183 resultaten.
Oorlog strijd vult het hart van de tijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 43 Oorlog strijd vult het
hart van de tijd
als uiteengebarsten
planeten daalt het vuur
uit de hemel neer
weerkaatst de
hel op aarde
oorlog is weer in
krijgt een
podium
hunker naar strijd dood
en verderf
schopt peinzend
de kogel
voor ons uit
alsof we
het nooit zullen leren…
In zachte ondertonen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 zij heeft zich
met stilte gekleed
in zachte ondertonen
haar ogen
licht geloken
hoofd peinzend gebogen
maar de lach is
al omvattend
in tevreden weten
er is niets vergeten
de boeken liggen open
spreken hun eigen taal
warm zingt zij
mantra’s en speelt
met hun eentonigheid
ze kijkt me aan
of ik met haar mee wil gaan
voor even…
Inspiratie
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 761 Inspiratie gloort aan de horizon
glooit licht in de zon, van
links naar rechts, dan hoog en weer laag en
vice versa, wederkerend onbegrensd bevrijdend
soms peinzend zoekend naar een anker
dan weer soepel glijdend op het wit
van de sneeuw in de ruimte van het hooggebergte
als scherpzinnig geestverwant, mijn beste kameraad,
mijn trawant.…
Nergens Vis
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.731 Het zijn zulke vragen die ons gaande houden,
die ons ijl als een reiger
peinzend aan gindse waterkan doen staan,
veinzend, jagend,
het heldere water een verschrikkelijke spiegel -
vind zo verdomme maar eens vis,
we zien alleen onszelf, vermoeden onszelf
in het betoverend rimpelen.
----------------------------
uit: 'Maar zingend',…
in Nagoro
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 78 goedgemutst
samen op
een bankje
stil leven
in Nagoro
haar ogen
verdiepen
zich in de
verte van
de vallei
beide handen
rusten open
op haar schoot
zijn peinzend
hoofd gebogen
als hij haar hand
licht beroert
twee mensen
roerloos
zij aan zij
op het bankje
welgemoed
in dialoog
in Nagoro
een bergdorp
stillevens…
Afscheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.487 Peinzend buig ik me weer tot je graf,
maar alles gaat langs mee heen.
Het enige wat ik nog kan denken is,
lig jij daar nu echt onder die kale koude steen?…
Dementie in een spiegel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 156 Traag krabt hij aan zijn rechterwang,
ik aan mijn linker, doch niet voor lang
want plots draait hij zich peinzend om.
Ik doe net eender en fluister: Kom.…
Zuivergraf
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 656 In jouw sterven ligt het ontwaken van de ochtend
in winterbrons en zomergoud, een dageraad
van eeuwigheid en peinzend denken
aan een land met bergen bij de oceaan
in een bibliotheek vol met gedichten
klinkt jouw naam in waakzaam zwijgen
en niemand die het rijmwoord vindt
in een droom van diep verleden
bij de rivier ver naar beneden
in…
Rosentuin
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 45 onder de grijze slierten
schuift de
zilverblauwe rivier
boven de bergen
schuift het
oog van de zon
de bron
rijzend uit de
zilverblauwe rivier
peinzend rust
mijn oog
op het watervlak
wenend om de
schone lelies die zijn gebroken
om haar witte hart
dat voor de
wereld niet bestaat
ontwaakt, blij ontwaakt
omdat…
vervaagt de middag in siësta
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 557 de zon verdampt
de mensen op het plein
en blakert het gesteente
ze rusten peinzend
aan de schaduwkant
gelooid op het gebeente
de huizen hoog
de straten donker smal
warmte ademt traag verval
de luiken zijn gesloten
binnenplaats met groene rust
koelte die de warmte kust
stilte spreidt de zomer uit
vervaagt de middag in siësta
de…
Vleermuis
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.339 Vleermuis, met uw vlerkjes slaande,
Door de avondrust,
Nederwaarts en opwaarts gaande,
Vast en doelbewust,
Gij, het enig ding bewegend
In deez' avondstond,
Met uw zwart figuurtje tegen 't
Glanzend hemelrond,
In de lichtgevulde, klare,
Diepe hemelkom
Lig ik peinzende te staren
Bij de stilte alom,
En der dingen roerloos wachten
Onder…
De Melkwind in mijn hoofd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 's Nachts valt het me aan
een vaag, melkwit besef
dat rondtolt in mijn droom
als een tornado om mijn huis
kolkende herinneringen
houden me wakker, eeuwen
aan wijsheid doorstromen mij
om niet verloren te gaan
's Ochtends schommel ik
peinzend op de veranda
er kraakt waarheid
in het hout, het begint
te zingen als hemelse harpen
een Melkwind…
Vier jaargetijden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 592 klokslag acht, dag in dag uit
schaduwen scheren langs elkaar
schuw als zwaluwen - hij smacht
herfstwind slaat haar ogen neer
waait hem pardoes opzij - even
kijkt ze op, laat hem zweven
glimlacht bij vrieskou - hij stamelt
wat hij haar almaar zeggen wil
ademwolkjes vervliegen samen
een regenpak sloft peinzend voort
de oude route, maar…
Ik liep vaak in de velden
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 985 Ik liep vaak in de velden
lang geleden
dolend en dwalend
en peinzend
maar is het wel verleden
ik heb gerend en gerend
ik was er bijna aan gewend
maar ik voelde
het kan zo niet zijn
het leven, vol geven
steeds water bij wijn
woorden verstopt
verstomd
een hart dat overvloeit
een hart dat boeit?…
Park
gedicht
2.0 met 127 stemmen 30.474 Want er valt weinig te verwachten
van een vijver
dacht hij
terwijl hij op een zondagmiddag
op een bankje in de schaduw zat
En bleef de rest van de middag een peinzende
introverte gestalte die niemand groet
hij zag een man passeren
hij zag een man met hond passeren
hij zag een man met vrouw passeren
Toen is hij naar de vijver gelopen
en…
Zo verdomd alleen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 295 vergelijken
of het niet dan wel
de waarheid is
speelt werkelijkheid weer dubbelspel
duik dieper in de zaken
en laat me niet
met oppervlakkigheid vermaken
maar om tot
het juiste te geraken
moet ik in mijn herinneringen graven
een caleidoscoop
van mooie platen waarvan
het verband al los begint te laten
ik zeg maar tsja
kijk peinzend…
De wilde herfst komt langs de velden vegen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 491 Er is een stil nadenken in het Al,
Veel zelfbezinnen en een droef verbeiden,
De dingen worden peinzende, er zal
Veel sterven, bij dit herfstige getijde.…
Op het pad van kiezels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 Op het pad van kiezels
luisterend naar jouw kleur
struikel ik vol overgave
en beland in jouw schaduw
Stenen, grijs, zwart en bruin
Kijkend naar jouw geur
maak geen keuze
en val in de diepte
Onder de meidoorn
mijmerend over ons
zien wij velden koolzaad
maar zien geen begin
Op het pad van kiezels
nip ik aan jouw tranen
Peinzend schrijden…
Overdaad
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 99 Ik van die gezichten zie,
die ongeloof uitdrukken,
die me peinzend aankijken
wanneer ik de vraag herhaal,
me geen antwoord kunnen geven?
