1928 resultaten.
Vogelverschrikker
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 109 Ze zeggen dat hij bij de kraaien hoort
met zijn talent om over de dood te zwijgen
en wat weet hij over liefde, nu hij er naar snakt
alleen op het veld met uitgezaaide bloemen
vogelverschrikker tegen wil en dank onder regen
met natte hoed en ongebruikte wandelstok
om de dieren weg te jagen waar hij van houdt
de vogelverschrikker heeft het koud…
De sprong
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 42 als ik omkijk en vergelijk
zijn mijn wangen nat
om geluk van droge voeten…
Blote voeten
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 84 we hebben onze
schoenen uitgedaan
liepen op blote
voeten in het
glinsterend
natte gras
nog was de zon
niet warm genoeg
om de dauw
op te drogen
alleen de bloemen
openden al hun ogen
rechtten hun stelen
om ons niet met
gesloten knoppen
te vervelen keken ons
kleurend en subtiel
geurend aan
wij voelden ons
apart en verheven…
Gaia
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 273 we lopen langs het water
in een warme najaarzon
bedachtzaam zet ik mijn voeten
op de natte aarde,
de takken en het gras
bewust van de kracht
van de planeet
waarop we lopen
jij loopt op je vier pootjes
vrolijk zwaaiend
met je staart
zonder schoenen
maak je direct contact
met Moeder Aarde
dieren staan zoveel dichter…
Zeefruit
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 3.586 Terwijl ik al in het diepere op haar nat sta te hopen zie ik
haar stapje voor stapje het water in lopen. Opgewonden
zie ik het droge van haar t-shirt met elke stap verder
verdwijnen. Telkens als een golf haar verder nat maakt is
het de vraag hoeveel van haar lichaam nu door zal schijnen.
Ze weet precies wat het met me doet.…
Offergaven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 365 De koperen klamheid van haar liefde
bloesemt over de Agora,
zoetgevooisd fluistert haar adem
mijn naam,
amandellikeur walst
in een kruisloze panty voorbij,
nat is haar knie, haar dij.
Viginia's zegel,
gebroken met vuur, met vaart,
vol van vacante offergaven
waarin verwenst verlangen verteert,
paradeert,
absorbeert,
genereert genot.…
Volle maan in oktober
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 315 De maan tipt hoge lichten op de pannen van de schuur,
in bad van licht beeft natte rododendron,
door kale takken van de klimroos aan de muur
zoekt nevelsluier weg naar verre lichtbron.…
Verloren thuis
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 489 Het is nog vroeg in de morgen
Wanneer ik door jouw straten ga
En de muur van mist waar ik voor sta
Weerhoudt mij niet van grote zorgen
Ik zoek naar iets wat ons samen bond
naar wegen terug en naar het waarom
De niet geleden toekomst is een bom
maar de natte stilte dooft mijn lont
dus keer ik zwijgend terug naar huis
en volg de ritmische…
In ontheemde staat
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 47 in ontheemde staat
ik zag je
witter worden
stiller in grote
druppels die
mat glinsterden
geluiden zijn
verdwenen als
in watten verpakt
zo voelt buiten
aangesloten op nat
niets ontziend
snerpt kou de
miezervlagen zo lang
huid en haar dat
nog kunnen verdragen
koude leegte
trekt warmte uit
het lijf dat langzaam
in ontheemde…
Lens
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 282 Voorzichtig
Natte hand
Vochtig doekje
Tastbaar
Vingers
Tegen het gezicht gedrukt
Likbaar
Trillend oog
Open wangen
Gloeiend
Zenuwachtig
Vloeibaar getint
Met een zachte aanraking
Zijwaarts
Recht door zee
Hand naar achter
Tilbaar
Gezichtsverlies
Blinde handen
Vogel langs het raam
Als een lens
Zo zacht
Aantastbaar
Per…
Thuiskomst
gedicht
2.0 met 68 stemmen 22.968 Ik droomde dat ik van je
droomde: we zaten op de bank en
praatten wat, je droeg de trui die ik
die dag gedragen had, je haar was
nat van alle regen.…
Bestaansgrond
gedicht
3.0 met 52 stemmen 14.504 De straat is nat, de lucht is vol van regen
het licht weerkaatst zich op mijn glimmend pad
in elke winkelruit kom ik mij tegen
alsof men mij daar zomaar over had...…
Ik moet je laten gaan...
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.237 Zacht omhels ik je
Het is de laatste keer
Verstikkende tranen
Afscheid doet zo'n pijn
Zoekende woorden
Ingehouden woede
Bonzende harten
Kloppen als razenden
Zacht laat ik je gaan
Het moet alles is gezegd
De tranen van verlating
In een kus het nat van zout
Stil verlaat jij de scene
Waarin wij de hoofdrol speelden
Liefde kapot het alleen…
gloed
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.620 cellen vuren in het centrum
hartkleppen kloppen
rode stroom vertakt
in blauwe vaten
in fijne haren
intieme plaatsen
wat zou het
wie houdt het voor mogelijk
dit wensen te stuiten
zijn handen met kracht
op haar huid die begeeft
en het warm
en het nat
en het ineens
ineen zijn
stilte
beweeg niet
laat eeuwig het dubbelen duren
hou…
Woorden in het Zand
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.427 Staande in het natte zand.
