Alle inzendingen

Onze kersentuin hangt vol met glitterslingers -- Een vogelfeestje?…

ik was net even in de heksenpan waar bewegen in het op en neergaan het enige motorische hoogstandje blijkt te zijn in de door alcohol bedorven lucht waar zij met spastische trekkingen en steeds dezelfde grimaslach hersenloos de dag verdoen op het eigen maatgevoel in het tot modder vertrapte ooit groene gras hebben zij al hun…

Ik ben een Nederlandse Turkse Moslim Ben trouw aan me geloof Allah heeft me de hemel beloofd Ik zweer aan de Koran Hoe zijn we anders ontstaan Ik ben een Nederlandse Turkse Moslim Zelfmoord is niet toegestaan Net zolang leven tot je niet meer op je eigen benen kan staan…

Mijn bleke denken dwaalt tot u door diepe nachten Als moede schapen naar haar eindelijke stal; Zij maken wit de nacht met schemerblanke vachten, Weidend de duisternis van het welig donkere dal. Ik troost wel iedere dag met zon en zachte praten In eigen weide en kooi haar stomme droefenis, Maar in de avond breekt haar leedgerekte blaten…

Mijn vader had twee levens. Een kort en vlammend, zonder mij. En een daarna. Mijn vrijheid was een plicht. Ik speelde in een pasgeboren luwte; wat ik voor vol aanzag was innerlijk ontwricht. Verhalen gingen onvoorspelbaar dicht en vragen ketsten terug. Ik zweeg. Als ik aan tafel zat stond er een horde hol van honger in mijn rug. Ik at.…

Een mens zeurt dikwijls het meest door het zeuren dat hij/zij beoefent wat, dat dagelijks komt opdagen zo heeft hij/zij zoveel meer te zeuren dan wat goed voor hem/haar is gebaseerd op Een mens lijdt dikwijls ’t meest Door ’t lijden dat hij vreest Doch dat nooit op komt dagen. Zo heeft hij meer te dragen Dan God te dragen geeft.…

Mijn spontaniteit is mijn sterkte, maar ook mijn zwakte hield ik het nou bij: Hoi, hai, dag en tot ziens!" neen ik zeg te veel toe, ik beloof te veel, ik zie je graag En de mensen, de mensen die ik spontaan ontmoet de vrienden geloven stellig dat ze krijgen wat ik stellig beloof en zijn dan zeer zwaar teleurgesteld als het, dat niet komt…

Een engel op mijn schouder Achteraf heb ik geluk gehad op dat gebied Als ze me zien dan blijf ik lachen Maar van binnen heb ik veel verdriet Alles meegemaakt en gezien in het leven Dat ik er nog ben is van God een zege Wat ik heb meegemaakt Dat vergeet je van je leven niet meer Soms beleef je het weer keer op keer Een engel op mijn schouder…

weg van elkaar elkaar het dichtst nabij…

Geen schoner gedichten die ik schrijf of glansrijker odes uit mijn ziel enkel versjes voor de vrouw waar ik voor viel slank van taille schoon en recht van lijf. Haar lieve ogen bruin en zacht geen poëtisch schrijven zou toerijkend zijn haar lippen roder dan Bourgondische wijn de wereld danst wanneer zij lacht. En zij, zij danst door het…

Laat ik er maar een boodschappenbriefje van maken dan vergeet ik niets een boodschappenbriefje voor mijn huisarts want 1 maal op zijn behandelkamer voel je je altijd wat beter en wil je niet klagen, zeuren maar de nasleep van de longontsteking valt mij zwaar nu in de 4 maand na de ziekenhuisopname hoest en proest ik nog een lieve lust maar…

We zijn niet samen, maar schrijven des te mooier -- 'Jij bent me zo lief!'…

Wil jij een rijmpje voor mij maken, bro? Het wil me dit keer nauwelijks gelukken. Het liefst zou ik mijn snor nu willen drukken, Ik wil geen rijmpje onder mijn niveau. Dit kreupelrijm? Nou, dat is balen, bruh. Ik had er zelf nog één hoor, lekker puh!!…

kleine ondeugende engeltjes pissen in de sombere troosteloze nacht alles wat je nu juist in december niet wil voelen is kille regen wat je in deze tijd immers niet verwacht nee niet alles van boven is een zegen en dat nog wel van cherubijntjes wie had dat nou gedacht en toch verbeeld ik me ze te horen vanuit het hemelse gewelf licht…

