1699 resultaten.
muizenplaag
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.328 Grijze muizen overal. Een plaag
en zeeën van tijd zichzelf te onderscheiden.
Die duffe lullen in musea, nooit
na afloop een derde helft.
Fietsen in een flitsend jack,
schilderen, dichten, macrameeën.
En sinds kort ook sjokken met van die stokken.
Nordic walking en na afloop koffie met gebak.…
Aphrodite
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 2.624 vanuit grijze wolkenflarden
scheurt de hemel open:
een God wil zijn boek dichtslaan
maar hoort de donder rollen
vertwijfeld gaat zijn blik
naar het oosten, de witte bergen
waar hij een eik ziet branden,
getroffen door Zeus' bliksem
kletterend valt de regen en
koelt de geschonden eik
terwijl Noach zijn ark stuurt,
in de richting van een…
september blues
hartenkreet
3.0 met 57 stemmen 5.044 je drinkt je koffie
kijkt naar buiten het koffiehuis
een mooie vrouw komt voorbij
en de regen valt uit grijze lucht
druppels op de ruit dansen
naar beneden
op de schuine vensterbank
ze opent de deur, schudt haar paraplu
onder de overkapping uit
even glijdt haar blik over me heen
ze bestelt een thee bij het meisje
aan de toog, ik glimlach…
en toen werd het stil
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 883 ik zie dagen, eenzaam
en graven
niets dan graven
een straat
die uit het grijze gat kruipt en wijst
naar een glazen brug
plastic water wuivend als zeewier
tot net achter de dode bocht
een stronk
die met haast rechte groeven
knielt tot elk geluid gevangen is
en ik zie vogels, niets dan vogels
vacuüm verpakt
onrustig dromend…
Kazemat
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 347 daar maar
midden in het Echo bos
daar waar klanken
draaiende wind keren
en wanhopige kinderstemmen
de bosrand verlaten
de bunker staat daar maar
tussen zo maar een boerderij
en een kleine ondiepe sloot
waar kroos stapjes lijkt te vangen
tussen reeds bloeiende bermen
en ontkiemend zacht wuivend riet
de bunker staat daar maar
als een grijze…
tot vervelens toe
hartenkreet
2.0 met 19 stemmen 1.136 tot vervelens toe
altijd wil ik mij jasmijn
in bloeiende hand herinneren
en aan het zachte zingen van een stem
warm klinkend in mijn oor
van liefde, lust sprekend
als voelbaar evenbeeld van mij
waar verzen dijen omcirkelen
of armloze bloezen
lijven niet wennen aan een eenzaamheid
zullen namen aan sierlijkheid niet verliezen
in het grijze…
winterhardheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 274 nu weet ik hoe hard haar handen zijn
waar vlakbij het hart hing in bundels
aan rode touwen en onstuimigheid
tijd maakt inderdaad einders
de zang van monniken als draagbaar
van de merel en de nachtegaal
hoe hoog in godsnaam verblijft zij
kruipt door het grijze van haar gaan
het valt niet in sluiers uit te drukken of
te dragen, licht schuilt…
Vrolijk gekleurd
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 540 Het is lente
dus de kleurtjes
botten uit het staal
van grijze dagen.
kleurpotloodjes
kleuren de lege vlakken
vol jolige kleuren
in roemrijke taal.
En de boer
hij boerde voort
na de maaltijd.
