Alle inzendingen over blindheid

Als ik zie hoe machteloos de gedachten van velen de namen omzwermen als volièrevogels het zangzaad beklim ik liever het naamloos ding dat een berg is desnoods halverwege het zwijgen te toonzetten maar de naam te verzwijgen, niet uit eerbied maar uit eenvoudige blindheid en zó de stof het feit en de tijd nauwkeurig te zeven door vlees…

Zintuig, geef mij je woorden terug, kwetsbare huid van perkament, een lege windbuil op de rug, om inzichtelijk in te lijven op de blindheid van papier, het is me aangepraat misschien, geblinddoekt tot de laatste strofe, streven naar de inhoud waarvan ik de essentie nog niet doorzie, te veel op de private tekst verlaat, het ene verdicht…

ja, verwens mij met mijn blindheid maar tot ongewenste onzichtbaarheid. verheug je, ik ben geen kerstmens.…

door oud Victoriaans geslacht dwepend met Darwin's vuur naar Eton en Oxford gebracht doordrenkt in literatuur door Lady Virginia Woolf gesterkt debuteert de bibliofiel met hoogstaand English poetry-werk in zijn The Burning Wheel wijl Flanders Fields de doden telt en hij blindheid bedwingt treft hem uit het Great War-geweld een Truiens…

ik riep ooit de woestijn toe, het bleek aan dovemans oren gericht had toen nog niet het besef dat de oase al lang geleden 'met zand er over' was gedicht "wer schweigt, stimmt zu" zei de oude vrouw nog voor ze de laatste adem uitblies och nee, ze kende geen rouw of was haar blindheid moe zij had door het leven heen geleerd; niets…

verder verdwaald van mijn stek, zo tekent de wereld zich pijnlijk af toch fluistert de stem van het lot "ik tik jou gaandeweg verder met mijn staf" meestal voorkomt het raam dat mijn zicht helder ziet ik handel dan vaak onder eigen naam het lijkt een blindheid die luisteren met eigen oren verbiedt overweldigend zijn soms geluiden als scherpe…

er daalt een stilte op mij neer vanuit de oorsprong van de perfectie, zijn blindheid leert mij wat ik had kunnen, zijn waarde tikt weg in een wegvloeiend genot van overschot.…

Een enkel raam, zo hier en daar, lijkt zich bewust van het gevaar, dat er met Alle blindheid nog iets valt te gluren voor Het onbeminde kind dat er achter nog iets Van zijn gading vindt. De straat kent enkel passanten, blind Voor elkaar en de wereld om hen heen.…

Oh, die verliefdheid, tot de heetste lava is gestold op de flanken van de zon drijft als grijze wolk in het ochtendgloren weggerold door de blindheid van het wikken en het wegen, uit de illusies van dromen, moest bijna alles worden heroverwogen, gedachten leken voorbeeld van geluk mild en duurzaam, zichzelf moesten terugverdienen…

Ergens is het misgegaan Ik weet nog steeds niet waar Was het blindheid Onderschatting Ontkenning van gevaar Opgefokt, stijf van de stress Verdoofd zonder gevoel Met woorden scherper dan een mes Kwetsend richting doel In pure boosheid afgeslacht Gegaan tot op het bot Volkomen zinloos ondoordacht Gegrepen naar de strot Ergens is het tij…

Mijn tijd begon met een opgang en nu is er de dalende lijn omdat ons aller zijn wordt bedreigd door de menseigen stommiteiten verspilling en onwetendheid een blindheid voor de in feite glasheldere dagelijkse absurditeiten van individueel en algemeen belang het uitbuiten van andermans pijn.…

mij de engel des eenvouds het was wel heel overwacht en gestuurd zonder enig voorafgaand beraad dat toonden zijn woorden aan geheel op eigen houtje heeft hij aan mij een bezoek gebracht gij, Julius, zo sprak hij met eerbied zijt een toonbeeld van ijdelheid nog nimmer dat ik de hemel verliet voor een mens die daar zo aan lijdt blindheid…

wieg, de wekroep van de haan, drift, vruchtbeginsel, rijping, ooi en lam, zomer en winter, appels, pruimen, jam - slagregen, windhoos, hagel, bliksem, brand, onkruid en schimmel, schurft, rot, kramp, pest, mond- en klauwzeer, koepok, staar, rat, muis, insect, de worm die knaagt, het stervend vee, de schoot die nimmer draagt, roddel, venijn, blindheid…

