Alle inzendingen over Hells

Ik kan uren Zitten turen Naar der wolken hopge drom, Statig zeilend, Of verwijlend Aan de helle hemeldom. Ik kan uren Zitten turen Naar de vochte maneschim, Mat vergloeiend, Zacht vervloeiend, Dalend, dalend naar de kim.…

Schoon sterft het bos, een ridder zonder blaam, Gedost in geel en hartverheugend rood, Met helmpluim, die de veed'ren vliegen laat, En helle lans met wapperende vaan.…

kreeg zijn kans voor nauwelijks herkenbaar toch een vrolijke sjans stemmig werd de ruimte schaars verlicht de oplichtende bordjes uit waren duidelijk verplicht bij de laatste nummers slow stilstaan was de manier van go met gesloten ogen gingen alle knoopjes open werd begeerd en gestreeld tot de zaalwacht plots het helle…

Neen: 't is een springplank van geelflikk'rend hout; Ginds ergens hangt, die hier de aanloop begon; Ik zie duid'lijk, dat 't spits toepuntend goud Uitsteekt buiten de kromme horizon; Onzichtbaar naast zijn helle roof, de zon, Is de Gigant, die vallend vast hem houdt.…

O helle morgensterre Gods eeuwig zoon Schiet op ons hert van verre Uw stralen schoon. Vermeer tot uwen love Het kranke licht Van onze klein gelove En toeverzicht. Maak wakker al ons leden En traag gemoed Om vlijtig in te treden Uw paden goed.…

Er is niks dan het donkere zwart in de hemel en het helle wit, verlicht door lantaarnpaallicht. En verder dus de zwerver die trilt een eindje verderop, verder ligt het hele dorp op zijn gat.…

Moegeleerd stapt de scholier door zijn slaapkamer heen en weer met gespannen kloppend voorhoofd de helle lamp slaat hem gade als een tergend waarzeggersoog druk op de lichtknop gehuld in wezenloos duister bewaart het beddenlaken klamme vrees voor morgen wanneer tartend papier zwaait de verlopen blokker -reeds bewustzijn verliezend-…

Merelklanken helle vreugdetonen vieren dankbaar mooie avond in Mei, in mijn hart komt warme herinnering vrij vijf jonge meisjes dorpje in de deemstering veertien zijn we vrolijk zanglustig wandelen stevig gearmd Mariakapelletjes tegemoet crêpepapieren bloemen sieren het beeldje gekneusde rozenbloemblaadjes uit onze tuinen geuren vanaf…

Waar men Gode een tempel wrocht, Sticht, (het is een vond der helle!) Sticht de duivel een kapelle, Of hij zieltjes vangen mocht: Hier een Spaarbank... daar, Vrij Wijn! Mannen! zeg: waar moet ge zijn?…

Op wollige zweverige donzen wolkjes lopen Zwevend dromerig kinderlijk naar de helle sterren turen En mooie lieve kleine schaapjes daar erg hoog ontwaren Gelijk 't gelaat ontsierd door bloedende vlijmscherpe tranen Bittere bikkelharde tandjes kervend in toch mooi hart.…

horen de kudde olifanten voert strijd met kronkelvingers van lianen achter de groep ligt een pas gebaand pad daarover strompelt een eenzame bul reusachtig _ spookachtig _ vaal wit wegens die eigenaardige kleur door zijn medeschepsels verstoten rondom dat blanke gevaarte zwermen sierlijke vuurvliegjes en grote glimmende kevers de helle…

, sierstof in stormzicht, vlamflarden, fluwelen denkwee wat je handen niet kunnen vatten, dundoek over je ogen om je nog blinder te stemmen, woorden, die, uitgesproken, bruisend als natrium opgaan in het verlangen naar de heimwee die je nog nooit gevoeld hebt, naar de chromatiek van wensen bij de einder als begeerte je voeten verlamt, en er helle…

En meer en meer komt 't groen der weiden Te voorschijn uit de morgendamp; 't Zijn bloemen, die mijn oog verblijden, Geel als een stralend helle lamp. Reeds flonkren hoog de popeltoppen En lager 't groen der beukenheg; De dauwdrop vonkt aan windeknoppen, De morgenwind waait nevels weg.…

een gebarsten hoef klampt de maagd zich aan zijn poot vast zinkt ze in een zee van stro en stroop Jozef slaat, zaagt, schaaft op een tapijt van krullen tot de kreupele stal er staat planken zonder frullen de os herkauwt met schuimvlokken op de lippen bij de eerste verbeten wee kauwt ze op een olijftak snauwt ze hem bezeten toe met een helle…

Aartsvader Abraham, het lustte u eens te zeggen, Dat Helle en Paradijs al t' afgezonderd leggen, En nooit verzaligd mens de jammerpoel genaakt. Maar dit zijn wonderen die ons verbuft doen strijken, Dat hier de Hemel zelf de snoodste afgrond raakt, Om ons het groot geduld van Jesus te doen blijken.…

