Alle inzendingen over bloeien

Niet in de winter, wanneer dagen duister Als nachten zijn, wier zwaarte mij verdrukt, Maar in de zomer, als de bloei, de luister Van dag en nacht, het bevend hart verrukt.…

De begin van jouw bloei, geef ons weer aan dat het tijd is voor de grote schoonmaak. Wij mensen zijn je eeuwig dankbaar, maar vergeleken met jouw schoonheid zijn wij maar simpele schepsels.…

Het zuigt het bloed uit de moedergrond, brengt ons verder van het paradijs, achtervolgd door feiten in het spoor van een gebroken voedselketen, geleerd in de kern van een verbond we schoffelen in een proeftuin van creativiteit of deze bloeien gaat is een kwestie van tijd.…

Zo'n versje schrijven, nog een heel gedoe De mijne wil maar zo niet vloeien Er gaat niets leven en er gaat niets bloeien O gottegot, hoe moet dat nou, ja hoe Een versje schrijven, joh wat een gepiel Ik pieker en ik zweet tig penen Er komt geen regel, ook niet uit mijn tenen Er staat wel wat, maar uh... wat is dat iel…

Bloemaert De zin van een leven mooi verscholen in het feit dat ademhaling per direct stopt als de deur naar de dood wijd-open staat De dood echter is grijs levenloos, gebrek aan kleur groei en bloei gestokt adem gepopt door verkregen rust opnieuw weer paraat Literair genre; de Oudheid met zich meezeulend herdersdichten van hoog…

Eén knop alleen voorvoelt het herfstgebeuren En wil niet bloeie' in najaars tranendauw. Die bloem voorvoelt, in pronk van bonte kleuren Vermomd, verborgen, zwarten bomenrouw, In vleiend zoeltje, zoenend zonnelauw, Kil-wrede wind, die ruw haar zal verscheuren.…

Als onze hoop haar schat Niet rustloos zocht, en bad, Zou dan de boom zijn bloei en twijgen Zó innig hemelwaarts doen stijgen, Dat hij het blauw omvat?…

Hier klopt het marmer met een levensslag, Pulseert de scheppingsdaad in pracht van bloei, Waar overweld'gend rijst in hoge groei Het heerlijk godenlijf met mild gezag. Wat toch het dwepend oog bepeinzen mag? Waarhenen stroomt het rustige gevloei Van de' ernstig-zachte godenblik? Wat boei Omsluit zijn zinnen in die kalme lach?…

Maar duizend bloemen gingen bloeien, het bruiste en het broeide, we werden baas in eigen buik, en gaven de vrede een kans. Oh yes, the times they were a changing. Maar eeuwig kan het geen lente wezen, eenmaal breekt de winter aan.…

De diertjes zoemen rond om zich te laven aan bloemen, die stil opbeurend zingen tot mensen, die hier overdenkingen, door vrolijke bloei geleid, verhalen. Nectar zuigen en stuifmeel verspreiden sterken het oord van rust na 't aardse leven; honing voor zich mogen werksters bereiden.…

Je kan ze omzeilen je kan ze verwijderen je kan je eraan prikken je kan er anderen mee verwonden Maar dan ga je voorbij aan de knop van ieder mens, ieders bloem die de zon: zijn God zoekt zal groeien, bloeien, stralen mag zelfs even "op rozen zitten" maar zal uiteindelijk verwelken tot dorre droge bruine rozenblaadjes Uit liefde voor…

Ze zijn lelies die rond Pasen bloeien. Daarna trekken ze terug, sterven rustig af.…

In de lente komt alles weer tot nieuw leven De bloemen en planten groeien en bloeien Elk jaar weer blijft het mij bijzonder boeien Dank Heer, voor al het moois mij gegeven.…

de winter is vertrokken en de zon komt eraan laat bloeien verse knoppen de natuur laat maar begaan. een boom wordt herboren zo stoer en zo brutaal was enkel zijn kledij verloren na een jaar van pracht en praal!…

kon haar nest niet localiseren Kon ze moeilijk allemaal proberen Onbekend is voor mieren onbemind Voor vreemden heerst een ijzeren bewind Ze worden pardoes uiteengeknipt Gastvrijheid is voor mieren geen plicht Daarom koos ik voor korte pijn en duwde haar uit heur korte zijn Ik dacht eraan hoe oud ze was Al geeft dat toch geen pas We bloeien…

Niet voor eeuwig zullen wij bloeien. Niet voor eeuwig staan wij in de knop. Met iets van ergernis zullen wij soms verfoeien, dat er aan onze schoonheid een einde zit tegen de klippen op.…

groeien en behagen ze laat je altijd stralen en wijst je de weg in donkere dagen er is ook de maan haar mystiek laat je zingen en dromen van toekomst en gelukkig leven ze is uniek in al haar vormen en bestaat al duizend eeuwen met de aarde onder ons voeten hebben we steeds een steuntje bomen, bloemen en planten groeien en bloeien…

