Op het pad van kiezels
Op het pad van kiezels
luisterend naar jouw kleur
struikel ik vol overgave
en beland in jouw schaduw
Stenen, grijs, zwart en bruin
Kijkend naar jouw geur
maak geen keuze
en val in de diepte
Onder de meidoorn
mijmerend over ons
zien wij velden koolzaad
maar zien geen begin
Op het pad van kiezels
nip ik aan jouw tranen
Peinzend schrijden
wij onzeker voort
Zie ook: http://dobbeljoe.webklik.nl
Schrijver: Willeke Tjassens, 7 mei 2014
Geplaatst in de categorie: liefde
Ik vind het wel altijd een beetje jammer dat de titel van een gedicht ook gelijk de aanvangszin is, of überhaupt in een gedicht voorkomt. Je zou het bijvoorbeeld 'kiezelpad' kunnen noemen.
Maar mooi; echt mooi!