Alle inzendingen over ongeschonden

Jong en ongeschonden was je, Een jeugd die bij jou Wel eeuwig leek te duren, Maar in de laatste vijf jaar Kwam hand over hand de andere Kant van het leven over je heen - Twee kinderen die je verloor Op wie je zo gretig had gewacht, Een man die met dit verlies Niet leven kon, en die behalve Zijn zoontjes ook zichzelf verloor -…

Onze hond sprong Ongeschonden.…

Schaamteloos laat zij zich staren naakt als waarheid ongeschonden naïef ontdaan, zo ongebonden gekleed in slechts haar lange haren macht wil haar in boeien slaan haar onbevangen blikken vangen om nog meer waarheid te verlangen haar dwingen tot draaien over te gaan Zij kijkt in schijn onaangedaan haar hart bloost echter kloppend fel…

en realiseer ik wat U aanbood bij U zijn is het enige wat ik wil Stil, maar toch verbonden Een eenheid, ongeschonden…

vergeten duin in overvolle stad door huizen afgesneden van de zee de schilder Mesdag hield er atelier de dichter Kloos heeft er ooit liefgehad een stille, praktisch ongeschonden schat bedekt met groen en zand in goudlamé of ... stedelijke offerplek in spe de buit van politiek op dievenpad is het wel goed je gaven te beschrijven je bloemen…

Reeds houden vleugels voeling met de trans en, ongeschonden heerser in de ruimte drijft hij, een glimlach van onkwetsbaarheid – Bewegend evenwicht in eindeloosheid, metalen rustkern in gespleten ruimte, gebeiteld mensmerk aan gespannen trans!…

vergeet nu even die dwingende duim en laat je touwtjes eens vieren al zoeken ze dan vanzelf een onbezonnen weg en hechten rechten krommen naar luim doorsteken lussen en knopen dansend op de momentane wind als een ongeschonden kind zo blij geniet de potsenmakerij der ongedirigeerde lijnen als die van vrijgelaten veulens vrolijk biggend…

Ze heeft blauwe ogen met lange donkere wimpers, Haar kijkers diamantzuiver, puur en ongeschonden. Haar beentjes in een X onder haar lijfje, En een bol buikje dat staat buiten verhouding. Haar armpjes en beentjes zijn mollig en zacht. Ze heeft een klein neusje met blozende wangen en een mondje dat graag naar mij lacht.…

een krater het Huis ten Bosch bezwijkt en niet veel later komt ook de Haagse Toren naar omlaag het Kurhaus en de pier bestaan niet meer en het Bezuidenhout is weer veranderd in een kerkhof waar het bloed meandert de stilte doet weer denken aan weleer gelukkig is het allemaal niet waar ik zit op een terrasje op het Plein genietend in een ongeschonden…

'S ochtends wanneer de dauw parelt aan het stille leven een halve zon dichtbij en een nieuwe dageraad stel ik me voor hoe je je ogen opent glimlachend met dekens speelt in de waas van afgelopen nacht 's middags bij dit weer, ontbreken grauw wens ik dat je veilig bent ongeschonden behouden hebt doorgebracht 's avonds laat zie…

Dat wij door kruis ongeschonden rein en vrij zijn in Uw bloed. Uw gena geeft Gij enkel in de hoop, gemeenschap in lichaam, bloed en doop Egbert Jan van der Scheer 21-03-‘09…

De geuren en van linden en van coniferen Verblijden andermaal het ongeschonden hart, Dat, door een lange tijd van lijden en ontberen, Op juiste wijze werd veredeld en gehard.…

De Église Saint-Jean-Baptiste is ongeschonden. De oude vrouw verbergt het voorhoofd in verkleumde hand. Raakt zij het venster aan? Kijkt ze door het kapotte raam? Huilt zij om verwoeste huizen van verdwenen mensen? Onder het stof het portret van de gesneuvelde zoon Ze drukt haar lippen op het verbrijzelde glas.…

enkele windvlaag glipt er tussen door Janneke , ontstaan uit wit goud priemt z'n ogen in je ziel laat je meegenieten van z'n gevleugeld koor klanken, gezang en glinsterende pret dansen samen en balanceren op de vallende blaren je voelt de engelen staren maar, met je voeten op die houten vloer zweef je op de nog ongeschonden…

één enkele windvlaag glipt er tussen door de maan, ontstaan uit wit goud priemt z'n ogen in je ziel laat je meegenieten van z'n gevleugeld koor klanken, gezang en glinsterende pret dansen samen en balanceren op de vallende blaren je voelt de engelen staren maar, met je voeten op die houten vloer zweef je op de nog ongeschonden…

