2056 resultaten.
´Dicht z´n dicht´
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 172 Bevangen door stilte
en ongeduld, de jacht
naar ultieme zinnen,
gedachten en het glas
rijkelijk gevuld, voelt
hij de leegte van zinne,
elke streek bevat een woord
gedreven bouwt hij voort,
versjouwt zich aan de droes
van de tijd, in roes
ontstaan beelden in de ziel
van de dag die op hem wacht,
buigt meewarig over tekst
en uitleg die…
Indië, mijn gerouwde liefde
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 292 hoor krekels
ver weg van mijn moeder
ben gebogen door tijd
van rijst en heimwee
voel de achterzijde
van mijn ziel
waar vroege warmte
de nachtelijke tranen droogt
beelden van heden
leven rond om mij
in hout en klanken
in kussens
nog op de grond
van toen
ik ruik de avondzwoele dessa
van zweet en onze kruiden
ook de hitte van de leegte…
stil leven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 186 vallen trage waterdruppels
in het water ziet ze het verloren kind
dat niet weet waar het hoort
de kleine mond zal niet spreken
ze grijpt in het water naar het onvoltooide verleden
tot leven moet het gewekt worden
ze legt de handen op het smalle hoofd
van het altijd zwijgende kind
het weet niet waar het hoort
als ze ontwaakt ziet ze de leegte…
Trajectum ?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 411 Het ‘zijn’, heeft een nieuwe
betekenis en woorden nodig,
om te bekeren en de leegte
te omarmen, de hemel taant in
kracht als ze veroudert, vingers
wijzen naar de voortekens dat
werelds macht verkeken is voor
leken, wanneer je goed z’n
bleekheid leest, vloeien tranen
in het tanend schemerlicht als
vrijgeleide, naar een eindpunt…
Rembrandtcyclus 14: anno 1656: troost zoekend bij Hendrickje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 143 brokaat
dat zachte licht op je gezicht
dat nu alleen op linnen waadt
ongetwijfeld weet ik best
jouw schoonheid daar te plaatsen
waar jij jezelf zo in vergist
jouw ongekende charmes
streel ik sjiekgracieus
en bevries je in lagen gevernist
als jij een schilderes geweest zou zijn
dan had jij mij misschien verbeeld
in eenzaamheid en duist're leegte…
overleden kind, Renaldo
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.145 Dan heb je je kind gebaard, in
helse pijnen jezelf niet gespaard,
ach kon je tijdelijk verdwijnen in een
leegte , in een niets meer zien of horen
totdat het wonder is geboren.…
Bloemen in het veld
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 376 Leegte in een blik,
Rotatie van een uil,
Bloemen in het veld.
Morgen schemer door de ramen,
briesje wind over het water,
Bloemen in het veld.
Bloemen in het veld
waarin ik wil liggen met jou,
waar wij samen genieten van de schoonheid om ons heen.
Waar wij de stilte vullen met onze hartslag,
en de bomen ons beantwoorden.…
Verteer de tijd
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 207 Toch leef ik dicht bij het geheim, elke zet
die ik maak is een ontdekking in het
kleine die ik raak, in ieder woord leeft het
beginsel om zich uit te willen drukken in
een dubbelslachtigheid als leegte en gewelf,
Heel de wil en gedachten zijn ervan doortrokken, het
bloed ijlt door de longen om de laatste vezel zelf te
bevruchten van…
Stilleven
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 628 in volheid van leegte
vormt een opgerekte schaduw
smalle strakke strepen over zand,
in uiteinden verbonden,
wijzend naar een verhoogd terras
daar, verder, onder azuur
waar zicht in ongrijpbaarheid landt
een transparant glas,
verguld met aangeslagen licht,
reikt over eigen lengte heen
opweg naar een bindend slot
echter door de zonnestand…
Grootmoeder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 208 het voor jou om te liegen
tegen iedereen die het niet horen wilde
tot je stierf met drie tikken op je kist
was je meisjesnaam niet een roofdier
en heb je zo goed leren vloeken
omdat je mij iets wilde leren
zaten er achter elke letter die je sprak
niet honderd ademkreten van haat
naar alles wat niet was in jouw bestaan
was je niet een leegte…
Najaar.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 562 Dof daalt de grauwte van de hemel neer,
E brengt een weemoedsstemming over de aard’,
De grijze leegte dringt in mijn gemoed.
