105 resultaten.
Onweer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 397 Er is geen houden
aan de vlucht van vele bliksemschichten
Zij striemen, geselen en verlichten
nog voor de woeste wolken bulderen
maar toch weer stiller worden na een tijd
als regen verzacht de zon heeft bevrijd…
requiem van een huwelijk
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 827 zon - zee - wind - vuur - rotsen
zij werden man & vrouw
van verlichtende zon
via verzengende vuurbal
tot fletse noorderzon
van verkwikkende zee
via verwoestende springvloed
tot verraderlijk brakmoeras
van verkoelende wind
via geselende stormen
tot verstikkende windstilte
van verwarmend vuur
via uitslaande branden
tot smeulend…
Geen vrees
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 219 sprookjesboek
terwijl het zand roerloos rust
in aanzwellende zuidenwind
trekken dennen kragen op
weldra barst de toorn los
het land zet zich schrap
verankert de karige boedel
de zachte glooiing biedt ruimte
voor hemelse cascades
en duivels vuurwerk
het gewest kent de kuren en grillen
van steeds weer en wind
en het verloop van de geseling…
tweeschrift
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 ik ben de weg naar niemandsland
het hete zand waar je voeten verbranden
ik ben de vloed de gesel der stranden
ik ben de gekheid de waanzin ten top
ik ben de galg de valbijl de strop
ik ben migraine de kanker en pijn
ik ben de adder het giftig venijn
ik ben de wreedheid de grijns op je lippen
ik ben het schip dat loopt op de klippen
ik ben de…
Tegen het vergeten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 343 Zodra de stem zichzelf verheft en
keien tot dahlia’s maakt; te liefelijk om
te geselen, te puur om te stenigen
Ontwapent zich de horzel door
zichzelf dood te slaan.
(Krijgt het mijn zegen.)…
de nieuwe herder
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 380 allicht
met niemand over ook maar iets
eens, jij, die zich verschuilt
achter de psalmen van een boek
dat niets dan lijden heeft gebracht
in de eeuwen zo donker achter ons
jij hoeder van wat povere geesten
redder op aarde van al wat leeft
meer nog, jij, voorspraak voor later
en bovenmaans de rechterhand wie weet
doch hier en nu de enige gesel…
SUBMISSIE
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 465 knuffels en beelden domineren
onder ronken van overvliegende
storm op weg naar eeuwige vrieskou
er branden weer ontelbare kaarsen
want kerst en nieuwjaar sympathiseren
dwars door diep donkere dalen
waar het licht troost tracht te schenken
boven gedwongen hartverscheurende
onderwerping welke alleen nog spreekt
van vallen en opstaan en de gesel…
meervoudigheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 140 je trekt een lijn
en alles eronder verdrinkt
omdat je niet wist dat je
een zee trok onder je hand
wind waait niet
het zijn driften die uit het zijn kolken
als het stil is in het hart de winter
hoor je alsnog het onderhuidse kloppen
van het ijs schotsend op het barende water
en als de gesel voorbij is
regent’ slechts assen uit de ransel…
twee pennen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 99 ik ben de weg naar niemandsland
het hete zand waar je voeten verbranden
ik ben de vloed de gesel der stranden
ik ben de gekheid de waanzin ten top
ik ben de galg de valbijl de strop
ik ben migraine de kanker en pijn
ik ben de adder het giftig venijn
ik ben de wreedheid de grijns op je lippen
ik ben het schip dat loopt op de klippen
ik ben de…
ontbreken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 terwijl zij in elkaar worden geslagen
de kinderen naar wie ik buiten staar
striemt de wind mij mijn wangen
voel ik de woedende zweepslagen
waarmee de mannen hen geselen
die ik vol van schrik niet helpen kan
omdat paniek mij in de angst opsluit
