Alle inzendingen over aanschijn

jij bent ondeugend nog niet afgevlakt maar heerlijk transparant laat mij vol liefde schaduwen ook in je donkere kant glinstert warm in weerkaatsing van het hemels licht de jongste schepping straalt op je al paradijselijk gezicht maar als je ogen donkeren in het aanschijn van de hel rommelt donder flits de bliksem snel en…

jij hebt in een vorig leven ooit voor engel gestudeerd toen het vliegen verleerd bent op zeker cum laude gepromoveerd in het aanschijn van de heilige heer niet dat ik daarop lijk maar ben wel geschapen naar zijn schitterend beeld en vergelijk mijn rechter schouder is jouw vaste plaats omdat alles wat links is ook altijd…

het doek is gevallen de laatste akte speelt zich af buiten het aanschijn van vreemden zonder enig licht nog wat resterende stuipen toegedicht aan ontheemden geblinddoekt op planken tastend op weg moe van spoorloos kruipen soms is applaus door zwijgzaamheid omhuld het kent begrip op afstand zogezegd monddood kil de zaal…

Eerbiedig sta ik bij de plaats waar u ligt innerlijk verscheurd bij het afscheid aan uw vleselijke resten Eén voor één hebben uw vezels uit huldebetoon uw vlees laten kraaien uw laatste ademtocht geleid Nu zwijgen de lippen Stilte heerst straks ook als uw onderkaak -als was het in een verlaat afgrijzen voor de aanschijn des doods…

wordt de maand van de grote aanpak ook op onderdelen inpak, maar vooral doorpakken zeker niet bij de pakken neerzitten neen opstaan, gaan met die banaan of wat daar maar voor doorgaat op 1 juli in de avond laat ik u weten wat, waar, waarom, waarmee, waartoe en voor de tussentijd heel veel warmte toegewenst ook al zal ik dan in het zweet des aanschijns…

En zelfs voor Gods' aanschijn, had gij geen gramschap veil. In mooier dagen, leek gij haast, een koning, in glimmend harnas. Menigeen zag en keek verbaasd, naar U, mijn heer, zoals U was. Uw vrouwe wacht met smart, op uw terugkeer uit de slag. En lijkt de wereld ook verward, haar naam bewaart uw nieuwe dag.…

In het nachtelijk duister komen zij ongevraagd ijle bezoekers uit koud en schimmig duister opdoemend zich beeldend in onzen gedachten zij die bij ons willen zijn met klagend gefluister nachtelijk aanvaarden van hen die wij zijn comprimeren zij kil met wazig aanschijn zoekt de eenzame ziel in rusteloos dwalen opkomend verschijnt zij angstig…

Perfectie in wiens leven dan ook is iets wat niet bestaat, geloof me hoe hard iemand ook beweert van wel, geef hem een spiegel en doe ‘t snel, Want als men denkt, perfect te zijn is er echt iets mis met zijn aanschijn!…

hoe driedimensionaal is het vrouwelijk stelsel uit één gebeente gehouwen zonder enigerlei van verrukking hoe wonderbaarlijk draagt ze het vrucht dat zich als een wijze heeft genesteld in het donkerrode aanschijnende licht van wedergeboorte hoe het offensief van karma zich aandiende, heeft de bardo de verlokkingen ontzield en zich in…

Kom Geest van vreugde, van troost en licht en verander het aanschijn van deze aarde.…

Geluk resoneert nou eenmaal grillig haar aanschijn straalt verlangen uit..…

Nooit en is uw minlijk wezen geweken Uit mijn verstand, maar zie altijds present Uw wezen zoet, uw schoonheid excellent, Uw aanschijn klaar, ende de zoete treken Uwer oogskens, die machtig zijn te breken De straffigheid van een hert, dat gewend Tot kwade is, en in wreedheid verblend, Doende ’t zelfde vierige tranen leken.…

persoonlijke structuren in voortborduren zien we ogen en de lach uit het leven van mensen die werken en slapen in de spiegel van de nacht maar ook de mooiste garens rafelen op den duur omdat zon en licht contrasten doen verschieten met hun intense vuur nog glinsteren wat onderhuidse beelden in het lang schijnend avondrood versleten in het aanschijn…

Ik weet me zo beraden rusten, o schone, in ons verénigd-zijn, en vredig, als een vege schijn op 't aanschijn van verre avond-kusten. - En God, die mij misschien begrijpt, die om mijn weze' uw stem liet suizen, is als een vrucht die in me rijpt... - De vlier-struik geurt naast al de huizen...…

Verblind als ze waren door drang om weten; niet voldoende hebbend aan 'zijn' in het aanschijn van het paradijs. Verdreven en verweven in pijn en sterven dwaalden zij en de hunnen rond in onbegrensde donkerte.…