Dat het bekomen mag!…
Verbinding van tijd
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 147 De seconden gaan te rap
om de uren te vergaren,
wat alleen verbindt is tijd,
gesponnen op een brug van
grijze vervlogen haren,
ze wuiven naar elkaar, soms
ook terug, sedert uitgesleten
jaren en moeten ze bekennen
om elkaar nog altijd niet te
kunnen herkennen.…
door herfstbladeren heen.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 203 ik zit in de auto
het is koud buiten
hier zit ik heerlijk
met jas om me heen
geklemd, een
zigzag van fietsen
auto's brommers
onder grijze wolken
de ruitenwissers
gaan piepend heen
en weer
ik hoop dat je
ach, ik hoef het niet
te zeggen, ik kom zo
naar je toe,
ik zet me vast in de
stoel en geef gas
en denk aan jou…
November
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 261 November,
donkere maand voor kerstmis
ik haal een grijze haar uit het dalen
van jouw wenkbrauw
je bent ieder jaar mooier
in ouder worden
en ik drink rode wijn
rond jouw buikjurk
neemt de bruine herfst
langzaam kalend afscheid
naar overzichtelijke winter
witte schouderkleden
naast mezelf, ben jij een rots
vaak verregend, maar…
Modern bijgeloof
gedicht
2.0 met 114 stemmen 19.844 mijdt ook
de zondagen, al verschillen
hier de rekkelijken van
de preciezen - en bij
afnemende maan geen mannenhaar
snijden, op straffe van
kaalheid (van gesnedene)
nimmer een hoed op een bed leggen
of fluiten in een kleedkamer
en na zonsondergang geen
eieren het huis in brengen
of asbakken legen
maar in het algemeen hoera
voor de grijze…
zon
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 601 wie groot wil zijn
moet klein blijven
in je hart en ziel
wie onzichtbaar blijft
onbereikbaar zonder fantasie
blijft hangen zonder geluid
in een ruimte
leeg
in het donker
verlangen naar het licht
lila
met grijze wolven
huilt het bos samen vannacht
geen kier laat mij doorgaan
zodat men verder kijkt alsjeblieft
nooit meer lief
klopt het…
Spoken in dementie
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 431 hoe spoken een netvlies bestormen
beelden schetsen, onzichtbaar
zo zichtbaar dichtbij
grijze onverklaarbare tijden
laten de mens lijden
hoofdzaak is er niet meer bij
voeten wankelen door de dagen
handen die verlorenheid dragen
de duim, de vingers gekromd
een mond die wil spreken
in een herhaling
tot stilte verstomd
gedachten van…
Kleur geven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 284 vrijheid
daar is zij wel aan toe
Ik teken ongetemde wolken
in een hemel o zo blauw
gun de zon weinig draagkracht
druk haar geleidelijk in het nauw
Ik portretteer enige knotwilgen
groene haren in de wind
paars met rode bloemen
die geplukt worden door 'n lentekind
Ik aquarelleer de lommer
spreidt geleidelijk maar zeker uit
kleuren grijze…
SMART
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.196 Mijn tranen van krampende eenzaamheid druppen,
ze maken tijdelijke vlekjes op het grijze marmer.
Ik probeer met je te praten, maar mijn keel stokt.
De verwelkte bloemen van de achtergelaten groet
neergelegd door gewoon met hun leven doorgaande
andere mensen, maken dat ik me nog eenzamer voel.
Wat moet ik toch nou…. zonder jou………
Turend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 oneindige horizon
ver verwijderd van
het achterland
snellen schepen als
stippen, met
vlag en wimpel
en in hun kielzog
slechts een traag spoor,
naar een overkant
Waar meeuwen schreeuwen
als leeuwen
wolken drijven als pluizen,
stroomt het wassende water
als nooit te voor
De vrees voor de vloed
wordt veelkleurig
door deze
grijze…
Het zwijn en zijn zonnestralen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 447 Stofjas
in de stroom
danst met vonken
voor hij vlam vat
en het zwijn
dat daar de ham at,
naast de stronken
in dat oude grijze bos,
kan vanuit zijn kikkerperspectief
maan noch zonnestralen zien.
De halfgod lacht.…
Van je wicht.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 394 Mijn ziek brein maakte hem tot mijn grootste vijand
De grijze, vervormde nevels trokken op en ik werd iemand.
Hoog tijd om van elkaar te genieten en te kirren als duifjes
Weer lopen lachen om onze stiekume pretjes en fuifjes.
Dat wicht van de eerste zoen
Bemint hem, meer dan... toen.…
De laatste brief
gedicht
3.0 met 19 stemmen 25.073 Toen herbegon
Achter de grijze lijn der horizon
Het bulderen – goedmoedig – der kanonnen.
