Alle inzendingen over heimwee

Heimwee of verlangen? Alles is hier een open raadsel. De oplossing echter vindt geen. Zacht autoritair de waard. Symbool van toekomst en verleen. En 't eeuwig spel van spelers schijn en wezen, vast het gelaat, niet te doorlezen; behoedzaam defensief, maar de sterkte van hen die niet vrezen.…

Vruchtbaar plekje waar hun klanken vloeien in een knisperende taal waarbij open en transparant zitten op één lijn terwijl fracties heimwee, melancholie en nostalgie in schoonheid en tristesse zich ook laten meestromen in deze nooit eerder gehoorde golven; een stille mijmering nabij.…

Weer gaat de herfstklok met traagheid tikken nu wij d' eerste blaren harken op het gazon verlepte bloemenharten en stengels knippen met heimwee naar hoe mooi het eens begon.…

Zomer brengt vreugde terug waarbij ik een lach op het gezicht ontmoet en schoonheid glinstert tot in kleinste details tot wanneer een veranderlijkheid en veranderbaarheid van herfst jou benadert Outfit krijgt meer aardse vormen, inhoud meedeint op golven van heimwee en melancholie.…

Hoe gevoelens van geluk en vreugde geheel onverwacht door heimwee wordt overgenomen, melancholie als schoonheid en tristesse Het jong ontluikende verliest het eerst ontsproten blad terwijl volwassenen hier en daar hun verval laten zien en treffen al voorbereidingen voor het overleven van de winter.…

Hoe geheel onverwacht en plots fracties vrolijkheid wordt overgenomen door heimwee, melancholie als schoonheid en tristesse Het jong ontluikende verliest het eerst ontsproten blad terwijl volwassenen hier en daar hun verval laten zien en treffen al voorbereidingen voor het overleven van de winter.…

Vruchtbaar plekje waar hun klanken vloeien in een knisperende taal waarbij open en transparant zitten op één lijn terwijl fracties heimwee, melancholie en nostalgie in schoonheid en tristesse zich ook laten meestromen in deze nooit eerder gehoorde golven; een stille mijmering nabij.…

Tijdens zomer geniet je ten volle, overheerst de kleur groen en tover je een brede glimlach op het gezicht tot wanneer herfst met zijn veranderlijkheid en veranderbaarheid jou benadert Outfit krijgt meer aardse vormen, inhoud meedeint op golven van heimwee en melancholie.…

Het natrium opspattend uit deze verre ijzige zee, is mij als vlees en bloed gedwee, verdenk mij in deze middernachtzon, zie mij thans klaar verbeeld, verschanst en nimmer gedacht, een heimwee die deze dag en middernacht versteelt...…

Hoe groei je op passend onder een ledikant in de Bijlmer, maak je je stiller veilig onzichtbaar, ontbreken er oude weelden en speel je beslist soms geen buut vrij op ongevraagde momenten. Raciale spanningen, het steeds half slapend met alleen je pen en gedachten, herinneringen aan ooit dat verre land ontwaken in de Bijlmer, en steeds als het…

Uit heimwee ging hij over de Pyreneeën terug naar zijn eigen geboorte-streek. Daar werd hij verhoord en vervolgens vermoord. Paus Benedictus XII heette Jacques Fournier en was, vóór hij tot paus werd gekozen, Aartsbisschop van Pamiers. Het 'Register van de Inquisitie' van Pamiers is intact.…

Verloren liep hij op de grachten waar hij had gevochten en dacht zonder heimwee terug. In de nacht werd het stil in de straten, hij keek naar het water dat glom vanaf de Stadhuisbrug. Er werd gefluisterd door de toren, zo zacht dat alleen hij kon horen, dat het tijd was de stad te verlaten.…

En hoe bij het zien van die hand alles onmiddellijk voor hem voorbij is zijn heimwee steeds terugkomt. Hoe met duizend dingen het ene benoemen zijn rouwrandjes onder zijn nagels zijn nachten zonder maan en sterren. Hij zocht een woord woorden en vond een beeld eigen angst een oog en veel naaktheid.…

Daar rept de vleugels 't rusteloos gedacht en stijgt nog hoger dan die sterren ijlen, en pegelt dieper dan die krachten werken, daar hem gedurig als een diepe wonde sert het ingeboren heimwee naar de Afgrond, het brandend langen naar het eeuwig Wezen, de ongenoemde, onbegrepen -- Hem, Hij schiep de afgrond waar de sterren ijlen, Hij schiep…

Daar rept de vleugels 't rusteloos gedacht en stijgt nog hoger dan die sterren ijlen, en pegelt dieper dan die krachten werken, daar hem gedurig als een diepe wonde sert het ingeboren heimwee naar de Afgrond, het brandend langen naar het eeuwig Wezen, den ongenoemde, onbegrepen - Hem, Hij schiep de afgrond waar de sterren ijlen, Hij schiep…

Du Plessys, door zijn oud verbond vergeten, Verzwegen, onderdrukt door 't plomp complot Van intriganten, door de hunkring tot Luidruchtge en lucratieve roem bezeten, Ontbeerde stoïsch en verteerde in 't reine Heimwee naar 't onbereikbare Hellas. Hij wist op hoge ritmen weg te deinen Vanwaar geen plaats voor hem op aarde was.…

waarschijnlijk zelfs een spook Het eten was opgediend Met het bord als vriend Ik voelde jou zo genieten drenkend jouw vingers in het citroenwater Het werd steeds later Met een fles in mijn mik en nog net geen kater Een heerlijk diner voor twee Het smaakte voortreffelijk lieve fee Want slechts symbolisch at jij mee Het was teveel gekruid met heimwee…