Treed binnen met zachte passen mijn beste in de bittere realiteit van tegenwoordige kaalheid en koude vernielzucht Laat je ogen en oren niet verpesten door het gedrein van klein gespuis en semi hormonen opgedrongen en nooit stilstaande stelletjes die nauwelijks de puberteit ongeschonden zijn ontklommen Vergeet de schurftige honden…

Negentien is ze, fris en ongeschonden, nog in plastieken staat van Barbie, maar iets staat te gebeuren, iedere vezel in haar lichaam schreeuwt om een uitéénvallen. Deze wereld voelt aan als een immanente inconsistentie. Deze staat van zijn is een vergissing.…

Het kind slaapt naast de schelp, nóg ongebonden, nóg ongeschonden, voor haar als winnaar is een lauwerkrans geraapt. Stil verschijnt licht in haar verhaal uit een versje op een kaartje, uit het hart verzonden, een ongeschreven taal, opent het inzicht dat een vers iets levends raakt in de schoot van het ongewisse.…

Balancerend tussen de vlakken van zwart en wit, vrees de houdbaarheid van ieder stuk op het ongeschonden schaakbord van de Poëzie, herken de samenloop van letters tot aan de laatste zet, waarin mijn pionnen in het defensief elke keer wordt mat gezet,zonder de gretigheid te verliezen.…

Balancerend tussen de vlakken van zwart en wit, vrees de kracht niet van ieder stuk op het ongeschonden schaakbord van de Poëzie, ik herken de samenloop van letters tot aan de laatste zet, waarin mijn koning in het defensief door de dame wordt mat gezet, zonder aan gretigheid te verliezen.…

Wie kan de pieken van de Geest trotseren wie temt de toppen van z'n Everest en wie weet ongeschonden terug te keren met glimmend zilver uit het Drakennest? Wie balanceert op richels, uiterst smalle passeert de brug die 'n denkkloof overspant wie comprimeert z'n weten tot kristallen tot 't flonkeren oplicht als een diamant?…

nergens heen, een blokje om met honden die geuren volgen Ik vind het altijd eng of ze me willen bijten Weer denk ik aan jou, aan de uren dat ik tussen verwijten en verlangen half achter het gordijn op je wachtte in de vensterbank en de straat in keek Ik kijk naar de honden en ik kijk naar mijn lege handen mijn wettelijk lege handen ongeschonden…

Ik droom de dagen van weleer als in het heden De dagen onbezorgd van jeugd, geluk en spel Toen tijden onbekommerd om de toekomst streden Gedachten aan zorg en last waren niet in tel Ik droom de wereld geschapen in zijn eenheid Met menig hemellichaam en sterren en maan Die ongeschonden door menselijke domheid Als ‘t paradijs vol bloemen en…

mijn zegeningen Dorstig ziltig en gulzig tot aan de einder Intens warm geluk koesterend en strelend Song Despacito zindert in cadans door het ijle hoofd Een schattige sms van zoonlief maakt alles compleet Ik tel mijn zegeningen Oneindige levensvreugde door gezonde lichaam Ode aan de hemellichamen zo schoon Geven, ontvangen en delen Mijn ongeschonden…

ons evenbeeld in kwartskristal ontvangen een gave, ongeschonden schedelsoort gestolde goden staren onverstoord op ware grootte van ons hartsverlangen hun licht verandert, danst op dunne koorden verheven boven temporeel belang die zijn verweven met de oude hang naar de oorspronkelijke sleutelwoorden ze barsten uit in prachtige gezangen…

getrouw en gebonden bruid ongeschonden bruiloft onstuimig feest getuige is een beest. bruid innig gekust ruzie nog gesust kapers op de kust geen nacht meer rust. 1979.…

"Oh, volmaakte slaap aan liefde gebonden, beschonken rust,weerspiegelt in tweespalt van gedachten, beklonken sprong in beider ongewisse golfstroom, blijft ongeschonden, berust in een omvattende droom, waar lust een kunst is van totale overgave, streeft naar gelukzaligheid, vernieuw en overleefd, zich verlicht in zwakheid.…

Nog zijn de ranke baaien half gesloten, ongeschonden,de juiste sleutel ligt waar je ankert, de lust te lessen in een gedicht, ver voorbij een denkbeeldige voorstelling, geknipt uit een beduimelde jongens strip en gevonden op een boekenmarkt.…

vleugels, intens verdriet wijsheid die zich niet dromend verpakken liet er dansten rupsen op witte toetsen van de oude liedjespiano in het hotel aan de kust terwijl je rookte, dronk je jenever en vertelde je over het kamperen in een tent op een berg aan het land onder bewolkte schaduwen in gevaarlijke beweging vloog je weg over de zee en ongeschonden…

Tussen vandaag en morgen, een brief naar de hemel verzonden met stille witte inkt, zonder tekens, zonder zin voorbij gedachten en gevoelens, zoektocht naar ieder begin maagdelijk verweven tussen het sneeuwtapijt ongeschonden.…