5163 resultaten.
de oude dichter
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 366 alles hangt af van wat ‘t geweest is
zo hoorde ik de oude dichter praten
wat later schreef ik zijn mijmerende
woorden op de rand van een dicht
gevouwen krant
als een reminder -nee, als een ode
aan een man die zijn uitgesproken
zinnen als broosgerijpte gedichten
klinken laat
wat hem nog dagelijks bezielt en
verwondert ook mij van…
dichters hoop
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 144 mijn gedichten van gisteren
zullen de morgen
waarschijnlijk niet halen
zo vergankelijk als wij
zijn ook onze gedichten
het optekenen van woorden
en gevoelens als herinnering
voor een mogelijk later
tenminste dat hoop ik...…
De dichter in het vers
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 270 Hoe kan ik de luister in jouw stem
behoeden voor mijn vers die slechts
bovenwinds te horen valt en echobloemen
laat verwelken want mijn stem is ademloos
zoniet jouw gewelfde silhouet, met een
ietwat Rubens en het strakke van een buikdanseres
mijn lief, jij bent mijn loods
die mij tot ver
in jouw haven brengt
en me laat aanmeren tot het…
dichters denkbeeld
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 166 zijn adem ligt
hoe zal ik 't zeggen
in zijn gedichten heel dicht bij
maar ja, zijn stem
is niet te horen
daar waar hij pauzes neemt
kom je tot rust
maar als hij haar dan teder
kust of in zijn armen neemt
heb je het virtueel
altijd verloren…
dichters denkbeeld
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 418 zijn adem ligt
hoe zal ik 't zeggen
in zijn gedichten heel dicht bij
maar ja, zijn stem
is niet te horen
daar waar hij pauzes neemt
kom je tot rust
maar als hij haar dan teder
kust of in zijn armen neemt
heb je het virtueel
altijd verloren…
Dichter op het middenveld
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.098 Dichter op het middenveld
Liever lui dan moe
Maar o zo goed
Wat zijn ogen zien
Deden zijn voeten al lang
Zie, zo is Zizou
Wat is er misgegaan?
Verloor hij zijn hoofd,
Of verloor voetbal zijn hoofd?
Ziezo, het is gedaan
Zinedine Zidane…
inenting voor dichters
netgedicht
2.0 met 36 stemmen 649 vingertoppen blauwgeplekt
oosterse schrijfkramp doet de ronde
vadsig schrijven in woord hoesten
taal gedrukt op tong
gemors gekreukel
geschraap tot op het bot
naald splinter mij in mijn arm
om te overleven in mijn poëzie…
Twee dichters
gedicht
2.0 met 8 stemmen 3.924 Zij hadden samen 't groene gif gedronken,
Zij wilden in hun verzen ondergaan, -
Niet over eeuw'g liefde, sneeuw'ge maan, -
't Liefst zouden zij met vuile woorden pronken.
Er kwam een vrouw, - of waren 't and're vonken
Die hen bezielden? - Zij zijn heengegaan,
Verwaten, stoffig op de brede baan,
Naar 't neev'lig stadsbeeld, waar de vriendschap…
De ontvallen dichter
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 289 schouders en
dunne vaalbleke lokken
bedekken mede
als een hemelse manteling
de lange zwarte jas
met opgestikte zakken
ik draag een harnas;
een omhulling over
stilzwijgen getrokken
in gedachten,
ontdaan van dynamiek
en gevoelens aan
ijspegels vastgevroren,
staar ik in de diepte
daar en onbereikbaar
ben ik mijzelf,
mijn dichter…
kom dichter bij me
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 137 en niet in mij
vergeef me ik ben geen wonder
en toch kan ik niet zonder
vind me alsjeblieft
zing mijn lied
speel me op de piano
zoek me in de tonen
in de snaren van de gitaren
ergens in de dood ben ik verloren
en word opnieuw geboren
laat mijn schreeuw daar
waar het resoneert
in een bevrijdende lach
op een klaarlichte dag
kom dichter…
Dichter 2
gedicht
3.0 met 18 stemmen 5.830 Woont in een boom. Heeft heel wat te vertellen
maar is totaal verstoken van publiek.
