Alle inzendingen over dieren

Daar in rottende bladeren ontwaakt de slang die zich, staart in de bek, vermaakt, die zo traag ademhaalt, dat hij geen kind schrik aanjaagt; de dood in zijn slaap aanraakt en toch niets aan leven verliest. Hij vindt zichzelf in stof dat hem aan aarde bindt. Daar in rottende bladeren ontwaakt de ringslang - die lange zinnen verbindt, dat rappe…

Vleugels keren zacht naar het nest vol licht en rust stilte draagt hen mee Hun sierlijke vlucht opent de weidse lucht als een adem, een boog van wind, van ruimte, van verlangen, elk vloeiend ritme een echo van vrijheid die zachtjes terugkeert naar zichzelf. Hun zwevende zang rolt over de horizon, trillend in mijn ademende borst, een taal…

Dichtbij het dorp Loon op Zand daalt het nachtelijke duister over de begraafplaats in het wijde bos luid gehuil van uilen galmt door eiken en beuken wier berooide kale takken als klauwende vingers zich roerloos krommen om de schreeuw der nachtvogels vergeefs tussen hen te houden de huiverklanken stoten tegen blauwzwarte schimmen…

weet je, Wanneer we op weg waren naar het crematorium in Roeselare om Fleur ons hondje achter te laten dan reed een vrachtwagen met de grote letters' Fleur' langs ons heen. Hemels zal Fleur wel blijven... Geen mens heeft mij zo veel liefde gegeven als Fleur.Ze was een paradijs in huis. Haar weg kwijnen deed pijn. t'Was een aanslag op het fier…

Fleur, boetje koosnaam ontvangen door moeder Agnes Dartel, steeds opgewekt zonnetje, de dagelijkse goedheid, levenslust, trouw zorgzaam in uw sneeuwwitte vacht opgevreten door artrose kan je niet meer stappen spring in het veld we laten u inslapen tegen het verwachten uw blik, nabij zijn de warmte, de uitstraling slepen van je…

Bij dat van mensen vergeleken, is het denken van honden beperkt, en hun dromen daaruit slechts een verwarde keus. Overdag in de onrust valt het niet op maar in windstille nachten, als niets beweegt, beweegt in mij nog de onzekerheid, een hond die huivert in zijn droom. ------------------------------------------ uit: ‘Een hond van Pavlov…

In Antwerpens schone dierentuin vallen bij talloze verblijven met blij geplof, waarbij de bewoners roepen vol lof, zich graag gevende geurige ballen. Binnen graasruimtes, luchtige stallen en woningen van rovertjes klinkt dof het rollen van lekkernij door zand en stof, zal allerhande dieren bevallen. Stokstaartjes of monsterhagedissen: alles…

Er vliegt een duif door de Westerkerk in Amsterdam niet zo'n mooie slanke ranke witte zo'n mooie boeiende vredelievende maar een dikke stadse duif een duvel van een grijs, zwarte kluif van een duif die behoorlijk schijt heeft aan alles en iedereen ze, we kerkgangers proberen duiffie te vangen maar deze is duivels lenig en sluw wel handig…

In het verre zuiden, op ijzige grond, Waar de winden fluisteren hun koude mond, Daar heerst de vorst in zwart en wit gehuld, De keizerpinguïn, met majesteit gevuld.…

Bezuiden en benoorden de stad Breda deden spaden en graafwerktuigen verwoed hun werk schiepen genot in het Mastbos verscheen naast het gebied der krijgsmacht een lange smalle vijver omringd door toonkunst van vogelzang en kikkerkoor vele jaren later werd een klein meer geboren ontving de naam Asterdplas drenkt thans de wortels…

Ze vroeg om ‘gewoon een boek’, waarin exact en punctueel voorgeschreven staat, op basis van een geloofwaardig feitenrelaas, verwerkt tot haalbaar bulletplan, waaruit zij dan stap-voor-stap destilleert, -dat is hoe zij leert-, hoe het leven te begrijpen; hoe zij zich in de wereld verplaatsen kan, door de ogen kijken van de hond,…

Waterschildpadden uit warme moeraslanden worden gevangen. De pantserdieren reizen, komen al spoedig in koud Nederland. In een bosvijver laat men de reptielen neer... Zoek het zelf maar uit! Ze zonnebaden, gezeten op boomstammen, half in het water. Daadkracht opdoen om in koel nat te gaan jagen op klein gewemel. De…

Helder lied weerklinkt druppel toon in de treurwilg koude komt er aan Tussen de fijne, geel vergrijsde strengen van de wilg, waar de wind zomer uit heeft gewuifd, zit een kleine vlam. Zijn borst is het laatste vuur, een gloed tegen de zware, natte hemel. Zijn roep is geen haast, maar een heldere, metalen noot, een druppel klank die valt…

'Ik was uit Azië geïmporteerd Al spoedig had mijn baas, een winkelier Mij aan een zondagsschooljuffrouw gesleten En ach, ik heb niet veel te klagen hier Ik zit behoorlijk warm en krijg te eten Iets evenwel vergeef ik haar niet gauw Het zijn de afgezaagde, loze kreten (Dag! Lekker koekje! Lorre! Koppiekrauw! En meer nog) die dat mens me…

Een Peerd! een Peerd! mijn bochel voor een Peerd! - Richard III Een paard, Naar de aard, Is er nog eer dan zijn staart; Hij doet het te voet Net zo gauw en zo goed Als een ander te paard het doet, En je kijkt niet om Of hij is al weerom. Met niemendal op zijn rug Is hij bijzonder vlug, En met iemand onder de man Is hij in 't lopen nog…