harteloos koud en zonder geweten
onbewogen en ongenadig zijn zij
spijkerhard ook en niets ontziend…
Hemel van geluk
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 39 de gesel
van beter en best
is verdwenen
als up dater in
de maatschappij
geld en macht
is snel met
handoplegging
genezen zonder
zwakke plek
in dat dossier
staat je leven
tot in de kleinste
details in jouw
taal beschreven
er groeien nu
nieuwe plantjes
met geluk geuren
zaden en vruchten
die de scherpste
kanten van het
leven…
EMOTIES
netgedicht
3.0 met 99 stemmen 21.066 gekabbel
vertoeft nog in speelse rust
warme korrels nat gekust
in teder liefdesgeknabbel
Als een plots vlagende bries
wolken doet opzwellen
de zon straf omknellen
in grijs doorschijnend vlies
Dan laat traag verdicht duister
de hemel onverschrokken
het helder licht opslokken
in zwaar geboeide kluister
Schuimende torens doorbreken
geselend…
sanfte ruh
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 315 vrijdag is eindelijk voorbij
eerste sterren fonkelen ver
de duisternis weet van niets
nu kun je knielen en huilen
de tranen vrij laten stromen
bij het donkere open graf
deze goede avond verdwijnt de haat
zwijgen we de verloochening dood
verdringen bespotting en geseling
denk alleen aan de liefdevolle vergeving
van onze man uit nazareth…
Een zielsverwant
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 Opgebrand in de duisternis,
in een droevig gevecht met het einde,
maar net zo slecht met het begin,
als kind, toen je waardering zocht
en hardheid vond, geselingen
van de ziel, die voortduren,
verworden, terugslaan.…
Galypso
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 Die kunnen rotten als je het
juiste woord niet vindt, maar
zullen botten, als de meditirrane
wind mijn kust zal geselen in het
decor van wijze cipressen in
het verlangende zomerlicht.…
Serene Venus
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 41 een supercampionissima
Rosmalen met een flitsbezoek vereren
Als het niet waar was zou ik 't niet beweren
Zij werd ontvangen als een
prima donna
Een sympathieke levende legende
Sereen en kalm, terwijl Serena rende
Haar tegenpool, de zus die ieder kende
De winnares, maar bron van de 'ellende'
Was vader, de tiran die niemand kende
De gesel…
als een ijsbloem op het raam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 389 nog een handvol kruiend ijs
op het wad waar men de schreeuw
niet kan verstaan, het water koud
zilt en grijs
de schreeuw om steeds weer het leven
te ontdekken diept zich tot de bodem
tussen al het levende dood - de dood
zonder stem en het leven in de ban van angst
termijnen geselen het besef dat de tijd
onze verleden doet vergeten…
Herfstwind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 Als een op hol geslagen geest
raas ik over het vlakke land
zweep op het zand tot hoge duinen
gesel fel de bomenkruinen
met mijn machtig krachtenspel
blaas heel hoog van de toren
na die slappe zomertijd
voel me eindelijk herboren
na dat zuchten en wat briesen
het is de herfst die mij verblijdt
Laat de regens maar gauw komen
wolken schud…
Melancholie
poëzie
4.0 met 3 stemmen 420 Melancholie van scheiden en hervinden,
Stadig verliezen en verloren gaan,
Van binden en gebonden zijn; beminden
Aan dood en leven eeuwig af te staan,
Hoe komt ge mij, waar bitse winterwinden
Hun ijzige gesels op de woning slaan,
Door leed geboog'ne en door liefde verblinde,
U weer te melden met Uw oud vermaan!…
sterretjes zien
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.097 mijn kloppende kop
stenen stapelen stevig zich daarbovenop
zoveel zware vrachten til ik met mij mee
van alles om mij heen zie ik er minstens twee
een wankelend evenwicht dwingt tot stoppen
mijn mankerende maag kan niets verkroppen
met bonzende slapen onnoemelijk eenzaam
