Alle inzendingen over meeldraad

'Hebt u koper- en meeldraad voor mij? Honderd meter van beide,' zei hij, aangezien het hem zinde om klanten te binden als baas van een bloembinderij.…

hagelwit strooit sleedoorn tere stilte op een achtergrond van schemergroen een vroege wesp vindt al op een prille meeldraad de genade appelbloesem waagt zijn eerste blik koestert nog omzichtig het schuchter rozewit…

Meeldraden stuiven een gouden poederwolk en elke kelk en wilde stamper siddert van plezier. Juich bloesems, juich om de vruchtbare lentewind en wees vooral niet bang om fruit te zijn!…

De bloembinder spon van het meel - als een spin - toen een meeldraad. Dat was een soort garen. 'De meeldraden kan 'k als spaghetti verkopen,' dacht Appie, daar winst 'm wel zinde. Hij trachtte - hij wilde z'n zaak laten lopen - met koperdraad klanten te binden.…

Narcissus de leider van het gele blazers ensemble schudt zijn meeldraden op het ritme van de wind. Bijen in gangsterpakken zuigen bedwelming uit bloemen aan de rand van het slinkende etablissement. De merel gaat onder met stijl en zingt de blues terwijl hij in de keel van het zwarte gat glijdt.…

Je bent niet de mooiste lentebloem van mijn verlangen mijn meeldraden verdwalen verliezen langzaam de soepele troon of worden trager in beweging je spint een eenzaam kleverig web tegen de kale muren van mijn ziel misschien dat na de heimweedood de verlangenbloei zal voltooien maar tot die tijd houd ik mij groot het kan vriezen…

het bloemblad krult onthult de donkere kleuren uit het diepe hart meeldraden wiegen uitdagend gespreid lokken bijen en vliegen met een honingontbijt de stamper staat koning te zijn doet audiënties in de geurenfontein ieder komt zijn eigen hart luchten bloemen bevruchten op het lentefestijn…

Camelia met je mooie bloembladen en vele goudgele meeldraden. Je grijpt je vast aan de stralen van de zon, aan het lichtspel van druppels in een regenton.…

Ik ben zoals de dodenbloemen op jouw graf ik zwijg wanneer er stilte heerst waai mee met de melodie van de herfstwind als er ergernis is laat ik mijn kleuren vallen ik verlies mijn hart mijn meeldraden trillen in leegte mijn kromme stengel bedroefd zijn lengte in bekentenissen die zich verlaten zoals de dodenbloemen op jouw…

Jouw liefde voor haar als een fleurige waas lente steek je niet onder banken of stoelen het boeket van liefde voelt zich een dwaas die haar meeldraden in onrust laat voelen maar jij ziet schoonheid in haar geurig zwijgen door verlegenheid is ze niet in bloei te krijgen achter schemering van jouw stille vitrage om wat zij werkelijk is, een…

Verscheidenheid in kleuren In wereld van de orchidee Menig insect zal ze keuren Aangetrokken door de bloemenzee Bloemkelkbladen romig zacht Meeldraden ragfijn Kleurschakeringen in veelheid aangebracht Gedachtenbeelden die vol liefde zijn Fleur op in het leven tussen orchideeën Waar het hart vol liefde voor de natuur zal zijn De weldaad…

Je hoort geen stilte die luider snikt dan legers meeldraden - ze vechten voor wat licht - schrijf met glazen woorden de scherven op hun dode bloemenmond. de tijd eet geld met hopen en af en toe zich rond. ------------------------------------ uit: 'Een dode speelgoedvogel', 1969.…

mijn hemel de rozen verwelken de treurwilg staat op nul ik had van de roos moeten plukken,meeldraden uit moeten zeven alleen om een kwestie van bukken verspeel ik de winst van een leven , staat stil de tuinman met zen hark en ziet de bloemen kwijnen geven wij elk het zijne in dit leven , de dichter voor zen sonnet de tuinman voor het rozenbed…

lompe Jan uit Waasland Beveren onhandig en zo nerveus hij had een grote wipneus waar alles bleef aan kleven hij was ook zo erg nieuwsgierig stak die neus in alle zaken wou de mensen goed vermaken want dat vond hij echt plezierig bloemen met bruine meeldraden geurden als chocolademelk dus wou hij ruiken diep in de kelk wel ja, de rest…

Je bent niet de mooiste bloem van verlangen jouw meeldraden verdwalen langzaam in verliezen of worden trager in beweging weemoedig, de zoektocht moe maar jouw ziel is als een lentetuin op het eiland van verwelken iedere zonde verwerk je in het verloren domein van dromen je spint een eenzaam kleverig web tegen de kale muren…

Als jij de onstuimige natuur bent toon ik je mijn keurig aangelegde tuin met madeliefjes van de notaris en vogelhuisjes in mijn bomenkruin wanneer jij tot bloei komt in mijn dromen heb ik je lief met meeldraad en bloemenkroon wees niet verlegen hier tot mij gekomen nu ik als cultivar mijn mooiste specie toon verander niet van karakter door…

