Alle inzendingen over krekel

Soms denk ik niet meer ook niet aan dichten en zelfs niet aan vrijen dan is alles vlak bewegingloos dor mooi vind ik dan de lanen bij zonsondergang het piepen van mijn fiets een liedje van maffie Shaffy het kwaken van de kikkers de zenuwzieke krekels.…

Van Jim en Frank, van Roy en Claudia, van dat bekende James’ orchestra van Corry, de Krekels en ga maar door, zo jammer, dat je er nooit meer wat van hoort! En zo neurie ik de zondag weg met Jim en Roy, Elvis en Cliff besef wederom maar weer dat alles zo relatief is, maar missen, Dat doen we het wel, da’s ook heimwee!…

De krekel ronkt in 't lover, De rietmus zingt niet meer; De leeuwrik daalt in 't koren Weer op zijn nestje neer. De velden in het ronde Zijn duister reeds omhuld; En lichte wolkjes zweven In 't Westen nog verguld. De spade op brede schouder, Vermoeid en uitgeput, Keert thans de landman weder Naar zijn geliefde hut.…

vissen ziet zwemmen Wij hebben elektrisch licht in onze tuin Zij hebben de sterren en de maan Onze tuin loopt tot de heg van de buurman Hun tuin loopt tot de horizon Wij kopen het eten, zij koken het Wij gebruiken de magnetron Maar wat zij eten smaakt veel beter Wij luisteren naar CD's Zij horen de concerten van de vogels en de krekels…

krassende krekels horen, tafel bed verbrande huid een vogel die ochtenddeuntjes bij 't avondrood fluit. Leven is en blijft doorgaan, naast liggen ook opstaan.…

Ik ben zo moe als een krekel die verdoofd is door een volle shot heroïne. Al het weten glijdt weg in een groot zwart gat in de kosmos. Ik heb besloten zelf een wandelend gedicht te zijn en het wijzelijk daarbij te laten. Ik leg mijn gerimpelde hand op een scherf van de oude klok.…

vindt, Warm aan zijn borst zich vleit, en spint; En dat de hond, wild als een jongen, Over de heemlen aangesprongen, Blaffend met meteoren vecht, En kwisplend ze aan mijn voeten legt; Het milde rund laat met mij komen, Het is misschien wat log voor dromen, a denk, dat het toch ongevraagd Zijn uier naar de melkweg draagt; Dat ook de krekel…

Onder 'n blauwe sterrenhemel Zij aan zij Verdwaald in 't duister Wandelen wij Op 't ritme van de wind Deint het gebladerte op en neer Terwijl de krekel teder sjirpt voor z'n laatste keer.…

Ik genoot van een luide krekel, omlijst met een begeleidend bijengezang. Er hing een zomerse waas boven het gras. Het leek alsof ik in mijn dromen gevangen was. Bijen werkten hun weg van bloem tot bloem; en stemden mij gelukkig met hun bijengezoem.…

Ik ken er een dame die vlinders verbrandt krekels ziet spartelen vanaf de waterkant ooit droeg zij een hoed met een ziltrode rand als bindmiddel tussen risée en verstand Reeds voor ze die hoed droeg liep zij vergezeld door een heerschap in pak, eervol, welgesteld ach had hij haar nou maar wat eerder verteld dat liefde soms slechts tot een thema…

Op de altijd stille Karel Lotsylaan kon men zich arcadisch verstaan verwijlend wandelen bij Beethoven's genie luist'ren als naar zijn Pastorale Symphonie vogels krekels klonken in alle toonaarden Vanwege sportavies aan de bezetter besloot de Gemeenteraad tot herdoop Gustav Mahler gaf hier nu zijn naam nimmer bevroedend als toonzetter in…

lachte zuur zei oh ja krijgen we dat die truc werkt bij mij echt niet hij serveerde toen geheel niet uit z'n doen pardoes wild met het bat veel te hard over de rand van de tafel aan mijn kant het was een fluitje van een cent twee games mocht-ie pakken daarna zette ik hem te kakken met schijnbaar kans tot het end hij mompelde wel alle krekels…

Hoe dicht is het kastanjeloof Hoe geuren de seringen Hoe gaat de krekel ginds in ‘t gras Alsof de dag al komend was Opnieuw aan ‘t zingen En drinkend langs de geuren van De blank-bloeiende bomen, Denk ik: zou, voor de slaap mij vindt, De vogel, die de nachten mint Nog zingen komen?…

Het evidente is gegeven, de wereld een speeltuin armen en benen afronden in het gesprek al was het het verbeelden van een krekel ijlend en een tekort aan ledematen het uitmonden in de ander of er aanstranden het is iets wat je kunt leren op de punt van de tong en wat bereidwilligheid of een zacht geloof in de oude parabels het soort verhalen…

de restanten van wat de mensen zoal wegdoen tussen kleine en grotere dieren die niet meer op tijd konden vluchten -Je weet, van elke soort maar één, zegt zij en opent de veldfles giet wat op haar hand telt met haar vingers de druppels voor een bijna ontstekelde egel een vogel zonder vleugels een onthaaste haas een geplette kat een krekel…