hevige peristaltische bewegingen trekken saam
tot een eigengereide geselende…
En toch
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.049 zwart en wit gesokte voeten
zij ziet haar woorden niet
al groeien ze in schaduw
tegen muren
uit ogen van mensen
de kwispelstaart van een hond
en de grijns van haar lapjeskat
zij zwemt in woorden
woorden als zachte strelingen
woorden glad als een aal
hard als het hoofd van haar vader
en alle vaders na hem
woorden als muziek
als gesels…
razernij
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 406 Leunend tegen luchten in verre verte
kleurt het water donker, bijna zwart
traag ontsnapt een grote nog gladde golf
en vloeit langzaam grijsgroen landwaarts,
richt zich plots bruisend op
om schuimbekkend
in een vlaag van razernij
de kust te geselen.…
Verder Is Alles Rust
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 145 Razende stormen geselen schuiten
Vreselijk angstig is men in kajuiten
Zo ver weg van de reddende kust
Vuurrode hanen met oranje kammen
Kraaien zo hard als sirenes bij vlammen
Die laaien en niet willen worden geblust
Van alle tijden de Amerikanen
Nu strijdend met trauma’s als veteranen
Geen vrede meer vindend bij ‘In God we trust’
Verder…
Honingzoete pit?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 30 Die zal rotten als je het juiste
woord niet vindt, maar opnieuw
zal botten, wanneer een dwingende
wind mijn kust zal geselen, in het
decor van neerbuigende cipressen hun
harige benen sluiten in Homerus dicht.…
Het planeetje om mijn zon
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 844 jong geluk
durf je niet te riskeren
ook al maakt het ons beiden stuk
vrees dat het haar ook zal verteren
In mijn kristallen bol
zag ik geen groot gevaar
emoties sloegen op hol
en het spatte uit elkaar
Die scherven snijden in mijn geest
ze laten me steeds weer weten
dat het zo mooi was geweest
wat nu aan stukken is gereten
Je bent nu mijn gesel…
liefde voor later
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 728 voorjaar
waar de tijd 8 maart kalendert
vieren wij de liefde voor later
die veertig jaar geleden
in het land van maas en waal
toen lente jullie leven nog bloesemde
elkaar werd beloofd
het erewoord van toen
bevruchtte zich tot doorgegeven leven
dat rijpend aan zoete lenteregens
een lange zomer kondigde
waarin verfrissende zomerbuien
noch geselende…
Hij droeg onze smerten
poëzie
4.0 met 63 stemmen 5.277 krijgs-lui niet die met hun felle vuisten
De rietstok hebben of de hamer opgelicht,
Of het vervloekte hout op Golgotha gesticht,
Of over uwe rok tsaam dobbelden en tuisten:
Ik ben 't, ô Heer, ik ben 't die u dit hebt gedaan,
Ik ben de zware boom die u had overlâen,
Ik ben de taaie streng waarmee gij ging gebonden,
De nagel, en de speer, de gesel…
laat ons heel simpel lieven
hartenkreet
1.0 met 14 stemmen 1.276 mijn lippen
afwachtend adem ik jouw geur
als ik je mond in glip
en openbarst zoet op jouw tong
elk stuk van jou smaakt weldra
enkel nog als een herinnering
en ik wil scherp onthouden
wat mijn hand bevolkt
jij kruipt onder mijn nagels, huid
en telkens roepen zintuigen
herhalingen, herhalingen
van jou
is het seizoen van bloemen
gesel…
Ik treur niet, geen tederheid trekt mij aan
gedicht
4.0 met 3 stemmen 6.976 En met datzelfde woord
Al mijn liefde verwoordend, leef ik verder
In de gesel van die zonnetekens waartoe ik behoor.
---------------------------------------------
uit: Mijn Tegenstem gedichten 1966-1973…
O, R.!
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 213 Ook ik heb rituele oudermoord gepleegd,
dat doen wij allen, om te ontsnappen
aan de geselingen van benauwenis.
Een mens is enkel volmaakt in zijn/haar
onvolmaaktheden, veel is vette pech,
een onderdompeling in noodlottigheden.
Toch ben ik meer engel dan men denkt.
Ben jij hetzelfde.…