14548 resultaten.
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
heimwee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 133 mijn straat, toen leeg
is volgepropt met auto's
de stenen die ik daar ontsteeg
zijn slechts te zien op foto's
mijn knieën schuren langs de stoep
het doelpunt op de schoenen
nog hoor ik luid mijn maatjes' roep
de overwinning roemen
mijn straat staat stil
het spel is uit, de bal diep opgeborgen
weg is de warmte die 'k ervoer
het bedekte…
Treurige Geur
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.422 Ik ruik een treurige geur
op een reünie
geur van vergankelijkheid
weemoed en nostalgie.
Ik proef de treurige geur
bij een ter nagedachtenis
ruik en proef herinnering
van dát wat niet meer is.…
verleden seizoenen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 ik betreur
verleden seizoenen
zeker, als immer
zijn zij vergankelijk
ik blijf ze echter wel benoemen
hoe tel ik anders mijn dagen
op de meetlat van gedachten
die vooruitzichten dragen
en nog steeds ongekende
gevoelens verwachten
of zullen mijn herinneringen
gedoemd zijn te vervagen?
het heden zal zeker
de spagaat verzachten !…
niets blijft er nog over
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 337 vogels vluchten uit
de stilte van het huis
zelfs verborgen zwervers
sluiten 't gemijmer in de ramen
en 't geschrijf naar hun geliefden
die het verleden vulden toen de bomen
nog rechtop hun handen op de horizon legden
planten verdorren vanuit alle hoeken
hun geroep wordt niet meer beantwoord
en zelfs de buien worden naar een botte kist gedragen…
Voor Jan Eijkelboom bij zijn 80e verjaardag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 47 grootgebracht
Men spoelt met wijn en sterker drank
Die keel niet schoon ontstoken door de klank
Van psalmen uit de folianten van Johan de Heer
Wat je verliet komt immer weer
De gouden kroon die men je op de slapen drukt
Drukt zwaar het is te hopen dat het je gelukt
Er een versje licht als vederdons over te schrijven
Zodat van al deze vergankelijke…
droombeeld
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 273 akkers liggen gerooid maar voldaan
in het goudkleurend avondlicht
ik verzink in het vergankelijk beeld
van groei en vergaan
overpeins hoe mijn kleine bestaan
verlopen is
wat er na de dood van mij nog over
blijft misschien wel verder leeft
en of er ook iemand te wachten staat
in het ooit gedroomde hemels licht…
Op en Neer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 291 het lichaam slijt
dat is een feit
als 't in de greep komt van de tijd
waarmee 't zich onderscheidt
door zijn grofstoffelijkheid
vooral in kwaliteit
van spiritualiteit
wie jong is weet
nog niet van sleet
die leeft, die vrijt, die feest, die eet
zij 's met fluweel bekleed
en met parfum bezweet
zij leeft met één decreet:
ik ga voor…
Economie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 42 de welvaart vaart wel
vaart wel
en vaart voorbij
gekeerd is het tij
de wel van de welvaart
mindert vaart
vaarwel welvaart
het boek is uitgekaart
het varen
is voorbij…
TERMINALE KLEUREN
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 650 nog blijft de wind
aan
takken sleuren
verbergt de aarde
haar aangezicht onder
't vallend blad
zieltogend
hangen bloemen
op
half twaalf...
en ik
onrustig in mijn stoel
als aan het sterfbed
van een dierbare
zoekend
naar telkens weer
verkeerde woorden
de vergankelijkheid
opgediend
compleet met garnituur…
Ongrijpbaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 160 Zachte langzame stroom
van lucht of water
onzichtbaar onhoorbaar
ontastbaar aan ons voorbij
teken van vergankelijkheid
schuivend in cirkels
wijzend de toekomst
in eenheid van tellen
vragend om aandacht
voor komend geslacht
waarschuwend zwijgzaam
wij gaan
jij blijft bestaan.…
terminale kleuren
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 162 nog blijft de wind
aan takken sleuren
verbergt de aarde
haar aangezicht
onder 't vallend blad
zieltogend hangen
bladeren op half elf
en ik onrustig in mijn stoel
als aan het sterfbed
van een dierbare
zoekend naar tekens weer
verkeerde woorden
de vergankelijkheid opgediend
compleet met garnituur…
Een herinnering
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 819 Een herinnering blijft, die leeft in je hart
De glimlach van toen verdooft iets de smart.
Nu alleen de herinnering is gebleven,
blijft die voor altijd met je verweven.