Ik ben er stil van!…
Wipt boven rode lippen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 192 waar voorhoofd fronst
in peinzend denken
hoekt je mond in lach
het positieve schenken
geeft jouw innemendheid
een warme kracht
die straalt uit ogen
soms licht geloken
na een passievolle nacht
een kleine neus wipt
boven rode lippen een puntje
tong komt droogte likken
het kort uitstaande haar
oortjes als een zeldzaam paar
bekronen…
tastbare eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 740 de zonovergoten polder scheen
al dagen in diepe verstilling
elke boom leek onbewogen
het blad in lome zondagsrust
langs de dijken stonden schapen
peinzend voor zich uit te staren
akkers luierden in aardse kleuren
vogels hingen roerloos in de lucht
in de verte dommelde een vrome
toren tussen eenzame boerderijen
weerklonk in het stille…
Trawant
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Inspiratie gloort aan de horizon
glooit licht schommelend
van dal naar piek
soms ongekend de hoogte in
daar soms zwevend termiek
soms peinzend zoekend
naar een anker
dan weer soepel glijdend
op het wit van de sneeuw
bewegend van de bocht naar idee
en vice versa
soms ook zoekend daar
naar die enorme ruimte
daar in dat hooggebergte…
snater - wilde eend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 99 tussen huis en water
waggelend paraderend
het straatje op en neer
kijkt kleurrijk gevederd
met peinzende argwaan
de wilde eend mij op
zwijgend verwijt hij stil
wat mens toch kijk je nu
dat ik spetteren wil
zoals ik snateren moet
is deductief en inductief
de aard toch van mijn zijn
alleen onze eieren leggen wij
niet zoals de mensen…
peinzend wens ik dovend vuur
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 82 mijn handen hebben ver gegrepen
medespelers coryfeeën aangereikt
vastgeklampt aan boerenwagens
spruiten van bevroren akkers geplukt
nog lees ik al die namen
in het dode vel
maar spoedig zullen ze
van mij vervreemden
de geur van ’t veen
en smeulend hout…
Dood Kindje
poëzie
3.0 met 160 stemmen 37.499 Men gaf hem op 't geboortefeest
Van hand tot hand, tot, stil en lief,
Een gast hem kussend aan de lippen hief,
En allen keken... later is gezegd:
Hij gaf een zuiver klein geluid,
Verschrikt en schoon, zoals een nieuwe fluit,
die men probeert en peinzend nederlegt.…
LEZEN
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 182 Over de bijbel gebogen
zijn de zinnen harde gestalten
uitdagend of werend
langzaam aan vervagen ze dan
tot traag zwevende schimmen
die door elkaar heen dringen
allerlei gedachten oproepen
lust om steeds verder te zoeken
al peinzend nieuwe beelden te vinden
van zichzelf een vraagteken maken
het boek dicht willen klappen
mogen deze vele…
wij twee
gedicht
3.0 met 19 stemmen 7.271 '
lopen peinzend verder,
vragen elkaar:
'Wij zijn toch gelukkiger dan wie dan ook?
Dat is toch zo?'
Kinderen sluiten zich bij hen aan, dansend,
zingend
maar wij hierbinnen, weggezonken
in het schemerdonker,
wij twee,
wij zijn het gelukkigst.
-------------------------------
Hemels en vergeefs (2008)…
Break
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 142 Peinzend vertaal je
wat er achter 'moeilijk' zit
naar eigen zeggen.
Schrale woorden die
schrijnend zullen onthullen
wat er conflicteert:
haarkloverijen,
rancuneuze spelletjes,
raketaanvallen.
Plotseling zie je
hoe tegenstrijdigheden
't af moeten leggen.
Wapenstilstand heerst.
Er is voor niets gevochten.
Halleluja zeg!…
Aan de Maan
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.414 Maar uw komst is de peinzende zoet,
Gij, die flonkert - en zwijgt!…
Wandelend naar de Rio Ter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 233 Langzaam glijdt het blauwe water
naar het Oosten, richting zee:
peinzend loop ik langzaam mee
Vol gedachten die verbaasd zijn
over alles wat hier leeft:
een natuur die samenweeft.…