Alle inzendingen over Schonen

het zand stuift argeloos tart bruggen en kastelen mondhoeken worden korsten ach, korrels zijn met velen de vloed heeft sporen gewist om voetstappen te vervloeken ik verdwaal in confectietuinen blijf de wildernis zoeken het water draagt zich naar zee mijn schepen verbrand langs geulen en kreken een pot met as in de hand…

Schone slaapster vrij van last. Blinkend, blakend uitgerust. Draag het schoentje dat je past.…

maar schone klanken groeien bloeien als een bloem in koele wind langs dode wegen naar het hart van de hoge bergen de hand die het hart vasthoudt…

Schoon is het goud, het schoonste der metalen, Schoon 't alebast, en 't luchtige kristal, Schoon is het licht wanneer de zon gaat dalen, Schoon 't elpenbeen, en 't rozenrood koral, Schoon is de mei met bloemen zonder tal, Schoon is de zeeg' met haar bekranste zweerden, Maar, die de kroon moet dragen bovenal, Schoon is de vreê, de schoonste…

Wat willen wij met mooie schone woorden Wat willen mooie schone woorden zeggen Wat willen wij met onze schone woorden Wat zeggen schone woorden meer dan wij Maar willen wij meer zeggen dan met woorden Met woorden die meer schoon zeggen dan wij Wij willen mooi zijn met dat schone zeggen Die mooie woorden zijn vaak schone schijn Dat…

Aarde is zo schoon, zo schoon, zo schoon!…

Schoon is de dag zonder zorgen Schoon is de dag van de lach Schoon het besef om te leven het besef dat je ook huilen mag...…

Ik wil de schone Muze overal zoeken in het bos op de hei, ergens in het veld ‘t zij als schone maagd of fiere jonge held Ik wil de schone Muze steeds weer zoeken.…

Wie zijn de grootste bedreigers van onze plaatselijke dorpsnatuur? Het zijn zeker niet bewoners, noch boeren of toeristen. Nee…, dat zijn de bureaucratische gemeentelijke groen-sadisten. Zij maken de inwoners van 't dorp danig overstuur. Slopen van bomen, heesters, perken en parken. Alleen om wat geld te besparen op snoeien en harken.…

mijn geweten is niet schoon mijn geweten is heel vies het is stoffig daar diep in mij een plek waar de zon  nooit schijnt ik wil het schoon ik wil het schoon poetsen met mijn tandenborstel was het maar zo makkelijk als het poetsen van mijn tanden.…

De vraag is gewoon, Hoe krijg je dingen lekker schoon? Hoe je allerlei vervuilde zaken Het beste schoon kunt maken, Alle hoeken en gaten kunt raken. Maar er zijn ook dingen Die kun je enkel schoon springen.…

Schoon kinderen in de wieg, schoon weder op de straat, zijn bei van één gelaat. Me dunkt men kan niet liegen hoe men ze hebben wil, het schoonste zijn ze, droog en stil!…

wat kust ge deze verzen, Lieve schone, kus ze niet: Of zijn verzen zo veel waardig, Wees dan, schone, wees rechtvaardig, Ik ben louter minnelied!…

Ik heb u lief, als dromen in de nacht, Die, na een eind'loos heil van éne stond, Bij de eerste schemering voor immer vloôn: Als morgen-rood en bleke sterren-pracht, Iets liefs, dat men verloor en niet meer vond, Als alles, wat héél ver is en héél schoon.…

Oh, mooie donkerrode roos met je fluwelen blaadjes, met de dauwdruppels nog op je blad... Sta je daar heel achteloos, zo puur en rein... Zo mateloos mooi te zijn...…

Schoon gij mocht’et al bekomen, ’t Kond’ u dan ook slimmer gaan.…

Naar alle zijden ligt nu als een tuin Dit Holland met zijn bloemenvolle gronden, Terwijl de heuvels lijdzaam langs hen blonden, Hoeven-doorhoekt, van 't zilverzande duin. En daar de wind me omspeelt op blinke-kruin Zie 'k dorpen voor me en meen de stad gevonden, En voel de zee me omgaande al 't land omronden, En hoor de brekers storten steil…

Eens zag ik om mijn liefde sluiers glijden, En toen ze omhuld bleef, is mijn vreugd gevlucht.... Thans zijn de raadselnevels blauwe lucht, Die zich aan 't aangezicht der liefde vlijden.... Nooit zal mijn weeldekus uw wang ontwijden, Uw huivrende aanblik is mijn eêlst genucht: Woonde er begeerte naar u in een zucht, Zou 'k dan u aan uw minnaar…

Iedere morgen na het nachtelijk slapen Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen. Iedere dag heb ik haar weggegeven, Telkens één dag meer van 't eigen leven. Telkens een kortstondiger bewoner Zie ik haar belanglozer, dus schoner. Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…

Daar staat ze mij nu, mooi en mals, te grondewaard de schone hals gebogen... en, verdwenen, zo drage ik, verre weg, eensgangs, heur' witte en zwarte schoonheid, langs de ratelende schenen.…

Bedenk hoe schoon wanneer wij zijn gestorven De aarde zal zijn die dan naar ons niet vraagt. Gij weet dat ze altijd eendere vreugden draagt Als waar wijzelf ons aandeel van verworven. Wij hebben vaak haar blijde gaaf bedorven Door zorg die om de dag van morgen klaagt.…

gewacht tot aan de winter toon je nu een waar tafereel zoveel prachtige bloemen vormen één mooi geheel als andere planten rusten voel jij je pas fijn weelderig bloeiend onze Winterjasmijn…

Gij hebt ter wereld zoveel schoons geschapen. Hoe fel ik leef, 'k kan al uw vreugd niet rapen. Gun mijn verdoolde zinnen eindlijk rust. Laat mij één nacht lang en gelukkig slapen.…

Volmaakt u, dan wordt ge allen goed en schoon!"…

smalle straten en steegjes verbeelden een sober en trager verleden verstilde hofjes binnen bemoste muren ademen een wereld van verschil…

Hei da, lieve dreupel water, zijt gij helder toch en schoon, in uw hemels lichtgeschater en uw diamanten kroon! Rood en blauw en groen en geluw, peers en purperwendigheid siert, in onderling gespeel, uw pinkelende uitwendigheid!…

dragen alle vliegen tenminste schone sokken en weten verzacht het gevolg van iets teveel wie is dat waar ben ik en toen verspilde tijd…

Verloor Geheel onterecht Zij wanen zich Kampioenen Hij vraagt zich slechts af: 'Zullen zij echt sterven met een waar, echt schoon geweten'? Waardigheid zal ik Echt nooít verliezen Tegengesteld aan hen De proleten…

twee lijnen en een lat een gom en een verfspat wit papier verfrommeld onbegrijpbaar schoon…

Die huizen zijn wel 't meeste schoon waar Kristuskoppen op de muren gladharig naar de zoldring turen, de meid draagt er een doornenkroon.…