Alle inzendingen over corrupte rijken

Tussen Pruisen en Silezië, En 't rijk der tsaren en Galicië Lag ooit het 'Congres Koninkrijk' van Polen Zo werd althans na 't Weens Congres bevolen *) Daar, in hoofdstad Warschau werd geboren Maria Salomea, naam: Sklodowska Haar vader was er mathematicus Zelf deed zij Physica, als physicus Of physica - ach, 't kan me nu niet storen…

Ik draai me om in mijn graf van al mijn zorgen om jou' Mama, ik ga hard werken en dan word ik rijk 'Och jongen, weet je het dan niet? Dit is de weg naar de hel Op jouw reis door dorre armoe van de woestijn naar de bron ben je verdwaald, je sloeg af naar de hel'…

maar dat was aan rijke dove mannen oren. Toch ben ik dezelfde, in of uit de mode zal ik ooit nog opstaan uit de dode?…

In deze dagen vertonen heel de wereld en het nabije luchtruim zich op sprekende schermen in huiskamer of zakengebouw boodschappen snellen onvoorstelbaar door stroom geleid over de aardbol het streven der mensen de meer dan weergaloze kunst van het Hemelse Rijk te willen achtervolgen wellicht ontdekking verwachten achter de verste…

In mijn gedachten Woon ik, in de Namen - In gedichten Komen ze voorbij, Eén voor één, En als ik de bloemen zie, En hun liefste geuren ruik, Komen ze weer langs, Eén voor één, Uit de tijd Van voorbij…

Of helemaal in m'n uppie naar een grote boerderij, want daar kreeg je wel een duppie, ja, je voelde je dan rijk en blij. Maar ach, de tijd gaat veel te vlug. Toch denk ik vaak met weemoed, aan die mooie tijd terug.…

de scheve huisjes aan het Hoge Zand die voor geen slopershamer wilden wijken de parken met de eeuwenoude eiken een schone slaapster op het stille strand de lommerrijke lanen voor de rijken de krijtstreep van een dienaar van het land het meisje met een ijsje in haar hand dat in Madurodam loopt rond te kijken Couperus die in brons te wachten…

ons kleine verleden vol van grote verhalen je maakt van mij een ander man eigenlijk hoef je niets te doen of zeggen of beloven vlinder heel af en toe even door mijn leven en maak mij zo schandalig rijk ik hoef daarvoor geen miljoen of in een god te geloven in alles wat ik doe wil ik aan jou geven want jij, jij bent jij.…

Mijn leven zit toch vol met kleuren en heel soms ook een beetje grijs maar al dat moois uit mijn verleden maakten mij zo rijk en wijs. Ik mag mijzelf gelukkig prijzen dat ik nog herinneren kan de jaren die mij nog te wachten staan daar maken we samen het beste van.…

op een hoefblad Hij draagt een juweel Een licht gesplitst in drie sprankels Een meervoudig kasteel: Zijn les en vlottend lijf en zij Die in een spoor van lotussen lopen Voorbij de stapstenen vol mos Hij verheft de geest tot een gasbel Die opwelt uit het moeras van de schemerlach Waar makkers naar medeleven streven Zoiets schamel en rijk…

Maar ééns, door levensengte Breekt haar rijk open, wijd… Wij werden ingewijd En weten sinds zij ons wenkte: 'Ik kom op tijd.'…

Hij werd rijk Maar waar is nu mijn uitzicht op het zwerk?…

noch veiligheid hij weet: ze spannen samen hoe hij zich noemt, dat maakt niet uit ze kennen al zijn namen Steeds weer verschijnt een ander gezicht hij kent hun syndicaten vernietiging van heel zijn brein is 't doel van wie hem haten Hem is de Waarheid toevertrouwd hij laat zich niet verrassen niemand levert hem ooit nog uit aan 't rijk…

Hij is bepaald heel net gekist: gekleed kostuum; op mat fluweel doet dat heel goed, 't is rijk en eêl. Wat zou hij trots zijn als hij 't wist. Het glas heeft een geslepen rand. De schuif is van licht notenhout; Uit donker is de kist gebouwd, Als passend voor een man van stand. Plechtstatig wordt de stoet geschikt.…

Zo ligt het tot haar komst te wachten als een in zichzelve rijk gevangen achter kloppend vel van muren tot zijzelf de kringloop binnenkomt. Dan legt hij de doek om zijn ogen; het zijn alleen zijn handen die haar vinden mogen.…

