123 resultaten.
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 99 sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee
Langs Jericho daar in de verte
Dalen we af daarheen
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Yerushalayim shel zahav
Veshel nechoshet veshel or…
Ik doe niet meer mee!
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 447 Ik ben uit de parade
van maskers gestapt
ik zie ons nog marcheren
met een stijve glimlach op
de stappen afgemeten
meermaals liep ik uit de pas
clowns veranderden in pierrots
muzikanten speelden treurmuziek
ballerina’s maakten bokkesprongen
houten klazen sloten de rij
ik ben uit de parade
van maskers gestapt,
muziek klinkt in mijn oren…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Droevige Pierrot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 163 Als ledenpop voel ik mij
slap over waslijn hangen
een droevige Pierrot
die zijn tranen laat drogen
in koele herfstzon.
Een afgedankte clown
ver van geliefde verwijderd
een stem zonder klank
geen muziek om te spelen
adem zonder lach.…
Nocturne*
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.913 .
------------------------------------------------------
nocturne='s nachts gebeden: oorspronkelijk een van de drie hoofddelen van de metten in het breviergebed (katholiek)…
nocturne
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 restanten licht strekken zich lui
spelen met wolkenflarden
drijvend boven het rode uur
dat langzaam de ogen sluit
schaduwen verlengt en
voetstappen tot stilte maant
de wind zingt een requiem
op het ritme van ritselend blad
tot elk geluid verstilt
wanneer een onzichtbare mond
zich opent. hapt
en kleur en klank vermaalt
tot de kleinste…
Nocturne
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.879 En waart gij nimmer zelf gekomen,
En had geluk slechts kunnen zijn
Van teerst gemis de waterklare pijn
En tegen d' achtergrond der bonte dromen
Lichtschaduw van uw verre schijn,
Uw zon die nimmer boven kimmelijn
Rees uit oneindigheids verstilde stromen, -
Ik zie geen ander doel voor 't eenzaam wachten
Der gouden dagen, der juwelen nachten…
Nocturne
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 801 Starend in de nacht
de luisteraar in zichzelf
een uil de eerste wacht
en daar een ster.
Dichtbij en dan ver
een dromerige blik vooruit
vaag geritsel,
opgeschrikt geluid.
De stilte is lang
niet altijd op haar plaats
zo hier, sluipt natuur’s gang
langs oor voorbij.…
Nocturne
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 373 Amos zingt verheugd de metten mee:
taal uit stilte geboren
hoorbaar nu in elke hoek en zijkapel.
De tijd is rijp om zich te melden bij de abt
maar dan verdonkeremaant de lector
het hem bekende slot van het kapittel:
“zij waren beiden naakt,
de mens en zijn vrouw,
en schaamden zich niet voor elkaar.”
En in zijn oor komt hees…
Nocturne
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 437 De vijver glanst van verlangen.
Dode kikkers drijven,
Het wit van hun buiken
Sterwaarts gericht, voorbij.
Met oeroud gekwaak van zomernacht
Zwelt de maan
En een glazige lis strekt het blad
Naar haar licht.
Alles dwaalt.
Veel donkere vlinders
Glijden langzaam dooreen.
Alles dwaalt vannacht.
Uit het slaapdronken riet
Stijgt een lied…
NOCTURNE
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 551 ik had haar nachthemd zorgvuldig
om mijn kussen gevouwen
m'n hoofd vol warrige gedachten
in haar geur gelegd en het hielp
ik was niet langer eenzaam
de leemte van de nacht werd gevuld
met de herinnering aan het samenzijn
toen ik vanmorgen wakker werd
met het zout van m'n tranen
nog in de bedding van mijn wangen
wist ik die koude ledigheid…
Nocturne
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 415 Hoe geladen ook
en hoe buitengewoon schoon
dit lied zonder woord…
Nocturne
poëzie
3.0 met 7 stemmen 999 In ’t oude park
ligt als een ark
’t eiland in ’t water.
Zilverlicht van de maan,
fantomen gaan
over het water.
Mijn bootje zacht
drijft in de nacht
op ’t donk’re water.
Hoor, ruisen fijn
van de fontein,
’t is zingend water.
Hoe wonder dat
droppengespat
stuivend in ’t water.…
Nocturne
gedicht
2.0 met 17 stemmen 5.098 Wuft de handschoen, wuft het klein gebaar,
wulps de mond en ’t licht in d’ ogekieren,
wolvenbeet de bont om ’t blonde haar:
vrouwen zijn de wonderlijkste dieren.
