Alle inzendingen over filosofie

Een grote vierkante wasbak ergens in een boerenhoeve. Ik draai de kraan open. Het is een wonder dat hij het toelaat hij die altijd alles heeft bepaald de kapitein van een wrakke boot in vreemde wateren. Nu zwemt hij in die wasbak. En hoe meer water er stroomt hoe meer verwonde kinderlijfjes erbij komen, ze drijven om hem heen draaiend van…

Verheug u in de nevel niet, Omdat uw oog die kan bemerken. De zuivre lucht, die niemand ziet, Ziedaar hetgeen uw kracht moet sterken, Niet wat zich zien en tasten doet: ’t On-zichtbre doet ons ’t meeste goed. ------------------------------------------------- uit: Gemengde Gedichten (1874 - 1880)…

het bestaan ontkennen dus het ontkennen bestaat als variatie op een thema opper ik aan de hand van een ontkenning zomaar iets over het wankele bestaan waarmee ik toch ondanks elke ontkenning mijn leven lang blijf begaan... (mocht u de draad zijn kwijtgeraakt niet wanhopen het kan ons allen gebeuren)…

licht laat leven waardoor alles stroomt het water door rivieren sappen die de bomen voeden zoals bloed dat doet door onze aderen alle wezens op aarde de aarde zelf en de zon allemaal zijn we stukjes heelal het klinkt dan wel wazig als in een droom maar alles beweegt komt en gaat allemaal verkeren we in een eindeloze stroom…

Er zijn In het Dal van Over-leven En op De top Van leven Er Zijn…

Jouw landing: hoe zal dat zijn een thuiskomen in het nest de val in vreemd gebied is zij een vlucht een overgave lijkt zij op verdwijnen misschien? Welk geluid zal zij maken kun je haar horen is zij een ritseling een smak of glas dat uiteen spat op ongenadige grond? Waarom zou je landen en hoe zou je dat dan doen lukt het om neer…

De regenton kan niet meer bergen. Water komt neer in grote overvloed. De hemel kent helaas geen kranen. Niets dat het stromen stoppen doet. Nodig evenwicht lijkt ver te zoeken. Veel en weinig, overdaad en tekort. Besef is onhandig, niet economisch. Hoop is techniek gericht, nog even. Dat alles een einde kent, denkt men. Wellicht is dit…

Als ik een wensgod was het woord dat niet bestond zou het wachten groter dan de rij voor de hemel zijn Als ik die wensgod was het woord dat nu bestaat zou daar onrust groeien en gevechten uitbreken Als ik god van wensen was zou ik willen dat de rijen met die mensen bestaan er zouden dan geen wensen zijn…

Wanneer ze schrijft lijkt het alsof elk woord haar streelt, haar huid met de zachtheid van een veer van ouderwetse ganzenpennen wordt aangeraakt, alsof er 100 vlinders op haar gezicht gaan zitten zachtjes met hun vleugels slaan een heerlijk aroma van bloemen verstuivend, met daaronder een liggend gevoel van wakker en waakzaam zijn…

wanneer de meeuwen sneeuwen kan je het wel vergeten dat is oude volkswijsheid alleen weet ik niet meer van welk volk…

De zon, de schaduw, heel dit stil aanwezige, het zoeken, de frustraties en de pijn, de vreugde en de zorgen alle dagen, hoe kan dit alles heel het leven zijn? Waarom blijft reiken naar en altijd wachten op iets beters? Wanneer is volheid van geluk voor lang? Ik weet het niet. Ik wil soms niet meer al die vragen... maar simpelweg er zomaar…

De dag begint op haar huid. Regen laat natte sporen na. De nacht heeft woorden getekend. Kriskras in rimpelingen gleden droombeelden voorbij. Ze blijven liggen tussen de plooien van de tijd, tussen glooiingen van een ouder wordend lijfelijk landschap. In traagheid wordt de nacht afgeschud balanceert ze tussen wakker wordend daglicht…

