2138 resultaten.
Haar vertrek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.722 In de spiegeling van haar traan
laat leegte zich makkelijk lezen
weerkaatst een eenzaam bestaan
en wordt pril geluk afgewezen
In de schaduw van haar geweten
schuilt zwakte en onzekerheid
is haar wilskracht bijna versleten
en raakt zij de zin des levens kwijt
In de kilte van onderbewustzijn
is aan angst en verdriet geen gebrek
lef en…
Ranunculus
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 105 boterbloemen
in de stad lopen enkel bomen
met rozen aan hun voeten
op het raam een zoenoffer
geplakt omdat dit het enige is
wat nog niet is gedaan
er zwom een vis naar de maan
op een blauwe deur
daar zag ik nog een naam
ik kon hem niet naar huis brengen
ik ben
allang geleden
ik weet niet of ik je versta
alleen als ik je naam kan lezen…
Dichtersdroom
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 267 Als ik ontwaak zie ik nog
dat vel papier daar liggen
beschreven met mijn handschrift
een waar gebeurd verhaal,
ik hoef het niet meer te lezen.…
PATTY HARPENAU
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150 Het was er weer, het diepste wezen
Dat zij tijdens haar reis vergat
Er kwam ook zoveel op haar pad
Het wou haar vormen leren lezen
Achter de dingen die verrezen
Symbolen van een habitat
In haar inmiddels postgevat
Nadat uit haar Achillespezen
De pijlen van de lessen staken
Die de rabbijn haar had geleerd
Het universum is een laken
Waarop…
Jouw stap op de trap
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 818 Ik lig in bad te lezen.
Bijna dagelijks doe ik dat.
Al zevenendertig jaar lang.
In dit huis. Ons huis.
Mijn lief zet koffie.
Zo alledaags, zo gewoon. Dan,
hoor ik haar stap op de trap.
Zo ongewoon, zo bijzonder. Want,
morgen kan de laatste keer zijn.
De laatste stap, de laatste koffie. Dat,
besef ik vandaag als nooit tevoren.…
Zich laven aan het licht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 316 Weemoed schrijft met loden letters die
nergens anders nog te lezen zijn.
Wie kan de herfst vertalen naar een lied
dat blij kan klinken en toch weet
wat hier gebeurt aan droefheid en berusten?
Wie kan de klamme kou verwarmen tot
er weer vreugde gloeit onder de as?
Weemoed schrijft met loden letters
maar onvermoeibaar groeit verstaan.…
Zorgenkind
gedicht
4.0 met 14 stemmen 5.087 Ze zegt
ik zal blij zijn de dag dat ik mijn ogen sluit
en jij hebt dat zo gemaakt,
lezen wij erachteraan de man en ik.
Wij zeggen dat niet. Ik wijs mezelf aan.
-----------------------
uit: Vitrine, 2004…
sterren
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 136 schriften
het begon met
uitbeelden
van een vogel
dus de vroege mens
had iets kinderlijks
zogenaamd
want vergis je niet
men voer al op de sterren
hoe intelligent moet je zijn
om regelmaat te zien in wat hemellichtjes
zou ik dat moeten doen
zag ik niets door het stadslicht
de sterren waren geen schrift
maar je kon ze wel lezen…
Wolkenvlucht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 239 De plek is gebleven
maar jij bent opgelost
spoorloos verdwenen
Zelfs de braamstruiken
met hun scherpe doornen
herinneren zich jou niet meer
In de holte van een boom
groeien drie paddenstoelen
in de bast daarboven,
gekerfd een hart en twee namen
hoog boven het hoofd gegroeid
niet meer te lezen
De warmte van de zon
is onder je vleugels…
Hartfalen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 84 ik heb
in het boek
van mijn
tweede leven
een stukje
mogen lezen
nog beven
mijn handen
van schrik
slaat de angst
mij om het
gehavende hart
het is
leven en tijds-
bepalend apart
van de ene dag
op de andere
lijk je een wrak
nee mijn hart
is niet gebroken
maar de uiterste
houdbaarheid is door
talloze bestralingen
voortijdig…
De eenvoud van het aanwezig zijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Men niet
alle boekenwijsheid behoeft
te verstaan om iets van
het leven in andermans
ogen te kunnen lezen.
Wat is de steen van de wijsheid,
die balanceert op een mensentong.
Die nimmer naar zijn materie
gemeten de eenvoud van de menselijke
tongval overwon.
Eenvoud kan soms sprakeloos zijn;
maar tegelijkertijd effectief.…
Een NET, een kreet, een zieleroer?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 273 Aan Poezie, waag ik me niet, een kreet
soms hard, vaak licht aangebrand,
hoeft niet net- netjes te zijn, want:
zolang mijn kreten zowel als mijn
netten, begrijpelijk te lezen zijn
blijven het momenten van mijn ziel
en van mijn eigen "zijn".…
Leesgenot
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 88 Tijdens het lezen van een luchtige roman van
de verleidelijke Lisa St Aubin de Terán knabbel
ik van Duyvis borrelnoten en nip ik van het bier.
Ergens voel ik mij diep schuldig, omdat ik niet
voor zwaardere kost heb gekozen, maar de boog
kan niet altijd gespannen staan en een jointje
hier en daar verzacht de stressmodus.…
IK HOEF ........
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 ik hoef niets meer
heb meer dan mijn
deel gekregen
ik hoef niets meer
heb zoveel gezien
waarvoor ik zou
kunnen vrezen
ik hoef niets meer
wie zou of wil de
moeite nog doen om
mij de les te lezen
ik hoef niets meer
aan mijn deur werd
voldoende hard geklopt
ik hoef niets meer
zeg die meneer van
Voor en Tegenspoed maar
dat hij…
Zigguramurdi
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 In je kamers huizen heksendromen
slaapdronken duik je op
terwijl ik nachten wakker lig
je ingewanden voel verstenen
in mijn vermoeide lijf
je verhaal broeit onderhuids
laat zich lezen in een glazen bol
waarin vleermuizen luchtledig
schud me wakker
leg je stenen ziel bloot
laat de zon het uur aanwijzen
het is tijd om terug te keren…
in zinnen heerst de dood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 505 ik heb papier
mijn woorden toevertrouwd
in een handschrift dat geen
mens ooit meer kan lezen
de letters staan er wel
maar in zinnen heerst
de dood en in de strofen
valt niet meer te leven
stram hark ik de restanten
bij elkaar probeer het alfabet
te completeren en ook dat
krijg ik niet helemaal klaar
ik wil mijn ziel niet meer…
Na de romantische jaren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 330 Zinloze boosheid laat ik maar
rondstormen in mijn hoofd
de deur dicht smijten
achter mijn verdriet
een weg zoeken
uit jouw onbegrip
dat ik niet verdraag
Ik lijd, wetend geen kind
te zijn, jij mijn moeder niet
die open of gesloten
mijn gezicht lezen kon
We moeten moeite doen:
getrouwde liefde, samen
onder een juk het leven door…
Talend graan
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 143 Talig staat het graan nu
te wuiven als ware
haar aren woorden
om te lezen.
Als dan de aren zijn gelezen,
blijft het puin
voor een volgende generatie,
een volgende oogst.
Raak je
hier dan nooit
uitgelezen?
Het land wacht
in stilte
op bevloeiïng,
bewerking
van de akkers.…
nog dichterbij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 82 wellicht is sprake van misverstand
is alles breekbaar maar binnen bereik
lezen we slechts datgene
waarvoor woorden bestaan
toch loopt deze dag regenachtig voor zich uit
gaandeweg het middaguur
wellicht is sprake van korte duur
stel de aankomst uit, halverwege de huid
gooi niets weg, ongearchiveerd
maar bewaar alles achter glas
schenk…
MAX MAGAZINE, gids van Omroep Max
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 Max Magazine
Gaat mee naar de zon
Dan noem ik het
Max MagaZON
Max Magazine
Gaat niet zomaar bij ’t oud papier
Pas na nauwkeurig lezen op ’t balkon in de zon
En uitknippen van wat ik wil bewaren
Max Magazine
Is televisie in bladformaat
Luchtig leesvoer voor lang of even
Max Magazine ’t mega zonnetje onder de gidsen!!…
Acht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 65 Had jij gedacht
dit te kunnen lezen?
