voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.109):

het verzenkind (III)

het is nog nacht onder het slot
van onaantastbaarheid

en het kind
ongehoord, nimmer gehoord
en uit het verleden

bidt

alsof aan het eind van dit gewankel
stilte wacht, sterren

als woonst voor de dood
waarin alles luistert, niets
luistert

de angst voor hem, de angst om haar
voor hem, om haar
om het kind

dat telkens weer aan mijn stem
moet wennen

schuw in verzen
en in het weten van de nacht, eindeloos

in omgekeerde
hoogte

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 20 maart 2009

Geplaatst in de categorie: psychologie

het verzenkind (III)

1
2
3
4
5

4.3 met 17 stemmen

465

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Hazen, 16 jaar geleden

Drieluik der excellentie; ik buig en begroet de opperkunst in uw woorden!

Gerardo, 16 jaar geleden

de trilogie van de kwetsbare onzekerheid voor mij,
in 3 woorden: heel erg mooi...

marcus neuborg, 16 jaar geleden

Alleen voor een reactie
op uw gedichten
Kan ik geen
Inspiratie vinden
Prachtig die dichters tinten...

Laurens Windig, 16 jaar geleden

De Top van hedendaagse Vlaamse poezie!

tweety-ysje, 16 jaar geleden

prachtig schrijven, ook ik ben onder de indruk

Hilly, 16 jaar geleden

Echt schitterend dit drieluik Kerima

jac van sweijnbergen, 16 jaar geleden

prachtige afsluiting van een mooi werkstuk

annabel, 16 jaar geleden

"...dat telkens weer aan mijn stem
moet wennen....", iedere keer zo diep en toch voor de lezer zo invoelbaar.

Tack Walter, 16 jaar geleden

een trilogie van verzen. prachtig!

windwhisper, 16 jaar geleden

ben er diep van onder de indruk, van het hele oeuvre

Geef je reactie op deze inzending: