Alle inzendingen over Begluurde nimf

Door inheemse stilte wentel ik mij bij het zoet water meer waar blanke nimfen spiraalvormig dansen in een cirkel van zilvergroen gras alsof verlegen verliefd zijn ook bij de oppervlakte hoort van een noeste onherbergzame woestenij te ruig en stoer om echt te strelen ik kronkel mij lenig in het rond, geknot of niet het is me om het even…

Een zwierig zwart potlood tekent de oude lindeboom de takken weids vol knoesten nevel hangt boven het avondwoud anoniem in een mysterieus niemandsland waar nimfen mooie brieven schrijven een hand maakt een gebaar van vrede stille schittering van hemelsterren bij nacht een maan die glimlacht boven de stad die slaapt in een roes in…

Waag ik eens de lier te slaan, Spoort mij plicht tot handlen aan; Schone Nimf! ontsta mij niet, Tooi mijn Leven en mijn Lied.…

Je raakte mij in jouw cocon als vlinder aan, zonder touché Bedwelmde en betoverde mij op je eiland, nimf Circe En hield mij als de zwervende Odysseus in je macht Eénmaal vloog je naar hem toe en even vaak kwam hij bij jou Maar beide keren bleef je schuil verschanste je in je cocon Ik waande mij die grote zwerver opende zacht jouw…

In het onkruid van mijn geweten Staat een bloem die ik niet ken Hoe is zij hier gekomen In mijn verwarde dromen Misschien, misschien een keer Toen de weerwolf wegbleef En de maan verstopt Achter wolkenstruiken Mij begluurde en zo meer Mij niet wekte maar mij dood Liet voor een enkele keer Bloem, jij hoort hier niet Veel te mooi voor wat…

In tegenstrijdigheden die voor jouw zielsgenezing de kleuren van de nacht niet kunnen verdragen doop jij jouw tranen in zwarte humor zonder zonderlinge angst met bevrijding van geweten en op de dunne lijn waar ik je terugvind, koorddanser beweeg je mij tot eenzaamheid eenzelvig achter gesloten muren soms ben je daar die blonde nimf…

de leegte huist in mij doch mijn onbewoonbaar bestaan is het middenrif waardoor ik adem - lucht is de zekerheid die ik aanbid ruimer dan de leegte kan mijn kamer niet zijn, het meubilair misstaat wanneer de zon als een nimf haar schaduw werpt tegen het fors beslagen plafond ook de vloer die los van vast mij laat bewegen in de koers die…

Werd je wakker vannacht Overspoeld door gevoel Onbevredigd verlangen Luchtledige handen Konden we leven Ons lichaam bewegen Als in de droom Van l'Image du jour' Met Gratiën Nimfen Onbereikbare idylles Hunkerende belles In uitdagende posen Als cherubijnen Uit Gods paradijs Met Cupido's pijlen Bonzend hart Vuur en vlam Oh…

nog kan ik de stap niet maken om de grijze rolsteen aan te raken die zijn graf blokkeert waar nimfen hem in witte doeken hebben gewikkeld zijn wonden gereinigd van het kwade gif en jaloers venijn ik heb zijn tocht gelopen op de vrijdag na het avondmaal in gethsemane waar judas zijn verraad pleegde voor het haangekraai…

Zij zingt niet zo als de nimfe; Maar sterker dan woorden en zang Bedwelmen haar groen-blauwe ogen, En nemen het hart in bedwang. Dan drijft u op hare stappen Een onweerstaanbaar gevoel; Haar blik lonkt zo lokkend en machtig, Haar harte blijft immer koel.…

"Liefste, weet je wel dat dieper in de eeuwenoude meersen, nimf en sater zonder schroom en mateloos wild in trance dansen? Naakt beminnen zij elkaar; de tijdstroom voedt en schenkt extase.…

zou van zijn vroege dood U was zo jong, het was dan ook een pre Dat de timmerman u wilde huwen Toen u onwetend zwanger leek geraakt Wat niemand in die tijd wist te verklaren Ik waag een poging en ontwar de kluwen Uw lichaam had de baby zélf gemaakt Dat duidt het feit dat u een zoon ging baren U was een man en vrouw ineen misschien Nimf…

lokroep als een bronstig hert, vertrouwen riek de essence welk haar corpus biedt als schone nimf zal zij zich ontvouwen…

in ogen die zoekend hun god nimmer zullen vinden god is als lego, een bouwsel van steen een puzzel die deze raadsel ontrafelt in oorlogen, doch net als het plastic slijt ook god en is zijn woord de mist die ik doorklief doch mijn woord kent ook de vluchtwegen en is God zeker een oppermachtig wezen, de waarheid die spreekt is als een nimf…

Alsof ik hem bespot heb of De liefde, zo gewond droomt hij mij op snelle benen een hindevrouw met pijl en boog de bevallige evenknie van de centauren even schuw, maar ranker even bescheiden maar niet belerend even wijs, maar een vrouw even vrij, maar onderworpen aan zijn verlangen om mijn verlangens te bezitten, en mij te laten…