Nu, nu wel, acht,
zing hard en zing zacht
Ik ben vandaag acht
Niet meer zeven of zes
maar acht en je lacht!!…
Gezichtspunt
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 301 De op het smartphone-scherm gerichte jeugd
Kan kerngevoelens bij het mede-wezen
Vaak nauwelijks van diens gezicht aflezen
Zo blijkt dat van ons mensdom weinig deugt
‘t Is immers moeilijk om daartoe te pogen
Als mensen niet als echte Smileys ogen…
Dit is een kreeftdicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 253 Zinloos niet, kort is leven
koesteren pieken, wij laten
dalen soms, pieken vaak
beren en apen, waarom?
Rechtlijnig consequent
gezeur eeuwig en altijd
RETROGRADE; TERUGGAAND
Altijd en eeuwig gezeur
consequent rechtlijnig
waarom apen en beren?
Vaak pieken, soms dalen
laten wij pieken koesteren
leven is kort, niet zinloos…
Verleden week
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 189 Verleden week schreef ik een snelsonnet
-Jan Menno Willem Scheltema, mijn bron
gaf inspiratie als de lentezon-
met ingehouden pret op rijm gezet
Na-aperij? Jawel, het was makaaks
Een vrolijk taaltje: licht-ironisch, snaaks…
Panacee
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 153 Door ’t raam zie ik de herfsttuin druilend staan
In b-mineur verdrinkt een werk van Haydn
Weer dreinen op de treurbuis Trump en Biden
En zelfs de kat staart me mistroostig aan
Dus neem ik fluks een luchtig boek ter hand
En zó versla ik elke dissonant!…
We Zijn Geweest
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 altijd ben je
je eigen verleden
wat je zei is
ooit gezegd
wat je schrijft is
net geschreven
wat je nu beleeft
heb je gelijktijdig
al weer beleefd
en wat nu is
is terwijl ik
dit lees al
weer verleden
altijd zijn we
er geweest
en we bedriegen
onszelf van iedereen
en alles het meest…
PIETER MESSIE
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 De jonge man vaart met levendige lust
over Hillegersbergs wijde water,
wordt opgebeurd door meerstemmig gesnater
van vogelvolk, dat in 't riet strijdt en rust.
Zijn kano danst licht deinend voort, en kust
de golven vol zonneschijngeklater.
't Gepaddel roept gedachten voor later:
wijsheid uit talen van vroeger wenkt bewust.
Doch al spoedig…
Speciaal
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.100 De een houdt van lezen,
de ander van kunst,
jij verzamelt niet veel,
vraagt alleen mij om een gunst.
Ik weet dat ik je er een plezier mee doe,
weet van tevoren nooit hoe,
zo'n gedichtje nu eigenlijk aflopen zal,
Maar dat maakt niet uit,
't is je gegund van harte,
da's al!…
open boek
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.061 dat ik een open boek voor je ben
wil nog niet zeggen dat je mij kunt lezen
betekent niet
dat je mij kent
want tussen de regels, in het wit
fantaseer ik een verhaal over jou, mij
maar weet ik nooit
wie jij dan bent
bepalen de regels steeds het spel
behalen de punten altijd het einde
en draai ik vaak
om hete brij
beschrijven de zinnen…
Het leven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.478 Het kleine kind is vrolijk
zo zorgeloos, nog zo jong
De 60 plusser zit de krant te lezen
wachtend op zijn pensioen
De eerst zo mooie buurvrouw krijgt rimpels
wat moet zij nou toch doen?
En ik, ik zit hier doelloos
nog steeds denkend aan jou
Het leven gaat door met leven
kent geen warmte, kent geen kou..…