67 resultaten.
Een verslaving kan een levenskunt zijn.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 Of kan gedompeld zijn in klein
leed, waarin de consequentie van
die liefde in verdriet is geborgen.
Laat zo'n verslaving als
het om de liefde gaat en iets
liefs behoudt tot op die zekere
morgen; zich geen uitweg zoeken
in de spijt als er geen ware liefde
uitkomt op die nieuwe morgen.…
Kelder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 510 Als gekurkte flessen in een rek
liggen mijn gedichten daar
in schemerduister op hun stek
in stof gedompeld rijp en klaar
Gevuld met rood of wit of wijn
nooit gekend naast fraai bekroond
een teugje awater of een slok azijn
lauwerkrans naast nooit beloond
Sprankelend drupt op zielloos dood
soms liggen ze te kruisbestuiven
de geur en smaak…
De dood omarmen
hartenkreet
3.9 met 7 stemmen 1.683 de schoot van de moeder
Wordt weer teruggegeven
Aan de schoot van moeder aarde
In diepe angst geworteld
Niet wetend wat zal gaan komen
Glijdt het lichaam langzaam
Door de sluiers van de dood
Ogen vechten tegen het zwart
De dood sluit geduldig het licht
In diepe stilte gehuld
Laten tranen zich ontladen
De angst is ontworteld
In rouw gedompeld…
Enigma
hartenkreet
2.3 met 6 stemmen 1.510 Carnac, Stonehenge
geheugen van de wereld
magneet voor de in maanlicht
gedompelde dichterlijke ziel
baken voor sterren
stabilisator voor de polen
zodat de maan niet
als een marionet
langs het zenit zal dolen
een door zonnewind bevruchte cel
oertempel levenswel
toegang tot een andere tijd
vertragingssleutel
tot de eeuwigheid…
Ontwaken (3)
netgedicht
4.2 met 19 stemmen 120 En met tijdloze blik sta ik ontroerd
naar het ochtendwaken te staren
gehuld in een blank, vochtig geworden kleed
gedompeld in duizend mistparels
voel ik mij de dag in gedragen.…
mistig verlangen
netgedicht
3.9 met 7 stemmen 291 wanneer de mist het avondlicht verdoezelt
in haar betovering gedompeld houdt
wanneer vensters en bomen zo wonderlijk
boven de aarde zweven, lantaarns meer
dromen dan schijnen
wanneer geluiden en stemmen in roerloze
stilte verglijden, de wereld waziger wordt
dan bekruipt ook mij het verlangen hierin
te verdwijnen, dichter…
Eenzame Dood
hartenkreet
4.3 met 19 stemmen 2.238 Geschokt waren zijn kinderen en zijn vrouw
Het hele gezin gedompeld in de rouw
Liet hij hen achter in de kou
van de eenzame dood...…
Een geboren liefde
hartenkreet
3.4 met 18 stemmen 2.662 Een baby in een moederbuik
Hoe kwetsbaar kan dat zijn
Gedompeld in pure liefde
Een mensje zo heel rein
Zo schommelde jij met me mee
Opdat je groter groeien zou
Daarna had ik je in mijn armen gesloten
Je verteld hoeveel ik van je hou
Maar die kans werd mij niet gegeven
Geen lieve woordjes in je oor
Abrupt ben…
Verzoening
netgedicht
3.8 met 10 stemmen 921 Je spleet de taal
je penetreerde het water,
je hield het in je handen
zwervend, je gaf je over en zei
dit is mijn lichaam, dat
gedompeld werd, wat mij raakte,
een mismaakt gevoel zonder averij,
getekend door verval, eroderend
in getal, vergaan tot in de schoot
van dat bestaan.…
Laag bij de grond
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 99 zelfs water stroomt neerwaarts
zoekt raakvlakken met mythe
dit gegeven is onafwendbaar
min of meer binnensmonds verzwegen
natuurwetten beuken hard, wat zeg ik, keihard
geen zweem van vergeving in stoffelijk zacht
zelfs kinderlijk verlangen is in schemer gedompeld
in grensgebied van uitersten
wat blijkt?…
Ongebroken wit?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 22 bleekt het de barrières weg
op kaarsrechte wegen te verdwijnen
als stip aan een ongebroken horizon
in nog niet ontdekte dromen
en het pas gevonden opnieuw begon
een voorgeschreven optocht langs de
baar van roerloos licht, die de scherven
van de dagelijkse schijn moet verdrijven
een marionet in aangelijnde passen,
het alter ego is gedompeld…
beeld van Ameland
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 70 me laat
en niets meer hoef te weten
bedachtzaam dwaal ik door de bossen
langs heidevelden naar de kust
impressies die mijn geest verlossen
van al hetgeen me verontrust
waar een schier oneindig vergezicht
zwijgend haar verhaal vertelt
en het magisch blauwe hemellicht
naadloos met de zee versmelt
kon ik hier maar voorgoed vertoeven
gedompeld…
DE WOLKVOGEL !
