Alle inzendingen over hurk

Het gaat grotendeels aan haar voorbij Het vuurwerk, knallende champagnekurken Het feestgedruis, rumoer en cocktailjurken ‘t Komt allemaal op jachtschepen langszij Zij heeft alleen iets met het jaargetij En met tegen de eeuwigheid aan schurken Of soepel als een peuter op zijn hurken De tijdstroom zien met al zijn muiterij Zijn dokken, loodsen…

Voor altijd jong Staand op het dek “Dag” Een laatste handkus De boot vertrekt Voor altijd jong Foto’s in het zwart en in het wit Moeten mij vertellen wie je was Er is er eentje bij waar je op je hurken zit Zoekend naar iets Ik zou willen dat ik je gedachten las Kijkend over een kleed met prul Wat dacht je Had je op zo’n moment…

Ze zit op haar hurken overdwars in de badkuip Evavoorbeeldig rechtop onder de douchesproeier die ze als een föhn boven haar hoofd hanteert, die haar volmaakt, die haar de bloeddichtbije huid bekleedt met het continu gruis- glasscherp verglaasselglanzend zich vergietend warmwatervlies, het klaterjuweel dat ze geniet, met de vrije…

gemoed dat omhelst het hart zo dicht dat het welhaast stikken moet verder dan de einder gaat dit niet stiller dan zwijgen zonder woord met ruimteloze aarde in het verschiet in een zucht door niemand gehoord verder van huis door asbreuk en onbalans een steen die van de rots is vervreemd alle pogingen maken weinig kans verzegelde verzen hurken…

Ze perst zijn nek, blaast hete stoom het bovenste knoopsgat in; de bout sist maximaal. Ze legt gewicht in zijn oksels, boven de plank broeit een melange van gewassen zweet, leugens en hitsige smoezen. Ze glijdt van zijn buik langs draden zonder knoop, over vlees en volle darmen, plet breeduit zijn krampen. Ze strijkt zijn schouders…

's Ochtends in de spiegel je gezicht doorbladeren als een tijdschrift, gapend met je mond vol kronen, je haar in coupe spinazie, de toekomst lezen in de lijnen van je hals en dan hardop zeggen: ik ben een lichtwezen, ik ben een engel. --------------------------------- Uit: 'Naastenparade', 2001.…

Ik wist het, maar had me gezegd dat je zo vroeg vertrekken zou in het donker, ik sliep nog. Ik wilde nog iets kwijt over de pretogen van mijn broertjes verjaardagshond, kamperen in de tuin, stilzitten, kauwen op gras en klaver, de maan uitzwaaien in een warme slaapzak naast jou. Aan jou werd niets gevraagd; ik heb je uitstel gezien,…

Stil boven haar bord prakt ze zijn woorden, schraapt zinnen bij elkaar die ongezouten uithalen, en weer, weer nergens voor deugen, tot een klonterige pap. Boven op een smakeloze brij schept hij een jus van vette gebaren, opstaan, armenzwaaien, vuisten, bestek rechtop in de knuist. Zij hoofd een hogedrukpan. Bellen hete adem borrelen dicht…

Ik wil gezellig sterven zei ze zonder drama glaasje in de hand pinda’s pellen op een krant een lied van vroeger zin voor zin nog kunnen zingen en dan krak. In beweging woensdagochtend met de kracht van vijfentachtig gymmen op een Weense wals knieën krakend in de maat, een twee drie en een twee en uit. Gerieflijk in de leunstoel de laatste…

De vrouwen staan tastend in het donker op, struikelen over sokken, stinkende asbakken en hurken aan de rand van hun droom. Ze vinden hun weg naar de veranda, maanlicht schijnt op de mandarijntjes, de eerste verzen in het opengeslagen schrift.…

wacht geen min geen bijenkorf met zoet want eens in de kolonie zijn kop gestoken is trekt hij haar klappen zoals hem de jampot doet met daar de angel achter van een deegrol van verwijt omdat tot haar gewin hem het weten steekt dat niet hij bemiddeld is vliesvleugelt de fruitenier het geel tussen het zwart bont en blauw geslagen voor hurk…

De datum van uw gang naar Huis gekerfd achter dat kleine kruis bericht de aanvang van de zomer… Vandaag draag ik dezelfde jurk bedenk ik als ik even hurk, het was toen 30 graden, kom, denk ik vastberaden. Vier jaar na dato, de dag van het kruis begeef ik me weer op weg naar huis, dichtend over de Grote Zomer.…

In de schemering De wilde varkens grommen bij hun voerplek krijgshaftig hurken jagers in de struiken mist druipt langs sparretakken in mijn nek en doet mij dieper in het hakhout duiken Zijn halsband schuurt mijn vingers open en Zwarte stort zich in het avontuur 't geknor bepaalt de richting van zijn lopen gespannen wacht ik op het eerste…

