze bleek het hazenpad Een oversteek van de Stanfordbrug leek een eerste stap op een ezelsrug Met een tweede stoot aan de beruchte steen gingen oude vrienden met de winst heen Zo zat in Côte d'Ivore, de centervoor toch snel weer op het…

Op ‘t IJsselmeer ligt een gouden streep, 't verguldt een overstekend bootje. Gewillig wiegelen kleurtjes water in en uit elkaar, alleen zacht klotsen. Een sliert aalscholvers slingert boven een horizon van nevel. Een gat in de wolken lijkt een blauw meer, omringd door fjorden. Warme lucht dekt ons als een deken.…

Daar, waar ’k over IJssel zie terwijl ik met mijn blik veerkrachtig 't water oversteek zijn het al de uiterwaarden die hier dravende in kuddes fascineren Natuur, haar eb en vloed bij hoog en lage waterstanden ontplooit het land langs dijken kleiend tot het zand knedend met haar handen Nu dit seizoen het groen laat krimpen…

Koningslaan, het park in, een knik naar bronzen majesteit, oversteken, Reigerstraat. Tering tyfus, wat vliegt de tijd. Slenteren over Maliebaan, rechtsaf Lepelenburg op, kruipen over Nieuwegracht, het leven blijft een grote fop.…

terwijl ik naar je keek liggend in mijn armen rommelde jij rond mijn muisje, mijn muisje rommelde jij rond terwijl ik aan je zei oversteken, handje holde jij al weg mijn paardje, mijn paardje holde jij al weg terwijl ik naar je riep wees voorzichtig, ventje pakte jij een stok mijn aapje, mijn aapje pakte jij een stok terwijl ik…

koel en zwoel weer sof en idioot weer regen tegen noodweer wanneer schijnt de zon nou weer een keer ja het wordt al het heter morgen nog snikheter maar straks gaat de zon weer korter schijnen gaat het weer eens vriezen iedereen gaat niezen nachtrust naar de klote door moeheid overgoten bioklok heeft slaapgebrek we gaan weer overstek…

Overweldigende meerderheid zegt ga naar de wc Oversteken hand uitreiken niet ophouden da's ok Recht van spreken recht van zeiken zich onthouden zegt nooit nee!…

Ik hou van zwijgen en de stilte verpakt in woorden, om wegen vrij te maken voor het zwijgen en de oversteek te wagen in de woordenzee, de keuze die twee te scheiden in de vaart door het niemandsland, snijdt de boeg van mijn akkoorden door het water naar het beloofde land, waar vissen in hun habitat ruimte krijgen om woorden aan elkaar…

Die klompen waren voor de tuin aan d’ overkant van de straat die ik alleen mocht oversteken als ik zijn hand vasthield. Net zo, met mijn hand in de zijne, stak hij me elke ochtend over, dan mocht ik verder, helemaal alleen, naar school toe gaan.…

Het was alsof ik in een spiegel keek De allereerste keer dat ik je zag Het was een onvergetelijke dag Qua levenswijsheid was ik nog een leek Ik was verbijsterd en totaal van streek Ik voer nog lang niet onder eigen vlag De dichter die in mij te slapen lag Ontwaakte en waagde de oversteek Het is nu alweer dertig jaar geleden Dat ik verliefd…

Men graaft in mij en dekt me toe, snoeit waar ik te uitbundig doe, een pad is krappe oversteek naar wegen waar ik niet van weet; mijn rand is daar slechts mee gemoeid. Geblinddoekt door de heggen en het huis, voed ik de luizen op de rozenstruik, laat vogels vliegen van mijn vingertoppen, de egel scharrelt in de schemer langs mijn huid.…

' Geen van hen zal de Lethe*) oversteken. Pis op wie tegenwerkt, sluit de deur weer en wacht. *) In de Griekse mythologie is de Lethe (Gr. lèthè, "vergetelheid") een rivier in de onderwereld, waaruit de doden drinken om hun aardse leven te vergeten. ---------------------- uit: 'Kluwen', 2011.…