Als de wolken zweven mijn gedachten langs pruisisch blauw boven velden en wouden naar landen van fantasie. Over eindeloze zeëen blanke palmenstranden hoge bergen diepe dalen en kusten met ruige rotsen. Ik zie meanderende rivieren die stromen tot een waterval doorkruisen wouden en landerijen en vullen zeëen van kust tot ust. Dit…

wie tilt de dood op draagt haar over de velden van razernij stelt iemand vragen over het gewicht van de dingen kan iemand voorzichtig verscheuren de ramen van het huis geluidloos dichtspijkeren wie draagt de doden zweeft tussen heel en kapot tilt het nieuwe leven op wie danst door vale dagen droomt met broze botten staat de…

ik heb moeite met de dagen maar ook met de nachten kortom ik heb moeite met het verwachten ik heb moeite met de hemel maar ook met de aarde kortom ik heb moeite met het aanvaarden ik heb moeite met het hebben maar ook met het geven kortom ik heb moeite met het leven…

wij denken ons vrij, als we dwalen door weer een een uitnodiging te aanvaarden om deze dag te boetseren naar het model dat tot de avond leidt met wat was in de handen voelt de kilheid van de zwaartekracht iets zachter aan, er is strijd in deze achtergebleven tijd waar wonderen weigeren zich te vertonen langzaam trekt ontboezeming een…

wat je een ander  laat zien is slechts de schaduw van je innerlijk…

Soms loopt alles zo anders dan gehoopt en gepland; geluk komt ongevraagd je dag dan binnen. Laat ons zonder voorbehoud elkander maar beminnen want alles vergaat, alleen de liefde blijft.…

De ingesponnen roes die stilte kan voortbrengen vraagt geen crisismanagement, veeleer flaneerkunst en draagkracht. Stilte is als een onderduikadres waarin de schraapzucht naar profilering met zachte hand wordt ontschorst tot onbewimpelde zelfbespiegeling. Ontkoppeld van zweverigheid en verstrengeld in herbezinning vindt men het onversneden…

Ik ben begonnen Heb ik mezelf overwonnen Want ik kan verliezen Dat kun je ook kiezen Daarom leef ik Van dag tot dag Precies zoals ik wezen mag…

Nu ik me in 't reinst van de nacht Met U vereenzamen mag, Uit zich mijn twijfel als klacht Gaf ik genoeg U deez' dag? Werd mijn geduld en mijn daad, Al wat ik derfde en dorst, Sier voor Uw leest en gelaat Lieflijk juweel op Uw borst? En het geloof in de droom, 't Schoon waar de zoeker naar zucht, Kroont het Uw lover, o boom,…

Een eendagsvlieg zat op de spiegel de dag van haar leven te beleven De eerste en laatste als imago Plots viel ze pardoes in de lavabo Toen pas zag ik mezelf…

Ga stap voor stap over smalle balans van mijn woorden en gedachten langs stromen van intuïtie en zekerheid of door het duister van niet weten steeds mijn overtuiging volgend aan mijn principe altijd trouw niet star maar zelfverzekerd voorwaarts door mijn eigen wereld en daar omheen genietend alle dagen van het leven in de bescherming van…

Durf je binnenwereld te betrekken in je buiten wereld Van binnen Naar buiten Dan kan er intimiteit ontstaan en je elkaar echt leren kennen Je binnenwereld gesloten houden maakt intimiteit onmogelijk…

we zijn het ons niet bewust maar de wind leeft als je maar goed luistert hij brult hij fluistert hij kan zo zachtjes waaien dat het soms lijkt alsof hij ons liefdevol wil aaien daarentegen zwiept hij en knalt en buldert zodat het in onze oren schalt en hij heeft van die dagen nadat hij weer eens is uitgeluld dat er wordt gehoest met…

wij sterven ook gewoon bladeren worden weggewaaid vlinders worden weggeregend wij sterven weg stikken in de tijd dood gewoon doodgewoon…

we bewegen hemel en aarde en treden de tijd met gehavend hoofd tegemoet sterk hoewel breekbaar smeken we Kronos niet noch treuren we bij de eeuwig rouwende cypres we leunen tegen een oude boom heffen het glas op de dingen die blijven en op vrede met onze vergankelijkheid…

Agnostisch noemen zoeken Kennis vrijblijvend ontmoeten Mag-ik vrijzinnig zijn Leerstellingen uitgommen De Liefde bezoeken Vrij zijn .......Gods aanschijn…

Zie jij in mij Zie ik in jou Kunnen wij elkaar wel zien Of blijven wij alléén…

Laat mij Zelf Zijn Laat Mij Vrij Dan Kan ik Mijn weg Begaan…