inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.652):

Wolken donkeren

de wind
fluistert niet meer
maar vlaagt de bomen kaal

wolken donkeren
tot het diepste zwart
regenen leeg uit een vol hart

en ik trotseer
de dovende kleuren
van de herfstgloed

accepteer
verrotting en de dood
met hoop op verder leven

laat de witte deken
van de schepping
mij met rust en stilte dekken

ik zal wachten
tot een nieuwe zon
ons weer zal komen wekken


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 8 november 2012


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 207

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)