As-bleke misten stijgen uit het neer,
Een vale schimmenstoet, uit vocht gebaard,
En doven uit de laatste zomergloed.…
Intieme duisterklacht
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 246 Haal ze maar weg, de muizenissen
grote, kleine gebeurtenissen in de nacht
hoe ze het humeur soms droef ontstemden
pogingen die je deed, op eigen kracht
je zag niets in de kleuren
waarmee werkelijkheid schetste
een wereld die in arm en rijk
werd verdeeld
je kwam nooit achter de deuren
waarmee het geloof je vaak kwetste
leegte bleef stil,…
Het onbesproken woord
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 226 Je hoeft niet intelligent te zijn
om het woord onbesproken te laten
de ziel voert waarheid
weg van het moederschip
op volle, apathische zee
is de geest alleen met de getijden
het is niet nodig geniaal te zijn
wanneer de dood
om de hoek komt
met nieuwe spelonken
vraagt ratio geen leegte
woeste golven bespelen
het noodlot…
De redactie
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.277 Nou, dat ging dan komen: na leegte
kwam het invullen van gemis.
De woorden waren raak
van deze authentiek unieke dichteres...
Ze leek bescheiden, maar dat was schijn
of toch? Zij wilde alleen verblijden!
De verdraaide redactie plaatst veelal aantal
dichtwerken en kwam mevrouw Hermans tegemoet.…
Schat, die schat!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.416 Zijn licht ging uit
ons licht na 60 jaar ging uit
ik gilde het uit
ik krijste in de stilte
ik huilde om de leegte
Mijn man was dood
ik voelde hevige nood
mijn maatje was gegaan
ik was volledig ontdaan
wat lag er nog in 't verschiet
dan droefenis, gemis, verdriet
Maar ik behield wel mijn dromen
we zouden samen blijven wonen
Nu ben…
nooit meer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 196 Nu is ontwaken angstig wakker schrikken
vluchten voor de nachtmerrie
die voortgaat als ik enkel
kille leegte naast me tast.
Ik smoor de droefheid
in de diepte van het kussen
en ook het donkere verlangen
dat telkens weer mijn hart verkrampt:
nooit meer wakker worden.…
Waarachtig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 249 wat ik opvang
in mijn armzalige systeem
Warempel
je ogen doffen
je blik verstard
het brandpunt
ligt ver weg
ergens in het universum
levens verder
waar ik niet bij kan
zelfs de tijd
heeft er moeite mee
en laat je gaan
Waarachtig
is mijn twijfel
en ik sla
de sterren weg
voor je ogen
uit alle macht
schrik vult je blik
jouw leegte…
Oneindige beweging
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 127 kom ik dichter bij het geheim, elke zet
die wordt gemaakt is een ontdekking in het
kleine dat ik raak, in ieder woord leeft het
beginsel om zich uit te willen uit te drukken
in een neerslachtigheid, de leegte als gewelf,
de stilte van gedachten
ze zijn ervan doordrongen,
het bloed ijlt door de longen
om de allerlaatste vezel te
verleiden…
Alleen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 181 verdraaien
de toekomst achteruitzetten
met de wind meewaaien
de adem pletten
maar mij ook doen uitzwaaien
is zij een weg vol verlangen
met passie, die stenen breekt
maar o wee, als het licht verbleekt
en het donker roept om
breekbare lofgezangen
die klinken als uitstervende noten
melancholiek echoënd in de bergen
is de dan geschapen leegte…
Blijven in verdrijven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 in mijn stem
huis ik,
draag daar d' intimiteit
voor ieder die bereid is
te horen wat ik fluister
het is vaak zacht van aard
zelden mooi, als ik zelf luister
maar ruis verspreidt echter wijd
en kluister ik
klanken binnensmonds
en botsen dan in volle vaart
tegen 't buitenlicht
ervaren dan een eigen leven
in lijf en ziel
door leegte…
GESLOTEN OGEN
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 886 als d’ ogen voorgoed zijn gesloten
en al ‘t aardse licht is uitgegaan
de toekomstdromen zijn verbroken
en wij zonder jou moeten verder gaan
wie zal die donkere nacht verdrijven
die zich pijnlijk over de dagen schuift
wie zal ons van de tranen bevrijden
wanneer ons hart ononderbroken huilt
de leegte is zo diep, het gemis zo groot
de stilte…
De ontmoeting
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.499 Is er een plaats
waar de leegte
mij slechts
de ruimte laat
Breng me daar
en vertel me
blijf ik staan
...als de regen en de zee
niet meer op mijn klippen slaan
Als mijn ziel niet wordt gedreven
door de wind
Als de hemel en de aarde
mij niet zeggen waar te staan
Als ik nergens om mij heen nog
houvast vind
Is er een plaats
waar de stilte…
Niets
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.648 Is de leegte niet de leegte. Is de stilte niet de stilte.
