Alle inzendingen over natuurcyclus OR onaantastbaarheid

Open zee naar het oneindige waar de aarde zich laat vallen een dromerig landschap dat nooit zal versmallen Vorstelijke hemel zo blauw omhelst wolken van licht een overdekte hemel als onaantastbaar lichtgewicht De stilte leeft vol geduld zweeft door het heelal een voelbare rust maakt zijn vrije val...…

zijn ontglipt alle werkelijkheid, wezenlijkheid Mijn geest die vreest verschrikt dat ik de wereld straks nog nipt kan onderscheiden van de aan elkaar gebreide beelden daar beneden ben boven de realiteit aan het zweven zelfs boven mijn lichaam, er verwijderd van en tevergeefs trachtend meer vast te pakken dan alles van ontastbaar dat ene onaantastbare…

Ochtendnevel in de velden bloemen drinken nieuwe kleur insecten laven zich als ware dit een nectar voor de goden niet gemaakt voor dode helden wiens messen en gebroken botten vage geesten nooit gewijd in de diepte wijlen door de insecten niet vergeten die, geen dorst meer nu; gaan eten een lang verhaal van dood en brood, van as en…

je kijkt strak weg jouw ogen zoeken droevig de einder jouw rode lippen verbloemen de vale tint van je wang het licht valt als een een blauwe schaduw over je heen het beschijnt je zichtbare gebroken zijn jouw sombere schoonheid weerkaatst de diepte van je ziel schijnbaar onaantastbaar is het daarom dat ik voor je viel…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Het onaantastbare aan te raken en te ervaren hoe je vingertoppen wegvloeien in lauwe hemelbanen van kloppingen en ruizelingen in en uit, in en uit zo los je jezelf op: smelt je in een plas en drenk het omringende met levenslessen van vrieskou en wolken verzadiging van minpunten vlei de aarde open wijd je openingen en wacht hoe de koude…

het is nog nacht onder het slot van onaantastbaarheid en het kind ongehoord, nimmer gehoord en uit het verleden bidt alsof aan het eind van dit gewankel stilte wacht, sterren als woonst voor de dood waarin alles luistert, niets luistert de angst voor hem, de angst om haar voor hem, om haar om het kind dat telkens weer…

toe, laat me nog maar even argeloos dit liedje van verlangen zingen zo onbevangen roekeloos onwetend van bezwaar los van mijn cynisch commentaar naïef en ongekunsteld laat ik de woorden klinken ver van het schampere, gretig en niet zo onaantastbaar nu ik het waag mijn hart opnieuw een kans te geven te zingen voor de liefde opnieuw op…

naar mij toe wenden geen moment is zij bij mij noch wil ze maar iets verzenden ze woont in haar blik aan de rand van het bestaan schouwt eerder naar binnen; hetgeen wij nimmer zullen verstaan ze is de dode schoonheid die nog telkens roept vertoevend in een tere waardigheid een enkele vinger is het die de onaantastbare…

Onaantastbaar. Directie? Handen in het haar. Inspectie? “Sorry, houd hem maar: dit is toch zijn examenjaar?”…

Tijd is iets onaantastbaars maar nooit verloren. Blijf geloven in liefde.. Liefde zonder zorgen Jaren zijn voorbij Eindelijk thuis Ik bij jou en jij bij mij…

Onaantastbaar is het zinken, ongenaakbaar zinkt het rotten, vrijheid voelt het enkel in verval.…

De verandering is merkbaar aangebroken, een zachte sluier van onaantastbaar goud ontspiegelt alles wat aan liefde zo hard in mijn gezicht werd teruggekaatst ik verloor aan kracht de kwinkslagen, aan diepte jouw schier onmetelijke lach aan hoop jouw neergeslagen ogen het blindelings vertrouwen dat ontbrak..…

Onaantastbaar. Door niets en niemand uit te vlakken. Onzichtbaar ga ik wezenlijk voorbij en blijf ik voortbestaan. Druk op alles en iedereen mijn stempel. Geduldig wachtend tot dat het water de rotsen heeft doen slijten en de wind ze heeft doen verkruimelen.…

droogte, van water ontheven uit poriën verdrongen in kelen geworteld hongerig, ontbloed dooraderd met steen ontbost, verbrand tot as kringelend in kale rook tot op het witte bot water, ontdaan van franje ontdaan van moleculen ontdaan van ontdoen zodat slechts ruimte overblijft intermoleculaire ruimte als vloeibare leegte als onaantastbaar…