Paarse bloemen die zonder zonlicht bloeien maar in onmacht en verdriet gaan groeien paarse bloemen zijn wanhoop en geen zegen ze groeien alleen langs passiewegen. Paarse bloemen die haar jeugd hadden getooid uit tranen en pijn veelvuldig gerooid als doornen staken zij door haar frêle hoofd toen alle hemellichten werden uitgedoofd.…

het virus kijkt nergens naar slaat zijn slag ook hier vlak bij mij zijn het er zo veel ik loop mijn dagelijks loopje bid ondertussen met een brok in de keel het hart schreeuwt mijn God waar ben Jij strooi toch ruim barmhartigheid in deze strijd van levensnood waar zoveel mensen huilen hun leven moeten ruilen voor hun dood voor hen bloeien…

Naar Brahman's zonlicht bloeien mijn gedachten; Schem'ringen, koel, van zielegronden brachten Rust aan mijn smart om wensen, lang gebroken: Vlaag van herinn'ring woelt uit grauw vergeten 'T verleden op bij flits van plots'ling weten - 'T herrijst, 't herrijst; mijn dode wensen spoken.…

Waar buiten voorjaarsbloemen bloeien zitten bejaarden binnen vast, sterven zieken stikkend aan deze ongenode gast. Het leven dreigt stil te vallen en onzekerheid regeert, terwijl de lente bruisend van leven explodeert. Daarom, laat je niet kisten; dien Corona van repliek: Leve de Lente en Leve de Republiek !!!…

vertederend zacht breekbaar wit gepikt en gevreten bloedloos gemaakt door gieren van de straat de kale nek van jaloezie ver uitgestoken in wat rest een bleke schoonheid rood verkleurd vertrapt als afval stinkend als de pest talenten groeien verder weg de kaal verrekte nek het kille oog ze zijn alert hun klapwiek stopt de bloei…

Waar bloemen altijd bloeien. En vlinders in de zon stoeien. Ga, mijn liefsten en treur niet. Zorg dat je van 't leven geniet. Gij, mag ik U nu vragen mij zachtjes weg te dragen?…

Heel zeldzaam was ons gesprek want de appelbomen bloeien nog niet al hoor ik die aanvliegende vliegtuigen zie ik verbeeldend aanstormende treinen. De nacht toont verzamelde herinneringen alsof er voor u amper nog toekomst was de kamer en ruiten waar u doorheen keek mijmerend over het geluk van ooit jeugd.…

Hart, heugt u niet meer hoe ge eens bloeien dorst En hoe de storm uw kelk te pletter sloeg? En wilt ge wêer....? - Stil! zeg het mij alleen!…

Als twee mensen van elkaar houden, bloeien de bloemen Elkaar liefhebben is iets moois, maar niet voor iedereen Je voelt iets voor de ander, de bijtjes zoemen Samen met je partner ben je niet alleen IJsjes eten na het middageten, Gaan rolschaatsen en jezelf op wieltjes verplaatsen, Samen naar de bioscoop, of een pannenkoek eten met stroop Wat…

De cultuur bloeit het lichaam open Maar het hart dat is gesloten Body glinstert als in goud gegoten Webben rond vermolmend hout Roerloos tot de dood vermoeid Waar de tuinheer niet kan snoeien Kan geen lelie open bloeien Waar geheid de tijd de pijn van voelt Het bloed gekoeld woede innerlijk woelt Hangt in een mist van tranen Rotte…

pak je kameel twee kruiken één voor links en de andere voor rechts gevuld met vloeistof van eigen maaksel en trek de woestijn in lief zonder mij met je ogen vol zand in ‘t dorre land en laat het schone argeloze bloeien groeien tussen de koeien van het lage land in het met dauw bedekte gras vredig dwalen op ongerepte…

Waar bloemen bloeien in het parkje, in allerhande kleuren, en waar vogels vrolijk fluiten. Ze put uit haar herinnering. Uit een lang verleden. Haar gedachten wijlen, bij meestal de mooie dingen van toen, niet uit het heden. En als haar geest nog helder is, praat ze soms met mensen.…

mijn tranen vallen over verdorde rozen die nog op groen vertakte stengels staan hun harten doods en uitgesproken die het stervenstij moeten ondergaan hoe droevig dat iedere roos moet sterven als mooie seizoenen die ook weer vergaan dat wat ons lief is, wij nu moeten derven maar in de lente opnieuw in bloei gaan staan zoals geheimenis hangt…