Koud valt de herfstregen; overal glanst helle gloed. Uit grauwe wolken daalt zon op geel herfstloof, dat ijl kleurt. De nacht is heel doods; om een eenzame lantaarn klinkt steeds muggenlied. Vol elfenbanken is de stronk. 't Kind gaat zitten. Welke paddenstoel? Een natuurvorser stapt genietend door het woud.…

Het zijn extreme tijden in secondes wordt over miljoenen beslist ja, dollars en mensenlevens, heel gewoon volle stadions wereldwijd orkanen van geluid op de gladiatoren ”FUCK, KILL, HELL!!” levensgrote schermen overal vol van de onrustigste beelden als je goed kijkt zie je jezelf zwaaien.…

Omdat de professor begint over te hellen naar het stoïcisme (alles komt terug – en nog’s en nog’s) Lijkt het hem waarschijnlijk dat de heerschappij van de speelgoeddieren op zekere dag opnieuw zal beginnen. ---------------------------------------- uit: 'De professor en de hyena', 2015.…

Breed openscheurende helle zinderende luchten Grote Liefde nimmer te verzuchten. Elkaar zo broodnodig, schattige Lieveling Fladderende vleugeltjes, feller dan de snelste Goldwing. We hebben elkaar zo lief, zo lief wezentje dik bemind Me waar zo lief als mijn eigen kind.…

vragen groter dan ons leefden Het Staat geschreven woord voor woord letter voor letter als geheimschrift een code dat nooit kan worden gekraakt Een besef dat in ons diepe bewustzijn ontwaakt geesten vormt depressies maakt de waarheid is volkomen naakt Staat op een dag voor je Je masker ontnomen het kwaad Broeide laaide  als een helle…

sleep-in als begin van ons protest Als jonge nachtdieren tegen de rest In 't weekend immers staat De Nacht pas op We zien wel waar met wie of tot hoe laat Want zaterdag gaan alle remmen los In Shelter, Westerunie, Patronaat In Lovelee, Helling, Fluor, Annabel De Nacht staat op voor elke horeca Club Nyx, last but not least, Heaven & Hell…

eerste oerafgrond waaruit mijn wezen Met moeder samen al het mijne baarde Toen zij mij neerwierp op de aarde Ook jij moet dieper worden Wij moeten dieper worden Als kruiend ijs op ijs ons in de lange zwarte diepte dringen Als hartenbloed ons langs ons diepste merg heen wringen We moesten zoveel dieper zijn dat wij weer boven Als helle…

Des daags scheen ’t helle licht uit ’t volop-blauw En flikkerde op het water, en de stenen Van huizen en straten waren wit beschenen En grijs bestrepeld met der takken schauw*, En in de ganse stad waren door-énen De warmte en schaduw, ’t zonne-licht en kou, En waar de warmte lag in de luwte lauw Woei felle wind om huizen-hoeken henen.…

Vannacht stond ik op het marktplein in bedriegende gedachten vergeefs op jou te wachten zonder daar ook echt te zijn Mijn hand ging over stapels borden gestald om aangeraakt te worden Zachtjes tikte ik er eentje aan die had moeten blijven staan Niet al wat breekt wordt ook vermalen In de helle juni zon blonk het glazuur er niet minder…

voorbij de stad loop ik op een stoffig pad de waarheid in het oneindige gat maak alles zo zwaar het verhaal in mij zo zwaar als een steen in een oneindige rivier vier wijn vier bier batavier kelt held tijd bederft tijd ijlt geilt op de proef der proeven hoeven luister maar naar de grond a white horse and hell fought with him come…

Beeldig zilverkleurig bloemachtige glinster, adembenemend hell in het bijzondere finster. Winterse glimmering, sfeerijke bloemenpracht beroert de hartsromantiek als sprookjesnacht.…

Gestalten waden stil de blankheid tegen Der vijvers, in hun kristallen vreê, Als Gods doorluchte helle hemelzee. En al de bomen staan getooid gebogen; Zo dekken zich Gods englen voor zijn ogen Onder der vleuglen blank bedonsde huiven: Een vlekkeloze vlucht gedoken duiven. Is dit Gods dag?…

troostende gedachten omarmde stevig deze eerste prille dag liet gaan wat ongewenst geboren was de zware harde nachtelijke vorst, vrijwel geheel uit het zicht verdwenen zoals een passant in overstromingstijd de weg geplukt door eigen nemen zo leeg geraakt in maagdelijkheid zo vastgehouden, ontleent de eigen adem gesignaleerd, de blik van helle…

Sedert zijn dood is mijn grootvader 0 ten hemel / 0 ter helle gevaren aankruisen graag opdat duidelijk wordt hoe dat zit. Hij was vader van velen, tuinman, burgerman uit de eeuw voor de eeuw van deze of misschien wel van toen klokken nog kunstwerken waren en nieuwe techniek.…

het machtige dier heeft allang zijn geweldigste ras verloren eens heersten die wilde vorsten over de Barbarijse bergen tussen milde zee en harde woestijn hun zware manen bolden luchtig dankzij frisse hooglandwind Atlasvelden bloeiden geurig onder de edele rovers met glanzende bruingele huiden als zuivere dikke honing door helle zon beschenen…