Maar uit zijn jas, terwijl hij liggen bleef
Bevrijdde zich het laatste wat hij schreef
Liefste, de oorlog is nog niet begonnen.…
Muizenvallen {Dizain}
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 452 De jonge grijze muis, een spring in ’t veld
zich van gevaren niet bewust, ging spelen
in ’t hoog gewas, vergat wat was verteld
van 't kwaad der stille jacht of pikhouwelen
ze dolde, woelde, wilde alles delen
met vriendjes even grijs en piep als zij
maar ’t zoet van muisjes ging al snel voorbij
omdat gewiekste rovers 't leven stalen
en groter…
Zo zal het gaan
gedicht
4.0 met 4 stemmen 4.422 Een grijze damp slaat van zijn
rug. Hij gromt. Zijn poten dreunen op je pad.
Maar voor je het weet begraaft hij zijn snuit
al in je handpalmen en slaat met zijn kop
alsof hij iets kwijt wil.…
droeve schimmen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 200 tot bloedens aan toe snijden onze woorden
de ziel kapot en al wat rest is een teruggetrokken fragment
jij wordt de foetus en ik de ongesteldheid
het spijt mij de liefde zo te misbruiken
het houden van in de mond te nemen
we spugen het uit
en troosten het wanneer de twijfel kalmte wordt
en het zwarte en het witte
zich mengen tot het grijze…
Twee voor elf
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 173 Het spoor scalpeert het
landschap
heerst en verdeelt groene
weiden
grijze oorden onherbergzaam
wit
Wagons vol onzinnige
gedachten
stiltecoupés zwaar van
gedwongen zwijgzaamheid
Razen onder lage luchten
en hemelsblauwe daken
van stad naar stad
van klok naar klok
gedragen door geduld van
het ijzeren web
Op het perron staat een man…
De ramen kleiner, de muren groter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Door de natte mist
Steeds meer ingesloten
Druppels van zilveren
Weefsel die mijn
Grijze haren, mijn
Levenswijze wenkbrauwen
Tooien
Die mij het gevoel
Nog geven dat ik
Leef, maar zo zeer
Door kleiner wordende
Ramen, en groter wordende
Muren in een hoek gedwongen
Dat ik zelfs mijn eigen
Naam niet meer weet
En dan zie jij…
Encore
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 313 Daar staat hij
op de bok
duizenden grijze
krullen
sieren zijn
kop
hijzelf en
de musici
vol overgave.…
Mijn gebed is valse hoop
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 324 wind golft rook
het licht speelt spook
op zwart beroete muren
mijn gebed is valse hoop
de dag brandschildert
licht in lood gezette ruiten
leven speelt al eeuwen buiten
binnen rusten zielen van
hen die in de tijd ontvielen
hun tempels zijn geplaatst
in urnen aan de muur
ze begraven was te duur
tussen de grote wijnen
ik las de grijze…
Ode aan de Leegte III - Het Ondode Land
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 201 Doelloos dwalend over ‘t strand
langs grijze zee van eeuwigheid.
Ik deemster weg in ijle dromen
fantoom tussen de fantomen.…
Kruipende maan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.323 was
mijn oude avond kruipt naar de maan
alsof mijn man mij weer kan zien
met appelwangen en perenbloesem
in mijn hart dat nimmer blind was
voor zijn liefde en genegenheid
mijn lichaam kruipt naar de po
ik kan niet zo goed meer lopen
maar ik zal altijd blijven hopen
dat hij mijn schrijven lezen zal
met al die mooie jaren
al heb ik grijze…
De Tuinkabouter
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 181 Met een rode muts
En een grijze baard staat hij
Daar bewegingloos kalm en bedaard.
Altijd onberispelijk gekleed; een
Echte heer zoals het heet. Serieus
staat hij daar op het groene veld;
Bij weer en wind een echte held.
Altijd in dezelfde pose; een hoeder
Tegen onkruid tussen de rozen.…