Alle inzendingen over innerlijk

Zelf sta ik op de rand van een innerlijke beschaving verklaart zich het onwrikbare van deze telg, hierin zijn de melancholieke glitters niet weg te denken verstrooiing heeft zich in formules vastgelegd.…

Gesprekken over dagelijkse zaken en innerlijke wensen. Juist normale dingen uitgelicht, simpelheid, het leven gewone mensen. Het voelt vertrouwd, doch mijlenver verwijderd, toch al erg fijn.…

Eeuwen oude zinnen glijden aan mijn zijn voorbij, onhoorbaar in de uitgestrekte stilte, op het zachte ritme van mijn innerlijke stem. Nog nooit werd ik zo diep gehoord en gingen woorden zwiepend zwijgen, als twijgen tastend in de lucht, om plots stil te hangen in het voorbij zwaaiend moment van sterven, het 'sterven van mijn ik ' !…

het boek is uit het verhaal verteld er heeft naar verluidt een lach geglommen een traan geweld en jij bent nu net als eerder die boom zonder genade geveld emoties zullen ooit langzaam verstommen het boek is dan wel dicht het verhaal gelezen maar elk boek verdiept schenkt je innerlijke wezen weer iets meer licht het boek is gesloten…

de hemel te staan ik huilde zacht, daar ik aan jou dacht In ijzige stilte woekerde een woord; die toezegging jou nooit te vergeten Ik riep je, en wachtte op je antwoord jij die altijd in mijn hart had gezeten Met roestige woorden wees je mij af met koude letters, in venijn gedoopt Besef jij dat ik jou dadelijk al vergaf schoon mij ‘t innerlijk…

(voor Irene Maud Lentz) Je was nog geen jaar getrouwd, toen je op je dertigste wreed weduwe werd, als een manische werkte je met katoen, innerlijk was je een neergeschoten hert.…

(voor Jiah Khan) Je bent in Londen opgegroeid, je wilde actrice in India zijn, volop door je roots geboeid, ver weg van je innerlijke pijn. Je werd een ster in Bollywood, maar in de liefde ging het mis en dat gaf je een sombere mood, grenzend aan suïcidale droefenis.…

Zij kijkt verloren naar de fotograaf, die zojuist nog in het koffiehuis zat, hij vindt haar hoed en jurk zo gaaf, zegt hij nog een keer voor de mooie kaart, terwijl haar mand alsmaar zwaarder voelt en zij somber naar dat apparaat staart, wordt haar innerlijk lijden niet aangevoeld.…

Ik ken die mij herkent: innerlijke fotografie. Onder het knippen van mijn pupil gaat het doodste beeld leven. Maar het beeld dat spreekt spreekt met uw mond: ik wórd gesproken. En ik geloof erin omdat ik het geschreven heb. ------------------------------- uit: Konkrete poëzie (1962)…

kerkhof geluiden klonken flauw, van ver Samen bereisden we dit doolhof en nu bewoon jij een verre ster Het was doodstil op je rustplek een enkele uil kraste in het bos Ik leun maar even tegen het hek; mijn gedachten laten je niet los ‘t Was doodstil, nabij elke steen geen zuchtje wind ademde nog; Ik zat stil reeds dagenlang alleen nee, innerlijk…

Geloven doe ik niets als slechts in mijns Diepst-innerlijke voelens Algemeenheid, Die niet voor niets zo jammerlijk weg heen zijt In eignen Zijn's, door niets aantastbare Eenheid, Maar boven alles in God-zelf, die Zijns Al-oppermachtiglijkste Wils geween leit In dit arm kind, dat niets dan iets heel reins Bedoelt tegenover al die…

Deze cultuur bloeit het lichaam open Met een hart dat is gesloten De body glanst met goud bespoten Webben rond vermolmend hout Roerloos tot de dood zo oud Waar de tuinheer niet kan snoeien Kan geen lelie open bloeien Waar geheid de tijd de pijn van voelt ‘t Bloed gekoeld waar woede innerlijk woelt Hangt in een mist van tranen Rotte…

in mijn litteken Koester mij, koester mij laat mij voelen en voelen dat jij er bent, jij er bent Het is niet mijn huid die ik week in bad, het zijn mijn spieren en mijn ziel, warm en soepel moeten ze zijn om mijzelf mijzelf overeind te houden Koester mij, koester mij laat mij voelen en voelen dat jij er bent, jij er bent Hoeveel innerlijke…

eens leerde ik hem kennen geheel niet tot mijn spijt domme streken haalde ik toen uit en daardoor raakte ik hem kwijt na een tijd van innerlijke pijn en verdriet was hij diegene die me weer zocht en vond en wist, zij is diep van binnen gewond liefdevol bleef hij mij ter zijde staan en sindsdien zijn we de rest van ons leven samen verder gegaan…

mijn toestand van half beschonken zijn zie ik mensen dansen praten lachen de muziek klinkt luid door de verkeerd belichte ruimte obers rennen af en aan niemand stoort zich eraan een paartje danst op de te kleine dansvloer bewegingen vol sensualiteit en lust niemand stoort zich eraan ogen sprekend zuiver half gesloten het innerlijk…

gouden vleugeltjes en rode wangen brachten mij de nodige innerlijke rust, en heel ondeugend heb ik toen, haar roze blote billetjes gekust.…

