Alle inzendingen over onbewoond door mense

Uitgelaten waden wat soldaten Naar een onbewoond eiland Door koraalachtige water Waar glanzend en transparant bontgekleurde vissen tronen En wuivende zeeanemonen Waar tussen lianen na het lege strand libellenkluwen in de zonlichtbanen Warrelend door elkaar darren En apen met grote ogen Hen schuchter aangapen Vanuit het groene lover…

(voor Harry) Mijn eiland onbewoond is vruchteloze woestenij, geen ander die mij loont, gevangen en onvrij bezie ik mijn planeet, verlang een reddend touw, na alles wat ik leed, geen God, geen vrouw die ik beminnen kan, zo diep is deze put, als leef ik in de ban, een kluizenaarshut gebouwen op de kust en zoveel wat mij griefde,…

muren, een ziel en twee ogen die niet langer zien dat jij mij verlaten hebt om elders door te gaan met leven Een stad zonder stem de wereld slaapt zijn roes uit waar ik alleen wakker ben met sigaretten en mijzelf De wereld wel draait door ook zonder mijn gedachten in de spiegel een gezicht dat geen antwoord geven kan Mijn hart is onbewoond…

de onbevolkte woning het onbemensde leven hoogste tijd de plaats te betreden en te zijn…

Voor haar was zij niet Weg geweest, immers, Zij woonde haar leven Lang in deze bovenkamer Waarin alles zo lang al Hetzelfde was geweest, Maar terwijl de kamer Hetzelfde bleef, was zij Uit zichzelf vertrokken, Zij die zichzelf niet meer Herkende, maar ook de kamer Niet meer waarin zij geboren was En groot werd - Meneer Alzheimer…

in mijn koffer neem ik eilanden, kinderjaren en een schepje mee uit de poriën tussen korrels waarschuwt een stem voor twee ga niet te ver in zee, blijf dicht bij de schaduw van het duin volg de lijnen van geheugen zie de palm, de vlag in de kruin aflandig waait de tranendood naar de horizon van het oog een weidse zucht tot verlaten…

Hoe zou ik overleven op een onbewoonde plek zou de natuur mij eten geven op zo'n onbewoonde stek? Een onbewoond eiland in een grote oceaan met zon,zee en stranden, heel ver hiervandaan... Vissen vangen met mijn handen bananen plukken uit een boom En, water sparen van de regen en bladeren van een palm-boom...…

Op de uitkijk naar een teken een leven dat aan mijn oog voorbijschuift of toch niet… Lange(r) Hans of Banting/ Best(e) Om het even wie er vaart of het schip wat om de kolk roert Grasduin heilzaam door mijn veste Pancreas briest Diabetes omdat zij zeer lang zijn getrouwd Eiland deel van Insulin(d)e, maar geen Gordel van Smaragd, of…

langzaam aan wel als ze door de mand vallen staat er altijd iemand klaar om ze op te rapen uit de dwaaltuin in de schemering met gebrek aan richtingaanwijzers en wandelkaarten Als ik mijn hart als poëzie recht uit moet spreken in de gevaren die mij omringen dan moet ik zeggen dat wanneer ik door het licht beschenen zelfs in onbewoonde…

Als je denkt: "ik ben verslagen", is de nederlaag een feit. Als je denkt:ik zal niet versagen", win je op den duur de strijd. Als je denkt: "ik kan het niet halen", is de tegenslag op til, want het overslaan der schalen, hangt voornamelijk af van wil. Moedelozen gaan ten onder, door hun twijfel, door hun vrees. Vechters winnen, door…

Bewijs te over dat Grönnen door ook maar een beetje Wad niet serieus wordt ingeschat zijn de Zuiderduintjes - eiland tussen wadden en dijken In stad en ommeland denken ze niet eens zozeer klinkt niet als één het zijn er vast meer Eerder wordt verder gezocht ten zuiden doordouwers zelfs tot voorbij Arnemuiden niemand komt op het idee…

onbewoond maar op gehoorafstand ligt een eiland in een zee van ruimte in de verte klinkt een echo met de intonatie van een stem er rijst een vraag om karige klankborden te beklemtonen, om grenzen aan gehoor te verbeelden…

Dat je de kamers in mijn hart onbewoond achterlaat met levende afscheidsbloemen dat ik niet zal zwijgen voordat jouw stem weer klinkt in lentezon en vrouwe behagen dat ik zal schrijven zolang mijn geest onvermoeid jouw gemis nog kan verdragen.…

De lucht is rood gekleurd de avond ligt op de loer De lucht met kou gevuld het ijs nog niet gebroken Het vogelhuis nog onbewoond geschikt voor anti-kraak Het vogelhuis vrij van woningnood wie het eerst komt het eerst maalt…

Jezelf resetten Hoe doe dat… Goed slapen, vakantie, reinigingskuur, kerkbezoek, goede film of boek, boswandeling, opgesloten zijn, op onbewoond eiland zijn Alles opschrijven... Wat valt onder alles? God danken Alles en iedereen bedanken Van alles wat? Sterven en opnieuw geboren worden?…