In Veluwse krochten Waar het einden sjouwen is Daar waar herten vochten Eikenbos een sieraad van wildernis Je hoort er ’s nachts bosuilen krijsen Donkere wolken die op onraad wijzen Geesten en duvels vind je er Bewoning is er ver In de struiken hoor je "zwartkielen" snurken Ga er ook niet op je hurken De duvel jaagt er, het is er niet…

lange smalle tafels gegroepeerde kavels gebloemde jurken naast stijve hurken. wandstaltige borsten gerookte worsten gebraden haantjes gebakken kaantjes. de geur van de smid vlees aan het spit de smaak mag dralen langs de vele schalen. wijn in grote bekers boeren en kwekers dronken muziekanten duistere trawanten.…

ik deel mezelf met de nacht die nadert om de hoek meestal ben ik dan verloren voelt de warmte bij voorbaat zacht, zo zal een hemel mij kunnen bekoren ik hou me dat in alle eenvoud voor het beperkt ook de decibellen als ik onder het laken op mijn hurken, liggend, omga met het mateloos snurken het is niet ongebruikelijk dat dit geluid…

de mijne wanneer de dauw mistroostig langs de lessen van het leven druipt een zweem van ontkenning haakt zich vast in het licht van vandaag die vol kluwen uit het verleden zichzelf tracht te ontknopen het is het wazige verlangen dat aan de deurpost van welzijn is blijven hangen, verder dan de kruipruimte tafelen schimmen zich op hurken…

de sneeuw is zacht gevallen met ingehouden adem kale struiken hurken zwart de kinderen zijn gekomen ze springen onverwacht in de stilte van het park dat nu ver ligt buiten de stad ze hollen tussen drijfnatte bomen treurend in de bast hun stemmen licht gedraaid zijn even dicht bij als ver af links en rechts glijden ze in een springtij…

Dan in geroes van vele talen, In spraak-gewar dat Babylonisch gromt, We hurken om tafels, naar elkaar gekromd, Als om een vuur, doende ónze buit-verhalen. Daar zitten we onder zuilen als in dag, Stoer lijf bij lijf, elkaar, wijl de uren vliegen, Vertrouwelijk van 't leven te beliegen.…

Jagend op jonge vogels roof je een vreemd nest leeg Mijn vingers worden milde kogels waarmee ik je schenden wil Je bent wreedaardig zoals je een rafel van me scheurt een door vliegen omzwermd kadaver aan de rand van onze snelweg Ik hurk in jouw nest in een vork van twee takken Hier heb ik mijn dorst gelest Het blauwgroen ei waarop jij…

Met geile ogen hurk ik tussen de twijgen van haar arendsnest. Hoeveel jaren hebben haar gebeten? Ik voel de zomerhitte op mijn gelaat stralen, in haar hinderlaag want ik word een mikpunt in de luwe stilte. Voorbarig samenkrimpen, een mooie dood verwachten. Komt zij dan om me te begeren? In deze lege stad?…

het raam wil bespringen in ontzetting alsof de ontaal gesproken wordt het liefst van al zou ik me willen uitdrukken in een kaasachtige boutade maar ik moet plooien voor al dat vervreemdend geweld een pak woorden komt in opgejaagde gestaltes de dichter in mij spreekt tot mijn ledematen hij kan slechts nog huiveren in een halfslachtig hurken…

Het veilige dorp van een mespuntje zee snufje zout waar de kiezels de branding doen rollen en klossen waar de winkels nog op hun hurken zitten bijeen op een plein waar de kleuren buiten de deur wiebelen plastic strandslippers ballen waterpistolen toeristen waar de naam kortom vredig is: Etretat Maar voorbij baai en bakens promenade…

- it isn't always rock and roll babe - zeg je dus berg ik rose wolken in linnenkast, slik bittere pil en hurk neer in mijn hoekje hoofd tussen knieën handen die oren bedekken tegen t scherpe losvliegende - is dit nu heavy metal - Ik had het kunnen weten dat handen niet volstaan ze snijden door mijn ziel de snerpende geluiden als…

Met dorstige ogen hurk ik tussen de twijgen van haar arendsnest. Hoeveel jaren hebben haar gebeten? Ik voel de zomerhitte op mijn gelaat stralen, in haar hinderlaag want ik word een mikpunt in de luwe stilte. Voorbarig samenkrimpen, een mooie dood verwachten. Komt zij dan om me te begeren? In deze lege stad?…

Op mijn hurken in gebed ben ik goed van hoofd tot tenen. Verder ben ik maar een waardeloos mens.…

schemering Voorbij de meidoorns het landschap Van de eenzaamheid in Waar hij in stilte zijn sores draagt Het leven laat zich niet inkapselen Of sturen door ongewenste bemoeizucht Het is juni de zon schijnt en De vogels zingen En ´s avonds loopt hij een tuinfeest binnen Weemoedig mijmerend bij 't houtvuur in 't licht Ziet hij hoe zij dansen hurken…

De jongen rechts voor op zijn hurken stopte briefjes in mijn zak. Die daar met beugel dook na schooltijd op mijn bagagedrager en hield me vast. Het meisje met de schildpaddenbril pikte de mooiste pen die ik had. De tweeling - ze lijken niet - gaf geld voor elke keer dat ik hun brood opat.…

Een Dode zeebad: in ondiep water hurken geeft grote moeite. Roodbruine aarde: de Joodse vruchtbaarheid ligt klonterig _ open. Op het strandterras wachten we lang op eten; een rat schept vermaak.…

Het copycatbeest is vannacht langs geweest Het begon aan mijn lurven en hurken te trekken Het begon uit z'n kieren en nieren te lekken Het walmde, begon plots z'n poot uit te strekken Toen het zei 'ik val aan' gaf ik spontaan de geest Het keek en het leek of het dacht dat ik lachte Het leek of ik keek, maar dat was een gedachte Mijn…