Alle inzendingen over beenderen

Cementiri del Sud – Oest Montjuïc of De spaanse vlieg Toen ik in Spanje aankwam schrok ik me dood liggen zij daar reis zuid oost west maar niet noord lijken zij wat zij lijken als een nieuw soort bergbewoners hun flatgebouwen langs draaiende straten kaarsrecht en klaar met hun naakte beenderen als naaktstranders…

hemel vallen angstwekkend kondigt zich de dag des oordeels aan engelen blazen zelfbewust dienstbaar op bazuinen de tonen beduiden dat men bereid moet zijn op het grote gebeuren maar niet omhoog kijken in alle rust het werk van zaaien planten arbeiden en denken blijven doen niettemin met de gelatenheid der reeds ontslapenen wier beenderen…

Het voelt soms zo benauwd om mijn hart eigenlijk ben ik niet dit en niet dat maar alleen Duits wil ik niet zijn omdat het een leugen zou blijken en toch , ik hou van dit land waar mijn wiegje toch ooit stond hier riep God mijn naam rusten mijn families dode beenderen maar daar is nog dat andere land of men me nu wil mijden of erkennen…

Een hoopje schroot in een oude rolstoel duw ik voort Zijn beenderen omspannen door een witte doorschijnende huid De wind laat zijn slappe huid wapperen als een losgeslagen dekzeil Een heuvellandschap van rode tumoren op zijn magere hoofd Gieren wachten in kale bomen op het onvermijdelijke Hoog boven de heuvels spreidt een adelaar zijn vleugels…

wreekte zich en nam het mee voor eeuwig begraven in zijn graf met lachend dodenmasker een straf De zonderling beoordeeld door velen het kon niemand ook gek veel schelen knettergek niet goed bij zijn kale hoofd hij had hen al meer miljoenen beloofd Na zeven jaren werd het graf ontruimd de delver neuriënd ploeterde goed geluimd ruimde de beenderen…

Als skeletten zich uit de aarde wringen ivoren beenderen in 't maanlicht glanzen voelt men in de dodenstad de bevingen. Skeletten, gelovig tot op het bot storten zich in de vollemaan-feesten trouw tot in de dood, 'n ondraaglijk lot.…

. ******* Gehandhaafd heb ik verloren momenten tezamen met uitgemergelde beenderen welken mij de herfst drachtiger maakten dan jonge enten van een steeds weer nieuw begin – niet dat de lente bezworen is met leugens, want wat men ziet is de zuivere compilatie van het bestaan waar jeugd vroegtijdig sterft met de oudheid in hun…

Maar hun vrijgevigheid maakt dat deze dubbelganger groter dan hij is en daarom anders gebouwd (bredere beenderen om meer gewicht te dragen) en voor hem wordt hij een toegevoegde bekende die doet alsof hij bij hem in de schuld staat.…

Vrijheid opgedragen, In wie een fier gestarnt de krijgslust had verspreid, Die, zelver nooit versaagd, door wijze moedigheid De stoutsten voor u deed versagen: Men kan aan ieder Held geen stoflijk pronkbeeld wagen, Maar zo de gunst mijn pen door vleikunst niet verleid, Zal mond nog eeuw uwe eer, wordt 't marmer u ontzeid, Met uwe beenderen…

zoals het einde van de voorsprong die het afgelopen jaar had opgebouwd, sneuvelt het streven wanneer de goede voornemens ter ziele gaan voordat je ze hebt uitgesproken stille wensen, voortgekomen uit de diepste gedachten markeren iedere verlangen aan de grens van het onhoudbaar product geheten “ de mensch ” vlees beenderen en bloed,…

-Xu had er vele jaren voor gebikkeld -Hij kocht drie tijgers om ze op te eten -Het tijgerbloed werd wijn…en dan maar keten! -Geslachtsdrift was nog nimmer zo geprikkeld Jan-Kees, mijn buurman met z’n babyface Zit óók wel snor, want hij eet vaak Chinees…

Ik kus jouw dikke tenen met nagels en jouw beenderige voeten vol pijn en vol vlees als frambozen. Oh lieve meid jouw tenen zijn als dikke regenwormen die uit de natte modder kruipen.…

in de duistere avond en nacht van Halloween werpt bleek de maan haar schimmige gloed waarmee zij de wereld in spookachtig waas hult fluisteren ons de spoken, heksen en griezels angstaanjagende geesten met grijnzende tronies zweven door schaars verlichte straten en stegen in het duister rammelen botten en kraken beenderen die vrees beklemming…

het hart is de magneet die hersens samenbindt en zenuwstelsel staaft beenderen van staal harde kern van het lijf in het betonnen omhulsel de harde huls schraagt gevoelens flitsen heen en weer gedachten ordenen niet meer slechts langzaam komt de spirit van de wil vrij uit hardend beton vormt stevige ideeen over de zin van lijf…

