Alle inzendingen

Het lied van de stilte is zwijgzaam en koel het is er alleen als het luistert tussen regels laveert en naar binnen keert en onhoorbaar for your ears only fluistert…

Ter Apel is geen plaats om te herstellen voor mensen die gevlucht zijn voor de strijd, hun land en zelfs hun kinderen soms kwijt, hoe kun je dan een mens nog erger kwellen? Ons kabinet ontneemt de vluchteling het uitzicht op gezinshereniging.…

Wij fietsten naar Egmond mijn liefje en ik. Al in de schemering, Een bosuil gleed stiller dan messen door zuurstof boven ons, streek neer aan de rand van de wei en schikte het bruin van een boom om zich heen. En steeds als we dachten: is hij er nog? schudde hij nee. En dan zagen we hem. -------------------------------------------…

Lila vlinderstruik als stromende waterval dorstige vlinders De Buddleja staat weer in volle bloei, haar takken buigen zacht onder het gewicht van kleuren die de lucht vullen, terwijl de zon haar bloemen bestraalt en het geluid van fladderende vleugels de tuin vult. Elke bloem lijkt de zomer vast te houden, een toevlucht voor vlinders die…

Daar ben 'k gekuierd Door 't zomerland, Daar rook ik, luierd, Van alderhand: - Dat oude gehuchie - Zo'n boerennest, Dat lauwe luchie Van melk en mest; Dat blomzoet hegje Vol zacht getier, Dat wierook-wegje Van witte vlier; En 't Hollands weitje, Dat reukaltaar, Dat bloeipartijtje Van allegaar; En nog zo'n bedje Van hei…

dan zal ik echt beloven dat ik het eindelijk doe vandaag kan het gisteren ook wel en daarvoor zeker het lukt dan wel als het zover is maar nu nog niet en straks ook niet want dan slaap ik als het zo verloopt daarna kijk ik wel naar het verstrijken van weer een dag…

Tik tok is pure karaktermoord soms probeer ik mij er aan te laven maar wat is dat killing, pure intimidatie met die gestoorde heilige Koning uit Thailand met z'n tig maxima's de betweterige indringende angstaanjagende meningen van die en gene; de lekkere patatjes in de 9e Straatjes uit Amsterdam en dan de satires, humor, lachen uitgezonderd…

Ik leerde m'n eerste vrouw kennen in de trein naar Saint-Flour, en mijn tweede eega op de bus na een weekend aan de Ruhr, op de tram in Luik ontmoette ik Bo en Jade, en zij werden mijn derde en vierde gade ... Als je de juiste partner zoekt, leve het Openbaar Vervoer !…

Ik groet de hemel mijn voet voelt aarde een schip deint op de golven de jager in het bos opent het vuur. Waterengelen bouwen luchtkastelen van zand en steken die in brand. Wie vuur oogst zal water vinden en wie de aarde bewerkt kijkt naar de lucht. Liefde van golven opstuivend zand brandmerk van water vuurvogel op de vlucht…

Het zijn zilte tranen die naar buiten moeten uit het kleine glazen huis milde dromen die de dronken mousserende buik en ingewanden verlaten, aangeschoten wild altijd op zoek naar gewillige prooi onder de sterrenhemel een gevormde mond half blind en straal bezopen in een grenzeloos fatalisme van de menselijke ziel in verloren…

Ergens tussen tent en tak tussen muggenspray en afwasbak daar gonst het brein, daar kraakt het kind het is waar het grote denken begint. Geen som of saaie schooltaak hier maar Pieters fameuze Raadselkwartier! Waar hersens zweten zonder gym en de winst geen sticker is, maar glorie met een glim. Pieter — de man met de zwembroek van wol, met…

Gehucht Hoeven-Kempen-zondag 13 juli-9.30 uur Een zwaluw alleen zwiert zwak* over de velden. Zal zij overleven? (*zwak= lenig)…

In de schaduw van het leven Gaan d’vreemdste dingen schuil, Wonderlijke zaken van lange her, Mensen nog menselijk waren, Altruïsme nog de normaalste zaak. In deez tijden van populisme, Of zoals Trump het noemde, Popularisme, dat is als muziek In zijn dovemansoren, wijl Hij alleen zijn echo’s ontvangt. Het volk, voorheen plebs geheten…

Jij bent te mooi om aangeraakt te worden door wie dan ook, door mij alleen, hoop ik als ik mag, als ik durf te doen wat ooit iemand mag Ik passeer jouw huis Er is alleen een raam tussen mij en jouw bed waarin ik mij droom wanneer ik niet kan slapen en mijn adem inhoud en de tijd stil staat bedwelmd door jouw lippen voel ik jouw…

Eerst duizend doden sterven voor de sprint Eerst Napels zien en dan ècht door het lint Eeuwige roem als je d'etappe wint En daar de elyzeese velden vindt Voor even nog van voren met je kop Maar morgen wacht je pas room at the top…

Waar zijn ogen hem zien daar zijn benen hem brengen. Het Paard galopperend in de open ruimte. Als kudde onverdeelbaar bij elkaar. Geheim genootschap op de wijde velden. Til me op en neem me mee over de knellende grens van het bestaan. De glanzende dampende paardenlijven. De warme lichamen waarin de dieren paard zijn.…

