6080 resultaten.
spiegeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 477 zeldzaam is het moment
dat ik mij vrouw voel
-ik las hoe ik me dan precies moest voelen-
soms is er even de herkenning
in een vage indruk van de spiegel
of weerkaatsing in een ogenblik
dan blijf ik verweesd achter
vol ongeloof en ben ik zeker
dat het mijn tweede vergissing al is
dit jaar…
La petite mort
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 554 de kleine dood
noemen de Fransen
een orgasme
't opperste genot
als een moment
van weerloosheid wanneer
je op je kwetsbaarst bent
en tóch juist
dat kleine ogenblik
dat o zó snel wegebt
maakt het geluk
voor even tastbaar…
zichtlocatie
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 108 is dit een tweeluik van oogcontact
een ogenblik dat wacht op het juiste moment
meningen waarin wij ons niet herkennen
rimpelingen die geen vijver beroeren
is dit een gerecht van oneerlijk voedsel
louter esthetisch als visueel effect
zullen we ons ontdekken
met het blote oog…
Pats!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Momenten vliegen voorbij,
Ogenblikken duren hooguit een tel,
Ook al lijken ze af en toe
Eeuwen te duren in de beleving
Van hem die de pijn van
Het leven ondergaat,
In werkelijkheid zijn ze
Na een seconde of zo al weer
Vervlogen in de tijd -
Probeer mezelf te vangen
In het moment, roep hardop
Maintenant, jetzt, now,
En daana Pats…
Stil vandaag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 331 Waar zijn naam en zijn ogenblik zouden overblijven
en ze onze stilte
nog steeds
kleuren.…
Ontroering...
hartenkreet
4.0 met 70 stemmen 1.266 Er zijn momenten die je leven
plotseling iets kostbaars geven.
Je voelt het vlindervluchtig even
maar wilt het telkens weer beleven.
Je wilt zo’n ogenblik bewaren,
stil koesteren, opnieuw ervaren.
Het streelt steeds weer die tere snaren…
Is ontroering te verklaren?…
Warmhartig weten
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 67 zij was bekend
door de glimpjes
uit haar ogen
stukjes licht die
hun boodschap
nooit logen
er was altijd
verbazing over
het speciale moment
verwondering
door beiden
ogenblikkelijk erkend
pas later kwam
de lach die magie
altijd bij zich had
in het warmhartig
weten dat wij elkaar
nooit zullen vergeten…
verveling bestaat niet
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 264 (met dank aan C.Buddingh')
wat is verveling meer dan
een ogenblik jezelf zijn
een pas op de plaats maken
als moment van bezinning
het bestaan kan immers niet
altijd in sneltreinvaart gaan
er is niets mis met 'quality time'
een uurtje lezen of mediteren
met de ogen stijf dichtgeknepen...…
duinwandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 201 we liepen ons tegemoet
passeerden elkaar
deelden een moment, een groet
een kort gebaar
we overschreden 'n ogenblik
om afstanden te gaan
getallen, geheugen,
een gezicht
'n naald in een ruigte,
een bliep in de ruimte van bestaan
eenmalig,
zonder tegenbericht…
Adempauze
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 124 Soms heel even stilstaan
bij het moment van nu
een kleine adempauze
pas dan weer verdergaan
korte stop van het draven
een ogenblik van bezinning
rustig op dezelfde plek
genieten van alle gaven
die de natuur ons vrijelijk schenkt
onvoorwaardelijk in haar pracht
laat haar je hart betoveren
hoor, het is de stilte die je wenkt
kom tot…
Het ogenblik
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.223 Het ogenblik: waarin miljoenen stralen
Zich verenigen en breken vaneen.
