252 resultaten.
Herfst
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 989 Het is er nu, die vergankelijkheid
die zo kan rotten op de grond
appels die niet ver van de boom vallen
we vinden er ook bodem
aardse van onachtzaamheden
na zwoele zomerse winden
ontdekken er weer eikels
zijn gevallen door koude
het intieme van de nacht
houden van zijn regens
regelmatigheid van zwijgen
tolereren stormen en dromen…
Liefde
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 266 Laat het niet regenen, voor één keer
Laat het tere leven
even zweven.…
Valentijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 70 als jij mijn roos was
dan zou ik jouw zon zijn
jou regenbogen schilderen
wanneer het regenen gaat
als jij mijn wereld was
zou ik jouw maan zijn
als stille beschermer
de nachtlamp in het duister
als jij mijn eiland was
dan zou ik de zee zijn
die het strand streelt
bij elke wisseling van getij
omdat jij mijn liefde bent
ben ik jouw…
Hemelse dauw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 34 Als mensen bidden, bidden ze
om regens van rechtvaardigheid
dauwend uit de hoge hemel
die hun verlangen lessen
en hun zielen verlossen
midden in het leven
waaraan zij lijden
reikend naar een engel
van troost en bemoediging
een helpende hand
ook als die alleen helpen kan
om samen anderen te helpen
en de bloemen te begroeten
die opkomen…
Tanden
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 220 het is niet aan te bevelen
in de avondstond
bij dronkenschap
een nieuw lief te beminnen
het oog is minder scherp
de finesse wordt
geweld aangedaan
het beslisproces verruwt
beloften regenen onbeperkt
de dageraad
slaat schril en ongenadig toe
met ongewassen tanden
onbeschadigde terugkeer
naar het dagelijks leven
wordt ernstig bemoeilijkt…
Wolken donkeren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 207 de wind
fluistert niet meer
maar vlaagt de bomen kaal
wolken donkeren
tot het diepste zwart
regenen leeg uit een vol hart
en ik trotseer
de dovende kleuren
van de herfstgloed
accepteer
verrotting en de dood
met hoop op verder leven
laat de witte deken
van de schepping
mij met rust en stilte dekken
ik zal wachten
tot een nieuwe…
Dikwijls
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 406 Zal het ooit zoveel regenen,
dat het de wereld doet overlopen?
Zal de sneeuw eens zo dik zijn,
dat het de hele aarde zal bedekken?
Of is het de zon die zo fel zal schijnen,
dat het ieder mens zal doen verblinden?
En misschien zijn 't wel de wolken die op een dag,
naar beneden komen vallen als bakstenen.…
honderdduizend leugens
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 641 honderd duizend leugens
regenen zonder waarschuwing
over paraplu loze hoofden
hun vervuilde vergiftigde water
slaat stinkend de naakte waarheid
in bodemloze putten
en nooit genoeg hebbend
luisteren lichamen naar loze beloften
over zielloze gouden kalveren
honderd duizend lege leugens
kunnen putten niet dempen
zelfs niet als het levenloze…
grillig
gedicht
3.0 met 22 stemmen 7.435 ik ben een lentekind
maar meer nog
een zomervrind
in het voorjaar
kijk ik de bollen
uit de grond
bij mij sneeuwt het
klokjes
kussen kroken
en sissen de narcissen
en als dan plots
de wind weer uit
de noordhoek waait,
dan staan de bloemen
nog wat langer
maar niet te lang,
warm water moet
het regenen,
de zon ploertend
door het…
Alles beter dan...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 296 ingetrokken
regen wind hagel alles wat bij de herfst hoort worden over ons uitgestrooid,
maar alles is beter dan wat men in Amerika voor de kiezen kreeg,
in de vorm van Sandy, die huisgehouden heeft op een afgrijselijke wijze,
nee laat ons dan maar stil zijn als het weer eens regent, waait en ons kapsel
naar de knoppen gaat, laat het maar waaien, regenen…
Zacht in licht gewit
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 370 we samen
de woestijn beregenen het
jaarlijks ritueel bezegenen
met bloemenpracht
uit zaad dat al
zo lang op kiemen wacht
zag de wolken komen
zacht in licht gewit de
hitte was nog niet gezwicht
maar de tranenval was niet
te stuiten buien donkerden
ontlaadden al van binnenuit
de woestijn bloeit ons nu vrij
laat het maar vaker regenen…
stralend leven en sterven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Australische Aboriginals
zagen hem
duizenden jaren geleden
de heldere reuzenster
Betelgeuze
600 lichtjaar van de aarde
verwijderd twintig keer
zo groot als de zon
nog honderdduizend jaar
leven voor de boeg
eens volgt een
supernova explosie
hij zal imploderen
diep in zijn binnenste
sterft hij
bij zijn afscheid stuurt hij
regens…
Eerste Liefde
gedicht
2.0 met 46 stemmen 11.616 Het mag niet regenen van verdriet en liefde
schrijf je niet onthoud ik goed. Maar ik bloed liefde
en verwar het weer met mijn gemoed.