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 2.293 Witte reuzen begeleiden zijn laatste reis
De Wolkerse wolken fluffig en pedant
Hij was groot, groter dan zijn zijn
Warrig en onduidelijk zijn praatgrage mond
Ieders ogen gekleefd aan de barstige lippen
Mierenheuvels, wespennesten in rouw gedompeld
Pissebedden, spuugbeestjes, grijsgrauw duingras
Vogels, bunzingverdriet......overrompeld.....…
Daar beneden,
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 260 De wereld die ik met name
ken, gedompeld in oeverloze
wildernissen, de ziel niet groter
dan een notendop, geboren
uit het geel van lissen.
De grond, de intimiteit in wat
leven geeft, kabbelt voort in de
verbeelding, voelt zich verleid
aan de mateloosheid van alledag,
uitgezaaid in nieuwe voren.…
Badwater
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 227 Gedompeld in een droom en badwater
wordt ik wakker, de hond kijkt vol meelij
op me neer, schudt de kop en werpt mij
een reddingsboei waarmee de stop uit de
afvoer wordt getrokken en ik terugvloei
naar de realiteit, ik belees z’n ogen
dat ik ben gewogen en wat hij denkt:
Ach, wat ben je toch een stakker.…
De diepste droom ?
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 92 Om dieper en verder te gaan dan het
verlangen voor de laatste strofe haar
cirkel sluit en mij in een onderbewuste
wereld achterlaat, te ontwaken in de
niet meer bestaande sporen van de slaap,
de jaren gedompeld in de schaduwdruppels
van de tijd, wat mijn schreien smoort in
de barensgolven van de oceaan.…
Een frêle pose?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Onweerlegbaar in bescheiden termen
gaat ze liggen elk kwartier in schaars
geklede wegen van het schaduwbeeld
sta ik gedompeld in haar krijt, wat klinkt
in onvoorzichtigheid te besluiten, want
de gekozen draad ben ik weer kwijt
maar zij draait er middenin, zij keert
zich van de binnenkant naar buiten ,
er bestaat geen enkele weerstand…
Goddelijke lampion?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 22 Onweerlegbaar in bescheiden termen
gaat ze liggen elk kwartier in schaars
geklede wegen van het schaduwbeeld
sta ik gedompeld in haar krijt, wat klinkt
in onvoorzichtigheid te besluiten, want
de gekozen draad ben ik weer kwijt
maar zij draait er middenin, zij keert
zich van de binnenkant naar buiten ,
er bestaat geen enkele weerstand…
Een droom
poëzie
4.7 met 6 stemmen 487 Een droom - als maneschijn - in zilvren wade
En breedgewiekt, heeft mij, toen ik verwezen,
In dons gedompeld, in de rust mij baadde,
Met elpen staf een kindekijn gewezen:
Het lachte, en bij die lach, wiens wedergade
Slechts in de zuivre zonne wordt geprezen,
Wolkte als een nevel weg al 't zwarte en kwade,
Dat in mij mort...…
Een ongeldige niet?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 18 spijt wat niet vermijdt
dat spektakel in andere zetting uit
te drukken in treurig leed omgeeft,
van eigenwaarde ontkleed, zodat
ik terug kon vallen uit het mirakel
dat in mijzelf geboren was en bij
tegen beter weten in en toeval genas,
een terugkerende drijfveer van het
moeten, het willen zijn door reflectie,
gegriefd, of gekliefd, gedompeld…
De hond moet zwart zijn
gedicht
2.7 met 84 stemmen 21.446 het scherpgepunte
staal in mijn mond pas op
voor de tanden die ik
onverbiddelijk in het lome, zelfgenoegzame
vlees aan de binnenkant van
je dij zetten zal en
snachts zijn mijn begeleiders
grijs en snellen op hoge poten en
met veel te lange snuiten
voort naast mijn razend
ravenpaard waarop ik je mee
voeren zal naar de
in kil maanlicht gedompelde…
Wezenlijk.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 Zorgen door eenvoud gedompeld in helder water
en verspreid door lucht zo zuiver.