Donderdag 17 juli Gitzwart De dag gegrifd in het geheugen Met levenslange inkt De pluche beer die ontheemd Zijn eigenaar zoekt Maar zijn roep is als een holle klank, Een echo der vergetelheid Wat echter nooit daarin zal geraken Is het gemis dat als Een verwelke roos In een verder onaantastbaar veld De onberispelijkheid tenietdoet Nu en…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Je kan daar nu wel liggen onaantastbaar en vol vertrouwen ik bedenk me dan wel nu dat de dood je dat cadeau heeft gedaan.…

Ik wil vliegen zonder vleugels hoog en onaantastbaar treed ik uit mijzelf Ik wil zweven in vreugde rakelings scheren langs verdriet wijde cirkels trekkend om het leven doe ik de dood teniet Ik wil muisstil leunen leunen op de wind hangen in het luchtledige als een onbedorven kind Als een onvermoeibare zwaluw vertoef ik in de…

Dansend door het leven Dat is mijn voorgenomen wens Geen keuze tussen zwart of wit Maar leven als een kleurrijk mens Op zoek naar de ideale balans Zonder een onaantastbare grens Het is een kwestie van geven en nemen Hebben van respect voor alle levens Dansend door het leven Dat is mijn voorgenomen wens Houden van de kleuren om ons…

Zoemende zoemer, zoemende bij eeuwige zoener van bloemen, geuren, kleuren after likeuren trillende, rillende wemelslag elfen vlieger in de vleugelslag van ringende ringen nachten van wachten scheervlucht in gekraakt sonar zoekspel van onaantastbaar jagen naar een nieuwe horizon zoemende zoenende bij, zo na-bij zonder midzomernachtzoen…

Onaantastbaar is hij, want zijn zenuwen zijn van staal. Onbesproken is hij in wat hij zegt in voetbaltaal. Hij dirigeert de kansen van het spel; onderdrukt agressie en voetbalrel. De scheidsrechter beschikt over autoriteit; het is een onmiskenbaar gegeven.…

zoals de taal van de waaier het spectrum van de liefde bestrijkt de zwarte vogel het onheil aankondigt de zee telkens beetjes zand wegspoelen zal de in twijfels gedoopte pen in drijfzand verdwijnt de verbinding wordt verbroken iemand zijn naam schrijft met tegenstribbelende hand en we tussen de tederheid en het onaantastbare dobberen…

Weerzien zonder woorden eerst zijn flanken aftasten zijn handen over mijn rug met gesloten ogen tegen elkaar gedrukt wie weet hoe lang Dan met alle spieren pratend ons blote zelf weerspiegeld in de liefde van elkaars ziel: we zijn onaantastbaar sterk (al hebben we onze twijfels) Over de grondtonen van ademen en eten zingen we…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

geen vrouw ontsnapt aan mijn blik noch ontgaat deze aan mij zelve zij doorstroomt mijn lijfelijk ik gestut door ziele gewelven meegesleurd in onaantastbare krachten doet zij mij vaak verscheuren zo sterk in mij en in gedachten het geeft mij haast onmogelijke kleuren geaard in dit wezen, met gedreven passie zoek ik mijn weg waar bandeloosheid…

zo tracht jij met nooit aflatende ijver telkens het onaantastbare tastbaar te maken in geschreven woord Lejo van Kuijeren bij de bundel; "werk in uitvoering" van Tjitske Voet…

Jij bent een bijzonder mens zegt hij en gaat dichter bij zijn woorden staan in zijn armen wiegt hij mijn geschonden kind dat even later uit zijn handen glipt verder steeds verder weg breekbaar onaantastbaar fragiel als ijskristal in winternacht "maar eens komt het goed" vertrouw ik hem toe 'k sta op en hervind mijn kracht…

deze beklemmende stilte duldt geen bries over dit gelaat van het onaantastbare het struikgewas als gefronste wenkbrauw tegen de oplichtende schaduwen elke stap op dit karpet is een aanranding van de ijle wintermaagd ze is op weg naar de hemel over ons heen glijdt het oordeel door de wolken schemert de roep 'dit is de laatste halte'…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…