Komend van het noorden,
Uit de schrale, lage oorden;
Kijk ik nog eenmaal achterom,
En vertrek, met stille trom.…
een vluchtige damp
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 417 ik snuif de vochtige damp
opstijgend uit het natte gras
het vult mijn longen en aders
zoals nieuw leven ruikt
zoals aldoor het prille was
het geurt mijn dromen vol
van ruimte en lucht
het geeft mij vleugels
laat het zware gaan
het schept een nieuwe vrucht
zo voel ik even
aan de schepping
word gewaar
van het onbestemde
dat zeker…
Het lot behoeft geen oefening
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.043 je nam een washandje
en bewoog het schuim
als een uiteenvallend kleed
van natte kristallen
over je lichaam
snoevend
je nam een hap
en bewoog je lippen
als met woorden
die prettig overvallen
zo aangenaam
proevend
je nam een boek
en bewoog je ogen
als fonkelende sterren
die in de zomernacht vallen
elk hemellichaam
overtroevend…
Dat kouwe vlees van een ander
poëzie
2.0 met 8 stemmen 2.386 Dat kouwe vlees van een ander
tegen m'n droge handen
en mijn ogen onzichtbaar in de nacht -
dat koele sappige vlees - en al de kracht
van me de nacht in - 't is als dood,
alles zwart, geen wit, geen rood -
mijn hele hoofd lijkt wel koel,
er is nergens een doel -
zo lekker zwart is de nacht,
zonder ogen, zonder gedacht,
dat natte…
Druppels zwart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 221 niet ver van het pad
waarover wij gaan
de eerste schrik
diepe ontsteltenis
over wie er zo
plotseling niet meer is
geen afscheid
of gebaar waar leven
stopt in ontvallen
leegte voelbaar door allen
in langzaam besef
hechten weer banden
door de pijn van verlies
in gezamenlijk verdriet
het zwart vloeit weg
toch blijven de druppels nat…
TRANEN
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.129 ’t Is nevelkoud,
en, ’s halfvoornoens, nog
duister in de lanen;
de bomen, die ‘k
nog nauwlijks zien kan,
wenen dikke tranen.
’t En regent niet,
maar ’t zevert… van die
fijngezichte, natte
schiervatbaarheid,
die stof gelijkt, en
wolke en wulle en watte.
’t Is asgrauw al,
beneên, omhoog, in
‘t veld en langs de lanen:
de bomen, die…
In duizend vluchten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 540 meeuwen stijgen op
in duizend vluchten
van tongen
wind roffelt
rusteloos op natte veren
het water slaat handen
tegen de vele zonden
van de dag
en wanneer het avondrood
zwart wordt in het uur
van dalende engelen
fluister ik
kom, kom naar hier
hijg de golven
heen en weer
herhaal de woorden
in het licht
maak mij tot…
rangeerheuvel
netgedicht
3.0 met 65 stemmen 630 Wij, languit in nat gras.…
moderne tijden
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 275 tot zo en dan gewoon
puur op karakter zij
aan de vaat en hij
alleen met zijn verlangen
een droge vaatdoek in de hand
elk kopje een gedachte
nat achter het oor
zij alhaast in dromenland
de nacht alvast in het hart
vertederd door het keukenneon
hij droogt wel zijn verlangen
als een Robin-theedoek-Hood
tegen al het eigentijdse bloeden…
Zout
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 243 De ober was een daverende vrouw
donder rommelde door het dal en
stenen muren kaatsten laag het licht
haar lach echode weg
ik was alleen
dat terras
die stoelen nat wit mager
één ervan lag om
vochtig als mijn wangen
naast het oleanderblad
de avond sloeg een klamme doek
mijn lippen zout als zee
en weerlicht in de bergen
wanhopig denkend…
Parelsnoer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 215 De wereld verkeert
In diepe stille slaap
Druilerige dauw
Sijpelt nat door
Loom, ze dwarrelen
Mijn gedachten
Voor jou wil'k rijgen
Een parelsnoer
Eén parel voor vertrouwen
Nog eentje voor de trouw
Eén parel voor de passie
Eentje voor; ik hou van jou
In het struikgewas
Achter mijn gordijnen
Door mijn lief geopend
In een royale wenk…
stervende paraplu
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 826 we waren op weg naar de film
harde wind en regen sloegen
tegen de ruit, jij stond al op het
witte doek, je zakdoek nat van
het beslagen zijraam en kijk nou..…
Zandruïnes
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 324 De ogen nat, de
haren droog, verruilden
ze het tij te vroeg, voor
wat eerst op een zandpaleis
leek en afgedreven was in een
afnemende jeugd, gedacht
daarop luchtkastelen te
bouwen, streek de tol op,
vergat hiernaar te streven,
om op de ruïnes te rouwen,
waren we maar in die
deugd gebleven.…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 332 ik heb dit jaar van
het versgemaaide gras
de geur nog maar
één keer opgesnoven
zeker,
de zon heeft het groen
wel degelijk verwend
en spattend nat
heb ik ook wel herkend
toen regenbuien
zonnestralen
van licht en warmte
wilden beroven
*
thans kleurt de hemel
anders blauw
en sloten lijken geulen
zelfs de wilg weigert zijn…
Terwijl de fuiken drogen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 313 Terwijl de fuiken drogen,
druipend van het zilte nat
braakt de zee onverstoord haar golven
en spoelt ze de netten schoon,
die visloos wachten
op Siel , de oude zeebonk,
met zijn kromme pijp
en aftandse zuidwester
Een oud vissersvrouwtje kaakt
wat verse haring
De stank van vis
lokt meeuwen
die -op de hun zo eigen wijze-
danken voor…
Minnares
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 173 Na een warm lavendelbad
stond je nat na te druppen
op de blauwe badmat,
je begon te huppen
je borsten deden mee,
je was blij bij mij te zijn,
toen ik met je vree
rilde je van de napijn
over alle wrede eenzaamheid
en je lichaam dat verkilde,
sinds je de dagen met mij slijt
krijg je meer dan je ooit wilde
en we slapen tijdens zonsondergang…