Bidt de mond den appelbeet te vieren,
wijkt de blik te wimper voor gevaar,
waait de scheemring over lustrivieren,
wenkt het lied over de nachtgitaar,
beeft het woud onder…
Nocturne
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 100 Nachtelijke wolken hangen
als bevroren meren in de lucht,
vormen een zilverwerk van ijle sluiervelden
waar de volle maan vergeefs achter vlucht.
De nacht laat zich niet in het duister vangen,
geen wolk kan de maan het schijnen beletten.
Tot de dageraad zich laat gelden,
die maakt van de vriesnacht korte metten.…
nocturne
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 Als de hemel zijn getal heeft
rijst de maan ongenadig
boven de kim.
De pokkelige schijf heerst iel
over de desolate vlakte
waar tussen varens en wat schriel gewas
verdoken leven huivert
om wat komen moet.
Want als de volle maan het goddelijke oog versluiert
ontwaakt het oude bloed
en splijt de wig der waanzin
het broze breukvlak tussen…
Nocturne
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 170 De avond is gevallen;
’t geluid op straat verstomt.
Het laatste vogelfluiten
bereidt de nacht die komt.
Een bord met nog wat eten
ligt eenzaam op het blad;
het was al ‘n tijdje duidelijk
dat je geen trek meer had.
En nu heeft dan het donker
zich rond ons neergelegd;
geen woorden zijn meer nodig
want alles is gezegd.
Niets hoeft of…
NOCTURNE
gedicht
4.0 met 4 stemmen 1.839 De maan roeit brandend
langs 't wolkenrif,
en 't bos is paars:
vergiftigd. -
Poel en half open pad
vol hete bramen,
fel en rond
in geur.
De vlakte, een fletse ruiker
en de lippen droog;
sterren vallen
als dauw.
Gestalten jagen woest:
saters in horden;
en hun grijze adem
is zichtbaar.
Nimfen, bloemwit
met groene haren
vluchten…
Nocturne
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 99 Het perron ligt op een bed van grint.
De tijd voor vertrek is opgeheven,
bovenleidingen teren koolzwart
de hemel verbonden met stilte
naar grijs verstreken.
Een baanvak stopt voor rood licht.
Er woedt een storm van ijzer
bleek bacchanaal geknoopt om
het roekeloos eiland lijnen dat
als een zwaar lichaam zwijgt,
verzonken in dronken…
Nocturne
gedicht
3.0 met 9 stemmen 5.960 De sterren zijn met veel, vanavond.
Grote ogen in de nacht:
een meisje zwiert haar rok tot bloemen
op een dansfeest aan de gracht.
Een jongen wankelt door de stad.
Zijn benen slepen uit de maat.
De stoep ligt slordig langs de straat.
Hij heeft zijn flessen leeggedacht.
Hij is zijn mooiste woorden kwijt
en niemand die zijn pijn begrijpt;…
Nocturne
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 Hoe zal ik naast je liggen gaan, nu jij,
zo stil gedompeld in je woeste roes,
je onbewuste feest viert, stiller dan
een muis. Mijn onvermoeib’re strijdster
voor de vrijheid, die het niet laten kan
de fles te legen, een wijle later te
hervullen, met wat bloemen uit de tuin.
Die zich zonder morren af laat voeren,
wegschenkt aan vergetelheid…
Nocturne
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 58 Aan de rafelranden
van de nacht in 't schaduwrijk
zwijmelen verzonkene
gedachten in vergetelheid
donkerblauw en violet
van diepgezonkenheid
in sepia en indigo
van nachtdoorwakenheid
overvaart naar duisternis
als tijdelijk anonymus
een verblijf incognito
naar een etherisch geestenrijk
vergetelheid, gezapig slapend
in het…
In een schildering
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 227 lief, mijn lief
ik moet je,
wil jou nog beminnen
rond de maanlach
bij de roep van de uil
het blinken van de grote beer
lief, mijn lief
ik zie straallichtjes
een weerschijn
langs het hemelsbaldakijn
o, hoe vertel ik jou…
van de betovering
hoe een nocturne
mijn hart bespeelt
duizend noten
in een schildering
geluksmoment
in…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Pierrot-in-blik
gedicht
3.0 met 11 stemmen 6.767 'K ben al met al een treurig mechaniekje
dat alleen maar één dansje kent, één trieste melodie
'K draai zinloos in 't rond tot het muziekje
stopt. Zak reut'lend door de knie.
Waar is 't meisje dat mij opwond? Ach, de veer
verroestte. En het meisje speelt niet meer.…