Op het prachtige, verlaten eiland schuilt Robinson Crusoe tussen struiken van een heveltop. Meer dan ooit gebruiken zijn neus en oren genot bij speels verstand. Lucht- en zeeblauw vloeien naar de wereldrand: kantwerk, dat voort wil zweven, wegduiken, toch op zijn plaats blijft om te ontluiken tot zonneweefsel, door vragengloed omrand. De…

Een grote neus, een grote bek, een onbewoonde plek in een bewoonbaar hart, van waaruit steeds het woord vertrekt dat liefde uit- schrijft tot gedicht of brief, Zo goed als hij weet ik dat liefde duurt tot in de laatste snik alleen het sterven rukt de pijlen uit een hart.…

scheef staan de houten luikjes, waaien heen en weer met de wil van de wind scharnieren piepen hoorbaar schor haast in koor met het druppen van decemberregen op de dakpannen waar een vervallen nest onbewoond nat op een zwangere lente wacht, meer te kunnen zijn dan een hoopje takken…

Heb het geuzenlied gehoord in mistig ochtend dralen kwam met geluid van zee wierp een schaduw over daken verbloemde duistere zaken versnelde op weg naar de haven van een onbewoond eiland ijl gekrijs uit zilte lucht het geuzenlied gehoord kwam zonder woorden.…

ik wilde je omspoelen een tropisch eiland van je maken in de oceaan zongele stranden wit blauwe golven en jouw koesterende handen maar ik kon je niet scheiden van het vasteland onze wortels reikten dieper dan alleen hand in hand nu vliegen we twee keer per jaar naar onbewoond aldaar…

en plaat in de stiltecoupé lonkt de nacht nog de trein wiegt ik doe m'n ogen 'diegt' ik schommel, ik droom loom zet ik voet op Rottums bodem zacht klinken mijn voeten in 't zand ik kijk, tuur naar de overkant Borkum toont haar zonnigste kant bevolkt met 1000den toeristen hier ben ik alleen  zonder onderpand beland OP EEN ONBEWOOND…

Heb je ooit een huilend huis gezien vraagt ze een betraand gezicht lege onbewoonde kamers schimmel op het plafond dat piept en kraakt door regen en wind een huilend huis ja, ik woon daar in die arme woning zonder geld, vrijwel naakt ik leef daar ondersteboven antwoord hij, zijn tranen droog simpel in zijn verschijning.…

Mijn eigen onbewoonde eiland heel ver hiervandaan palmboompjes en mooi wit zand daar wil ik zo graag heengaan snachts in mijn dromen dan ben ik daar even alleen om bij te komen voor niemand meer bereikbaar daar op dat plekje kom ik tot rust met alleen mezelf en mijn gedachten geniet ik even...heel bewust en kom ik weer even helemaal op krachten…

In deze wereld wil ik soms voor altijd zijn Zonder soms een traan over je wang Zonder vochtige ogen Van iemand die jou huilen laat Een onbewoonde wereld Helemaal voor mezelf Zonder tranen van mij Met een mooie…

VERKEERSSLACHTOFFER FOPPE Als gewonde trek ik mij terug uit de strijd ik ben een slachtoffer van het sociale verkeer ik kom om in de mensenmenigte en wil alleen zijn op een onbewoond eiland hij is grappig en welbespraakt zegt men maar ik voel met totaal alleen en onbegrepen en met mezelf alleen een een troost vond ik in de muziek en het…

openbreekt door de ernst van mijn verlangen wanneer rivieren wilder stromen door de passie in mijn dromen de mooiste bloemen mooier bloeien door alle schoonheid van het groeien wat als het landschap straks verstilt en mijn naakte lichaam hevig rilt aanschouwelijk in de mystieke nacht door de liefde die jij naar mij bracht ik zal als een onbewoond…

Met de smaak van kokos door gevoel van vrijheid op een onbewoond eiland waar geen wijzer wijst. Een schat van verlangens om in stilte te beleven en de uitgesproken wens tegelijk uit te spreken. In glinstering van ogen waar mijn weg verdwaalt schijnt haar uiterlijke schaduw die tot genoegen straalt.…

brood gedeeld het stilzwijgen onopgesmukt men tilt elkaar baarvoets stille rites ijlend van bed naar altaar doorzichtig treedt men in elkaar op plaatsen waar men zichzelf niet kent het behelzen met voorraadkasten en rantsoen brood en water voor het leven wat zout op de huid en het ongezegde in de gebaren als het bezetten van een onbewoond…

zeg het aan niemand dat morgen dit blad onbeschreven zal zijn de dood komt immers mijn handen binden aan ‘t hoefgetrappel in de nacht waar zweepslagende doden stormen over natte straten en lichamen verraden, naamloos geketend aan de zwarte adem van de stad zeg het aan niemand dat ik morgen onbewoond zal zijn wanneer een…

Onbewoond slingert het pad langs hoeves van weleer de mat ligt verwaterd niemand veegt voeten van ver komt het daglicht dat sporen snijdt in de waterspiegel kruinen verankeren dieper dan de wortels herfstbladeren brengen accenten aan in roemloos gestorven regen ik mis de branie van vroeger het kind in mij wil het beeld breken maar…