Want het regent en het waait en liefdes
lopen in een lange stoet voorbij.
Dat gebeurt niet in mijn hoofd meen jij.…
Moeras van Verdriet.
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 819 Donkergrijze wolken regenen helemaal over mij uit.
Een leven zonder jou krijg ik nauwelijks onder mijn huid.
Bladerloze bomen vertakken treurig in de lucht.
Gisteren praalden daar fris groen vol met vrucht.
Vandaag overstromen de tranen in mijn hart
in dit desolate landschap blijven wolken donkerzwart.
Ik mis je!…
aanzoek
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 447 laat het regenen
laat het plenzen
verzuip me
windkracht twaalf
stormt door mijn tuin
laat het donderen
laat het bliksemen
elektrocuteer me
leef me
striemende pijpenstelen
zielschurende wind
leef me
ik trouw je
leef met mij
doorbloed dit hart
breek beide ogen open
sla de muur uit mijn oorschelpen
licht het schedeldak
gooi weg…
Wij
gedicht
3.0 met 5 stemmen 12.246 woorden voor
laat staan
hoge plafonds of hemels
je wilde nergens naar toe
je wilde niets bereiken
het was droog
laag viel op laag
als bladzijden
in een oud Frans boek
plakten we aan elkaar
maar met verbeterde
sterker ruikende
verslavende lijm
ik wenste toen
dat het eens los
liet dat
er een woord viel dat
het eindelijk zou
gaan regenen…
Onweer in de keuken
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 495 Boven mijn borden begon het te regenen.
Daar stond ik: venijnig-luidruchtig
het tafelbestek te reinigen...
