Netgedichten

netgedicht (nr. 40.368):

Dag dichter

Dag dichter
Ik heb je machteloos liefgehad

zeil maar weg
neem de eerste beste bries
een laatste zwaai vanaf de dijk
een handkus voor je laatste werk

vaarwel dichter
tot aan het zielenwater
je hebt me machteloos lief gehad

ik onthoud alles, zei je
ik geloof je
ook datgene wat je vergeten was

de tak die van de boom viel vlak voor je graf
nadat je laatste gedicht uitgesproken was
bekrachtigde het
de wind liet één kaarsje branden van de acht
het schelpenzand zal je hart zaaien
het eeuwige eiland van liefde, panta rhei!

~~~~~~~~~~~~

'Panta rhei': alles stroomt of alles is in beweging.
Hiermee wordt verwezen naar de gedachte van Heraclitus dat alles in deze wereld steeds in verandering is: "Men kan niet tweemaal in dezelfde rivier stappen, want het is steeds weer vers water dat u tegemoet stroomt."