Ik kwam getogen uit mijn donker huis, De lippen zwijgend en het aanschijn bleek, En stond bij 't graf en weende... en zie! daar bleek: Zij was verrezen uit haar dodenkluis. Zij neeg tot mij haar stralend aangezicht En voerde me in haar armen ver van de aard, In blauwe lucht en gouden lentelicht.…

ik begrijp wie of wat het is Zij is vol en krachtig ik sta in haar aangezicht een halo in regenboogkleuren alsook helder blauw licht omgeven haar perfecte ronding Haar stralen strelen mijn huid weerkaatsen op de kamervloer terwijl ik daar zo sta daar in de vroege ochtend voor het geopende raam Wolken snellen toe bedekken haar aanschijn…

Maar neen, ik weet: alléén omdat zij vingen de lange straal van liefdes licht aanschijn, is 't, dat gedachte en blik de stomme dingen liefkozen, of zij levende wezens zijn.…

zo zwaar en donker als ik kan zijn hoeveel groter moet het licht de ruimte die ik ben, zijn om 't te dragen de stroom vliedt in en uit mijn hart klamp ik mij vast aan hetgeen gegeven hard als steen zal ik zijn, zwaar wandelen ploeteren in het zweet des aanschijns om het verschil te ervaren dagelijks nog eten wij zelf van de appel maar…

In 't zweet uws aanschijns eet gij brood. ----------------------------- uit: 'Innisfree', 2007.…

naar de kerk wel naar het werk maar een te sterk geloof maakt meer kapot dan onze economie ons lief is 't liefst een geloof met weinig toeters en bellen Maar wandelen en handelen met de god van de handel en de god van de liefde gaan hand in hand en dan mag je best een zondag overslaan als je op maandag maar weer "in het zweet des aanschijns…

Ik de vergouder van der aarde aanschijn, Die lachen tover op haar lieve trekken, Die mij weerspiegeld weet in blanke maanschijn; Ik reis de wereld om in zegepraal, 'k Weet leven alom, alom glans te wekken, Breng licht en blijheid met mijn helle straal.…

Wat zij niet weet, zuurstof als kleur is echt, wat zich in de eerste aanschijn aan levende wezens hecht, een speelse kracht die kleuren wegkaapt uit De Provence voor de luie voeten van een profane zon die lankmoedig op haar wacht.…

Daarboven, in een kolk van licht te pralen, Stond reuzengroot de Jonkvrouw, en een lach Voelde ik van haar verengeld aanschijn stralen.…

Na de eerste wereldoorlog noemden we het werkverschaffing in de tweede wereldoorlog noemden we het dwangarbeid na de tweede wereldoorlog noemen we het vrijwilligerswerk na de toekomstige derde wereldoorlog hebben we niets meer te benoemen hebben robots alles overgenomen…

Ik lees in jouw zinnen het verscheiden van de duistere mens er is geen gelaat meer kant noch wal vel tegen vel puist en steencyste alle individualisme bloot gelegd in een poel van naakte aanschijn het gaat oeverloos ophemelen van ziektebeelden ingebeeld opgedrongen sociaal rond draaien theatrale empathie van een generatie want…

het zand en ik weet, dat elke voetstap leid je wel ergens heen in het leven op de klok van eb en vloed een geheimzinnige vlucht (die ook blinkt) kristalliseert alles weer, de zee sleept alles mee transparant in verwoede stromen en wist ook je verse voetstappen uit langs de zeebodem van tijd tot het vrije dat ver de zee indrijft in het aanschijn…

Acht jaar gebuffeld in ’t aanschijn van zijn zweet Een griezelige drive tot knokken voor ’t land bracht hem geleid door ‘iets’ van Hogerhand tot bij de rand van wat de politieke afgrond heet Als puber hoorde hij van een doorknede catecheet: Let op! Kijk uit! Pas op dat gij niet lanterfant!…

Begint het soms in 't aanschijn van de dood? Men zegt: Wie God wil zien moet sterven... Of loopt de weg doorheen de grot van onze ziel, waarin Gij waakt, mijn God? Dan valt de schone hoop in scherven, want dan begint de weg van her... Dan was het nooit zo na, mijn God, maar ach, ook nooit zo ver!…

Ik zie alles wat mij nog toevalt wat mij wordt gegund maar als genade en met name werken je brood verdienen “In het zweet des aanschijns zult gij uw brood verdienen" Vaak voelt het als vernietiging van vernedering van mijn eigen mijn eigen ik mijn eigen wezen mijn eigen vlees en bloed mijn kennis en kunde mijn geschiedenis mijn…