11048 resultaten.
lege dromen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 926 Wanneer vlinders fladderen zonder kleuren
en bloemen treuren zonder geuren
dan huil ik zonder te bedaren
om al die verloren jaren.
Ik kijk om, ontelbare keren
en zie vogels vliegen zonder veren.
Verleden gevoelens
kijken naar scheefgegroeide dagen
waarin oud geworden uren
gevangen liggen
in vaak bewandelde paden.…
Lach of een traan
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 781 Is dit mijn eigen ik
ik geloof dat ik stik
gevangen in mijn lijf
het voelt zoals ik het beschrijf
waarom laat ik het weer gebeuren
ik wil eigenlijk niet treuren
maar dan speel ik toneel
een glimlach is vandaag teveel
misschien bekijk ik het morgen weer van de zonnige kant
maar nu ben ik even in een verkeerde stemming beland!…
en nu
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 121 loop ik langzaam terug
proef hoe het ooit voelde - toen ik jouw kist
op mijn geschokte schouder droeg
blauwe plekken denderden
tot wonden in m’n ziel
waar touwen, geleid door liefde
heel zacht
jouw lichaam lieten gaan
tussen zand en warme wensen
leeft de hemelsleutel in jouw hand
het hart van vele mensen
aan de rand - ze
treurden…
Zucht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 828 Verzonken stad
nadruppelend in de wind
aan een touw
van schapenwol.
Heersers van steden
door bloederige strijd verbonden
overdenken daar hun zonden,
naast die stad,
in de wind.
Wilgen die schudden,
wiegen,
draaien,
bij de heersers
naast die stad
en in de wind.…
Ik treur, maar misschien teveel!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 792 Ik treur om vergane tijden,
die niet meer terug komen,
ik treur om verlorenen
die er niet meer zijn,
ik treur om de jaren die voorbij zijn
en nooit meer terugkeren,
ik treur om al die nutteloze acties
met zoveel doden tot gevolg,
ik treur, omdat er een vader
zijn kind liet sterven,
vergat het af te geven op de crèche,
ik treur,
maar…
voel jij me nog
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 611 treuren mij in koor toe
waar elke boom de pijn vergroot
het maakt mij zo levensmoe
voel jij me nog
mijn verre lieve
ik was het toch
wilde je gerieven…
Beloften
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 Treurwilg
Hoe treurig treurt de wilg,
huilt katjestranen aan de waterkant.
Het voorjaar komt eraan, echt!
Al is het deze keer wat later…
Knotwilg
Ik draag het voorjaar in mijn afgezaagde armen,
wacht nog even met het uit te strooien,
tot een hoopvolle wind haar zal ontdooien
en ons met rijke bloesem zal verwarmen.…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Wilg
gedicht
3.0 met 61 stemmen 10.165 De wilg, nog zonder blad,
wordt in het licht gevat
en laat zijn takken stromen.
Traag breekt de middag aan.
Heeft iemand zoveel uren
met naar een wilg te turen
ooit vruchteloos verdaan?
De lucht trekt rose dicht.…
Zeventien kabouters
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 818 en wilgen verbolgen
en zeventien kabouters
zij treurden om hun huis…
Onwillige wilg
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 216 Die stille oude wilg, gebogen over de waterkant
de bladeren volgeschreven, verkleurd
en geknot door eigen hand, het houten hart
gevlochten op nieuwe loten, geënt op
nieuw inzicht geeft hij onderdak
aan toekomstige levens, die hij
daarvoor nog niet had verkend.…
Zonsondergang op 't meer
poëzie
4.0 met 2 stemmen 422 In 't meer, omkranst met wilgen en platanen,
Wier top de bodem peilt, staart avond-gloed
En spiegelt zich: de wind wiekt aan, en spoedt
Zich naar de kim....
En met hem gaan de lange water-banen,
De lauwe geuren....
Het rozen-blad op de gefronsde vloed,
Het deinend dons der dommelende zwanen....…
Al wat me dierbaar was.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 175 Wachten op pleinen in regen en wind,
Op het pad van de wilgen verscheen ze gezwind.