De Eeuwigheid kan zich zelve nooit herhalen
Alles wisselt, maar 't blijft wisselend één.…
Ogenblik
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.212 Ik kijk over mijn schouder en
zie haar afwachtend staan
wat spelendraaiend met d’r rokken
mond op mokken, grote ogen
die ze weigert neer te slaan
ik staar en voel mezelf
even later moeizaam slikken
want in haar wezen
staat te lezen hoe volwassenen
het vertrouwen schonden en
‘t pure ruw verwondden
voor ze haar in eenzaamheid
en schaamte…
Ogenblik
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.003 Je huid fluweelt als abrikozen
door druppels parelend gestreeld
terwijl je ogen argelozen
ik zie je met een frêle gebaar
de regen van je wangen vegen
waar koude vlagen rozig fleuren
mijn adem stokt terwijl ik staar
naar het blozen van de rozen
die zich gelijk je lippen kleuren
ik glimlach als ik je passeer
omdat jouw zon me raken kon…
ogenblik
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 342 ik zag het eerst
je bruine ogen
in het bos
waarin ik liep
het was zeer vroeg
in de ochtend
dus ik denk
dat ik nog sliep
opeens stonden we
te kijken
heel stil
naar elkaar
ik dacht
dat ik je kende
lange benen
kort bruin haar
daarom vroeg ik
loop je mee
maar jij
sprong soepeltjes
het bos in
want je was
tenslot een ree.…
Ogenblik
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.183 Nu de kat na de nacht
vol van lust en jacht
het lichaam bolt
bij de eerste stralen
de nagels slijpt aan een tak
over de muren van de buren
springt en weggaat
in het voorzichtig innuendo
van een merel
de vogel laag wegvliegt
volgen de slaperige ogen
van de kat:
de dag is er…
Ogenblik.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 384 Je gelooft in mij,
ik lees het in je ogen
geniet maar mijn kind,
geniet van dit moment
en van mijn oprechtheid
wat ik je kan bieden
is pure echtheid
maar dat
is voer voor morgen.…
Ogenblikken
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 880 ik koester
mijn ogenblikken…
Op het ogenblik
gedicht
3.0 met 16 stemmen 8.919 Op het ogenblik
dat ik de gordijnen wegschuif
en me in laat palmen door
het uitzicht op luchtige wolken
boven met meeuwen bespikkelde
geveltoppen in de ochtendzon
zet een leger zich in beweging,
vliegen huizen in brand,
wordt er tegen wil en dank
gestorven en geboren.…
Ogenblik
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 325 Vriendschap in een blik
hoort thuis in een ogenblik
het weerspiegelt het
narcisme, beloftes kunnen
mijn glimlach verslaan
het heeft de waarheid
al vermoord en is
in het verleden gebleven
had alles met tederheid
gegeven bij jou vond
ik geborgenheid of
was het toeval dat wij
in elkaars verlangen zijn geraakt…
Een ogenblik
poëzie
2.0 met 5 stemmen 3.518 'k Heb mijn oor tegen zoveel stemklokken geleend,
mijn mond is door zoveel winden gegaan,
ik heb toch zoveel lachen meegemeend,
bij toch zo heel veel dingen heb ik stilgestaan
-
tot ik bij u kwam, o mijn schitterlief,
mijn edelsteenhand, u mijn oogelief,
mijn vonkend rad, mijn vogel vliegend vuur,
mijn schitterlief van altijddoore…
HET OGENBLIK.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 928 Wat is het stil
En goed en zacht
De zon die wil
In mijn gedacht.
De zon die strooit
Mijn ogen vol,
Mijn hart dat dooit
Mijn hart is hol.
Ik weet niet meer
Of 't lente is,
Of dat het weer
Het najaar is.
'k Weet niemendal
Of 'k jongen ben,
Of dat ik al
Een oude ben.
Ik kijk maar in
Dat mooie licht,
En stil bemin…
Ogenblik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 306 In een ommezien
kon ik nog omzien
om toch net te zien
dat jouw ogen
in een oogwenk
keken in de mijne
maar nu laten ze
me niet meer los
tot ik ze weer zie
al is het slechts
een ogenblik…
Een ogenblik
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 78 De vergeten plaats
verlicht in heldere nacht
elegant naast zij.…
Ogenblik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 63 Elke ogenblik
raast de tijd buiten zinnen
telt elk ogenblik…
Ogenblik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 geen eeuwigheidsland
meer iets voorlopig en ach
het houdt zolang stand…
Ogenblik
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 76 Zo nu en dan
Omarm ik de stilte
Gevangen tussen muren
Laat minuten eeuwen duren
Soms, zoals vandaag
Raak ik mezelf even kwijt
In een doolhof
van ontastbaarheid
in een paar
seconden tijd…
ogenblik
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 op het
natte asfalt
een foto in
zakformaat
de vrouw
houdt het
kind vast
achter haar
de man
met een
jongen aan
zijn hand
gestolde
ernst in een
zwart-wit
ogenblik
handreiking
aan een
verwaterd
verleden…
ogenblik
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 kijkt je aan
het zijn mijn ogen die de blik verstaan
kan zijn dat ik word aangezogen
door de afstand die mij leert te gedogen
als mijn liefde geen weg vindt
mij eigenlijk nagelt aan de grond
mij aan het onherroepelijke bindt
wijl de ziel blijft zoeken, ook als de avond verstilt
het diepste ontmoet je soms plots in de ander
die in een ogenblik…
OGENBLIK
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 Licht, het ogenblik is daar.…
Kleine liefdesverklaring
gedicht
2.0 met 165 stemmen 31.639 Ik ben al bijna dood, en ik
zal nooit aan mensen wennen;
zo meen ik ook geen ogenblik
je werkelijk te kennen,
maar soms, tezamen in het huis
en in één bed tezamen,
met het behoedzame geruis
van regen langs de ramen,
heb ik wel eens een kort moment
gedacht dat ik doorgrondde
hoe ondoorgrondelijk je bent,
en dat al veel gevonden.
---…