I Karbonkels* spreiden zich als gloeiende kolen over een schuivende aardkorst Jouw tere hand morst schaduw in genadeloos zonlicht te fel voor jouw geopende ogen En droogte schuurt mijn mond waarbij mijn gekloofde lippen jouw overvloedige tranen drinken II Het gekir van jonge krekels weerkaatst in het nachtelijk ruim dat geen…

Zij was geen stenen bed, geen dierenkoorts, Haar gewrichten waren jonge katten, Maar onvergeeflijk blijft mijn huid voor haar En onbeweeglijk zijn de krekels in mijn stem. 'Je bent mij ontgroeid,' zegt zij traag mijn Vaders voeten wassend, en zij zwijgt als een vrouw zonder mond.)…

achterover leunend voelend hoe de golven van het samen zijn in een smeltende zon ons de rug wassen terwijl wij de ogen dicht genieten van stralende warmte vrijheid is eindeloos kijken naar weerspiegelende wolken die van vroeg ochtendrood naar schaapjeswit kleuren tot helderblauw de hemel over de bloeiende heuvels van tjilpende vogels en krekels…

vuur en vlam hij knijpt de ogen halfdicht en mompelt: ik moet altijd weer genoeg licht vangen om te schilderen ik knik, stomgeslagen we dwalen in een weidse, oneindige blauwe nacht sterren schitteren als citroengele zonnen zo groot dat ik ze bijna kan aanraken cipressen aals een fluorescerend oplaaiend vuur geluiden sterven weg alleen de krekels…

ik luister naar de stilte in al haar facetten van de dag een vlinder die neerstrijkt op een bloem het gras wat wiegt gelijk een lach een vogel zingt het hoogste lied een krekel die hardop bemint. de wolken drijven langzaam over ik zie figuurtjes in mijn hoofd.…

Bij avondval zal hij de stemmen van de krekels horen. Zijn bladerdak, het schuilend nest van groot en klein, wacht tot de stralen van zonlief weer de lucht doorboren. Hij staat daar met zijn kruin verenigd met de wolken, kabouters, elfen die de spleten tussen wortels gaan bevolken.…

Door 't koren gaan we en ons omlispelt stil 't listig geritsel van de ruisende aren: de schelle krekel, die niet zwijgen wil, sjirpt fijn, uit elke vore, op schrille snaren. Nauw luide en hoorbaar daalt, uit de eindloosheid, een ver gehelm van vooglen, en heel wijd komt een dun wolksken in de lucht gevaren.…

Schelpen en krekels, mijn kelk is vol eeuwige middag. De stroom waaruit ik gisteren dronk had koel, helder water. Ik zag de laurierboom weerspiegeld, ik zag hoe de schaduw van de bladeren wegdreef over de bodem. Dit was alles wat ik wilde. Harba lori fa. Mijn leeftijd hangt aan een draad. Zo ben ik de spin boven het pad.…

van ’n verfijnd gerecht brengt bij me zelden extase in de mond op mijn tong geen smaakpapillengevecht nooit waart er een piesend engeltje rond toch eet ik bijna alles wat me wordt voorgezet ben niet gauw vies van experimentele zaken van slangragout, berenvlees en krokodilkroket Dit alles at ik wel eens zonder te hoeven braken kikkerbillen, krekel…

Ik drink je geurig aftreksel, dat teer rood kleurt en snuif je geur, zoet, wee, totdat het me bedwelmt, alsof een deur, een kier, toont wat ik vroeger dee: ik fiets langs bomen in Den Haag, zit op een terras in Sierre, Sion en Martigny aan Lindelanen, 'k hoor krekels bij een blauw meer, slent'rend tussen Linden de zon schijnt op…

daalt En alles dat groeit weer, en alles dat bloeit weer En zie eens de zon... die er zichtbaar van straalt Dit is een vers... zomerliedje 't Gaat over maand juni vol kleur Over het welzijn van 't zwanger muskietje Haar shotje gehaald, bij een wijd open deur Dit is een vers... zomerliedje 't Gaat over maand juli vol zon Over twee krekels…

Hij had het klooster vroeg verlaten: op de paden Lag de dauw: de hyacinten Hingen blauwgetrost te bung'len in de scheem'ring tussen 't hakhout, Leeuw'rikken, die luchte-krekels, tjirpten hel in hoge hemel: Web van klank in web van stralen. Neuriënd liep hij: gonsde een kever Langs zijn voorhoofd?…

Wij haalden water bij een bron, begeleid door een orkest van krekels.…

Wij haalden water bij een bron, begeleid door een orkest van krekels.…

fossielen geweest digitale wensen etalagepracht gekleurde ballen digitaal verwekt kerstkind serious request help - help me - help me help me nu iemand - help me kom je er on - line niet uit bel één van onze 200 zorg-experts niet zoveel lawaai maken het is nog vroeg voor vogels Is het een mens of een dier wetenschappers vinden krekels…