En nu ligt ze naast me, mijn prooidier van de nacht,
met lendenen soepel en ogen zo zacht
Mocht dit lieflijk wezen ooit nog verdwijnen,
wat zullen mijn dagen van schaamte me schrijnen.…
Over en over
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 682 als een wilg op weg
naar winter
de bladeren zacht laten gaan
takken strak in de wind
nog even en het snoeimes
dringt tot aan de knot
er rest niets dan wachten
op herhaling
zal een zomer nog
de kleuren hervinden van toen
alles bloeide en vogelbekjes
voedden zich op de takkenschoot
de root scheen van goud
leven overleefde
de treurnis…
LAIS CCCXVII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 45 naakt zij was zeer zedig als licht in licht,
en wind speelde wind met haar in het zicht.
de ogen vol onbegrip stonden dicht
te treuren bij het onhandige hoofd:
het leek geenszins op wat haar was beloofd,
ze wou van dat zicht gewoon gaan lopen.
nu niemand nog in hoofd of haar gelooft,
zwaait enkel de wind nog deuren open.…
wilg
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 597 neem nu een boom, een heel gewone
geen eik, beuk of lork, maar doodnormale
wilg met treurig lange, harkerige takken
aan een verre, mistige waterkant
even later een glanzende vrouw
aantrekkelijk gezicht en mager lijf
en grote, hele grote kanovoeten
zij wacht op jouw oor tegen haar bast
zij kraakt, wiegt en perst sappen
van worteldiep naar…
Wilg
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 62 oppervlakte hoort
van een noeste onherbergzame woestenij
te ruig en stoer om echt te strelen
ik kronkel mij lenig
in het rond, geknot of niet
het is me om het even
belet me niet te leven
ik heb de wraakgodinnen
uitgenodigd voor het eten
in een zelf geknoopte mand
met voorjaarsfruit van buurtbomen
laat ze maar komen
regen en striemende wind…
Wilgen...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 146 Ze staan
-onverstoorbaar-
aan de waterkant
de wilgen
ze houden van land
en water
Buigen zich
zover voorover
dat ze zich niet
meer strekken kunnen
Hun tengere voeten
klauwen
in modder, aarde
herkennen de waarde
van
het taai houvast
hun twijgen
verwijzen naar:
later.…
Wilg
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 96 wordt verlegd
buiten het beeld van toezicht
en wildgroei de hemel beklimt
ik was nimmer verveeld, werd vaak
bemind, niets hoefde te worden
uitgelegd, echte daden werden verricht
in de tijd van gebloemde horden
die wilg, de herinnering, ben ik geworden…
Wilgen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 Ons zullen ze
-in het Hollands landschap-
niet over 't hoofd zien
Wij, boompjes-op-lijn
met onze ragebol
of ruige knoet
Als 't moet
worden we 's winters geknot
onze stam niet aangeraakt
Noch met
geen botte bijl
geen scherpe zaag
Het is niet
langer de vraag....
of wij knotwilgen zijn.…
Als het maar...
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 370 Nee
ik hang
mijn gedicht
aan de
wilgen.
Wie leest
er geen
wilgen?
Ja met mij
kun je
alle kanten op.
Als het maar
van Poezie.......…
voel jij me nog
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 960 treuren mij in koor toe
waar elke boom de smart vergroot
en mij uitput tot stervens moe
voel jij me nog
mijn verre lieve
ik was het toch
die je wilde gerieven…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
In de wilde wilgen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 263 somber als hij was
wilde hij zijn hoofd
in de wilgen hangen
maar iets weerhield hem
waren het de treurige blikken
van de andere wilgen rondom
die nog somberder leken dan hij
of het afwachtende roodborstje
op de picknicktafel vlakbij
die met zijn kraaloogjes
verlangend hoopte
op wat verdwaalde kruimels
de horizon verkruimelde
in kleine…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Nieuwe haiku's #3
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 156 Oktober waaier
Wind in de wilgen
treurig zwiepen de takken
boven het water.
If root strong, fruit good
Het fruit aan de boom
heeft zijn vruchten te danken
aan sterke wortels.
Na de laatste slok
De fles heeft een hals
een buik en een bodem maar
ze heeft geen borsten.…