Netgedichten

netgedicht (nr. 78.483):

Matthijs

Het copycatbeest is vannacht langs geweest
Het begon aan mijn lurven en hurken te trekken
Het begon uit z'n kieren en nieren te lekken
Het walmde, begon plots z'n
poot uit te strekken

Toen het zei 'ik val aan' gaf ik spontaan de geest
Het keek en het leek of het dacht dat ik lachte
Het leek of ik keek, maar dat was een gedachte
Mijn hersenpan zei je moet doodstil gaan wachten

Ik bleef voor het beest nagenoeg hersendood
Het kneep in mijn arm maar verspilde z'n krachten
Het deinste terug toen iets fluisterend floot
Het boog zich naar achter,
werd bijkans vuurrood

Want pontificaal stond hij daar oog in oog
Met de man met de hamer wiens adem niets woog
De man met het damocleszwaard dat nooit boog
De ijzeren stem van de man met de zeis
Vroeg hem hoe hij heette en sprak hem toen aan

'Matthijs,' zei hij, 'k was hier eerder geweest
Please, allow me to introduce
myself
Ik ben niemand minder dan
't copycatbeest
Heb sympathie met mij,
gij evenknie

In u en in mij zit het beest met drie zessen
De duistere machten der inktzwarte slang
De vallende zwaarden de zoevende messen
Ik ben net als u voor de duvel
niet bang

Ik daag gelijk u elke sterveling
uit
Door hem voor te zijn 'Heden ik, morgen gij'
O satan, op aard staan wij nooit
in de rij