Ik weet niet — maar sinds ruime tijd Hoef ’k moeders roep noch tik, En wie is ’t eerst van allen op — Het eerst van allen?… Ik! Dan hang ik water over ’t vuur En loop wat af en an, En ’k weet precies hoe laat het is — Zie ’k LOUW de timmerman. Kwartier voor zessen, strijk en zet, Stapt LOUW, wat weer het zij, Met zijn gereedschap in zijn…

het kind onder de appelboom telt tot honderd, ze draait zich om en loopt door de zonverlichte, gele tuin waar hebben ze zich verstopt? dan vliegen ze langs haar naar de boom, krijsend en met wel honderd bewegingen tegelijk ze weet niet waar ze het zoeken moet ze knijpt in een appel en noemt hem appel, appel. ------------------------…

ik zag haar gezicht en profiel in de spiegelruit dacht dat zij a- live naar binnen zou stappen waar ik van de wereld in de ban van haar heftig geemotioneerde blik de ogentaal aan het ontcijferen was die was gemarkeerd met een buitengewone hoeveelheid expressie in kleur en haar gezicht etste een bizarre schoonheid…

Er zat een bruine beer in Oekraïne, Te kaarten met een clubje bedoeïenen, Dat net gevlucht was uit Soedan, humane Hulp verlenend aan een groep Gazanen, De beer verzuchtte diep, oh wee, ach gos, Mijn soort is overal ter wereld los.…

Ik lach nog wel Maar niet meer zo vaak Ik plan nog wel Maar meestal lukraak Ik drink nog wel Maar niet meer zo veel Ik rook nog wel Maar meer en meer deel Ik ken je nog wel Maar niet meer zo goed Ik zie je nog wel Als het er niet meer toe doet…

Bij ons is heelkunde op Kos ontstaan Hippocrates brak er genezend baan Nu treft men enkel witte jassen aan Geen doekoen of mwandishi of sjamaan Toch is er iets waar ik soms nog op stuit Zijn wonderdokters echt de wereld uit? 't Zijn immers psychiater, loog en peut Die maken er al heel lang deel van uit: De Medica van Tulp en van Boerhaave…

Waarom zou de zon schijnen als de dikke donkere stofwolken van de niet aflatende bombardementen toch blijvend het zicht ontnemen van het licht van de wereld; DE ZON…

toen het licht ontvouwde stuurde een woordvogel jou op pad je plukte blauwe bloemen je plukte de witte maan winter vroor in je hart reis door ondoorgrondelijk water naar de overkant een klapwiekende vogel nam alle dode woorden mee in een bitterzoete nacht…

Met alle macht ben ik niks om ze te verzetten de lichtloze dagen, voor de tijd vooruit valt ‘t te bezien hoe ‘t daglicht kan bijdragen met uitgestoken hand de juiste weg terug te vinden naar het moment dat we heerlijk dwaalden elkaar voor het eerst in ‘t echt zagen hoe mijn ogen ook blijven knipperen jouw lach schemert daar doorheen bij…

Hij is hier nog, thuis, overal waar hij niet is -- maar wij hem kennen.…

zij rolt met haar ogen, haar blik op standje stil woorden stormen als wolken wild door de lucht ze woont met schuilend hart in haar kamer een wereld apart, vol dromen en geheimen een muur vol posters, een kast vol chaos de playlist een mix van verdriet en applaus de regels zijn rekbaar, de grenzen hun strijd en in die chaos zoeken ze ook veiligheid…

mag ik U een oneindige wandeling aanbieden langs de ontelbare kleuren waarmee wit licht is samengesteld op een pad waarvoor wij alle tijd van de wereld nemen om ons doel het begin en einde van de cirkel van dood en leven te bereiken gelukkig kunnen wij nooit verdwalen want wij zijn deel van deze wereld en willen onze verbinding…

Ik geef heel mijn zwart-witte hart aan jou Bij regen en bij kou Besiktas blijf ik altijd trouw We gaan samen winnen en verliezen Maar ik zal maar voor één club kiezen Ik geef heel mijn zwart-witte hart aan jou…

Mark Rutte’s toespraak maakte me bedroefd. Omdat ik coûte que coûte wil overleven, Heb ik benodigdheden opgeschreven, En ook m’n normbedrag wat opgeschroefd. Rollade, roompaté en rode wijn, Dan kan het thuis toch even vrede zijn.…

De dag gaat dicht als een deur. Jij schudt een sprookje uit je mouw. We lopen langs het duinpad naar de sterren en open gaat de nacht. De lage lichten van de kust beloven meer dan je kunt zien. Een visser staat met zijn lantaarn aan in zee. Het silhouet van een geluidloos schip wordt neergezet tegen de einder en verschuift. Met regelmaat…

Ik voel m’n ziel verwant met kleine simpele dingen, Die op ons wegen staan als bloemen van het veld… Verdoken in het gras, door weinigen geteld… Al dragen z’in hun kelk de zoetste zegeningen. ‘k Vind schoonheid overal; maar dat wat zachte perelt Vanuit uw moeë mond, die luttel woorden vindt: “ Goênavond…, lieveke, goênacht…, m’n zielekind.”…