2801 resultaten.
Dromenland
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 Mijn open jas
hield ik stevig vast
alsof ik een vlieger was
De wind nam mij mee
Naar alle windstreken
En ten slotte naar de zee
Ik eindigde op het strand
Voelde het zachte, mulle zand
Kreeg een knipoog van de zon
Die net aan haar ondergang begon
Zag de lucht die nog even wilde stralen
Eindelijk kon ik weer ademhalen
Bleef even…
Huid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 118 Je huid is als blozend kaftpapier
Gekleurd met motieven
Beschreven zonder rimpels
Kaal gevouwen, strak en fier
Je huid is als fluweel onbehaard
Verhult kostbaar goud van binnen
Een hart dat nimmer bedaart
Je huid is als het warme strand
Ik raak je aan met vloedgolven
Mijn tranen drogen traag
Ebben weg in je natte zand
Je huid is als…
De zomer van morgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 347 mijn voeten
stranden en verzanden
in een zuigende zee
ik wil met je mee
in het dansen over golven
springen in het schuimend wit
zie je gezicht
in de zomer van morgen
je stralende blik zonder zorgen
voel weer je huid
in de warmte van zon smeer
de gevaarlijke stralen eruit
jij dook meteen in de
koelte van water ik kwam
maar…
berouw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 171 ver na mijn tijd, schrijf mijn naam
op het spiegelend vlak en dicht
haar oever mijn geschreven woorden toe
het sterven in mij oogst het
laatste leven terwijl de zee aan mijn ogen
kantelt tegen het licht tot na het duister
het gemis zal slechts een vondeling
beroeren wanneer zijn dromen zich
vinden in die van mij
laat mij dan het strand…
Het onvergetelijke
gedicht
3.0 met 7 stemmen 4.219 Dus wat mij des te sterker heugt,
is dit: ik heb eens in mijn jeugd
aan ’t strand een ezeltje bereden.
----------------------------------
uit: Louter streelzucht, 1982…
Onvoorstelbaar echt
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 178 Jij stroomt binnen en ik waan mij
in een roerige zee, raak daarin op drift,
word van mijn verstilde strand gelicht.…
melodie in koperblaas
netgedicht
2.0 met 38 stemmen 30.411 nee, ik strijk geen
snaren op klassiek
tokkel wat muziek
in klanken die je
lente laten dansen
voor mij nooit
het stramien, ik heb
het allemaal gezien
speel uit vrije hand
zie wel waar ik strand
ik verbras geen
melodie in koperblaas
roffel niet op trommels
als een dolle dwaas
houd me toch aan regels
haal pegels weg
uit winters…
Nu. Hier. Vandaag.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 33 Gestorven schelpen leven,
op het stille strand.
Zwaarmoedig leef ik naar heden,
waar gisteren en ook morgen,
ontspannen samenkomen.
In tuinen van Eden ontspan ik.
Zie ik gedachten verdampen.
Wanneer?
Nu. Hier. Vandaag.…
Op zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 De haren in de harde wind,
de voeten in het zand,
lekker samen naar het strand.
En is ze weer thuis in Enschede,
dan droomt ze verder van de zee.
De torenflat geeft wel de deining,
haar schip ligt veilig aan de ree.