Je bent niet de mooiste lentebloem van verlangen jouw meeldraden verdwalen langzaam in verliezen of worden trager in beweging je spint een eenzaam kleverig web tegen de kale muren van jouw ziel misschien dat na de heimweedood een verlangende bloei zal voltooien maar tot die tijd kan het vriezen en plotseling dooien als eenzame grauwwitte…

op een omgewoeld slagveld vindt de kiem de straal door kerven in de zaaddoos welt het melksap dat bewelmt een scharlaken kelk getuigt nog van oud bloed tronend op de harige stengel die onze enkels kietelt de meeldraad waakt draagt een paarse helm aan de voet van het kroonblad een smetvlek, gestolde inkt door gekartelde lippen…

Waarna zes meeldraden de stamper in gebed omhoogstuwen... 'Gloria in excelsis!' zwelt, schalt, echoot het door de woonkamer. 'De Messias is écht geboren!' 'Amen,' roepen de huisgenoten. 'Zo'n bloem die zich te buiten gaat, uitbundig de boreling bewierookt... Christmas-amaryllis zal hij heten!'…

De dingen van de dag verdwijnen voor de Bloem in barnsteen in miljoenen lange langzame jaren beschermd bewaard gebleven Te mooi om waar te zijn een Bloem in barnsteen van naald tot draad: vijf kroonbladeren beteugelen De mengelmoes van meeldraden een wirwar zo je wilt Zelfs van het stuifmeel bleven een een paar korrels hangen…

daar vliegt een bij van bloem tot bloem zij is blij bestijgt de meeldraad gaat tot op de stamper alles voor de honingraat weerstand kent ze amper nectar moet naar de koningin dat monstrueuze lijf dat leven uitpoept alsof haar leven ervan afhangt werkers, soldaten en darren vadsig beetgenomen zouden eigenlijk moeten reageren als door…

Een zeldzame bloem ontwaakt uit een droom in een zinderende zomer meeldraden trillen stuifmeel poedert om ons te louteren in naaktheid is er nu vrede in het mensenhart Getuige van een passioneel verlangen om in de liefde van die bloem te zijn bloembladeren verkleuren rood wordt langzaam roze Je probeert het in het ritme eb…

Een zachte waterstroom Glinstering op het lelieblad Zachtroze kleuren als in een droom Een sfeer waarin gemoedelijkheid optrad Meeldraden ogen teer en zacht De stamper in het midden aangebracht De bloembladen in oogstrelende kleuren Gedachten weten het allemaal goed te keuren Glinsterende waterdruppels op het lelieblad Niets hoef je voor…

stoffelijke onderdanig was aan het geestelijke we deden de dingen in gewoonte van doen en daden zonder denken we waren ook niet bang voor de dood die kwam zoals de nacht kwam in stilte met voor iedere geboorte een oude brief van een kind dat niet lang had te leven het ontroerde mij, dat barmhartige zwijgen het was alsof de stilte voor nieuwe meeldraden…

kussens tot ondiepe schalen Het oppervlak toont een moeilijk patroon Een lijn die kronkelt zonder regelmaat Cirkels in motieven verdeeld Als een iris, een vingerafdruk Daaromheen de schil Tegen verderf bestand Leidt hem honderd eeuwen verder Tot de vorser hem vindt -Verzonken in een turflaag- De levensloop van de plant voorspelt Aan de meeldraad…

kalf) De dorst van haar vezels Bloeit roezig onder mijn vingers Het sap gloeit vol Door de maalstroom van haar vrucht Perzikbloesem met een vleugje nimfenzweet Drijft over het laken Dolle geur wenkt de voelspriet Gulzig geschroefd in haar plooien Laat ik me gniffelend verloren gaan De schoolmeester zat er naast met zijn gehakkel over meeldraden…

Sommige dieren onweerstaanbaar grappig ons brutaal stil aanloerend inspireerden, naast het kleurenpalet ook meeldraden en het verwilderen van mos mijn kussensloop in die tijd vulde met weilanden wulpen en reeën. Vlinders, bijen spechten en pril lover wat in het voorjaar licht getint kleurde zo ogend harten vreugdevol liet dansen.…

ik zoog de lente in mijn hart en zong de hele laan daar, op de kruising trof ik plots een aardig meisje aan zij nam mij mee naar ‘t groene gras, wees op een bloempje schoon, ik had zoiets nog nooit gezien het was heel ongewoon de bloemkroon die zich opende toonde haar rozig hart met rond een heel klein stampertje het donzig meeldraad…

En ik hoor de meeldraden zingen en de stamper in de bloem. Grote raven en andere kerkehovevogels bezingen hoog boven het woud mijn lot. Nu kon ik niet meer terug. De ijzeren poort van het boshek vol tralies was op slot gevallen. Wie wil leven moet ook van de waanzin houden. Ik werd soms waanzinnig.…