Er valt niks te vergelijken, met ’t leven van mijn doel, alleen ikzelf kan me verrijken, met mijn innerlijk gevoel. 1000 Maal zou ik willen sterven, om gebeurtenissen te vergeten, ze uit mijn herinnering te kerven, waar ik niks meer van wil weten.…

Sinds ik je ken is er geen weg terug, ik weet nu wie ik ben jij bouwde een brug naar mijn innerlijk mijn hart, mijn ziel daarom niet verwonderlijk dat ik voor je viel.…

doch aan je innerlijk, je hart en ziel vreet het. Naar gelang de jaren verstrijken, met dit feit in je achterhoofd blijft het altijd nog zwaar. Een kraamvisite blijft voor jou een kwelling, maar deze mentale wond wordt nooit geheeld door de tijd. Vandaag zat bij je post een geboortekaart...…

. ---------------------------------------------------- uit: Het innerlijk behang en andere gedichten (1952)…

Als je in staat bent oplossingen aan te dragen, krijg je de innerlijke rust waar ik op doel. Op deze gedichtensite komen zoveel mensen hier ben je verre van alleen. Het zijn mensen die je alle goeds toe wensen en daarvan ben ik er één.…

Een blik van trefzekerheid Opende mijn innerlijke strijd Raakte mijn zwakste plek: Onzekerheid Ik geef me op mijn kop Dat had ik niet moeten doen Laat het gaan; stop Ik kan het niet; ik geef op En zo verzand ik Verzwelg ik in onbestemd verlangen, naar wat niet van mij is Maar van mij houden zal Als ik niet verdwijn In een donker…

ik zoek nog steeds de diepte van binnen tijden lang verlangen de weg te gaan naar verlichte gezangen op de ontgonnen heide waar een zachte mist de velden bekleedt schampt de wazige zon de wedergeboren aarde zij allen hebben weet van mijn innerlijke waarde ik zoek nog steeds de eeuwige verbinding naar herstellende heelheid verloren…

Innerlijk was ze een zielig hoopje mens met zoveel angst, woede en wanhoop in haar gehavende ziel, tot een engel in haar schoot viel en samen met haar uit het diepe dal kroop. Hij vervulde moeiteloos haar vurigste wens...…

Nee, jullie zijn mijn kinderen niet Toch voel ik de innerlijke pijn Als één van jullie huilen moet van verdriet Dan kan ik dus niet blij of vrolijk zijn Nee jullie zijn mijn kinderen niet Toch is er de traan, duidelijk, soms wat klein Die je regelmatig in mijn ogen ziet Als jullie blij, oprecht of gelukkig zijn.…

In haar hele leven had ze geen tien woorden van een innerlijk gevoelsleven geuit. Het witte breekbare vrouwtje, had nooit een beetje kracht over gehad - na haar plichtsvolle taak van zware arbeid vervuld te hebben - om nog een lach te kunnen produceren.…

Gevoel en denken een danspaar voor 't leven verbeeldt onze geest hun dans is ons innerlijk de ikheid, die we zelf zijn Geluk is gevoel als U, ondanks de wereld zich gelukkig voelt bent U het per definitie het is slechts 'n gevoel Onze gevoelens sterk beïnvloed door denken U bent gelukkig als U denkt dat U 't bent half leeg stroomt…

nat aangemaakt tijdens nachten herkauwen doen ze dus wel wis en waarachtig dat maakt de koe echt heus niet tot konijn houdt de één het binnen op voor de schijn de ander vreet vies met lak aan decorum half verteersel vers uit eigen rectum gelukkig gedragen ze zich verder haasachtig stel immers dat indiërs koeien juist vereren omdat ze innerlijk…

was haar blindheid moe zij had door het leven heen geleerd; niets zeggen voorkomt vaak gezichtsverlies want spreken is zilver, zuchtte ze nog een keer diep, maar zwijgen goud men raakt dan allengs vredig met opgelegde nederigheid vertrouwd ik trok het witte laken over haar aangezicht ze had haar verstarde blik voor eeuwig op de innerlijke…

Cyclus van patronen richtingen van de wind soms zijn het sjablonen meestal iets wat ik niet vind Het Oosten, daar waar het begint Het Zuiden, mijn innerlijk kind Het Westen, wat ik ervan vind Het Noorden, van ervaringen getint Het wiel draait rond, kent vele vormen van diepe stilte tot felle stormen Elke keer een stuk gerijpt tot het…