Luider wordt de stilte, donkerder het grijs,
duisternis doet dan zijn intrede.
Wezenlijk is alles in en om mij.…
drijvende heuvels
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 34 mijn handen als woorden in stilte gedompeld
spreken reikend naar verten in je ogen
onbereikbaar: groene heuvels
zich koesterend in wit licht
zwervend tussen de heuvels zie ik hen
rood – bloedloze geboorte breekt aan
explosief in eigen vuur verteerd en geworden;
zij, eens star geworteld, worden nu tot golven
drijvend op vlammende grondzeeën…
Angústia
poëzie
4.0 met 22 stemmen 3.091 Zo zocht ik om te vergeten
Dat ik alles verloor om een vrouw;
Maar waar hij ook door haar schijnt bezeten,
Word ik toch weer gedompeld in rouw.…
Zonsopkomst
netgedicht
3.5 met 8 stemmen 276 Hier in mijn hartboezem
ruil ik jouw diepste adem
voor de zee, die rode gloed
van mijn naakte onderlichaam
mijn lijf siddert doorzichtig
door de gaten van het ochtendgordijn
deze dag, al vroeg onder regen gedompeld
is jouw lijf als een rots, bebost
maar onbegrepen, laat ik je gaan
ik was slechts tegenwind
en geef je mijn nachtvracht
voor…
éénoog het tegenlicht
netgedicht
4.1 met 9 stemmen 435 Mogen we vergeten van het verleden
kunnen we het hoofd verwijten
dat het
of het heden vergeven
dat het
een hoofd heeft vergeten
het is een vraag geen vraag
vaagweg
heeft het een mond in de einder
een stilleven in lood gedompeld
vertraagd
met kiezels in de schedel
is het improviserende
met vlokken in de wimpers
de hoge noot van…
Wat ik in je ogen las
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 Onder een stolp van glas
stroomt de luie rivier,
ver van de sprakeloze stad,
de vroege winter laat zich
klinken, moeiteloos rust het
slib van de waarheid op een
droog gevallen espenblad,
zonder daarvan te drinken,
Een panorama die ik met name ken,
gedompeld in oeverloze wildernissen,
de ziel niet groter dan een notendop,
gedrenkt…
Rotterdam
hartenkreet
3.6 met 51 stemmen 9.099 De oorlog doorboorde heel jouw hart,
de stad was gedompeld in veel smart.
Rotterdammers lieten dit niet merken,
gingen na de oorlog weer keihard werken.
Er werd niet erg lang gerouwd,
hun stad moest immers opgebouwd.
Onze haven dat weet iedereen,
is nu werelds nummer een.…
Baar
netgedicht
3.6 met 28 stemmen 1.471 Door haar aanblik overrompeld
Vier mannen zo verschillend,
naast elkaar in rouw gedompeld -
gezichten ongelijk maar in
schaduw wonderlijk gelijk -
volgden hun eigen interessen,
bloedband loste langzaam op
Keuzes, falen, leed, successen,
vrienden, vrouwen gingen
voor afkomst.…
Ludwig 2
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 344 .' Lévi Weemoedt
Het gestolen ivoor en goud
gedompeld in extravagante paleizen
liggen koel en baardig oud
verwijtend naar hem te wijzen
eenzaam en gebroken
stikt hij onder water,
zijn leed wordt uitgesproken
in monden veel te veel later
van beeld tot beeld verschuift
het leed, dik het eelt,
na een slangebeet ligt hij
verkronkeld en…