Ik schrijf om te zijn niet om begrepen te zijn stilte in zinnen Poëzie begint niet bij woorden, maar bij dat vage moment waar iets in mij beweegt zonder dat ik het nog begrijp. Een gevoel dat zijn stem nog zoekt in een vorm en wacht tot ik stil genoeg ben om het te horen. Ik schrijf niet om uit te leggen wat ik bedoel, maar om te bewaren…

“Ja, morgen gaan we met de Tour de France De bergen in, ik weet je bent geen klimmer Maar geef het daar niet op, nooit en te nimmer Ook jij hebt op succes een goede kans Jij wordt zodra je aangekomen bent De snelste daler in het klassement”…

Zij vouwt zich open Haar slaap: een licht labiele lauwte. Haar gewillig gebinte. Eerder dan een geeuw Kondigen haar billen aan Dat zij wakker wordt. En dan haar oogwit: sneeuw In de ogen van mijn leeuwin. ----------------------------------- uit: De groeten (2002)…

Stralig borduursel van kristallen wand Verbergt, welvend paleis, de diatomee; Een waterdroppel is zijn wereldzee, Een korrel zwevend stof zijn vasteland. Klein levend zieltje, in Brahman mij verwant, Eén Wezen deelt zich aan ons beiden mee, Zoals één vuur, één wet, één Gods-Idee In Aldebarân en een sintel brandt: Het Eew'ge dat, mijn kunstgenoot…

heerlijk je overleefgezicht te zien gesluierd met lang blond bekroond met een speelse sensuele mond die zachtjes kan delegeren en geen onkunde om ze te temmen hún stemmen waren met teveel tegelijk een bruisende waterval van jeugdig enthousiasme waar nu de vloed rustig murmelt beschrijven vingers onder leiding van een AI…

"Al die willen ter kaperen varen moeten mannen met baarden zijn..." ...en dan volgt er  een hele rits namen van stoere jongens  en ferme knapen onwetend van kielhalen bakzeil en buit van bittere smaak scheurbuik zeebeschuit en paradijzen van terra incognita eilanden kusten immense rivieren als leguanen monsters vulkanen en regenwoudslangen…

De groene bladeren van het olijfboompje op mijn balkon zijn door de mieren met honing zwart gemaakt het was geen gezicht maar de wespen ik geef ze een zoen kwamen de honing eraf halen en nu zijn alle olijfboomblaadjes weer groen.…

Ik droomde van mijn dochter Giulia, ze kon lopen verbazing maakte plaats voor vreugde ik rende naar haar toe ik omarmde haar hurkend op m'n knieën ik hield haar stevig vast zij mij, 3 jaar oud een verrukkelijk moment mijn ogen traande niet maar werden groter van geluk wat een heerlijk moment ook al was het een droom ik koester deze al…

Zwijgend denkt hij aan verre horizonten, De stilte door niets verstoord, Door hem wordt niets gehoord, Aandacht voor ’t nu uit hem verzwonden. ‘n Nachtegaal breekt de stilte van de nacht Met hoge tonen van z’n ijl gezang, Voor ’t gezang heeft hij geen aandacht, Een traan biggelt langs zijn wang. Zijn hart huilt stille in het bos, Wijl…

Eind der wereld is mij niet te ver zolang U het einddoel bent dan trek ik geleid door de ster naar oorden die niemand kent. Waar ik verdwaal door duisternis gaat U mij voor in zuil van licht zelfs door de dichtste wildernis houd ik mijn oog op U gericht. Als wateren mijn weg versperren baant Uzelf voor mij een pad door de nacht bij licht…

De heldere rode zon gaat onder in de nevel van de late zomeravond een vriend schrijft een haiku over liefde en verval vriendschap en vrede oneindig lief onder het maanlicht een minnaar schrijft een gedicht over liefde op onleesbare bladzijden nu het leven begint met aanvaarden dat de stilte vreemde vragen kent brengt hij het dieptepunt…

Bochten tussen bemoste keien Slechte ontvangst in de wolken op de bergen, ze wijken en sluiten zich achter mij, mijn gedachten houden ze gevangen op de weg Geen vergezichten, niet stoppen om te plassen, rustig doorrijden Stilstaan is gevaarlijk, misschien ga ik een pas over naar de zon Toch nog een gedachte uit de mist van mijn gevoelens…

Wind tussen leegte een paardenbloem zaait de dag stilte draagt hoop mee Wind beweegt door lege straten als een herinnering aan wat we verloren waanden, maar nooit echt kwijtraakten. Tussen het kraken van takken en het schuren van lucht klinkt iets broos dat zich nog niet laat vangen in taal. Vogel stijgt op, terwijl de ochtend nog nauwelijks…

jij had een schat aan bloemen in je hand die jij de artiesten wilde geven omdat zij de ziel van het leven de feeërieke geur hebben gegeven van het paradijs kom snel jij hebt ze uitgezocht horend bij hun stukjes leven als deel van de groep in creatieve synthese…