Haar man deint wel gezellig mee.…
sporen lezen in het natte zand
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 502 en kleur vandaag
met stralend licht
van weer ontmoeten
ik zal je groeten
met een warme kus
wees maar gerust
we gaan de wereld
buitensluiten
de tijd uitbuiten
die er is
ik heb je zo
intens gemist
ik zwem nog
in de uren
maar hoge golven
van het wachten
trekken aan mijn
krachten, de deining
maakt me moe
in je ogen
wenkt het strand…
een branding vol met broekjes
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.622 een dagje strand
heel vroeg al afgeladen
met cliche's, het zand, de hand
een branding vol met broekjes
nooit wordt vermeld
het ploeteren, het
irritant gescheld, de deo's
zwetend in het lange wachten
het schreeuwen en de voetbal
die de thermoskannen raakt
de koele pils die dorst
alleen maar groter maakt
de hete auto met
de bon achter…
Verzoening met m’n muze
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 41 Het kan zo maar wezen
Dat je muze je aanspreekt
Omdat ze lang niets van je heeft gelezen
En haar teleurstelling je steekt
Verwijtend ziet ze naar jou
En jij staat met een mond vol tanden
Die schoonheid bleef je altijd trouw
Begeleidde je tot op de mooiste stranden
Voor geen geld, goud of mooie woorden
Wil je haar beschaamd laten staan…
Pasen Jezus Christus is opgestaan
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 41 Heer der Heerscharen
O Godsvolk o blijde-mare
Dat moeder Maria uit het Joodse volk
Aangekondigd door engel Gabriël
Messias Jeshua mocht baren
O liefdevol wonder niet te evenaren
Wij prijzen u met tamboerijn en snaren
In vreugde verdriet en gevaren
Wie in hem gelooft dichtbij en in verre landen
Weet dat de bootsman zijn volk niet laat stranden…
boulevard de favauge
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 op het plein
van de gekoppelde liefde
stort gietijzer geklodderd ineen
alleen, als een bulldozer
eenzaam op het strand
weg, murw, uit zee gebrand
vormt zijn stalen muur
de golven van het zand
dichtend in het bos
de boulevard van het zijn
ligt bedekt onder mos
schoon is die schijn
mijn schaduw
wees alles
wees iedereen
een lantaarnpaal…
De eenzame schoonheid
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.043 - -
Aan het eenzame strand wanklen mijn voeten, -
0, waar zijt gij -?
Schoon volk! ga met mij de Schoonheid begroeten -
0, sta mij bij!…
Als bikkel
netgedicht
4.0 met 220 stemmen 60 waarbij schade
door het leven
werd opgeheven
nooit ben ik
zo zacht geweest
als bikkel kon ik
genadeloos stuiten
een gevaar voor
ramen en autoruiten
die anoniem spiegelden
als vat zonder duigen
pas toen ik
jou zag braken
de rotsen schreef
mijn hand voor
het eerst liefde
in het schelpenzand
daar ben ik gesmolten
op het hete strand…
uitzicht op zee
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.502 het stormt voor de kust van Oostende
de stroming die op golven jaagt
het zand dat zich perst door de gaten
kieren van de oude, trotse huizen
op het strand geen volwassen mens
twee kinderen slechts met hond
hun jassen hoog boven zich geheven
handen gehaakt in hun jaspanden
zij zeilen voor de wind, staan stil
onmogelijk schuins uit het lood…
Gillen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 656 Een loodzwaar gevoel
tranen branden
een nieuwe dag zonder doel
Wandelen langs het strand
de herfst ademt een frisse adem uit
de hemel traant zonder geluid
Alleen, voorovergebogen
huiverend, bedrogen
de wind giert met me mee
Gedachten buitelen in zee
mensen passeren zonder groet
aan mezelf heb ik genoeg
Stemmen in de branding
vermoeid…
Nachtvaart
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.128 En langs de lichten
Zijwaarts loopt
Een lijn de einder langs
Van onder ’t schip
En golven door
Een glanzende gloed
Van lichtend wit
Beweegt, beweegt, beweegt
Ik zoek het eind
En vind slechts
Uit het donker niet
Maar door het schip bewogen
Licht
Dichtbij het wufte
Nacht’lijk strand
En pier
Van verre glorie
Geluid
Van scheepsmotoren…
Vakantie
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.777 Gelukkig is ie weer voorbij
't verplichte vakantiegevoel kan weer even opzij
weer weg met strand, zee en zon
weg met terrasjes en drankjes op 't balkon
gewoon weer lekker lezen en op tijd naar bed
da's voor mij ultieme vakantiepret
Niemand die 't begrijpt, met vakantie ben je blij
maar de regelmaat van werken, da's meer iets voor mij
in…
Bruisend leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 geschreven
op alle delen
van jouw leven
in het bos
vliegt plots
een vogel op
met veel misbaar
door die scene
schrik je op in
auditief herinneren
een regelrechte top
op het donker
spiegelend meer
schrijft maan zijn
intrigerend wassen
wij rafelen
ondeugend aan
de kant zijn gezicht
met golfjes in plassen
nog staan op
het verre strand…
Branding
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 1.829 Als je lippen blijven zweven
tasten in het even bijster
aleer `k mijn dromerige lijster
nachtegaalgelui hoor beven
Kom terug in glijde vlucht
laat mij niet luchtledige leven
op het punt u mij te geven
met `n slaak die peilloos vlucht
Dan omsluiten, stranden handen
zich een weg langs ronding in
bijna ongeraakt vertrouwen
Velours zucht…
Corvus Marinus
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 909 Vroeg in de morgen stijg ik op
ik inspecteer de stranden
en daal op het hoge huis.