Nog vaak hoorden we predikanten preken over de wederkomst van onze Heer, hoe op een wolk Hij eens zou oversteken, dan dacht ik steevast aan die ene keer die nimmer uit mijn denkbeeld is geweken, vol van de Geest gaf hij Hem alle eer.…

geboren worden over in het openbaar Ik kleed me uit op straat en dat voelt raar Ik streel mijn kippenvel, het is gênant dat ik moet plassen aan de waterkant We staan stil om niet te vallen Schouder voor schouder met zijn allen We staan stil voor de foto als atleten voor de start, strekken ons uit, vergeten het harde plankje, de overstekende…

Nu moet hij oversteken, hij luistert eerst heel goed, de stok wordt opgeheven, hij hoort geen auto, dus lopen, zoals het moet. Ik leidt hem langs obstakels, mijn ogen leent hij nog, maar als hij straks alleen moet lopen en de obstakels zijn er toch? Ik wens dat ieder mens een keer een blinde leidt.…

afscheid van reizigers over zee die misschien nooit meer terugkomen krakende touwen klapperende zeilen oude gedachten en versteende tranen afscheid van een voetganger in de regen die voor de toren wilde oversteken gillende stemmen knarsende remmen droge tranen en verzonken gedachten afscheid van forensen in de avond die de volgende dag…

Als straks de lakse dag is uitgebruld - geen gierende geluiden in het grijs van schaduwwegen, enkel nog een wijs beklijvend zwijgen dat geen klanken duldt – och, toon me dan dat gij nog spreken zult en openbreken in een paradijs van oosterlicht, kom, laten wij het meer maar oversteken, vrienden van de wind.…

De knutselmiddagen op school, het oversteken, het helpen in de bieb, op woensdag Rode Kruis. Met oudjes zingen viel in de oneven weken. De even weken stond ze achter het fornuis met vluchtelingen. Maar als ze het vergeleken dan ging hij werken en zijn vrouw was altijd thuis.…

liggen de daken bieden geen beschutting meer gunnen de roofvogels een onbelemmerde blik in de lege buik van bescherming slechts een verstomde angstkreet houdt zich uiteengescheurd verborgen in uitdijende kieren ik stroom door een waterkamer waar ik het licht breek in mozaïekstukjes slok zwierige eilanden op sla bruggen weg om de dood het oversteken…

Vijzelstraat snel door fietsen nou vergeet het - mooi niet dranghekken vrolijke mensen terwijl het ook nog regende en dan die uitgelaten kinderen gewoon zo maar los versierd midden op de straat dat doet maar mag ik weten waar dit op slaat vroeg ik een lachend oranje hesje ter hoogte van Munt en het Rokin waar ik met de smoor in wilde oversteken…

Alvorens hij eraan kwam, moest ie de weg oversteken en daar, werd ie door een auto gegrepen Op slag dood, was het gevolg, het was een klein hondje, zoals je wel vaker ziet maar hij laat hem niet meer uit, nee hoor, hij niet!…

wegpiratende rücksichtslose boda's De snoeverige bazen uit de buitensteden Met hun geblindeerde ruiten Die je hinderlijk de loef afsteken En situatief denkend Moet je ook altijd attent zijn Op door slopende hoosregens Pokdalig geworden roestbruine slurrywegen Putgrote gaten in het aangevreten tarmac Foefelende sjacherende luftmenschen Overstekende…

wolkentrap bestegen waar jij in jouw werkplaats luchten een beter leven geeft verfomfaaid en verwaaid komen ze bij jou ankeren met hun witte kant stevig aan jouw werkbank in de donkere zijden laat jij buien betijen met hun onweer hagel en slagregens blijft het daar altijd bewegen een enkele keer bij helder weer maak jij de oversteek…

veerbodem blinkt scherp onder onze voeten die het metalen einde groeten - ja, dit scheep is verboden maar hoe is dit te weerstaan, als ik dat al zou willen, het natte dek onder haar billen en ons zwijgen ten overstaan van de oever die niet meer bestaat zich aan een verbeelding overlaat, dat we hier ons brood breken - ooit - en daarna oversteken…

Als ik weer buitenkom en weer oversteek als het bijna regent maar windstil is en fietsen landerig in de rekken hangen in de verlaten straat, mis ik dan de vergezichten die opdoemen ? de woedende menigtes rennend over het grote plein ? de grote woorden gezaagd uit het triplex van de geschiedenis ?…