74 resultaten.
Slapeloze nachten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 197 voortijdige
conclusies. zie, je komt voor een
reprimande maar verdwijnt weer
met een schouderklopje
mijn voorbeeld leeft niet meer
is dood maar heeft trouwens nooit
echt geleefd, het gebied tussen twee
werelden in, daar wil ik mijn ijver slijten
op de knieën gaan en in het stof bijten
terwijl de nagels nog zijn bevuild
van de brijerige ontlasting…
Intercontinentaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 295 Over het verlies
werd tijdens de intercontinentale vlucht
zucht, met
werkelijk geen woord meer gerept
schouders ontlast
Lezen, eten, doezelen en slapen
dan een goed gesprek
Torens van kalmte
doen voor altijd dienst
Hoewel hoogte, werkelijk
van ondergeschikt en inferieur
au fond geen belang…
Out of Office
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 430 ontlast u
van de haargel in kale levens,
de zaterdagse wasbeurt van
uw auto, de zondagse plant-
en tuingewelven, de kater
na het kotsen, het lied van
de huilende buurman, de
streep in ondergoed, de
belastingdienst, reclamefolders,
huis aan huisflora, uw
prangende vraag
onthaast u
er is tijd om de ijzers van de
dood in te vetten, de…
Weggaan Bestaat Niet
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 915 En ben ik van alle verdriet ontlast ...
Zelfs met mijn ogen dicht ...
Voel ik je warmte, zie ik Jouw Licht ...
Ik heb ALTIJD op je gewacht, Ademloos ...
Ik heb je WEER gevonden, Sprakeloos ...…
Bezet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 183 Ontlastend nieuws, minister Schultz deelt mee
Dat over 14 jaar in alle treinen
Voor grote boodschappen en voor de kleine
Een deur komt met daarachter: Een WC!
Ook hoopt ze dat ze er op kan vertrouwen
Dat ik het zolang op zal kunnen houen.…
bloed en stem
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 jouw stonde een boekwerk vol
zweet en ontlastende maar zwaar
bevochten delen nagelden de scherpe
regen als ijsfonteinen op ieders huid
in mijn sterven zal ik jou van
alle angst bevrijden en zal er glorie
zijn op alle fronten waar de aarde
wordt gedragen door moerassen
van bloed en stem…
Donkere gedachten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 144 Het antwoord
is soms een minimaal verschil die
de ziel van zijn duistere beklemming
ontlast.…
Demasqué van het duister
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 Nog dwalen de gedachten
in verdachte omstandigheden
door de wellust van de nacht
heksen vervullen nachtmerries
met laakbaar amusement
dichters vullen lege ruimtes
honger dwingt de mens
tot dwaze dadendrang
ontlasting zorgt voor hoop
en wie werkelijk waakzaam is
ligt woelend wakker in het zweet
ademhalend uit het dikke donker
ontmaskering…
het kruispunt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 183 moeizaam ontlast de houder
zich van het offer, woorden
van wierook galmen door de stille kamer
het schreeuwt – het is hier overbevolkt, mijn
dood heeft geen wensen
in de kieren van zijn adem en ontnuchtering
zetelt de wens die dan toch ongenoeglijk
maar duidbaar de kans creëert door hongerige
staven te scherpen die het lichaam zullen breken…
Afstand naar het einde
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 380 Een kleine afstand naar het einde
jouw woorden in mijn lege maag
rommelen, onweer verwacht
een statige ontvangst in de nacht
mijn dagen zijn geteld
de overige dagen ook
met een staart tussen
de lang ontlaste tenen
beweeg je de stilte
in ademnood, mijn lief
ik adem jouw hart
aan horizon en beter leven
gezonder, aarzelend
zal ik…
vriend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 623 een nacht vol rust
wakend door een kleine ziel
die stilletjes haar liefde
aan jouw oude handen gaf
een nacht in pijn
wakend door mijn eigen hand en
boven alles, op jouw hoofd
de ander hield je vast
de nacht ontlast
met jouw blik gericht naar haar
jouw liefste
uren lang haar naam en ogen
in de jouwe
dansend op haar hartenklop die stervend…
Naamloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 517 zich uitvergroot
onder het manend baldakijn
als meesteres op haar terrein
verzacht zij zo veel herennood
hort sik met de Janplezier
de een er uit de ander in
laat lustig met de suikerspin
dollen in het speelkwartier
het tijdverdrijf is kort van duur
de meug heeft snel aan kracht verloren
nog lichtjes rood rondom de oren
kruipt hij ontlast…
De elfde van de elfde
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 43 werden
want tussen
dansende benen
waren al de
eerste staarten
van langzaam
groeiende katers
verschenen ook
hier en daar was
al een eerste snib
te horen nog zonder
nagels om niet
kattig te worden
het ijle plezier
vervloog en kleurde
langzaam het
donkere van de avond
einde van vertier
als alle gasten
zich nog even
heel snel ontlastten…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 428 Hij wenst aan het eind van de reis
zich van het gewicht te ontlasten.