Ik hoor getijden van verre
en dichtbij - echter de bootsman
haalt mij met een ruk binnenboord
en wrikt de heilbot uit mijn strot.
22 januari 2002
Zonneleen 53…
De wraakgodin
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 637 De kou sluipt heel zacht naderbij
zo zacht dat zij het nauw'lijks voelt
't is als de komst van het getij
dat stiekem met de stranden kroelt
Het is er en verdwijnt ook weer
als ijs en sneeuw en zon en wind
de kilte doet haar hart zo zeer
dat eenzaam is en onbemind
Een hand van ijs beroert haar oog
dat het licht daardoor niet ziet
en blind…
Minister Remkes
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 367 Dood en verderf
op de stranden,
Lijkenlucht,
verscheurde familiebanden.
Welterusten, Minister Remkes,
Slaap zacht.
Levens aan puin,
dromen vervlogen.
Azie rouwt,
door verdriet gebogen.
Welterusten, Minister Remkes,
Slaap zacht.
Identificatie
van duizenden doden,
zakken vol,
zo veel mensen, zo veel noden.…
Vloeiden uiteen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 61 nog koud
in golven verpakt
rolden de eerste
verhalen op een
al lenteachtig strand
hoofdletters
schuimden in wit
hun belangrijk bericht
doken en vloeiden
uiteen in vergeten
zand wiste
met kwistige hand
onbelangrijke details
alleen waar wind vat
op kreeg bleef in stand
hij joeg de
hotspots wat verder
het land op waar zij
uitwaaierden…
* zuiver zacht *
hartenkreet
4.0 met 35 stemmen 1.310 Een fluistering van stilte
Schemering in de nacht
Sterren die intens stralen
Maanlicht zo zuiver zacht
Het strand stil en verlaten
Alleen het ruisen van de zee
Zachte golfjes in de branding
Nemen mijn gedachten mee.....…
Mijn tuin
netgedicht
3.0 met 92 stemmen 14.032 Lindebomen, eiken dromen
verse knoppen aan een tak
zwaluwen en eendenliefde
geur van leven en nieuw blad
Lindebomen, eiken dromen
wilgen langs de waterkant
zonnestralen, bootjes komen
zomerzotheid aan het strand
Lindebomen, eiken dromen
beukend in de straffe wind
regenwolken, waterkolken
want de winter komt in zicht
Lindebomen, eiken…
de zee geeft, de zee neemt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 454 ik struikel over dichters op het strand
ze zijn in drommen naar de zee gekomen
hun adoratie doet het water stomen
de blik naar boven, pen reeds in de hand
ze schrijven over sporen in het zand
die weer verdwijnen bij het overstromen
ik hoor ze over wolkenluchten bomen
hun Lourdes is de zilte waterkant
dan wordt het Nereus eindelijk te veel…
Van de zee.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 648 Jij bent de zee
Ik ben het zand
Jouw golven
Sterven
Op mijn strand
Jij bent
Het witte schuim
Dat mijn lichaam siert
Ik ben het zand
Dat keer op keer
Jouw welkom viert
Van de zee
Een tedere streling
Die hart en ziel
Vervoert
Van de zee
De hoogste golf
Die mij steeds
Tot tranen roert
Ik ben het zand
Jij bent de zee…