In een zeggend voorwerp ligt de kracht van de vertelling, een zichtbaarheid die spreekt wat overbodig is, zoektocht naar echtheid en de stilte waar geen gesproken woord voor is gekozen in de blindheid van het vertegenwoordigd oog.…

de rand van het zichtbare is bij de kromming van wit tussen regels daarachter een hek om toegang te weigeren een half uur na zonsondergang een steeg omzoomd door muren overal blindheid om dood te lopen de eerste straat links om voortdurend te dwalen in dichtgetimmerde gelijkheid zonder aardse genade en tussen nieuwbouwmuren begint…

De ouder die op grond van zijn geloof besluit zijn kind niet in te laten enten, riskeert een groei van rodehondpatiënten en maakt dus zijn gemeenschap blind en doof. We hebben onvermoede pelotons Fundamentalisten onder ons.…

Wakker worden in de hel Die gisteren heet Mijn blindheid Veroorzaakt door de schoonheid van jouw licht Helpt mij uit bed Woorden galmen op de plek Waar ooit mijn hart gezeten heeft Stiekem stopte ik 't in jouw tas Je hebt het niet gemerkt Achteraf gezien Had ik beter Je tas hier kunnen houden Dan kwam je misschien terug Ik wacht…

Wij willen hun vogels, hun blindheid, hun fruit, hun gras. Wij willen hun tijd niet uit. -------------------------------------- Uit: 'Liereman', 1996.…

Wat blindheid onbesuisd! Dat Eva die God diende, In 't zalig paradijs, uit weelde, zonder nood Der hellen roffiaan het ledig ore bood En om te worden kloek des Heeren vloek verdiende! Wat wederhorigheid!…

Houdt mij de bril van blindheid voor en breek het hardste licht tot wit in zwarte kleuren of laat het zoete zingen klinken in de zoutste herinneringen.…

Mijn oogleden voelen zwaar en ik zal blindheid uit mijn ogen verdrijven. De ernst van de zaak is mij bekend, tot nu toe ben ik niet voor zwaarte gezwicht. Gaat het om de plaats van het onbekende of heeft het gevondene nog geen plaats? Mijn aanwezigheid voelt als bezwaar en ik vraag me af of ik hier moet blijven.…

En uiteindelijk: altijddurend zomers licht, intenser dan de sterkste laserstraal, licht, zo hoop ik, dat voorgoed mijn blindheid geneest. Ook: trouwzomer, treurzomer om moeder, zomers met kinderen op het strand.…

Vreemd bleef ge Hem, die het ooilam behoedt: Zwakte is uw wreedheid en blindheid uw moed. Dreiging en dood blaast gij uit voor uw schreden; Waar ook verdrukking de bloedvaan ontplooit, Eén heeft de strijd voor het leven volstreden; Vruchteloos waar ge zijn kudde verstrooit: SAULUS van Tarsen, het werk is voltooid.…

Pruisische blindheid. Nationaal Socialisme en Rode Khmers. Birma, Eritrea, Syrië. Columbia, Tsjetsjenië, Kosovo, baardloze soldaten. Spartaanse zonnedrinkers van vijandelijk bloed, benijdenswaardige schildknapen van legerhoofden uit jungles, woestijnen, bergen en getto’s.…

open … dicht ….open…dicht heft zijn stok, maar het lijkt (in mijn ogen) niet op dreigen “ of ik nu nier ben , dan wel dood ik zou het echt niet weten hoe liefde voelt ook dat ben ik vergeten de jaren hier zijn koud mijn wereld is van binnen grijs ik ben niet jong maar ook niet oud wil niet leven maar ook niet verder en hij die mij de blindheid…

Een ziekbed overvalt je pas Nadat je levenslang gezond was En zoals dementia leunt op het geheugen Achterhaalt de waarheid steeds de leugen Zo is ook het kwaad slechts een charlatan Een bijprodukt dat in feite niets kan Zijn tieren enkel het bewijs Van een alomzijdig paradijs En met het leven vergeleken Is de dood slechts haar ontbreken…