Alle inzendingen over dulden

Subtitel: CYP Jij was een kat die Iedereen zou willen Aanhankelijk, individu- eel Sociaal, niets was jou teveel Jij was een kat die De kneepjes van het vak Aan anderen onderwees en dan Vervolgens praktijk liet Proeven Maar helaas was er Iemand die jou niet duld- de Wiens hart zich slechts Met haat vervulde 'k Hoop op gerechtig…

Dit nog: ik leerde dragen en dulden. - Zo had gij honderd jaar verdriet.... En kroost? Van haar? Gelukkig niet. -------------------------------------- Diets: verouderd woord voor Nederlands…

Het Europa van nu, vijanden worden vrienden hypocrisie regeert waar vroeger soldaten dienden opgevoed met het idee dat die moffen niet deugen ben ik bezoedelt vanuit mijn vaders geheugen het Europa van nu, verdwenen is onze Gulden je moest er aan wennen, je moest het maar dulden het volk zei nee, de politiek draafde voort waar blijft je stem…

bladeren laten de geliefde zomer achter als ware het voortaan een vreemdeling zij moeten zich van haar onthechten om te vergaan op de bodem van verwachting waar zij zich met het aardse zullen vervlechten zelfs mensen moeten vaak hun thuis verlaten vluchten dan voor natuurlijk of barbaars geweld met de onzekerheid of anderen hen zullen dulden…

Afscheid is niet het gemis dat je elkaar niet meer zult zien want zien doe je ook blind in het oproepen van beelden, en gedenken doe je alleen als je niemand te dulden hebt.…

Of moet ik leren toch te dulden dat jij zo ànders bent dat ik - je zal dit wel voor mij vergulden, erken dit toch een ogenblik en ga dan weer je eigen wegen; het moet wel zo, ik weet dat echt, ik houd je toch ook nergens tegen maar heb het nu weer eens gezegd.…

moskee komen vrediger en rechtvaardiger dan de vertroebelde ogen van drugsverslaafde Hollanders in hun ronkende Amerikanen geen reden om moslim te worden maar allez Allah Soms is een strakke hoofddoek om een beeldschoon gelaat dat geen emotie toont aantrekkelijker dan het valse gekrakeel van ordinaire straatwijven die geen tegenstand dulden…

Ook Uw beide zusters duldden Bij het afgaan van dit pad, Dat mijn gul gebrachte hulde Om een gunst, een weergroet, bad; Zomer heeft haar doek verschoven, En haar boezem bloot gemaakt, Zacht heb ik die bron der hoven Met de lippen aangeraakt; En dat kind, wier lieflijk Leven Duurt zolang de koekoek lacht, Heeft mij hier een bloem gegeven…

Toen ik de zwarte rotsen zag Waar blauwe golven braken Ging ik naast de palmboom zitten En at oranje fruit Ik hoorde hagedissen sluipen Ik rook het zout en zag de grond Door diepe geulen van het land Terug naar de koude diepte kruipen Veel verder nog vervloog de as Van een vulkaan tot rookgewelf Terwijl de oceaan mij duldde Zich aan…

niets aan te merken is vind ik het ergste wat me kan overkomen, want hoe moet ik anders mijzelf overal van schoonpraten en hoe moet ik mijn falen en fouten wegkletsen de oplossing is door mij heel eenvoudig uitgedacht ik onderhoud en wil geen contact meer met die twee ze moeten niet meer bij mij in de buurt komen want op- of aanmerkingen duld…

Nu hem de ochtend zelfs wil dulden En bij bloem en dier vertrouwt, Wijl zij mild voor zijn onthulde Ziel haar klare spiegel houdt, Zal hij zich dan langer pijngen Met het kwaad door hem bestaan? Moge dauw de handen reingen Wie verjongd aan 't werk wil gaan.…

Alleen een boom kan dit dulden. Alleen jij kan dit lezen. De dichter is de ekster op de galg die schettert om hun kromming. De andere treurt dat er mens is. Het zou alsnog kunnen, schildert het landschap, het dansen, de myrte. De bedding kreunt van geile bevaarbaarheid in de verte.…

een van beide handen ’t werd allemaal wat minder Verdorie nog aan toe ’t werd toch een hinder Nu wordt hij soms opdringerig Heel levendig en springerig Ik maan hem met de medicijnen Tot redelijk gedrag Zodat ik nog niet klagen mag Ik red het wel en voel me helder en hou de geest voorlopig in de fles Maar hoe lang zal hij het nog dulden…

ik leef bij de rivier ik slenter daags de glooiing langs onder dak van zon en wolk bruggen zijn m’n vrienden ik slaap met hun gespannen bogen hun kruizen van geklonken staal ik duld het dreunen van hun dek voel des nachts hun draden trillen mijn beste vriend is een betonnen viaduct dat voortdurend onder spanning staat het wiegen van…