Straks gaat iemand Jezus verraden.…
waterspiegel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 68 dit moet de laatste keer worden
dat ik jou herinner
zometeen liggen deze woorden te bleken
in een uithaal van najaarszon
daarna vangt een reis aan, begint
het zachtjes te regenen
ergens moeten we een begin
maken met vergeten
anders raakt geheugen overvol
en is er geen ruimte om iets te onthouden
misschien dat ik realiteit bedoel…
Regen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 466 Wanneer de zon wijd strekt
en de hemelwitte wolken wiegen
zie ik dwarrelende stukjes tekst
heel vredig, zoals zij vliegen
maar dan komen donkere wolken
de teksten worden waziger
stukjes papier beginnen te kolken
en de wolken worden baziger
regen komt naar beneden denderen
stukken tekst regenen kapot
niemand die het redden kan…
Mijn laatste liefde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 272 Hoe jij liep in die storm
bij het lage tij, hoe je me
volgde langs die lange regens
hoe je met me danste
ik zál dat nooit vergeten
nu is jouw akker verdord
het graan te lang gerijpt
de schoven omgewaaid
en de stoppels op het land
braken hun laatste adem
ik mis je hand, de dagen
in je ogen
en sinds mijn laatste droom
dicht ik jou in…
Parelmoer.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 246 Steeds als je mij met je ogen raakt
wordt ik als kristal en doorzichtig,
transparant, waarin regens licht
door alle bloedbanen stromen, om
uit te uitmonden in de delta van mijn
amazone en in de druppels van haar
regenwoud, overleeft ze voorzichtig
in de parelmoeren palm van mijn hand.…
Wij
gedicht
4.0 met 6 stemmen 2.090 woorden voor
laat staan
hoge plafonds of hemels
je wilde nergens naar toe
je wilde niets bereiken
het was droog
laag viel op laag
als bladzijden
in een oud Frans boek
plakten we aan elkaar
maar met verbeterde
sterker ruikende
verslavende lijm
ik wenste toen
dat het eens los zou laten
dat er een woord viel
dat het eindelijk zou gaan regenen…
Doodtij
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 628 Om iets zocht hij hier een steen
om korrels van het zand te kloven
en in rijstpapieren regens
door het stille eb te gaan
waar hij dommelde een traan
met opgeheven blik naar boven
want hij bleef steeds weer geloven
dat de wind hem kon verstaan
Om iets zocht hij hier een steen
om zo het springend tij te lomen
maar het ingeslapen eb
zou in…
Storingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 je versluierde blik
maakte dat ik
even de zon
in je ogen niet zag
daardoor belandde ik
in een andere stroming
een kille emotie
deed mijn ogen regenen
in een woordloos snikken
mijn wezen te fragiel
om te relativeren
te aanvaarden
jouw boomsterkte
je stalen veerkracht
even te hard
voor mijn tere zijn
als je merkt dat
mijn verdriet…
regen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 133 Hij laat het lekker regenen
over bozen en ook goeden
en zelfs het KNMI
kan dat toch niet verhoeden.
Hij regent zegeningen
over volk en vaderland:
´Sta lekker in de regen,
het komt alles uit Zijn hand´.
Mattheus 5:45…
Op gewiekte vissen in Amerika
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.306 De kringen brandt en blaakt, neervallen uit de lucht
Oprechte vissen, die, de gulzigheid ontvlogen
Van roofziek zeegedrocht, en, zwakjes van vermogen
Hun blode wieken, als een toevlucht in de nood
Die hun aan 't leven dreigt, gebruikende, in de schoot
Van 't pijnhout vlug ter zeil van alle kanten regenen…
wat weten we nog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 wat weten we nog
van varen op oceanen
van bloed
de rusteloze blinde wind
en onstuimige regens
van werelden die anders buigen
wat weten we nog van dingen die glanzen
maar binnenin duisternis bewaren
wat weten we nog van een ochtend
luierend in de rozenstruik
van een kersentak die aan
het raam klopt
de trage wind die vluchtig een…
Toen de tijden bladstil waren, lang geleen
poëzie
3.0 met 23 stemmen 3.879 Toen de tijden bladstil waren, lang geleen,
is ze geboren, in herfststilte een bloem,
die staat bleeklicht in 't vale lichtgeween, -
regenen doen de wolken om haar om.…
De taal en het spreken
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 714 Woorden kunnen troosten, zalven, zegenen
winters oproepen, zomers, het doen regenen
of sneeuwen, stormen verwekken, stilte.
Woorden kunnen stilte scheppen,
stilte kan woorden baren.
Taal en teken, alles en niets verklaren.…
Een latente voorbijgaan
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 1.767 Eerbiedig doch stevig
ligt mijn hand
op het laatste restje leven
*
de lente met moed gepasseerd
kwam de zomer attent
met vroege warme dagen, de wolken
droegen sluiers op het moment
dat het zou gaan regenen, neen
geen hemelwater uit den hoogte
maar tranen van angst dus geen
genezing waar jij op hoopte
het gezicht met bril
de ogen…