Een roodbruin gebouw met witte randen kon er niets aan doen dat het....gestopt door een gesprek met een allerwelwillendst mogelijk nieuw familielid, 't tikkeldidomt, tikeldidomt van de piano ver- zadigde accoorden die naar een hemel rijken, terwijl zelfs de aller onemotioneel ontwikkelde weet dat het hier om niets meer maar ook niet…

zei: als ik niet meer ben laat het iedereen en niemand weten al degenen die ik wel of niet ken vertel het geen mens want ik was ook hen nu en in de toekomst en verleden vergeten begraaf me in het bos stilletjes – zand er over zoals ook een daar gelegen boomstam wordt verteerd en overwoekerd met mos dek me toe met afgevallen rijk…

alles, zo sterk en lief er bestaat gewoon geen alternatief wat jij gaf kan niemand geven Ik probeer te leven met die pijn soms kan ik heel even gelukkig zijn ik vecht nu voor een ander leven Ik mis jou zo wat ik ook probeer en doe, ik mis jou zo de herinneringen die ik zie en hoor het is te veel wat ik verloor ik besef nu nog meer hoe rijk…

ik heb mijn laatste blad gegeven mijn armen reiken kaal en schriel zelfs in mijn wortels kroelt geen leven ik ben niet méér dan doods, steriel mijn iele twijgen zwiepen zwijgend gejaagd, door wervelwind gejut ik voel me machteloos, onteigend mijn rijke kruin werd weggerukt Pan heeft mijn stervensuur geslagen geen mistletoe komt mij nog…

roep je nog zo hard, vol van smart het doel staat vast, het is tot ieders last ik schenk je een lach, ik maak daarvan gewag alhoewel zuur van aard en aan haat gepaard kon je niet velen, laat staan mijzelf met je delen je was geen vriend, dat had je niet verdiend je kunt gaan, van mij krijg je ruim baan als ik je zo bekijk, reken ik me al rijk…

Wie zaait dit rijk gezegend najaarszaad? Ik ken het antwoord niet, kan enkel maar verhopen dat velen vinden wat ze zoeken, niet verloren lopen, en dat er tederheid in overvloed het hart van velen leven doet.…

. -------------------------------------------------- snelsonnet ter gelegenheid van het feit dat vandaag in ons rijke land, ondanks het in EU- en andere internationaal-rechtelijke verdragen vastgelegde recht op onderwijs en toegang tot beroepsopleidingen, naar alle waarschijnlijkheid duizenden mensen worden uitgeloot…

Harde modder, guur kristal: in mijn naakte woonste rijk en arm aan niets en al, ben 'k de ziekste en schoonste. Huis dat afsluit en dat kijkt: hart dat, onbewogen, hoort de zee die wast en wijkt vóor verzádigde ogen. In geen spiegel, gruwvol-eêl, 't beeld van een begeren.…

Hij weende, was vol mededogen, als een vvd'er van de oude stempel - stempel zeer oud, het drukt PvdV - geroerd tot tranen wordt als miljonair, een deugdzaam mens toch, want die worden rijk, belasting moet betalen... Zo groot was zijn medelijden. -------------------------- uit: 'Toeschouw', 2003.…

Zij strekt haar armen hoog, de handen als kelken rijken naar de hemel het hoofd trots op de ranke hals neigt deemoedig gemengde tonen door de violisten verwekt vertellen het al oude liefdesverhaal en in crescendo, vat zij vuur en vlam, vergeet alles om zich heen en verliest zich in dans en muziek.…

Träumerei vult mijn ruimte in; een verleden rijk in vierhoekig steen waar spel tussen toets en snaar soms tegendraads doch vaker gemeen op Schumann’s geschreven noten vaart zo nu en dan licht kabbelend op een oceaan van kwetsbare stilte waaraan klanken gewend lijken en harten zich langzaam ontdoen van kilte de melancholie in het dragend…

Deze edele rotting bereikte het rijke volle veld, rijker als elke andere druiventeelt, voor de wijnbouwers, een behoorlijke zoetheid de brave paarse landelijke schapen wisten het wieden net niet te halen, dankzij het speciaal afwezige microklimaat omdat de wijngids de bevallige concurrentie, de aanwezige schimmel moet laten begaan, persen…

De wereld staat in vreemde gloed, jaloezieën schakeren de geborgen liefde dat eerder zo rijk en grenzeloos licht het gebrandschilderd raam bescheen..…

Vervul dan met Uw zegen onze armoe, rijke Heer, en zend op onze wegen Uw kracht en goedheid neer! Neem Gij ons in Uw hoede, onoverwonnen Held; beteugel satans woede en 's werelds boos geweld!…

Hijzelf niet en Iris ook niet, nee, het is een rijk kasteelheer uit Frankrijk en bij hem dient hij nu, onwetend, als nar. Hij zit op zachte fauteuils en hij krijgt de malste vleeswaren voorgeschoteld. Hij moet wel van adel zijn, dat kan niet anders, zo weelderig en er wordt volop gelachen.…