Het is al laat.
Zonder verandering voeren
bomen naar een hoog huis,
een vertrouwd onderkomen.
Wat zal hem nog in verwarring
en moeite doen leven.
De schemering van de dreven
wentelt over het akkermaalshout
laatste vogelkreten.…
magere joodjes
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 564 wij hadden door de honger geen ontlasting
mijn broer en ik, vooral hij was een leeg pakhuis
een vreemdsoortige bouwsel waaruit
zijn botten tevoorschijn kwamen bij elke zucht
soms vonden wij op straat een broodkorst
daar wierpen wij ons op, als waren wij hondjes
onder de smalende gezichten hoog uit holle vensters
donker waren de uren, zwart…
Monique en Hendrik
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 278 Ze deed d'r gevoeg en besmeurde
een tegel, zodat het er meurde:
ontlasting kwam naast
het closet door d'r haast.
't Was een drukfout die Hendrik betreurde.
Ze verlieten de kroeg na een tijd.
Bij hem thuis werd door beiden gevrijd.
Aan het eind van de pret
ging het stinken in bed
en hij vond 'r een drol van een meid.…
ZE RAKEN IN PANIEK
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.653 een moeder in haar eentje zorgt
voor elf kind'ren om haar heen
en al die elf kinderen
kunnen niet zorgen voor haar alleen
ze raken in paniek, echt waar
en moeder voelt dat ook
ze wil haar kinderen ontlasten
want deze raken van de kook
wat is nou een dag in de week
om op haar te gaan passen
want moedertje is erg ziek
we moeten tijd inlassen…
Ontspannen veer?
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 134 Daarop
te wachten is bedrog, om met
vaste regelmaat de vastgelopen
pendule met voorbestemde richting
te ontlasten. Het draaiwerk
- naar vermogen - te strak werd
opgedraaid, de verlichte wijzerplaat
de draaikolk beschrijft waar we ons
bevinden en alleen de liefde zich
geruisloos door de tijd heenslaat..…
Een echte vrouw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 325 Dat zijn vrouwen niet gewend, dat is eng
Iemand die er voor je is, die voor je klaarstaat
De deur voor je open houd zoals het hoort
Zijn jas aan je geeft als je het koud hebt
Als je een zware tas heb, pakt die hem af, een echte man draagt een zware tas
Iemand die zegt ga zitten op de bank, want ik kook voor jou vandaag
Iemand die je leven ontlast…
talent dicht elcke dag
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 476 het litteraire mensch
loopt immer syne natuur getrouwe
nooddruftig op alle daeghen
woorden zinnen vaerzen
draeghen sorgh voor den staet
ener innerlijcken springvloed
tapschgewijsch volgt ontlasting
door uitstoot soms spuwing
uit het vaeck onttande gat in 't hoofd
van grijschgroene letterbrij
een krijsch het was een hele heisch
den Heere…
wat je lichaam produceert
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 358 hoofdhaar,schaamhaar,okselhaar
wenkbrauwen, wimpers
borsthaar,baard en snor
haar in je neus en oren
op je armen en benen
en ook nog al die vochten
bloed, urine, sperma
zweet, speeksel, oorsmeer
melk, tranen
slijmen in soort en kleur
vooral niet te vergeten
nagels, tanden, baby's
geuren en winden
etter, puisten
schimmels, korsten
ontlasting…
Vertellen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.760 die verhalen belet
Het spiegelen in luisterende kinderogen
Spanning brengen op de rand van het bed
Kinderen worden onthouden van de fantasie
Normen waarden en liefde leren kennen op de knie
De lering in het sprookje zoals die in de samenleving wordt gemeld
Nee nu, moordende robots bommen granaten niet aflatend geweld
Gezeten voor de buis ontlasten…
Overpeinzing.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 392 Ik zou een keuze kunnen maken:
zo doorgaan of mezelf ontlasten
bijvoorbeeld bij de waterkant,
eerst de keien in het water gooien
tja, die zinken wel heel snel...