Despina is genoemd naar een nimf uit de Griekse mythologie. Zij was de dochter van Poseidon en Demeter. ------------------------------------- Uit: 'Kat van sneeuw', 2003.…

Duisternis brak open kwamen nimfen aangeslopen getekend in de volle maan achter hun schaduwen vandaan, maakten de gewelfde dijen lichter in de koele nacht stijf bijeen liepen daardoor wat dichter langs schaamteloze blikken heen nagestaard door oude wolven, met bloed doorlopen ogen, in de ruige pelsen van hun aard, in korstig kleed gedolven…

Door inheemse stilte wentelt zich wilg aan de oevers bij het zoet water meer waar blanke nimfen spiraalvormig dansen in een cirkel van zilvergroen gras alsof verlegen verliefd zijn ook bij de oppervlakte hoort van een noeste onherbergzame woestenij te ruig en stoer om echt te strelen wilg kronkelt zich lenig in het rond, geknot of niet…

Het bos door ging ik Keek omhoog een streep van licht mij begeleidde Niet wist ik waar mijn voeten stappend, gaande, bleven Door dieren wel gewaar opweg naar ander doel Zo links als rechts begluurden mij wie ik niet dacht te kennen en bleven stil verborgen nog achter beuk of hakhout hoog Ik spoedde voort geen rust opzij te gluren…

Het was er warm en rokerig en de sfeer was ongekend grappen en grollen over het leven zij kent een ieder en allen de drank werd aangelengd Veel te verteren heeft zij niet dan nipt zij zuinig en wel bewust slinks begluurd door zij die hebben het leed vermaak van velen wetend dat zij nog wel wat lust Soms is er dan een goudvink en laat…

' nu fiets ik zo verloren droef door deze buurt tussen de plastik rozen door begluurd door minnaars van een schone stoep Stil sta ik bij een kleine tronk wijl in mij zonk 't onwerkelijk leeg gevoel als dra het lentekleed wordt aangetogen wacht hem het onvermogen zijn voorjaarsvreugde weer te tonen stil, ingetogen met…

van haar lichaam onder de vruchtbomen van haar eiland, wilde hij op huis aan, naar zijn eigen vrouw - zit vergrijsd en breiend op je te wachten, had zij nog gezegd- tevergeefs, en naar zijn eigen schrale land en van de Goden moest zij hem het vlot gunnen waarmee hij haar voorgoed kon verlaten, de goddelijke nimf…

Het terechte geluk straalde van jouw gave gezicht en ik zag goudvergulde feeën en nimfen rondom jouw geopende chacra's dansen.…

Schuchter als woestijnregen, een frêle,ranke nimf met herfstig rode lokken. Zal ik een ei voor je bakken ? vroeg ik zeldzaam serviel en kuste de zorgen uit je ogen van kostbaar groen opaal, jouw kinderen waren weer eens ziek, je man van mos leek wel verdwaald in werk en matinale dronkenschap.…

vaak roerloos in zijn schutkleur soms waggelt hij en wordt de trillende tak, de doorn in de wind stekels prikken de prooi vast dan een knauw naar de kop soms nadert hij voorzichtig, de slokop want de drift is doller dan de angst maar zijn vrouw vergist zich van vijand ze legt haar ei in stollend schuim en sterft daar barst dan de nimf…

(bij 'Daphne' van Iris Le Rütte) Apollo was nog nooit zo verliefd geweest, want deze keer had hij het zwaar te pakken, de wonderschone nimf Daphne had zijn hart gestolen, gepaaid, gelaafd, verlaten. Toch wilde ze liever onberoerd blijven.…

De nimf is een valse teef kwijlend meesmuilend hitsig kwispelvlooiend potenrijend bitsig tongzwetend geilogig vachtvrijend ritsig bessig zieltogend deinend slijmsporen spattend op m'n wreef nagelstrepen als kreeftkrabsels over schenen schendend mijn grommig nee!…

Ik leef in een bezielde wereld met een goddelijke natuur bewoond door satyrs en nimfen. Boven mijn hoofd, hoog aan de hemel zwerven de goden. Ik ontmoet ze ook hieronder aan de voet van Olympus. Zeus regeert met ferme hand, Hera bewaard mijn huis en haard, Hermes mijn handel en wandel.…

Ze keek met regenboogkleuren, trof de held, de moed waarmee ik zei: ‘Er was eens’ Er was slechts de plastic roos die ik naar de nimf droeg. Duister en dicht streelden haar dijen langs mijn vezels, de hartslag van een kuiken wekte mij en ik de weg kwijt. De rijpe reutel galmt door mij, koorts komt op. Vreugde wil ons uitzaaien.…

als hen hun loof ontvalt op dit vroege uur De nacht vlecht zorgvuldig de dag ineen als zoute tranen uit de hemel vallen houten klazen op de daken dansen op het ritme van ‘t verval Ooit hoorde ik het gemijmer van witte lelies en ontmoette ik er het fragiele, het subtiele, sprankelende van je betoverende spel ...van de dichter en de nimf…