't Was of mijn rijkdom nooit zo nut ene uitgaaf duldde; 't Was of een boze geest in al de ontwerpen blies!…

hij stond daar in volle glorie, zijn vetgemeste buik duidelijk en doelbewust naar voren geschoven, hij was wel voor communicatie maar duldde geen tegenspraak en door zijn vele dubbele vette kinnen, kon hij amper een gesprek beginnen zijn woorden legden meer gewicht in de schaal dan van menig ander, dat kwam door zijn…

voor vuur Hitler snauwt met slinkende adem Naar de generaal die stamelt in de kraag Met de macht der gewoonte de arm strekt Voor een Sieg Heil die galmt in de bunker Een koortsig gewemel hangt daar rond De ondergang plant zich onderhuids voort Het volk verdient de galg De pletwals van rupsbanden Want de natuurwetten Kunnen geen garnalen dulden…

Achter haar westerse kleren straalt een oosterse prinses en in haar vurige ogen durf ik niet te kijken ( bang dat de tijger springt ) te lang zonder streling maakt haar lichaam boos, boeken vallen en zij raakt mij aan maar nog zal ik niet kijken, zal ik niet dulden dat ik haar verscheur of zij mij, dat weet je nooit, dat ik woest verslind…

Ik wens je liefde en geloof en heel veel vertrouwen want soms kan je alleen maar wachten en dulden. Ik wens je de moed te aanvaarden wat je niet kan veranderen, de kracht om te werken aan verbetering en wijsheid om onderscheid te maken. (Deze laatste wens naar een oud gebed.)…

Ik wens je liefde en geloof en heel veel vertrouwen want soms kan je alleen maar wachten en dulden. Ik wens je de moed te aanvaarden wat je niet kan veranderen, de kracht om te werken aan verbetering en wijsheid om onderscheid te maken. (Deze laatste wens naar een oud gebed.)…

Ik wens je liefde en geloof en heel veel vertrouwen want soms kan je alleen maar wachten en dulden. Ik wens je de moed te aanvaarden wat je niet kan veranderen, de kracht om te werken aan verbetering en wijsheid om onderscheid te maken. (Deze laatste wens naar een oud gebed.)…

Maar we houden het voortaan uiterst geheim, want de jaloerse mensen dulden geen liefdesgeluk.…

Een rapsodie van grol en gril, Die smaak en wansmaak duldde, Die slaven ketent aan haar wil En nijvre handen vulde. Een kind, dat slechts op 't morgen denkt En 't gisteren belachte; Een gast, die moeder zorgen schenkt En vaders zucht verachtte. Maar - 't helpt wat of een oude pruik Zich zet om 't ding te veetren.…

Iemand maakt foto's van de moord en jij hebt dat maar te dulden, terwijl één van die brute moordenaars het touw rond jouw nek plaatst en jij weet, nog even en dan blijf ik voor altijd 17, terwijl ik zoveel liefde in mij draag. Het is 26 oktober 1941 en ze staan zwaarbewapend om jou heen, die lafaards met hun harten van staal.…

Franciscus heeft de Curie toegesproken Na twee jaar is hij aardig ingewerkt Hij heeft zo’n vijftien ziektes opgemerkt En nu voor spoedherstel een lans gebroken Maar lukt het hem het bastion te slechten? De rode mutsen laten zich niet knechten…

Kom maar, georganiseerde plunderaars, maar wat graag doe ik afstand van ijdele kortzichtigheid, overtollige ballast in de vorm van zielloze materie, ik lach om jullie zwarte wetten van geld en macht, die weerloze heiligen niet dulden kunnen. Neem ze maar mee, al die voor jullie onbegrijpelijke boeken, bedreigend hé als je er geen weet van hebt!…

Duld dat we altezamen leven Voor de leuzen die verenen.…

Ik zit aan mijn tafel, rondom mij zijn stil drie schamele gestalten zwijgend neergezeten, zij zijn mijn kameraden lang reeds, en zij weten dat 'k vrij hen bij mij duld, niet angstig voor hen ril.…

. ----------------------- marren: dralen, talmen laas: helaas Jont: gun verried: zou overvallen haar storen: zich boos maken lijen: gedogen, dulden als: alles…

Er is geen avond, waar zij na haar dagen als bij vertrouwde liefde, bijna onbemerkt Kan toeven, want haar arbeidsjaren vragen Waarom zij leeft als zij niet werkt; Als meesters die niet dan aan hen verschulde, Door hun gunst toegestane vreugden dulden. Haar zijn ligt open.…