Oftewel: “ Voorbijganger, de beenderen van een overledene smeken je: kom niet op mijn graf pissen. En als je aardig ben, zet de wijn klaar, neem een slok en geef mij er ook van. “)…

De adel en zijn roem zijn verdwenen, alleen de namen staan er nog en wat schedels en beenderen in de grond. Nu tooien onafzienbare rijen wijnstruiken de zonnige glooiingen in deze streek en een kleine stad staat nu waar het dorpje stond. ==…

Zij kan niet anders dan beamen Wat of de wijsgeer zegt dit keer Zijn mensbeeld klopt allang niet meer Zij voelt een plaatsvervangend schamen Ook haar bezocht een bruusk ontwaken En tot haar door drong tot het besef Wat ik mijn leven lang verhef Daarvan moet ik me los gaan maken Het wezen bovenaan de keten Is helemaal niet zo beschaafd…

kandelaar met een wassen onderwerp, werkwoord en lijdend voorwerp in de nissen kleine pruimelaars met plukbare ideeën, zorgvuldig en kostbaar gerijpt onder het gesproken licht De wereld is geboren in een eindig aantal vruchten Uiteindelijk zullen we verstenen in een filosofische schoolslag terwijl alles wegdraait in het blauw en onze beenderen…

Er is een tentoonstelling over antropologie, vitrines vol oude gefossiliseerde beenderen, de skeletten staren met bewondering naar de fossielen die het eeuwige bestaan bereikt hebben. Ik was ‘n bange getuige omdat ik mijzelf per abuis had ingesloten, ik heb het niemand verteld, men zal mij niet geloven.…

Haar beenderen schrijden zielloos langs het ongegraven graf, terwijl de stenen schallen en de bakker zijn brood niet lust. De lach van de raaf verstomt de klucht van de troubadour met eenvoud! Want wanneer de weemoed plaats maakt voor een vrolijke noot, dan dansen de tranen tot de weerklank bezwijkt.…

los van oude stofnesten waar de vuurvogel ingeslapen ligt Gedachten spinnen kaders om het smalle weten in doodlopende praatjes Het leven neemt geen keer, de dood evenzo Bij elke stap draaien voeten om de hete brei Jij bent galeislaaf en meester ineen die op het kruis varen van het naoorlogs onvermogen De ziekte die jou in de beenderen…

Beenderen en een lege schedel, die na bevrijdingsdag, gewoon als knekels voortbestaan. Ontbonden. Zo noemen biologen dat. Het lichaam besteld ter aarde. Lichaam doods gescheiden van de geest. Opgestaan en opgestegen. De geest weer terug gegeven. Branden in hel of vagevuur. Dat menen sommige theologen, nog steeds. Doodgegaan.…

II Mijn eigen wandelwegen, ze bevatten beenderen en vlees van m’n voorgangers; Aardes koude kostgangers. Zij zwoegden hier, net als ik, in zon en regen, weer, wind; ademden dezelfde lucht, voelden dezelfde zwerfzucht. In hun voetsporen volgend maak ik mijn levensreis rond; steeds verder, brozer, banger: Aards komende kostganger.…

Mijn lichaam is groot en vet en vet van de beenderen hitler en bismarck en nietzsche en truman. Chaplin is mijn lakei, maar ik weet het: hij steelt epauletten voor kermis en tabak voor de slaven van soho, hij steelt mijn historie voor marx - protesteert, generalen! Ik sta als een stinkput op elba.…

Zal de dood als dan niet beven Als de beenders weder leven Met haar oude huid omgeven? 5. Zie, een boek werd opgeslagen Dat ten volle zal gewagen Hoe zich ieder heeft gedragen. 6. Alle kwaad zal zijn gewroken Dat gedaan is of gesproken. Wat verholen was ontloken. 7. Ah!…

Ik kijk op mijn mobiel, 3.12, tijd om huiswaarts te keren en neem afscheid van Tietje, wellicht was Tietje een kreng, want wie zou ooit een lief klein geboren meiske nou Tietje gaan noemen…het was zo voorbestemd, geen wonder dat de maden zich nog steeds voeden met het kruimelige merg in haar beenderen.…

Wijl 't dies irae de bazuinklank Der ijzingvolle tonen plangt, Die merg en beenderen doorsiddert En d'adem uit de boezem prangt.…

En oorlog, die er even niet meer was, Hief weer zijn gulzig hoofd: een maaltijd werd Met bloed gekocht, en ieder apart somber Kluivend bleef er van liefde niets meer over; Alles op aarde werd één gedachte - de dood Onmiddellijk en zonder roem; en de pijn Van hongersnood sneed door de ingewanden - Hun dode vlees en beenderen kregen geen graf…