Is het zwarte toch altijd nog zwart. Het licht van de ster verschijnt ons, vanuit het hemeldonker. Draait de maan om ons heen. Blijft de zon waar hij is. Alles kent de duisternis niet.
Voorbij het einde, het niet niets. Leven gaat door. Komt niet voorbij het niets. Generaties komen.…
Jouw duister zwart
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 880 De tijden in jouw duister
waar enkel woord gefluister
de koude stilte trillen laat
tot tranen kralen op ’t gelaat
waar heimwee van ’t gemoed
de klank soms galmen doet
Tussen sterren in de leegte,
Zinnen van begeerte ziet
zingen steeds hun eigen lied
ze klagen soms die woorden
zo eenzaam in jouw noorden
waar het ijs nooit smelt
en de…
Vaak, als 'k aan mijn verleden troost wil vragen
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.225 Vaak, als 'k aan mijn verleden troost wil vragen
En, vlucht'ling, binnentreed herinn'ring's zalen,
Loop 'k wezenloos, afwezig, rond te dwalen,
Schimmige herinn'ring zelf uit vroeger dagen:
Muzeum, koud en stil, van sarkophagen -
Vergeten dienst van vrome wierookschalen -
En marmerpuin of leegte op piedestalen,
Die eenmaal Godenschoonheid…
nacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 661 geritsel, stilte
de koude wind
neemt de plaats in
- reeds lang voor
hem bestemd -
nu grijpt hij zijn kans
geen sterren
geen maan
geen stille tekens hoop
slechts een blauwe schijn
trilt de stilte vast
verharding, ijs
verstening van de ziel
lichaam, hand, oog
verliezen al hun kracht
het is niet de dood
die hier ons wacht -
het is de leegte…
De weg naar de glimlach
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 1.268 Nu..voel ik nog diep van binnen
leegte, pijn, een open wond
`t bleek `n einde van beginnen
toch blijft liefde ons verbond.
Mijn ziel dwaalt rusteloze wegen
verblind door tranen, zonder zicht
`k voel me zo hopeloos verloren
zoek tastend `n uitweg naar `t licht.…
Tot de zonne-stralen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.396 Die gevel-toppen gunt uw zachte schijnen,
Die eeuwig weer in ons te wekken lust,
Der schoonheid pelgrims, de eeuwige trekkens-lust,
Zon-stralen, gij, 't zij, waar in de woestijnen
Of land-, of zeeë-vlakten en eindloos deinen,
Uw rustloos licht op lege leegten rust,
't Zij gij de heilige kracht of 't teder kwijnen
Van uwer liefste kinderen…
Tegen de klok in
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 957 En zweeft vervolgens
weg over de leegte
van het eindeloze water.
En eindigen we zoals het hoort,
in den beginne.…
Het verloren kind
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 658 Jij alleen kan deze leegte
door een troostende hand erkennen.…