Verwaaide vogel, die geen ei kan leggen.
Gebrek aan hoorders maakt hem stiekem ziek.
Ten slotte valt hij kraaiend van zijn tak
en breekt zijn nek, een prooi voor prozadieren.
Vossen en raven kan hij nog plezieren:
nooit aten zij een aas dat zo mooi sprak…
Geboorte van een dichter
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 103 soms haal ik uit en slaak een luide gil
overmoed verhult mijn gegronde vrees
de vijand houdt zich in de luwte stil
‘n dichter laat zich slechts sporadisch horen
te vaak is mijn gedicht vis noch vlees
hoor ik eerder bij de omnivoren
*lees:ternauwernood…
Dichter bij Driek
snelsonnet
4.0 met 21 stemmen 760 Steeds een beetje dichter
bij Driek.…
De dichter en de nimf
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 706 Ik huil je een rivier als
je zegt dat je gaat
Ik muilkorf je als je
over ons afscheid praat
Ik zwem in zilte tranen
naar je toe
Hoe lang ik ook dobber,
kopje onder,
in je milde stroming
In je golven die verlangen,
dan weer kolkend
dan weer gedwee
Zwem samen met mij nog
een eindje mee
Ik verdrink liever samen in
je zielepijn…
De Israëlische dichter
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 403 Na alweer veel teveel bier en wijn;
die ene kus in het verlaten ochtendhotel,
terwijl je vroeg of je met me meemocht,
waar hij uit angst voor verkrachting
jouw ranke gestalte moest afwijzen,
hoezeer jouw teleurstelling ook pijn deed
in zijn uitgerukte hart. Maar sinds hij je
hart mist werd hij herboren in pijn. Eureka,
de jaren van observatie…
Veel dichter kan je niet komen ...
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 185 De wegen van een dichter zijn vaak grillig
Je loopt niet snel een eindje met hem mee
En soms dan lijkt hij bot en onverschillig
Toch ging je met die onbenul in zee
Al doet hij nors, toch is hij best gewillig
Mijn dichtertje, mijn doctorandus P.…
de dood van een dichter
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 647 in de schaduw van ouderdom
probeerde hij zich overeind te houden
maar zijn hoofdrol was gespeeld
in de tongval van poëzie zwegen zijn woorden
en bleven hangen in het archief van zijn brein
zijn schrijven zal natrillen
in verscholen beroering van zijn graf
waar poëzie zal regenen in
samen gewaaide dauwdruppels
in een oneindig verlangen…
Jarige dichter
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 2.294 Als de morgendauw
zachtjes
over
Den Haag
glimlacht
is er al vaak
jouw gedicht te lezen
een kwinkslag
naar 't verleden
een knipoog
naar de dood
ik ben het gaan waarderen
't is vaak het eerst
wat ik lees
je hebt iets wat me boeit
daarom lieve stadsgenoot
een felicitatie
vanaf mijn halte
van lijn negen
met alle wensen
tussen zinnen…
De dichter is een koe
gedicht
4.0 met 64 stemmen 17.433 Gras... en voorbij het grazen
lig ik bij mijn vier poten
mijn ogen te verbazen,
omdat ik nu weer evengrote
monden vol eet zonder te lopen,
terwijl ik straks nog liep te eten,
ik ben het zeker weer vergeten
wat voor een dier ik ben - de sloten
kaatsen mijn beeld wanneer ik drink,
dan kijk ik naar mijn kop, en denk:
hoe komt…
De oude dichter
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 230 De oude dichter staarde voor zich uit
Vóór hem een onbeschreven vel
Mistroostig kromde hij zijn rug
De letters op zijn toetsenbord dansten
verward en wild
en braakten nog wat flarden
van onsamenhangende tekens
Een zilte traan vertroebelde zijn blik
De ziekenzuster zag het lijdzaam aan
en ze verdreef met haar zachte handen
de nevels uit zijn…
DICHTER BIJ DE DOOD
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 420 Geraakt omhelsde de dood de poëet
juist als een vader, die van hem hield
Maar daarmee zakte..het dodenkleed
over de dichter die zo..werd ontzield…
De hand van de dichter
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.982 Glazen grijpen en legen;
veel jagen en reizen;
vrouwen omhelzen en strelen;
strijden op felle paarden
en blinkende wateren splijten;
spelen met licht en donker;
den dag en den nacht doorrijden
onder fluweel en schaduw en
flonkrende sterrebeelden.