daarna misschien de stenen
of die éne steen nog niet....(?)…
Stilte van de heimweehut
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 185 Een stoel stond op een andere plek
het schilderij was van een vreemde gek
de hond lag trouw en rustig in zijn mand
naast jouw ontlasting in de avondkrant
de tijd leek stil, jouw geest was rijk
het huisje stond schuin tegen de dijk
de rivier werd kalm, de golven zacht
de waanzin had jou in zijn macht.…
Het eerste sneeuwfront.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 505 groots, nadert onbevangen
dieren zijn reeds in holen of nesten gekropen
keurt kennelijk het landschap beneden haar
is gereed haar last te laten vallen; terstond
daalt reeds de temperatuur op de grond
ze kreunt, drukt haar wolken wat in elkaar
haar sluipende aankomst zal vast
heel zeker enig opzien baren
als ze zich boven onze hoofden ontlast…
vrijheid van drukpers na 45
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.285 de persvrijheid
met de jaren
wordt weer probleem
de zwaarste loodjes
bekend in het vak
de erkende kringen
neem die kronkel
toch zelden nuchter
schei uit mens
lippen op elkaar
het zijn doorbijters
van voor de oorlog vaak
een beetje wind verlicht
zijn ze meest wel
nu zit 't vast in die koppen
velen komen nog wel
echter niet…
Als nieuw
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 161 Opnieuw geboren
In ’n bestaand lichaam
Met spontane geest
Kijkend uit het raam
Van ’n vergaan verleden
Dat is geweest
Obstakels genomen
Aan schroom
Ontkomen
Ontsnapt
Aan ’n ondermijnd
Loom
Zijn
Deinend
Als kleine golf
Deel
Van dezelfde oceaan
Het water
Verwekker van
Waar allen
Toe behoren
Spoel schoon
Laat lopen
Met de ontlaste…
koud, zo koud
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 435 haast naakt, lijf aan lijf
vergrendelt magerte
hun nachten
betonschaduwen
verschrompelen de dag, zoeken
een plek om te ontlasten
zij fluisteren de honger
muren toe, vijf aan vijf
hun pols klopt nauwelijks ramen
enkel een zwarte mantel van sneeuw
en een homp oud brood
waarmee zij het ontbrekende kussen delen
en waarin ze zichzelf…
Driftigheid
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.504 Laat het vlieten, laat het schieten,
Dat de borst zich uit moog gieten,
En ontlasten van heur smart!
In één woordje, door de winden
Met hun adem weggespoeld,
Is de hevigheid van vrinden
In één oogwenk tijds verkoeld.…
hoogzomer suite
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 637 nachtegaal zonder tak
stilte na de storm
de hond blijft blaffen
ik zou zo op zijn daktuin
kunnen gaan plassen
de kikkers kwaken
in de plas na de regens
de reiger doodstil
een witte reiger
en de versteende parapluie
buigen voor water
bladen doorzichtig
de bomen zijn verdwenen
watermerkziekte
oker en bloed roest
zware zwarte ontlasting…