Koude lucht draagt hen zuidwaarts zwevend in stilte lente roept zacht weer Hoog boven mij trekt een langzaam golvende lijn, een beweging die ouder is dan herinnering. Vogels schrijven patronen in de lucht die niet bedoeld zijn om gelezen te worden, maar slechts om te zijn. De ruimte wordt oneindig wanneer ik ze volg met mijn ogen, alsof…

de bij en de blinde bij die zaten allebei op een paardenbloem in de wei de blinde bij zei tegen de bij was ik maar net als jij, bij dat een blinde bij geen steek voor ogen ziet is niet waar, maar steken kan hij niet…

Alleen in de kou, zijn adem stijgt als een mist, maanlicht op zijn pad, geen roedel om hem te dragen, zijn ziel zwerft door de bossen.…

Winterslaap De wereld slaapt in witte pracht de bomen fluisteren zacht bij nacht. Een deken van sneeuw, zo stil en fijn, de winter nodigt tot dromen in het schijn. De beer in zijn hol, diep onder de grond, ligt te soezen, zijn adem traag en rond. Geen haast, geen zorgen, geen geluid, de kou blijft buiten, de rust sluit hem uit. De…

De adelaar die boven onze levens zweeft, Met zijn sterke en krachtige vleugels, die ons hoop geeft. Hij kijkt neer op de wegen die we gaan, En fluistert ons toe: Blijf nooit staan. Zijn ogen zijn scherp, zijn blik doortastend en vrij, Hij leert ons te stijgen, voorbij de schaduw, voorbij de spij. In de lucht van dromen, zo wijd en diep, Vinden…

Avond in het gras een dun ritme tilt de lucht boven de stilte De avond sluit zich langzaam rond mij heen. Ik voel elke beweging van de lucht mijn huid raken, grenzen vervagen in het stille weefsel. In dat web hoor ik plots een sprinkhaan. Zijn klank is zo fijn dat het bijna pijn doet, een draad van zilver die de schemer doorsnijdt. Mijn…

Uit het stille tij een blauwe flits vliegt omhoog oog in oog met licht Langs de oever tuurt hij stil, zijn vurige borst vangt het zonlicht dat glinstert in het water. Een scherpe roep snijdt door de ochtendstilte, een teken van leven in het waterrijke natuurgebied. Zijn korte, krachtige vleugels snijden door de frisse lucht, laag over…

Een konijnenvriend hoeft niet per se, doch wel een dierenliefhebbervriendin, maar om die omweg nu dan te vermijden hoewel ik - over liefhebsters van pets en mannelijke mensensoort gesproken eerst in mijn dagboeken moet zijn gedoken - dit onderwerp het liefst nu laat terzijde Ik vraag mij echter in gemoede af hoe groot is in de stad…

Omdat poes alleen maar poes kan wezen Geeft hij kopjes zacht aan mijn been Tevreden mauwt hij voor zich heen Omdat poes alleen maar poes kan wezen Staat zijn staart omhoog en nooit uiteen Ik voel zijn pootje licht op mijn teen Omdat poes alleen maar poes kan wezen Geeft hij kopjes zacht aan mijn been. Monique Bense…

Het hondgeblaf verstomme op aarde! Elk mens, één kind heeft groter waarde Dan al die „trouwe honden” saam. Eén dolle hond doet in zijn woeden Meer kwaad dan duizenden vergoeden Van edelst ras en schoonste naam. Maar zonder hond kunt gij niet leven? Het zij! De vreugd zij u verbleven, Maar houd haar voor uzelf, geheel! Uw naasten met uw beest…

wie schrijft die blijft is de hoop van waaruit men als dichter ademt rust roest is een andere stroop; niets doen is voor de ziel beschamend deze woorden zijn aan een ieder en mezelf gericht immers hoe word ik later herinnerd, uit het zicht als ik word ingelijfd in zes notenhouten vlakken en de aarde je verwelkomt met kom, laat je maar zakken…

De blauwe reiger rust in het verstild water zijn spiegelbeeld drijft In het water, half verborgen, staat hij op één poot, een stilte die het water zacht omhelst. Zijn hals reikt naar de lucht, alsof hij de wereld vasthoudt, en mijn hart volgt elke trilling, een echo van tijdloosheid. Over de spiegel van de vijver glijdt hij, het riet buigt…

Slechts een boogscheut van ons vandaan graasde Sasha in haar bestaan Vaak alleen alsof ze achter was gelaten kwam ze in draf als z' iemand zag Haar machtige prachtige manen Indiaans bevlekt fraai als een wereldster Verblijvend op het gras had Sasha last van de vliegen op haar vacht kon het niet zo goed verdragen schudde het van…

Ze buffelen bedachtzaam in het rond. Hun wollen truitjes zijn te heet gewassen zodat ze maar tot aan hun middel passen. Daarachter volgt een strakke blote kont. De staart gerafeld touw, een kruitvatlont. Geen goeiig loeien, maar een dreigend bassen hoor je; het scheuren van de taaie grassen en als ze verder lopen, beeft de grond. De stieren…

't Ontbijt des vogels. ‘Vogeltje, met grauwe veer, Ben-je nu reeds in de weer, Met uw zoete tong? Fluitertje, wat zing-je daar Zo vroegtijdig hups en klaar, Bij zo menig sprong? ‘Kleine, die zo aardig praat, En zo stil te luistren staat, En op alles let, 'k Heb ontbeten, al is 't vroeg; Daarom zing ik nooit genoeg: Zang…