inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.111):

- Het Ochtendgloren -

Het jonge ochtendgloren,
het warme rood van troostende gedachten
omarmde stevig deze eerste prille dag
liet gaan wat ongewenst geboren was

de zware harde nachtelijke vorst,
vrijwel geheel uit het zicht verdwenen
zoals een passant in overstromingstijd

de weg geplukt door eigen nemen
zo leeg geraakt in maagdelijkheid

zo vastgehouden, ontleent de eigen adem
gesignaleerd, de blik van helle werkelijkheid
mistroostig blozend vastgegrepen, de roos,
als een gebaar vol roder nederigheid

de eeuwigheid verspringt elke ochtend stil,
het andere gelijkenis loopt aan de overkant
door nevelsluiers meesterlijk verhuld

briljant, de trotse korte schittering,
een natuurlijke karakteristieke stiltetijd als gloed,
de opkomende morgen ontwaakte zacht
en kleurt de aarde helderrood.

Schrijver: Sabrina Bielac, 23 april 2010


Geplaatst in de categorie: natuur

4.6 met 16 stemmen aantal keer bekeken 216

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
A. Albert
Datum:
24 april 2010
Email:
alain.blanckaertgmail.com
Zeer mooi.
Naam:
Frans Vanhove
Datum:
23 april 2010
Email:
frans.vanhove1pandora.be
Wat een prachtig, rustgevend gedicht met zinnen zoals:'de eeuwigheid verspringt elke morgen stil'. I love it!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)