Koester het, en het zal je verwarmen,
in je koudste uren, met liefde omarmen
Een herinnering, bij iedere traan,
houdt je staande, laat je verder gaan.…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Profielets,
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 155 Zijn aard en meesterschap
door tijd de perfectie heeft
vervolmaakt, blijft hij dichter
bij de aarde, profiel van een
ziel die ongezien liet weten
waaraan het is doodgegaan,
vergankelijk, los en wars van
alle wetten, boodschap
die blijft voortbestaan.…
Morgen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 792 ik treur niet om
verleden seizoenen
als immer
zijn zij vergankelijk
ik blijf ze echter wel benoemen
hoe tel ik anders mijn dagen
op de meetlat van gedachten
die vooruitzichten dragen
en nog op onbekende
gevoelens wachten
zullen mijn herinneringen
nog verder vervagen?…
Luister lief
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 66 Durf jij voorzichtig om je heen te kijken
want alles blijft maar gaat ook voorbij.
Zie ook jij de vergankelijkheid van dingen,
al lopen wij nog op met elkaar zij aan zij.
Zoals ooit in oktober ons samenzijn bij zee,
we brachten samen mooie herinneringen
schelpen, oud eikenhout en een zeester
blootvoets al juttend naar huis weer mee.…
doelman Mostert keert het schot
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.370 in zijn dromen keert hij schoten
zoals destijds de laatste die hij tegenhield
de bruin vetleren bal met veter
pronkend op de schoorsteenmantel
de foto van vergankelijkheid
als herinnering in blessuretijd
wanneer de man in het zwart
de fluit naar zijn mond brengt
weten wij hoe laat het is…
De vogels der vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 423 Een onbestemde weemoed
volgt me heel de avond
en brengt een verre herinnering
weer heel intens nabij.
De vogels der vergankelijkheid
vliegen nu en dan
tot laat in de avond
en melden dat er niets
voorgoed verloren is,
geen traan, geen zucht,
geen liefde of nabijheid.…
esdoorn
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 460 beiden geven ze een beschrijving
van de boom en vooral
de vergankelijkheid ervan
zo blijft de mens (en zeker
de dichter)in de nadagen van
zijn bestaan altijd in de weer
met een mogelijk afscheid…
Raak me als een vlinder aan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Alsof je me in een droom zag
die je je probeert te herinneren.
Als je je ogen opendoet
ben ik er niet,
maar je zult niets vergeten.
Door mijn woorden heen zie je me.
Voor jou om van te houden
zal ik er altijd zijn.…
verlopen tijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 148 alles wat voorbijging
en waar je met een gevoel
van warmte aan terug denkt
is louter melancholie
herinnering van lach en traan
en de pijn van dat het niet
altijd zo door kon gaan
de zwart/wit foto van voorheen
met kartelrand is nauwelijks
nog tegen de tijd bestand…
Een puntje in de tijd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 146 Het leven uit een uur
Een grote glijbaan
En zwemmen in de zee
Spannend,
maar er kon niets gebeuren
Want papa,
die gaat mee
Herinneringen en vergankelijkheid
Vastgeklonken in een beeld
Als jullie later groter groeien
zullen de gevoelens bij de plaatjes
zich verbergen
in een mistgordijn
Toch hoop ik, dat ook deze weken
sterke schakels
aan…
avec le temps 2
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 212 ademen van het vergaan
in het zuiden van Frankrijk
mag de tijd misschien trager lijken
doch vluchtigheid is ook hier van alle dag
wij wanen ons onaantastbaar en klampen
vast aan het leven en kijken bewust niet
naar de klok die de tijd verbrijzeld
maar daar in het dorpje Lourmarin
op het kleine kerkhof vond ik harde bewijs
van alles is vergankelijkheid…
altijd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 187 wanneer je denkt het geluk
binnen handbereik te hebben
blijkt 't verder weg dan ooit
zo zal het altijd gaan
je kijkt reikhalzend naar iets uit
en voordat je het beseft
rest de herinnering…
De weg terug en verder
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 698 uitvergroot in stenen beelden
in een diatheek van
botte herinneringen
op mijn dag des oordeels
die volgt op decennia
van grijze wolken
*
uit de lotus
zucht de aarde
schoonheid
tot vergankelijkheid
terwijl schaduw
leven dicht
*
alsmaar door en door
drijvend op verleden tranen
van vreugde of verdriet
het is om het even…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…