het staat niet in mijn hand gegrift;
en een hand is een leven, een lot;
ik lees slechts in…
Beste dichter
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 298 “Mag ik een tijdje vertoeven
rond jouw zielenroersels?”
sla dan de bundel open
lees voor mij je warme klanken
de mooie verzen, de rijke taal
een stukje van je levensverhaal
met de stilte zal ik zwijgen
enkel nog met de lyriek dromen
ik zal vergeten al wat me tegenzit
mijn hart zal vreugde vinden
in dat, wat je door jouw lippen…
ontmoeting met een dichter
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 390 ik zoek de lente
en een deel in mezelf
om aan jou te laten zien
schrijf je toe dat er een schaduw is
waarin ik af en toe verdwijn, in veelvoud
en dat het zo moet gebeuren
woordverwarrend tegen het diepe
en de windvlaag, vol met oude kuilen
zo gaat het steeds weer
het staart me aan, het grijpt en richt zich op
vanuit de ribben van doodgravende…
dichter bij jou
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 blozende in voorjaarstint
Gebed in een hart van goud
proef ik honingzoet...
Henk…
de mechanische dichter
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 de mechanische dichter
voor de start freest hij het tandwiel van taalvaardigheid:
verwijdt betekenissen, polijst syllaben,
ordent klinkers op het klankbord van welluidendheid
duidt sublimerende berichten en verhalen
wringt de verhevene lyrisch uit,
hangt hemelse in schrale wind te drogen,
zet de dichtpers in gebruik
woordenstromen wroeten…
Dag dichter
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 518 Dag dichter
Ik heb je machteloos liefgehad
zeil maar weg
neem de eerste beste bries
een laatste zwaai vanaf de dijk
een handkus voor je laatste werk
vaarwel dichter
tot aan het zielenwater
je hebt me machteloos lief gehad
ik onthoud alles, zei je
ik geloof je
ook datgene wat je vergeten was
de tak die van de boom viel vlak voor…
Tuin der dichters
netgedicht
4.0 met 48 stemmen 1.257 Samen kwamen ze aan het pad
geen schaduw bracht hun doel uiteen
welke stappen welke richting gaan,
de aanzet, een beeldige verschijning
doet hun aanwezigheid kleuren.
De handen behoedzaam bijeen
gehouden aan de ander
vergezellen de boom aan zijn herinneringen,
in deze tuin waar inspiratie te vinden is
ziet men geen ontbrekende beelden…
dichter met handicap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 180 (Gilles de la Tourette)
over 'den ie-oh'spreekt men in Twente
wanneer men het heeft over die jongen
die soms onsamenhangende kreten uit
zelf denk ik wel eens dat zo'n jongen
een veelbelovend dichter kan worden
hij zal met zijn verzen geen lof oogsten
laat staan prijzen winnen maar tóch...…
Als de dichter ontwaakt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 321 als warmte het hart verlicht
de geest zijn heugelijke ronden danst
de pauwenveer op het bed betoverend glanst
dan schrijft de poëet zijn lentedicht
bloesemzinnen schakeren
bij het ontwaken de dageraad
schetsen de hemel in goudbrokaat
een weerschijn laat de aarde floreren
de pauw waaiert haar kleuren rond
als een weelderige vlag
de dichter…